2,910 matches
-
deplasarea VP. De la Ross (1967) încoace, se știe că deplasarea de constituenți induce efecte de insulă, fenomen care a fost denumit Freezing Principle / Freezing Effect sau Interdicția asupra subextracției din constituenți deplasați (v. Corver 2005și bibliografia): pe scurt, odată ce un constituent s-a deplasat, devine opac din punct de vedere sintactic, extracția de constituenți din interiorul său devenind imposibilă. Următoarea întrebare este care argument intern trebuie extras din VP înainte de inițierea deplasării VP. La prima vedere, problematice sunt verbele tranzitive 12
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
efecte de insulă, fenomen care a fost denumit Freezing Principle / Freezing Effect sau Interdicția asupra subextracției din constituenți deplasați (v. Corver 2005și bibliografia): pe scurt, odată ce un constituent s-a deplasat, devine opac din punct de vedere sintactic, extracția de constituenți din interiorul său devenind imposibilă. Următoarea întrebare este care argument intern trebuie extras din VP înainte de inițierea deplasării VP. La prima vedere, problematice sunt verbele tranzitive 12, inacuzative și cele construite cu obiect indirect, însă, dacă ținem cont de toată
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
de formulare a unei analize a deplasării ca grup a verbului în română. Spre deosebire de analiza propusă de noi aici (deplasare a VP), autorii citați deplasează proiecția vP (deci întregul domeniu lexical), fiind astfel obligați să extragă în mod sistematic toți constituenții din domeniul vP, cu excepția verbului. Pentru a asigura evacuarea sistematică a vP-ului, autorii propun următorul principiu: (20) Full VP Evacuation Principle "All arguments must leave the vP domain in order to have their A-features (i.e. Case and phi-features) and
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
altă diferență care derivă din structurile sintactice din (22) și (23) privește posibilitatea de a extrage ulterior obiectul din poziția derivată: structura (22) permite extracția ulterioară a obiectului, pe când structura (23) nu permite această opțiune, pentru că obiectul este parte a constituentului VP deja deplasat, asftel că extracția are loc dintr-un constituent deja deplasat (Freezing Principle / Freezing Effect / Interdicție asupra subextracției din constituenți deplasați). Pentru a ne asigura că extracția ulterioară a obiectului se face din poziția derivată (i.e. dintr-o
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
privește posibilitatea de a extrage ulterior obiectul din poziția derivată: structura (22) permite extracția ulterioară a obiectului, pe când structura (23) nu permite această opțiune, pentru că obiectul este parte a constituentului VP deja deplasat, asftel că extracția are loc dintr-un constituent deja deplasat (Freezing Principle / Freezing Effect / Interdicție asupra subextracției din constituenți deplasați). Pentru a ne asigura că extracția ulterioară a obiectului se face din poziția derivată (i.e. dintr-o structură VOS) trebuie să folosim diagnosticul sintactic al cuantificatorilor flotanți, care
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
22) permite extracția ulterioară a obiectului, pe când structura (23) nu permite această opțiune, pentru că obiectul este parte a constituentului VP deja deplasat, asftel că extracția are loc dintr-un constituent deja deplasat (Freezing Principle / Freezing Effect / Interdicție asupra subextracției din constituenți deplasați). Pentru a ne asigura că extracția ulterioară a obiectului se face din poziția derivată (i.e. dintr-o structură VOS) trebuie să folosim diagnosticul sintactic al cuantificatorilor flotanți, care diagnostichează "urmele" pe care le lasă argumentele deplasate (Sportiche 1988). Exemplele
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
al centrului V (nu doar grupurile nominale care primesc acuzativ sub ACORD cu TO) să se extragă automat în poziția [Spec, TOP]. 3) Satisfacerea trăsăturii EPP a centrului TO se poate realiza și într-o altă manieră, prin deplasarea altui constituent decât complementul lui V? Răspunsul este negativ: sub condiția generală că deplasarea sintactică la dreapta nu este permisă (Kayne 1994 și toată bibliografia ulterioară), singurul constituent care ar putea satisface această cerință este VP însuși, însă deplasarea VP la [Spec
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
a centrului TO se poate realiza și într-o altă manieră, prin deplasarea altui constituent decât complementul lui V? Răspunsul este negativ: sub condiția generală că deplasarea sintactică la dreapta nu este permisă (Kayne 1994 și toată bibliografia ulterioară), singurul constituent care ar putea satisface această cerință este VP însuși, însă deplasarea VP la [Spec, TOP] este o deplasare de tip complement - la - specificator fără depășirea unui nod de grup sintactic (i.e. roll-up movement), fapt care o califică drept o formă
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
1999) discută situația obiectelor propoziționale, insistând că aceastea rămân in situ (deci nu se deplasează la Spec,TOP), luând ca argument faptul că extracția wh- este disponibilă, deci nu apar încălcări ale Freezing Principle / Freezing Effect / Interdicția asupra subextracției din constituenți deplasați: (49) a. Petre a spus că Ion s-a purtat ca un domn. b. Cumi a spus Petre [că s-a purtat Ion ti]? c. Cinei a spus Petre [că s-a purtat tica un domn]? Dacă analizăm mai
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
din centrul V0 și urma argumentului intern. Subiectul se generează ca specificator al vP și ulterior se deplasează în periferia stângă CP a propoziției (eventual tranzitând periferia propozițională joasă) (cf. discuția din §3.1.1 supra și §2 supra passim: constituenții preverbali, inclusiv subiectul, sunt deplasați în periferia stângă CP în română); în funcție de interpretare, este fie un element focalizat (focus informațional: Cine citește romane polițiste?), fie tematizat, focusul fiind atribuit obiectului direct (Ce citește Ion?). Grupul VP, constând din centrul V0
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
3.5 infra), se deplasează odată cu verbul, ceea indică faptul că se încorporează în structura verbului. Din punct de vedere morfosintactic, mai prezintă o serie de trăsături care îl includ în categoria centrelor: nu permite să fie modificat de alți constituenți și nici nu ia complemente; nu rezistă sub elipsă (- Mai citește? / - *Mai). Într-un exemplu ca (81), valoarea aspectuală indusă de mai este [continuativ]; aspectul continuativ se asociază cu o proiecție ASPcontinuative (Cinque 1999: 76);mai se generează deci în
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
el îlface bine b. *dacă îl el face (107) a. dacă Dumnezeu nute ajută b. *dacă te(Dumnezeu)nu ajută Adiacența la complementizatori înalți (FORCE 0) (e.g. că) este posibilă în română, însă apare ca efect al faptului că niciun constituent nu accesează periferia stângă (108a); în condițiile deplasării de constituenți în periferia stângă, se observă că, de fapt, cliticul stabilește relații de adiacență cu verbul, nu cu complementizatorul (108b). Adiacența la complementizatori joși (FIN0) (e.g. să) este, de asemenea posibilă
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
dacă Dumnezeu nute ajută b. *dacă te(Dumnezeu)nu ajută Adiacența la complementizatori înalți (FORCE 0) (e.g. că) este posibilă în română, însă apare ca efect al faptului că niciun constituent nu accesează periferia stângă (108a); în condițiile deplasării de constituenți în periferia stângă, se observă că, de fapt, cliticul stabilește relații de adiacență cu verbul, nu cu complementizatorul (108b). Adiacența la complementizatori joși (FIN0) (e.g. să) este, de asemenea posibilă (109a); prezența adverbului de negație nu indică însă că relația
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
pentru deplasarea ca grup a verbului în română, instanțiind un efect prototipic de Minimalitate Relativizată (Rizzi 1990, 2001): un element de același tip (specificatorul unei proiecții cu trăsătura categorială [+V], i.e. [Spec, NEGP]) creează efecte de intervenție în deplasarea altui constituent specificat ca [+V] (verbul lexical care se deplasează ca grup) 3.4 Statutul lui să Așa-numita "particulă" să care apare obligatoriu în structura subjonctivului în română a ridicat o serie de probleme de interpretare sintactică: atât în gramaticile tradiționale
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
reprezentată pentru complementizatori: prezența în structuri cu complementizatori scindați sau dublați. Structura ca... să a fost analizată de Stan (2007) ca reprezentând o instanțiere prototipică a ipotezei scindării complementizatorului în două proiecții separate, FORCEP și FINP, între care se găzduiesc constituenți dislocați (focus (130a), topic (130b)) în periferia stângă a propoziției subordonate (Rizzi 1997): (130) a. Pe cine ai vrea să vezi? Vreau ca DOAR PE IONsă-l văd. b. Ce ai vrea să facă Ion? Aș vrea ca Ion să facă
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
discutată în literatură este construcția cu recomplementare / dublarea complementizatorului (v. Fontana 1993: 163-165, pentru definirea termenului) în care să lexicalizează ambele poziții C, FORCE și FIN. În limba contemporană, recomplementarea lui să este determinată de prezența în periferia stângă a constituentului nu cumva / nu care cumva, deci este parțial idiomatică, însă în româna veche structura permitea mai mare flexibilitate (v. §IV.2.2). În structurile subordonate, primul să lexicalizat este echivalent cu ca (din structura ca... să) (131). Diferența dintre structura
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
rând, generarea în FIN a lui să explică adiacența lui să la nucleul flexionar (distribuție luată în mod repetat ca indicând natura de marcă flexionară a lui să) (133c, c'), specială prin raportare la alți complementizatori, care permit interpoziția de constituenți între ei și nucleul flexionar (133a-b): (133) a. Știu căel vine. b. Mă întreb dacămâine vine. c. *Vreau săel vină / să mâine vină. c'. Vreau (ca) el / mâinesă vină. În structura propoziției propusă în această lucrare, FINP selectează IP; în
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
că verbul se deplasează ca grup, specificatorii proiecțiilor verbale sunt ocupați chiar de verb (ridicat la cea mai înaltă proiecție verbală din domeniul flexionar, v. §3.1 supra), astfel că nu există specificatori liberi în care să se poată plasa constituenții în (133c). În al doilea rând, dacă să se generează în FIN, se poate explica libertatea spațiului care îl precedă pe să de a găzdui constituenți cu interpretarea pragmatică (e.g. (130), (131), (133c'): spațiul dintre să și limita stângă propoziției
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
1 supra), astfel că nu există specificatori liberi în care să se poată plasa constituenții în (133c). În al doilea rând, dacă să se generează în FIN, se poate explica libertatea spațiului care îl precedă pe să de a găzdui constituenți cu interpretarea pragmatică (e.g. (130), (131), (133c'): spațiul dintre să și limita stângă propoziției subjonctivale reprezintă periferia stângă a propoziției. În al treilea rând, generarea lui să în FIN explică de ce să se poate combina și cu alți complementizatori / conjuncții
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
cu dacă, cum (134a-b) (nu toate combinațiile sunt posibile din cauza trăsăturilor de selecție: că nu se poate combina cu să, întrucât că selectează indicativ sau condițional, nu și subjonctiv); primul complementizator lexicalizează poziția FORCE, iar să, poziția FIN; intercalarea de constituenți în periferia stângă este, conform analizei, posibilă (134c). Combinarea cu alți complementizatori a fost luată ca argument în sprijinul interpretării lui să ca marcă flexionară; considerarea lui să drept un complementizator generat în poziție joasă oferă însă o explicație corectă
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
într-o proiecție C0 nescindată 77; astfel, deși proiectează o propoziție nonfinită, infinitivul verbal precedat de a nu dispune de o periferie stângă propozițională; cu excepția elementelor care închid domeniul flexionar (negația și pronumele clitice) (138a-b), domeniul preverbal nu poate găzdui constituenți dislocați, întrucât statutul elementului a nu permite proiectarea unei periferii stângi (138b)78 - domeniul în care sunt găzduiți constituenți deplasați A-bar în propoziția finită (138) a. dorința de [CP a nu-l vedea pe Ion] b. *dorința de [CP
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
de o periferie stângă propozițională; cu excepția elementelor care închid domeniul flexionar (negația și pronumele clitice) (138a-b), domeniul preverbal nu poate găzdui constituenți dislocați, întrucât statutul elementului a nu permite proiectarea unei periferii stângi (138b)78 - domeniul în care sunt găzduiți constituenți deplasați A-bar în propoziția finită (138) a. dorința de [CP a nu-l vedea pe Ion] b. *dorința de [CP (pe Ion) a (pe Ion)nu-l vedea] 3.5 Analiza formală a inversiunii Analizele din secțiunile precedente conduc
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
mușchii mei ai dracu (R. Aldulescu, Amantul Colivăresei) Distribuția din spațiul preverbal indică faptul că verbul nu se ridică la cea mai înaltă proiecție din structura domeniului C {FORCEP > TOPP > FOCP > TOPP > FINP > IP}. Verbul inversat poate fi precedat de constituenți neizolați prozodic de structura propozițională, deci care ocupă poziții din periferia stângă propozițională. În (142a), pe lângă vocativul izolat prozodic și fără funcție sintactică (Ioane), subiectul focalizat contrastiv 82 precedă verbul inversat; în (142b), obiectul direct dublat clitic și marcat diferențial
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
inversat; în (142b), obiectul direct dublat clitic și marcat diferențial prin prepoziția funcțională pe83 - care poate avea citire de topic sau de focus - precedă verbul; în (142c), adverbe pline fără emfază prozodică apar înaintea verbului ridicat în C; de asemenea, constituenți multipli (neseparați prozodic) se pot deplasa în periferia stângă a propoziției, precedând verbul lexical inversat (142d). (142) a. Ioane, tudu-te la școală, nu la film! b. Pe Ionmânca-l-ar câinii! c. Domnule doctor, mâineexaminați-o pe bunica mea. d. Domnule doctor, acumpe
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
domeniul vP prin mișcare locală spec-la-spec la [Spec, TP]. Deplasarea prin specificatori explică efectele de adiacență din nucleul flexionar românesc: specificatorii proiecțiilor verbale sunt în mod sistematic blocați (de VP sau de urma sa), astfel că nu pot găzdui alți constituenți. (vi) Cât privește structurile cu deplasare la C, am arătat că proiecția care găzduiește VP deplasat la stânga auxiliarelor și a pronumelor clitice este FINP. Modul de funcționare a enclizei pronominale și a postpunerii auxiliarelor este extrem de important pentru analiza datelor
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]