3,341 matches
-
din Vest a descoperit o mumie. Aparținea unei prințese egiptene. Numele ei era Amunet. Și ia ghiciți? Avea un tatuaj. Ghiciți unde? Acum Asya s-a Întors spre scenarist și l-a privit drept În ochi. — Pe buric! Scenaristul a clipit, uimit să vadă cât era de informată. Noua lui prietenă părea la fel de impresionată când a Întrebat: — De unde știi toate chestiile astea? — Mama ei are un salon de tatuaj, a intervenit Caricaturistul Alcoolic fără să-și desprindă ochii de la Asya. S-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Învățat, un om cu carte. Ești cunoscut și respectat de toată lumea. De ce ar conspira un om rafinat ca tine Împreună cu o mână de rebeli de cea mai joasă speță? Hovhannes Stamboulian a ridicat ochii lui negri din foaie și a clipit absent. Nu știa ce să spună În apărarea lui fiindcă nu avea nici cea mai vagă idee despre lucrurile de care era acuzat. — Rebelii armeni... Îți citesc poeziile și apoi se răzvlătesc Împotriva Sultanatului otoman, a spus sergentul Încruntându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
ca să mai nutrești speranța de a-ți Împlini visele, Însă mult prea târziu ca să mai visezi cu adevărat, tărâmul lui Morfeu e acum departe. Ochiul lui Allah e atotputernic și atotștiutor; e un ochi care nu se Închide și nu clipește niciodată. Însă nimeni nu poate spune Încă cu siguranță dacă pământul este la fel de atotobservabil. Dacă aceasta este o scenă pe care se dă spectacol după spectacol pentru Ochiul Divin, pot să existe Între ele momente În care cortinele sunt trase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
nu l-a observat. Pe cer se adunaseră nori Întunecați și mohorâți, atât de fumurii și de grei de parcă ar fi fost Încărcați cu plumb topit, plin de deochiuri. Fiecare gaură din fiecare nor era un ochi divin care nu clipea, dar care vărsa căte o lacrimă pentru fiecare păcat făptuit pe pământ. Însă ziua În care mătușa Zeliha a fost violată nu era o zi ploioasă. De fapt, nu era nici măcar un singur nor pe cerul de un albastru strălucitor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Bunica Gülsüm s-a Întors către fiul ei, dintr-odată preocupată. Dar tu, dragul meu? Când ai să-ți faci stagiul militar? Fiindu-i greu să urmărească discuția, În ciuda traducerii simultane, Rose s-a Întors spre soțul ei și a clipit. — Nu-ți face griji În privința mea, a spus Mustafa. Cu condiția să plătesc o anumită taxă și să le arăt că trăiesc și muncesc În America, nu trebuie să fac un stagiu militar complet. O pregătire de bază e de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
pe prietenii de-o viață. „Unde-ai fost tot timpul ăsta?“ „Nu pleca nicăieri, fată neastâmpărată!“ dojenea persoane complet străine. Iar apoi, Între tăcerile ei uimitoare și remarcile care te lăsau fără grai, chipul ei rămânea fără nici o expresie și clipea cu o neliniște abia ascunsă. În momentele acelea nu reușea să Înțeleagă de ce se aflau toți oamenii ăia acolo, În livingul lor, și de ce plângeau atât de mult. Divanul era Încremenit; femeile - În continuă mișcare. Divanul era alb; femeile - Îmbrăcate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
asistentul, indicându-i un scaun din apropierea unui dispozitiv electronic fixat pe perete. — Aș dori câteva lămuriri, spuse Norman. — Vă rog să priviți fix la punctul acela verde, cu ochii larg deschiși... Simți un suflu brusc de aer În ochi și clipi instinctiv. Din dispozitiv ieși o foaie de hârtie imprimată. Asistentul o detașă și o studie. — E În regulă, doctore Johnson. Vă rog să poftiți pe aici... — Aș dori să-mi dai câteva informații. Aș vrea să știu ce se Întâmplă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
o unitate electronică la parter. Ea este Tina Chan, spuse Barnes, prezentându-le o femeie extrem de liniștită. Norman se gândi că era aproape anormal de calmă până când Își dădu seama că Tina Chan făcea parte din categoria oamenilor care nu clipesc aproape niciodată. — Purtați-vă frumos cu Tina pentru că este singura noastră legătură cu exteriorul. Are În grijă tot sistemul de comunicații, precum și sistemele de senzori. De fapt, toată electronica. Tina Chan era Înconjurată de cele mai voluminoase monitoare văzute vreodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
largul său Într-un mediu nou era să i se dea o mâncare cu care era familiarizat. — Căpșunile nu-mi fac bine la stomac, spuse Ted . — Atunci, pe-a dumneavoastră am s-o prepar cu afine, zise Levy, fără să clipească. — Și cu frișcă? plusă Ted. — Păi... Nu poți să le ai pe toate, Ted, interveni Barnes. Și una din chestiile pe care nu le poți avea la treizeci de atmosfere de amestec gazos este frișca bătută. Pur și simplu nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
intern de aer, spuse el. Continuau așadar să respire aerul din propriile rezervoare, pentru eventualitatea că gazele din atmosfera astronavei erau toxice. — Sunteți gata cu toții? — Gata! Barnes apăsă butonul pe care scria marcajul „DESCHIDERE“. Semnul cu „AJUSTAREA ATMOSFEREI“ Începu să clipească. Apoi, cu un huruit, ușa alunecă lateral, Întocmai ca o ușă de avion. Pentru moment, Norman nu văzu decât Întunericul de dincolo de ușă, Înaintară cu precauție, luminându-și calea cu lanternele, și văzură niște grinzi și o tubulatură complexă. — Verifică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
deschizătură, sunt aceste multiple surse punctiforme de lumină. Ele par să-și schimbe poziția de la un cadru la altul. — E ca și cum sfera ar fi plină de licurici, observă Beth. Numai că aceste lumini sunt mai slabe decât licuricii și nu clipesc. Sunt foarte numeroase. Și creează impresia că se mișcă Împreună, În valuri... — Un roi de licurici? — Ceva În genul ăsta. Banda se termină, iar ecranul deveni Întunecat. — Asta-i tot? Întrebă Ted. — Mă tem că da, domnule Fielding. — Bietul Harry
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
alergă Înspre ușă, unde se ciocni cu Beth. Alarma răsuna În tot habitatul. — Ce se Întâmplă? strigă el peste sunetul strident. — Nu știu! Beth avea fața palidă, Înfricoșată. Norman trecu pe lângă ea. În Cilindrul B, printre toate țevile și consolele, clipea un semnal strălucitor: AVARIE SISTEME VITALE. O căută cu privirea pe Teeny Fletcher, dar aceasta nu se afla acolo. Se precipită Înapoi, către Cilindrul C, trecând din nou pe lângă Beth. — Ai aflat ceva? țipă Beth. — Sistemele vitale! Unde e Fletcher
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
și sări pe treptele ce duceau În Cilindrul C. Tina și Fletcher se aflau acolo, meșterind În spatele consolelor de la computere. Panourile din spate erau trase afară, scoțând la iveală cabluri și circuite imprimate. Luminile camerei fulgerau În roșu. Toate ecranele clipeau: AVARIE - SISTEME VITALE — Ce se Întâmplă aci? țipă Norman. Fletcher flutură mâna a lehamite. — Naiba știe! Se Întoarse și Îl văzu pe Harry stând apatic Într-un colț lângă secțiunea video a lui Edmunds, cu un creion În mână și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
să treacă la alfabet. Ar fi mai simplu dacă ar folosi literele și nu numerele codului său. — Cum ai să-l faci să folosească literele? — Am să-i arăt că sunt echivalente. Tastă: 00032125252632 = HELLO. După o scurtă pauză, ecranul clipi; 00032125252632 - HELLO. — Nu pricepe, spuse Ted. — Așa se pare. Să Încerc altă pereche. Tastă: 00143032 - DA. Apăru și răspunsul: 00143032 - DA. — E evident că nu Înțelege, spuse Ted. — Îl credeam mai deștept, zise și Barnes. — Să-i dăm o șansă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
Înveliș lipicios. Împunse oul cu forcepsul. — Ce este? — Un soi de materie proteică. E lipicioasă. — Nu asta. M-am referit la ou. — Nu știu Încă. Beth Își continuă examinarea când, deodată, sună alarma, iar luminile roșii Începură din nou să clipească, Norman fu cuprins brusc de groază. — Probabil Încă o alarmă falsă, zise Beth. — Atențiune, toată lumea, se auzi vocea lui Barnes prin intercom. Toată lumea la posturile de luptă! — Ei, la naiba! zise Beth. Se strecură cu grație pe scăriță, urmată Îndeaproape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
pe scăriță, urmată Îndeaproape de Norman, care se mișca mult mai stângaci. În sectorul de comunicații din Cilindrul D dădură peste o scenă familiară: toți erau adunați În jurul computerului, care avea din nou demontate panourile din spate. Luminile continuau să clipească, iar alarma să urle. — Ce s-a Întâmplat? strigă Norman. — S-a defectat echipamentul! — Care echipament? — Nu mai reușim să deconectăm blestemata asta de alarmă, țipă Barnes. S-a declanșat și nu mai putem s-o oprim! Teeny... — ... Se repară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
reciproc. În regulă, spuse Norman. Numai ca ultimă soluție. — Să sperăm că nu vom suferi un nou atac. — Un nou atac... Urmă o lungă tăcere În care se gândiră la această eventualitate. Apoi ecranele cu plasmă gazoasă de pe consola Tinei clipiră și Încăperea se umplu de un piuit ușor. Avem un contact pe senzorii termici periferici, spuse Tina pe un ton neutru. — Unde? Întrebă Fletcher. — La nord. Se apropie. Iar pe monitor apăru: SOSESC. Stinseră atât luminile de interior, cât și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
hublou. Semnaliză o dată cu lanterna. Corpul uriaș al calmarului emise o lumină verde, se Întunecă un moment și străluci din nou. — Ne ascultă, spuse Beth. — Bineînțeles că ne ascultă. E inteligent. Ted semnaliza rapid de două ori cu lanterna. Calmarul răspunse, clipind de două ori. — Cum reușește să facă asta? Întrebă Norman. — Există un tip de celule ale pielii, numite cromatofore, spuse Beth. Animalul poate activa sau dezactiva, după dorință, aceste celule și astfel blochează lumina. Ted semnaliză de trei ori. Calmarul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
te izbești de ele, la o adică. Dar unde-o fi butonul temporizatorului? Se uită la panoul de comandă și văzu o singură lumină roșie aprinsă deasupra unui buton cu inscripția: MENȚINERE TEMPORIZATOR. Apăsă pe buton. Lumina roșie Încetă să clipească: acum strălucea Încontinuu. Pe un mic ecran gălbui apăru mesajul: Resetare temporizator - interval 12:00:00 Privi numerele care Începură să se succeadă În ordine inversă. „Cred că am reușit“, Își spuse. Ecranul video se stinse. Cu ochii la toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
așa lucrează, Își spuse Norman. O listă de operațiuni pas cu pas, memorată de computer. Nu trebuie decât să urmezi instrucțiunile.“ Deci, se putea descurca. Un ușor curent de apă legănă submarinul. Apăsă pe „Anulare“ și ecranul se stinse, apoi clipi: Resetare temporizator - interval 11:53:04 Cronometrul Își continua numărătoarea inversă. Își zise: „Chiar am stat aici șapte minute?“ Un alt val și submarinul se legănă din nou. Sosise timpul de plecare. Se duse la tambuchi, ieși prin calotă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
că am lucrat cu meticulozitate. Norman se gândi că o nouă ceartă era pe punctul să izbucnească, dar Beth și Harry se potoliră. Ajunseră la trapă și se urcară În DH-8. CONSOLA — Jerry? Norman privea ecranul consolei. Cu excepția cursorului care clipea, nici un alt semnal. — Jerry, ești acolo? Nici un răspuns. — Mă Întreb de ce nu mai primim vești de la tine, Jerry, spuse Norman. Ecranul rămase inert. — Încerci puțină psihologie? Îl Întrebă Beth, care verifica graficele de control ale senzorilor externi. Dacă vrei să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
se ridica deasupra covorului de corali. Beth se Îndrepta spre nord, către cutiile rămase nedeschise. Harry continua să sforăie zgomotos, rămas În stare de inconștiență. Norman se plimbă Încolo și-ncoace prin Cilindrul D, apoi se duse la monitoare. Ecranul clipi: SOSESC. „O, Doamne! Cum e posibil așa ceva? Nu se poate. Harry e În continuare inert. Cum e posibil?“ SOSESC LA VOI. — Beth! — Da, Norman, se auzi vocea ei subțire prin intercom. — Întoarce-te imediat Înapoi. NU VĂ TEMEȚI.— Ce s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
fi simțit oare ceva? La dracu cu totul! spuse el cu glas tare. Și trase de firul din con. Țipătul alarmei din interiorul căștii Îl făcu să tresară, În partea superioară a vizorului apăru un mic afișaj cu cristale lichide, clipind grăbit: „ALARMĂ“... „ALARMĂ“... — Of, Norman, dar-ar dracii! Acum chiar c-ai feștelit-o! Din pricina alarmei abia Îi auzea vocea. Pe tot conturul astronavei, luminile roșii de pe conuri clipeau. Se pregăti sufletește pentru explozie. Dar, deodată, alarma fu Întreruptă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
partea superioară a vizorului apăru un mic afișaj cu cristale lichide, clipind grăbit: „ALARMĂ“... „ALARMĂ“... — Of, Norman, dar-ar dracii! Acum chiar c-ai feștelit-o! Din pricina alarmei abia Îi auzea vocea. Pe tot conturul astronavei, luminile roșii de pe conuri clipeau. Se pregăti sufletește pentru explozie. Dar, deodată, alarma fu Întreruptă de o voce gravă și răsunătoare de bărbat care spuse: „Atențiune! Atențiune! Personalul de construcții să elibereze imediat zona exploziei. Explozibilii TEVAC au fost activați. Începe numărătoarea inversă... De la douăzeci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
Acum contactul prin intercom se Întrerupsese. Era singur. Deschise trapa și intră În submarin, Își deblocă siguranța căștii și o scoase de pe cap. „Atențiune! Optsprezece minute și numărătoarea continuă.“ Norman se așeză În scaunul capitonat al pilotului, În fața comenzilor. Instrumentele clipiră, se luminară, iar pe ecranul aflat chiar În fața lui apăru: DEEPSTAR III - MODULUL DE COMANDĂ Aveți nevoie de ajutor? Da Nu Anulat Apăsă pe „Da“. Așteptă să apară cadrul următor. Păcat de Harry și de Beth. Îi părea rău că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]