2,907 matches
-
borcane. Le punem la păstrat. - Și ce faceți cu ele? - Din când În când, le degustăm. După ce se mai acresc, râse Extraterestrul. - Cum adică se acresc? se miră Mașa. - Așa cum se acresc la voi murăturile pe care le puneți În borcane, Înțelegi? Știi, adăugă vizitatorul, În universul nostru totu-i dulce și mai ales adevărat. Or, cum să-ți explic, la un moment dat de toată dulceața asta ți se acrește. Și atunci ne mai răcorim și noi, ca să zic așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
au produs mutații. Acum nimic nu mai e ca altădată... Unora le-au crescut roșiile În grădină mari cât niște pepeni, altora vacile le-au fătat viței cu două și trei capete... Sfârșitul lumii e aproape“, medită el, umplându-și borcanul cu spirt Royal și Îndoindu-l cu zeama de la murături rămasă Într-o farfurie. „Mai doriți o felioară?“, se adresă el vedeniei din Încăpere. Cu borcanul În mână, Subotin nu se putu abține să facă o nouă reverență, trimițând de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
viței cu două și trei capete... Sfârșitul lumii e aproape“, medită el, umplându-și borcanul cu spirt Royal și Îndoindu-l cu zeama de la murături rămasă Într-o farfurie. „Mai doriți o felioară?“, se adresă el vedeniei din Încăpere. Cu borcanul În mână, Subotin nu se putu abține să facă o nouă reverență, trimițând de data aceasta din vârful degetelor și o bezea „gheișei“ cu marsupiu. „Salamul, dar și murăturile vă stau la dispoziție“, huruie brigadierul cu glasul răgușit. „Cum, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
cu glasul răgușit. „Cum, nu aveți nevoie de murături?“, făcu el, mimând nedumerirea. Iar după o pauză, adăugă: „Păi, dacă n-ați băut Royal... Noi ne-am cinstit și iată că acum ne este iarăși sete...“. Brigadierul dădu pe gât borcanul de spirt Îndoit cu moare și cu o voce răgușită conchise: „Doamnele, desigur, nu beau spirt. Poate că la următorul transport vom avea parte de șampanie... Dar serviți-vă“, adăugă el, luând bucata de salam legată la capăt cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
buzunarul de la piept mulțimea de bancnote. Apoi, fără a-i lăsa timp să se dumirească, tot retrăgându-se și scăzând mereu În dimensiuni, șobolănița se făcu nevăzută În aceeași gaură din care ieșise ceva mai Înainte. Ippolit mai bău două borcane de Royal, tot pipăind grivele În mână și așteptând ca animalul să se ivească din nou. Între timp, se lumina de ziuă, portul Începu să se anime și Subotin ieși din depozit să ia un pic de aer, ca să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
care au provenit, închizând circuitul. b. Cadavrul omului mort se incinerează în stații de incinerare, după trei zile de la deces. În acest caz arderea are loc similar ca la procedeul anterior, cu deosebirea că cenușa se stochează în recipiente, în borcan sau în urnă. Stocarea și depozitarea cenușii în recipiente închise oprește circuitul elementelor chimice pământești, ceea ce contravine legii fundamentale a materiei: mișcarea. La un moment dat, pământul se va transforma în depozite de recipiente cu cenușă, având în vedere veșnicia
Apocalipsa este în derulare by Narih Ivone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/317_a_605]
-
treia, oamenii ar trebui să adopte un regim alimentar vegetarian, cu foarte puține lactate și anume, pot consuma lapte acru. Doctorul Henry G. Bieler (2) indică următoarea rețetă pentru lapte acru: laptele de vacă proaspăt, crud, integral, se pune în borcane de sticlă, la prins, la temperatura camerei. În două sau trei zile, laptele se coagulează, se prinde și este bun de consum. Prin coagulare, de către fermenții proprii, specifici laptelui, laptele suferă o primă prelucrare și este mai ușor de digerat
Apocalipsa este în derulare by Narih Ivone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/317_a_605]
-
kilograme de orz, că am un hectar din terenul școlii cu această cultură. Aștept decizia dumneavoastră dar, ca să fie pe înțeles, e doar o propunere și nicidecum o obligație. După jumătate de oră sătenii au venit la listă ca la borcanul cu miere. Vezi dumneata, parcă voiau să atragă și bunăvoința lui Dumnezeu spre binele școlii dar și spre cel al câmpului. Culmea e că atunci când a venit în fața listei cel mai bogat om, Alexei Trandafilov, și a vrut să fie
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
săptămână am mâncat filé de vită Wellington, în timp ce Miss America îngenuchea în fața fiecărei clanțe și încerca să descuie închizătoarea cu un cuțit de pictură împrumutat de la Ducele Vandalilor. Am mâncat biban dungat de mare în timp ce domnișoara Hapciu înghițea pilule din borcanele zuruitoare din valiza ei. În timp ce tușea în pumn, și-și ștergea nasul cu mâneca puloverului. Mâncăm Tetrazzini de curcan în timp ce Lady Zdreanță își învârte în joacă inelul cu diamant pe deget. Întorcându-i arcul de platină în afară, vorbește cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
poncho, și ești gata pentru o noapte de distracție în stradă. Pentru siguranță, în seara în care își iau o cameră la Sheraton, Evelyn aduce trei valize cu haine donate pentru sinistrați. Sutiene îngălbenite, lărgite. Pulovere scămoșate. A adus un borcan cu argilă pentru măști faciale ca să le murdărească. Se furișează amândoi afară din hotel pe scara de incendiu, paisprezece etaje până la ușa care se deschide spre gangul din dos, și sunt liberi. Sunt niște nimeni. Anonimi. Fără responsabilitatea de-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
serial. Dovada hotărâtoare e pornografia pedofilă descărcată pe hardul computerului. Imaginile cu copii supuși perversiunilor sexuale pe care i le-am lipit pe pereții dormitorului. Pungile cu sedative le-am vârât sub pat. Heroina și cocaina le-am ascuns în borcanul de zahăr. Într-o singură zi, toată lumea care l-a iubit până acum pe Kenny Wilcox îl va urî de acum înainte. Micul Danny din vecini se va transforma dintr-un simbol al copilăriei într-un monstru. În versiunea mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
neobosit, zile Întregi, tot timpul cu țigara În colțul gurii (când era liniște, din plămânii lui se auzea un șuierat ca de foale). Decora cu floricele tot felul de lăzi scorojite, porțelanul abajururilor, sticle de coniac, vaze din sticlă ordinară, borcanele de nescafé, caseta de lemn pentru țigări. Pe un sifon mai mare a Încondeiat pe fundalul acvamarin numele unor cafenele belgrădene, cu caligrafia lui de pe albumașele cu insule: Brioni, Boka, Pescărușul, Marinarul, Zori de zi, Cafeneaua sârbă, Poarta Vidinului, Poarta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
un râu cu aceeași temperatură, cu aceleași maluri, un râu care stă pe loc de parcă ar curge, tata urăște schimbarea, el nu este leneș, el se teme de viață, de mișcare, de surpriză, el poate trăi foarte bine sub un borcan de sticlă sau într-un coteț, numai să nu i se întâmple nenorocirea să se schimbe aerul, aerul proaspăt îl ucide pe tata, cred că este o mumie care ne vizitează, este strămoșul genomului uman, "cum poți vorbi atâtea prostii
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
Submarinele Dox, cu Galan, Popovici-Bayreth, Mihadaș - Pe muntele Eral, Ungheanu - Lecturi și rocade, Aitmatov - Eșafodul, Dumitru Popescu - Pumnul și palma, Pas - Prezențe, Materialism istoric, D. C. Tanăsescu - Ispita speranței, ceva polițiste, ceva călătorii, o vază ce pare curgândă, poate din borcan învelit în miez de pâine trecut prin gură și clei, o casetă cu un corn de berbec și filtrul de cafea. Cărțile aduse cu furca și așezate pe vecie. Ceas uriaș, de perete, cu brățară, auriu, chinezesc. Lângă bibliotecă, în mijlocul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
Bravo, ești bun sănătos, dom’le.“ A doua zi, iar m-am dus. Și pe spital, pe Jilava, n-avea voie să te scoale din pat de la ora 10 noaptea. Și mâncasem niște dulceață, că venisem de pe procuratură cu două borcane de dulceață, aici mâncasem griș d-ăla și mă durea stomacul. La 11 noaptea, șeful ăla de cameră... el e șmecher. „Dom’le, nu te scoli din pat!“ Zic: „Bă, du-te, bă, de-aicea!“. „Ba nu! Of, futu-ți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
Și șapte reci, cum se spune. Am mai jucat și cinci din șapte... joc de șapte. Se face tabelul ăla, într-o parte de la doi la șase și, în partea ceastălaltă, de la opt la doișpe. Cu un zar într-un borcan... Deci, nu ai ce pierde, ăsta-i cinstit jocul, dar n-ai voie să pierzi. Bagi zarurile-n într-un pahar, nu în borcan, că vede lumea. Și-n timp ce tu-l mesteci acolo, lumea mizează: ori pe mică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
doi la șase și, în partea ceastălaltă, de la opt la doișpe. Cu un zar într-un borcan... Deci, nu ai ce pierde, ăsta-i cinstit jocul, dar n-ai voie să pierzi. Bagi zarurile-n într-un pahar, nu în borcan, că vede lumea. Și-n timp ce tu-l mesteci acolo, lumea mizează: ori pe mică (deci ori de la doi la șase), ori de la opt până la doișpe. Sau pe șapte, că-i plătești dublu. Și n-ai voie să pierzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
în scrumieră. Mama iar s-a plâns azi dimineață, mi-a spus: „Takamori crede că toată casa e o scrumieră.“ Ca majoritatea bărbaților, Takamori nu prea se sinchisea unde scutură scrumul de țigară. Totul servea drept scrumieră: vaza cu flori, borcanele cu cremă de față ale surorii lui... — Takamori. — Ce mai vrei? — Am fost cerută în căsătorie. — Zău? Cred că individul nu e-n toate mințile. — Ōkuma, de la birou... — Tipul acela care arată ca talpa piciorului meu... Takamori s-a ridicat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
Ce zici de asta? se bălăngănește Tavi spre mine. „Ca niște iepuri cu urechile tăiate, pe sub geamuri, femeile noastre-și poartă ovarele la vedere, scâncesc fetușii plutind în lichide, pe străzi paltoane uzate conduc camioane... trec și mă-ntorc cu borcane, bine legate...” - E tare, mă! E tare de tot! Beton! Scrie-o, să n-o uiți... Zi și tu, Sclivi, dacă nu-i așa... se întoarce Anatol, în vreme ce-și desface cureaua de la pantaloni, să mai dea ceva spațiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
Iau un soi de balon de sticlă și torn ceva pe craniu, dispare ca prin farmec, torn pe genunchi, se duc, pe urmă laba piciorului. Îi tai c-o foarfecă degetele de la mâini și le înfund, pe rând, pe gâtul borcanului. Ce degete boante, de tractorist! Gata, am cam terminat cu el, nu mai e, l-am lichidat. Ba nu, a mai rămas un plămân, uite la el ce rozaliu e, cu alveole curate de nefumător, se lasă ca o cremă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
doar dacă arde. Sâmbăta e srl, iar duminica e dată de la Dumnezeu pentru odihnă. Sacul de dormit e desfăcut într-un colț, în cuier haine, pe scaune tricouri, pe-o poliță, lângă Istoria... în cinci volume, mașina de bărbierit. Un borcan cu zacuscă a rămas pe birou. - Ce faci, omule? Te-ai mutat aici cu tot calabalâcul? - Da, de săptămâna trecută. M-a dat afară băboiul și unde aveam să mă duc? Te invit la mine în „garsonieră”. Deschide un dulap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
poate fi pus la slujbe, nu poate fi trecut pe pomelnic. Ce se alege de sufletul lui? Și cum să-l arzi ca pe vite secerate de molimă, strânse din șanț, să n-aibă cruce la cap? Îl ții în borcanul de nes? Dacă fără să vrea ei, săracii, au fost puși la crematoriu, atunci e altceva. Ăia de la Cotu’ Donului, măturați de obuze, de să le strângi dinții în pestelcă, poate-au murit cu rugăciunea-n gură... ăia arși de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
în vizită, învață să nu-și sufle nasul în pumni la Externe, în timpul cursului scurt de Strategie, și-l trimiți la post, că e bun, de viitor, ne reprezintă. Și tot are el undeva într-un sertar, lângă documente importante, borcanul cu untura de-acasă, „să nu strâce banii...”. Avea grijă să-mi spună de fiecare dată cât costă costumul pe care-l poartă, cum l-a comandat, ce material e. - Ăsta-i englezesc, uită-te ce tăietură are, cade bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
cunoscut pentru bețiile lui și... a căzut... de la o înălțime de... Cât? Zece metri? Câți crezi că sunt până jos? Ai văzut cum scriu scârbele astea? Băiatu’ lui Cutare s-a îmbătat în discotecă și i-a dat c-un borcan în cap nu știu cui, fiica lui Cutare a divorțat sau are un copil din flori... Nepotu’ lu’ Cutare și-a arătat-o dup-un tufiș, la prânz... Dacă nu era a lui Cutare, nu durea pe nimeni în cot de divorț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
acasă, să mă mângâi pe creștet, să nu-mi dea lacrimile, „seriosu’ de tine...”. - Nu e admisibil să treacă toți așa de ușor! Se obișnuiesc, nu mai citesc nimic... Se poate? Cum ar reacționa oare dacă i-aș turna un borcan cu miere-n cap și-aș presăra fulgi? Uite-așa, dacă te-ai duce lângă ființa asta negricioasă, cu umeri ascuțiți și bot de știucă, care gesticulează isteric, și i-ai aprinde un ghemotoc de cârpe în față? Și, totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]