25,230 matches
-
a lăsat să "ne jucăm", cum spunea ea, în camera lui Ionel, sau Vasilică, sau poate George, nu știu cum îi zicea ea Mendebilului. În cameră erau surprinzător de multe jucării, cele mai multe demontate. Nu ai fi găsit o mașinuță întreagă. Dintr-o salvare rămăsese numai caroseria, pe când motorașul cu roți dințate și volant zăcea într-alt colț al camerei. O broască de tablă era desfăcută în două și, ca un maț lucitor, arcul ieșise din locașul său. O pușcă fără trăgaci era azvârlită
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
și să mă liniștească, cu-atît mă agitam mai tare, lacrimile udîndu-mi toată fața și picurând pe parchet. Conștiința mi se întunecase și am simțit doar ca prin vis cum doi bărbați în alb mă ridică și mă transportă până la mașina salvării din stradă. Drumul de zece minute până la spital mi s-a părut, nu știu de ce, extrem de lung. Aici, bătrânii ei m-au vizitat în fiecare zi, cu zâmbete de-o falsă veselie, aducîndu-mi borcanele de orez cu lapte și scorțișoară
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
geamul luminatorului, o priveam până nu mai eram în stare s-o văd, îi urmăream cele șase cozi răsfirate spre răsărit. Pe la sfârșitul lui iunie, mama s-a îmbolnăvit foarte grav, ulcer duodenal perforat, și-au luat-o noaptea cu salvarea. Țin minte cum țipa și cum se sucea și se răsucea pe targă. Mi se părea ciudat și indecent ca o femeie în toată firea să plângă așa de durere, ca un copil. Și tot patul acela murdar de sânge
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
Nomine 2007 a fost, altfel spus, o încântare... VOI N-AȚI ÎNTREBAT fără zahăr V| R|SPUNDE » TOLERANȚA CA VIRTUTE BOBI După-amiezile de vară în București pot fi câteodată adevărate curve. Te sufocă. Și banca din fața blocului poate deveni locul salvării, cu condiția să aștepți până umbra cireșului sălbatic din colț ajunge pe ea. Eram trei la un pet de bere, poștă rusească. La un moment dat, prin undele de căldură din asfalt, care deformează realitatea vizuală, am fost cu toții de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]
-
atât de mare, încât ceea ce poți adăuga tu nu-l va face să crească nici măcar cu un milimetru. — Eu refuz să iau parte la toată povestea asta. — Îmi pare rău pentru nefericiții ăia, fiindcă tu erai ultima lor speranță de salvare și, dacă renunți, ăia or să-i facă pateu - Yves Clos își puse mâna prietenos pe brațul pilotului și adăugă: Nu-ți cerem să faci minuni; vrem doar să faci ceea ce îți stă în putere, și eu cred că ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
și el ar fi făcut la fel în asemenea împrejurări. Poate că acel prăpădit puț otrăvit și cei trei palmieri pricăjiți nu însemnau nimic în imensitatea pustiului Tenere, dar constituiau singurul punct de referință, singura umbră și ultima speranță de salvare pentru oricine s-ar fi aflat pe o rază de sute de kilometri. Îl privi de sus, își mai spuse o dată că doar o mână de tuaregi deznădăjduiți ar fi fost în stare să supraviețuiască într-un asemenea ținut, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
și bine antrenați, cărora furia și frustrarea părea să le fi dat aripi, astfel că, adunându-și ultimele puteri, reușiră să-i taie calea fugarului, obligându-l să se abată din drumul lui, ce l-ar fi condus, desigur, spre salvare, și împingându-l tot mai mult spre inima câmpiei, unde erau convinși că-l vor putea doborî cu ușurință. Au fost momente de lungă și zbuciumată tensiune, în care unui spectator neutru i-ar fi fost greu să hotărască pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
sau mai târziu, va veni cineva după ei și, dacă le aduc apă, pot să stea și să aștepte liniștiți să ieșim din vizuina noastră... - Imohagul dădu ușor din cap, arătând că nu este de acord: Singura noastră posibilitate de salvare e să-i convingem că locul acesta este o redută inexpugnabilă; un labirint unde, în cele din urmă, pot înnebuni. De cât timp venim aici să vânăm și cât ne-a trebuit ca să-l cunoaștem ca acum? De șase sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
răgușit. Vântul capricios se distra cu o cutie de răcoritoare și, de fiecare dată când fundul ei argintat reflecta razele soarelui ce începuse să apună, arunca scânteieri violente. O simplă cutie de răcoritoare! Fusese ultima și zadarnica lui speranță de salvare: o cutie de răcoritoare ce se răsucea pe loc - o dată, și încă o dată... O privi îndelung, fără a schița nici cel mai mic gest de a o atinge, fiindcă prezența ei i se părea o crudă și stupidă batjocură a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
este ceva și totuși nu este. Ce doresc să spun în cele din urmă? Povestea fiecăruia dintre cei trei regi este stranie. Așadar, nu neobișnuită, ci dea dreptul stranie. Primul dintre ei ridică un labirint fără nici o posibilitate omenească de salvare. Al doilea descoperă un labirint halucinant, deșertul însuși. Iar al treilea își află întrun labirint complicat refugiul vieții sale. Cu fiecare dintre aceste labirinturi ai în față, deodată, un alt raport cu lumea sensului. Nu un deficit te scoate în afara
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
de Liana Micescu, Editura Humanitas, București, 1994.</ref> Fanatismul numit aici este propriu omului teoretic, cel care se naște ca o mare speranță în spațiul european. Este cel care crede nebunește în adevărul teoriei sale și în puterea ei de salvare. Pentru acest om, rațiunea egală cu sine ajunge să fie „mijlocul său ultim“. Nietzsche nu pune în discuție caracterul rațional al gândirii, ci altceva, faptul că un model de raționalitate este asumat în chip fanatic, exclusiv. În fața sa, orice altceva
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
privind din cealaltă parte, boala poate lua chipul rațiunii, își poate căuta singură justificări raționale. Nu știm dacă se și impune astfel, însă lasă ușor să se vadă complicitatea ei cu logica însăși. De regulă, acele teorii care promit însăși salvarea omului și a istoriei sale ajung să fixeze un sens singular, din care extrag apoi drumul ce ar trebui urmat. Privirea se fixează singură întrun loc ideal și caută apoi să vadă un sens în tot ce se întâmplă (Voința
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
a permis regimurilor dictatoriale să nu dea socoteală nimănui, a apus, cel puțin în Europa. Prin urmare, la o săptămână după mitingul de lansare a Proclamației, conducerea Societății Timișoara a fost invitată, prin Claudiu Iordache, președintele de atunci al Frontului Salvării Naționale și un apropiat al Societății căreia îi fusese membru fondator, la o întâlnire cu doi trimiși speciali ai președintelui provizoriu al țării, domnul Ion Iliescu. La discuția care a avut loc, aceștia ne-au cerut să intermediem o vizită
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
poate, am zis eu. Dar n-o să-ți schimbe cu nimic soarta - falimentele, înghețata, copii prea mulți, termite prea multe și nici un sfanț. Dacă ții așa de tare să fii ostaș în Legiunile Domnului, i-am spus, încearcă la Armata Salvării. Și O’Hare a plecat. CAPITOLUL PATRUZECI și PATRU „KAHM-BALĂ...“ Există o experiență comună printre deținuți, aceea de-a se trezi din somn întrebându-se de ce se află la închisoare. O teorie pe care mi-o propun singur în asemenea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
parcate” unele lângă altele, de te și miri cum le mai găsesc proprietarii. Singurul zgomot care deranjează este făcut de motocicletele pe trei roți care transportă marfă pentru magazine. Totuși, la un moment dat, a trecut pe lângă noi și o salvare în miniatură. Credem că mai pot fi mașini în miniatură doar pentru poliție și pompieri. Pe acelea nu le-am văzut însă! Pentru turiștii dornici de plimbare există ricșe pedalate de chinezi. Un tânăr bine îmbrăcat a început de dimineață
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
și are o populație de peste 8.000 de locuitori, înghesuită pe doar 1,3 Km pătrați. Cele mai apropiate orașe chinezești sunt Shenzhen, Zhongshan și Dongguan. Ca și pe Insula Cheung Chau, aici sunt interzise mașinile (cu excepția celor de Poliție, Salvare și Pompieri), mijlocul de deplasare rămânând bicicleta. Insula are o istorie încărcată ca de altfel toate insulele populate din Marea Chinei de Sud. Casele colorate în stil specific chinezesc sunt înghesuite de o parte și de alta a ulițelor înguste
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
scăpat pe o stradă lăturalnică, urmărit și pocnit metodic. Ajunge la o cișmea să se spele de sânge și e lovit din nou. Cu sângele șiroind, intra în farmacie, este scos și trântit la pământ în fața Maternității. Medicii cheamă o salvare, dar mulțimea încinsă refuză să-și lase victima. Vine a doua salvare, maiorul este urcat cu targa în mașină, e aruncat iar jos și călcat în picioare. Medicii fug de frică. Urmează profanarea cadavrului: într-un ochi i se bagă
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
cișmea să se spele de sânge și e lovit din nou. Cu sângele șiroind, intra în farmacie, este scos și trântit la pământ în fața Maternității. Medicii cheamă o salvare, dar mulțimea încinsă refuză să-și lase victima. Vine a doua salvare, maiorul este urcat cu targa în mașină, e aruncat iar jos și călcat în picioare. Medicii fug de frică. Urmează profanarea cadavrului: într-un ochi i se bagă insigna smulsă de la caschetă, iar în celălalt - o monedă de cinci lei
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
lui Nică, lăsate prin cânepă.. Piatră, durere și reformă Un cuțit în șale, răsucit în carnea sfâșiată: gata, m-a luat iar! Dau să mă ridic și cad la loc pe pat. Mă târăsc spre telefon și formez numărul de la Salvare. Dinții mi se încleștează de durere, nu pot articula primele cuvinte. Cu chiu cu vai, îi zic unei doamne repezite că am o criză de colică renală. “Așteptați, trimitem mașina!” Înghit la repezeală o fiolă de piafen. Nu trece! Mai
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
îi zic unei doamne repezite că am o criză de colică renală. “Așteptați, trimitem mașina!” Înghit la repezeală o fiolă de piafen. Nu trece! Mai rad una: degeaba, dar mă ia și stomacul. Trezesc toți vecinii. Inutil să mai aștept Salvarea: nu vine, domne, nu vine!... Pedeapsa celor vii Pe timpul odioasei dictaturi și a sinistrei sale soții, pe când era director general la IPRS Băneasa, Anton Vătășescu a rămas înțepenit în scaun din aceleași motive. Piatra nu alege, nu ține seama de
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
aceleași motive. Piatra nu alege, nu ține seama de funcție. Secretara a înroșit telefonul. Peste patru ore, după o injecție cu papaverină, directorul cobora în grabă scările să meargă la o ședință. Pe lângă el, urcau de zor o asistentă de la Salvare și doi flăcăi țapeni, cu targa pe lângă balustradă. “Unde vă duceți?” “Am primit telefon că aveți un bolnav grav aici...”, susură asistenta numai ochi negri. “A, nu mai e cazul. A murit, duduie, pacientul a murit!”, se aruncă Tony pe
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
a atins nimeni de ei. Am luat un milițian de la cercetări penale, care acuma-i procuror la Liești, l-am salvat, eram liderul răutăților. Eu m-am ocupat de hrană, de apă, de căldură în oraș. S-a format Frontul Salvării Naționale." "Cu alba-neagra la produs" Majoritatea românilor plecați în țările occidentale fac munci umile. Puțini lucrează în domenii de vârf - o minoritate. Mulți fură, sparg vile de vacanță și yahturi, clonează carduri. Pazvante lucra "la vedere", la lumina zilei. "Nu
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
trei bărbați s-au repezit la Tică și l-au legat burduf cu un cearșaf, peste care au tras o frânghie groasă. Omul era moale, ca o cârpă. Ce rost avea să-l mai legi?... Spre dimineață, a ajuns și salvarea. L-au dezlegat pe Tică și un doctor l-a consultat. „Eram la tilivizor, povestește Ilinca. Vai de capul nostru că numa di PROTIVEU nu ne mai arde. Că ne-au călcat tâlharii și ne-au furat trii vași - două
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
încheie nota cu următoarele rânduri: “problema acută a basarabenilor și bucovinenilor a devenit un capitol care în istoria românilor de peste hotare va trebui să aibă față de urmași conștiința împăcată că s a făcut tot ceea ce omenește se putea face pentru salvarea acestei populații”. Tot în vederea clarificării acestei probleme, partea română, prin Al. Danielopol, a avut o convorbire la 2 martie 1945 cu comandorul Brannen, șeful secției politice a Misiunii Americane de Control, căruia i-a expus modul de interpretare al definiției
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Eugen Şt. Holban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1670]
-
fi repatriați un număr total de 140.000. Cifră contestată, în aceeași ședință, de partea română. Datele de mai sus ne permit a aprecia că numărul basarabenilor și bucovinenilor salvați de la „repatriere” este de ordinul a câteva sute de mii, salvare care se datorește Comisiei Române pentru aplicarea Armistițiului, care a dus o luptă îndârjită și perseverentă cu un adversar de temut, puternic și lipsit de scrupule. Un merit deosebit se cuvine atribuit tânărului de atunci, juristul Alexandru Danielopol, care a
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Eugen Şt. Holban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1670]