2,750 matches
-
de obicei, au intervenit ele pe lângă noi, pentru că ne-au oprit inclusiv cu “împuternicitul” cultelor (inspector) să ne mai adunăm în locaș, deoarece acesta nu mai prezenta siguranță, fiind foarte afectat de cutremur. Ne-au amenințat chiar că o vor demola dacă nu începem lucrările de reabilitare. Astfel, am început construirea unei noi case de rugăciune, lăsând-o pe cea veche în interior și după ce am terminat de zidit, am demolat-o. Am procedat astfel pentru a ne putea aduna până
Rănit de oameni ... vindecat de Dumnezeu! by Ionel TURTURICĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91603_a_93002]
-
afectat de cutremur. Ne-au amenințat chiar că o vor demola dacă nu începem lucrările de reabilitare. Astfel, am început construirea unei noi case de rugăciune, lăsând-o pe cea veche în interior și după ce am terminat de zidit, am demolat-o. Am procedat astfel pentru a ne putea aduna până terminam lucrările. Din 1956, comunitatea a fost păstorită de Fratele Mihai Ionescu (fostul director al Institutului Biblic de la Stupini - Brașov) până în anul 1960 și după o pauză de 4 ani
Rănit de oameni ... vindecat de Dumnezeu! by Ionel TURTURICĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91603_a_93002]
-
planului de renovare am Întâmpinat unele dificultăți și la secția de sistematizare și lucrările propriu-zise au Început numai În primăvara anului 1976, prin Întreprinderea de Gospodărie Locativă, Iași. Începutul n-a fost ușor. În anul respectiv abia am reușit să demolăm clădirea anexă, să consolidăm partea nordică a curții de la baza Dealului Copou și să turnăm fundația. În această situație ne-a găsit marele cutremur din 4 martie 1977, care pentru noi a Însemnat greutăți foarte mari În continuarea lucrărilor cu
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
de om, e menită a negentropiza o altă lume, paralelă ori viitoare; cum se cheamă acea lume ne-o spune orice carte sfântă. “Radiosfera”, 16 decembrie 1996, ora 11,11 110. O, brad frumos Nu vă alarmați! Nu doresc să demolez un obicei, chiar dacă prea recent. Cel mult, să-i opun tradiția, adică perenitatea și un alt mod de a gândi - ecologic - deosebit de acela care ne Îngăduie orice atac Împotriva naturii sub pretextul de a fi oameni, adică - pe atunci - stăpânii
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
a Fundației Culturale 'Memoria', sprijinite de Muzeul Județean Argeș și AFDPR Argeș (precum și, mai recent, de către Institutul de Investigare a Crimelor Comunismului în România), starea de fapt este deplorabilă: o parte a penitenciarului (cea care cuprindea camera 4-Spital) a fost demolată, o alta renovată, iar planurile de viitor ale actualilor proprietari par să urmărească distrugerea ultimelor rămășițe. Dincolo de aberația privatizării unei foste închisori, fapt demult consumat, considerăm că atât statul român, cât și actualii proprietari ai penitenciarului au obligația morală de
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
mijloc de clasificare a elevilor, ca atribut al statutului socio-afectiv al lor, ca element de comparație și de separare a celor „buni” de cei „slabi”. Eroarea este inconștient așteptată, solicitată, dar nu pentru a construi prin intermediul acesteia, ci pentru a „demola”. Fără a cădea în capcana unui cult al erorii, fără a încuraja falsul și mediocritatea relevate adeseori prin greșeală, considerăm potrivită schimbarea de optică asupra acestui subiect. Așa cum contemporaneitatea ne obligă să conviețuim cu foarte multe alte elemente psihologice incomparabil
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
putea să-l sperie și să-l îmbolnăvească. Organismul uman este perfect, dotat cu programe de funcționare și de refacere. Dar posesorul, omul, nu trebuie să deregleze funcționarea acestor programe, din necunoaștere și ignoranță. Este greu, dar nu imposibil, DE DEMOLAT SISTEMELE CARE EXPLOATEAZĂ FILONUL DE AUR DIN MINA PROSTIEI OMENEȘTI (A IGNORANȚEI) OMENEȘTI. Dar trebuie odată spart întunericul ignoranței și oamenii trebuie să ajungă să se autocunoască și să se autostăpânească, să fie proprii lor stăpâni, să gândească singuri, să
APOCALIPSA ESTE ÎN DERULARE by NARIH IVONE () [Corola-publishinghouse/Science/810_a_1736]
-
a sparge", "a deschide". În Iudeea- Samaria, drumuri pavate înseamnă clar ținut subjugat, pacificat, supus unei voințe; este o cale de acces pentru tancuri, pentru convoaiele de trupe și de mărfuri. Sună marțial, roman, legionar. Nu uit că același buldozer demolează casele palestinienilor vinovați de a fi găzduit, fie și ocazional, un "terorist". Este o armă de război, un dispozitiv de represiune, dar și o unealtă a pionierului. Dominația este inclusă în transport, iar lucrurile militare în lucrările publice. Șarpele de
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
spre, pe pământ sau pe ceva stabil), slobozirea, forțarea trecerii, sfârșitul; verbul καθιζω, κατιζω „a pune, a depune, a așeza, a face, a forța”, καταρασσω, καταραττω, „a arunca, a alunga, a răsturna”. În slavă: rs. katitĭ, kotitĭ „a răsturna, a demola”, iar katatĭsea, kotitĭsea, „a face pui”, bg. kotea se, „ib.”, în relație cu sl. kot „motan”, kotka „pisică”, sloven. kotiti „a naște, a făta, a depune (icre)”, sl. skot „vite”; lat. catulus „pui de animal, cățel”, catellus „cățeluș”, cattus, catta
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
se Închide, ca un ultim refugiu, tandrețea și nesfârșita imaginare a invizibilului... Eugen Ionesco Un spirit persiflator, negator - ca o joacă teribilistă, juvenilă, critică! - s-a arătat a fi Eugen Ionescu Înainte de a emigra, autor al celebrului Nu, În care demola poeți și prozatori de primă mână ai momentului și ai literaturii române. În Franța anilor ’50 a scris piese scurte, teribiliste și ele. Cântăreața cheală și altele au avut norocul să placă unor spirite distinse, precum André Maurois și alții
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
a Franței. Ca om care am studiat istoria și m-a pasionat de când mă știu, era un adevărat deliciu intelectual să descifrez vechiul și noul din istoria Franței, cu cele mai semnificative amănunte, în timp ce la noi s au întrebuințat buldozerele, demolând monumente semnificative ale patrimoniului nostru cultural! De n-ar fi căzut Cortina de Fier, spiritul malefic al unei grandomanii prost înțelese ne-ar fi văduvit și mai mult de tot ce au creat mai valoros înaintașii! Dar aceasta e o
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
istorice cu cinemaul, le-am putea regăsi pe toate păstrate pe peliculă. Pe cinemagia (www.cinemagia.ro) mai precis, pe forumul de discuții , filmele vechi sunt aproape inexistente. Nu apar în propoziții decât foarte rar, și atunci pentru a fi demolate. Vechi înseamnă aici deja Welles, Bergman sau Fellini. Tânăra generație, neliniștită să nu piardă ultimul Tony Scott (descărcat de pe net, firește !), nu mai are răbdare să vadă vechituri (termenul folosit este mult mai dur, dar să zicem că i-ar
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
ca fiind firesc, subînțeles, să se așeze unul lângă altul, să participe la aceeași emoție, să aplaude aceeași performanță. Modelul muzicii face din nou posibil un afect comunitar pozitiv. Ne-am învățat să aglutinăm numai (sau mai curând) pentru a demola, pentru a ne exprima „of“ ul, pentru a ne organiza suferința. E inevitabil, mai cu seamă, în vremuri grele. Dar va trebui, la un moment dat, să reînvățăm (și) savoarea adunării consimțitoare, satisfacția de a trăi, alături de ceilalți, afecte tonice
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
ca expresie a libertății. A cultiva imprevizibilul, a reacționa neconvențional, a trăi insurgent, pitoresc și provocator - iată o „regulă“ mult mai simpatică decât cumințenia. Dacă acest furor al neconformității e un mod de a trăi „autentic“, un mod de a demola rutina și ideile gata-făcute, el are o reală - și subtilă - legitimitate. Dar dacă e simplă zvăpăială, sentiment al unei infinite îndreptățiri, gesticulație estetizantă - avem de a face cu o pernicioasă apologie a arbitrarului, dacă nu cu o simplă obrăznicie. Buna
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
sunet, vers și ritm. Cele întâmplate cu adevărat se manifestă insistent ca fenomen periferic, căruiaîi administrezi prin cuvinte un șoc după altul. Când a devenit de nerecunoscut pentru sine însuși,înseamnă că a revenit în centru. Trebuie, mai întâi, să demolezi suficiența de sine a lucrului trăitpentru a scrie despre el - s-o cotești din orice stradă reală într-una inventată, fiindcă numai aceasta îi poate semăna din nou. Iar când o faci, n-ai voie să lași să eșueze ceea ce
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
Pașadia “îl scutura pe Pirgu într-o uriașă întâlnire”. Adică la confruntarea a două figuri mari. Poker jucau babele din „careul de dame” al lui Brăescu, tot la poker câștigă un personaj al lui Preda care își găsește apoi casa demolată de o bombă și nevasta moartă în brațele unui necunoscut. Norocul exagerat la cărți nu-i a bună! În Titanic Vals femeile fac pasențe, căutând un sens divinatoriu în rezultat, iar un alt personaj al lui Mușatescu se numește Birlic
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
puteam coborî și urca scările. Am luat liftul și m-am așezat lângă tufișul de la intrare să aștept taxiul. M-am uitat la ceas. Era ora unu și jumătate. Nu trecuseră decât două ore și jumătate de când nemernicii mi-au demolat ușa și mi-au devastat apartamentul. Greu s-a mai scurs timpul! Aveam impresia că totul se întâmplase cu mai bine de zece ore în urmă. Prin fața mea treceau gospodine întoarse de la cumpărături. Ceapa verde și ridichile uriașe tronau deasupra
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
sărăciei, putea să-și dea seama că omul are nevoie nu numai de mâncare și îmbrăcăminte, dar și de decor și demnitate. Casa coșarilor, cu trecerea timpului, a intrat în proprietatea parohiei. În 1960, în timpul restructurării zonei, casa a fost demolată, dar gestul și exemplul lui don Calabria se perpetuează și azi prin Slujitorii Săraci și Slujitoarele Sărace ale Divinei Providențe. Verona nu era un oraș mare și veștile zburau repede, chiar și fără mijloacele de comunicare din zilele noastre. Se
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
și-a propus să-și atribuie industriei sale un impuls și o dezvoltare majoră. Iar noi suntem convinși...». Și plecând de la acest ton, se bucura în inima sa pentru încântătorul «fragment de ziar» orășenesc, care ar fi trebuit să-i demoleze castelul de admirație și să-i șteargă alura de sfințișor a acelui preoțel șmecheraș. Articolul a provocat dezbateri. Vreun oarecare rânjea aprobând, dar cea mai mare parte a veronezilor a reacționat indignată. Mulți au mers la don Calabria pentru a
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
și segregat în barăcile de la periferia orașului. Această prezență zdrențăroasă, potrivit autorităților epocii, urâțea grandiozitatea și păta splendoarea Orașului Cezarilor, inima propulsoare a Imperiului și a regimului fascist. Multe dintre aceste persoane, odinioară, locuiau vechile târgușoare ale Romei, au fost demolate pentru a face loc la străzilor numite via della Conciliazione și la via dei Fori Imperiali. Acestor evacuați nefericiți, în scurt timp, li s-au alăturat marginalizații orașului, imigranții meridionali și refugiații politici. Era, e adevărat, și lume care avea
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
fortificațiile „arhaice” au fost spulberate; în arenă n-au rămas decât legitimitatea consumeristă, incitările la bucuriile clipei, imnurile aduse fericirii și conservării propriei persoane. Primul mare ciclu al raționalizării și modernizării consumului s-a încheiat: nu mai e nimic de demolat, toată lumea fiind deja formată, educată, adaptată cerințelor unui consum nelimitat. Era hiperconsumului începe atunci când vechile rezistențe culturale sunt reduse la tăcere, când culturile locale încetează a mai constitui niște frâne în calea formării gustului pentru nou. Faza III este acea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
cu personalizarea și emoționalizarea confortului. Atașamentul pentru locuința personală: confortul în conforttc "Atașamentul pentru locuința personală \: confortul în confort" Un anumit număr de transformări observabile în mediul urban ilustrează noua orientare a confortului. În timp ce turnurile și fronturile de blocuri sunt demolate în numele unui spațiu urban „cu chip uman”, se inițiază lucrări de reabilitare a habitatului, precum și proiecte de revitalizare a centrelor civice. Spațiile publice sunt „eliberate” de automobile și redate trecătorilor, blocurile de locuințe și malurile râurilor sunt recalificate. Se amenajează
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
și de evadări, desigur, fără mare noblețe, dar care, totuși, fac parte din viață. Ecce homo. Este, fără îndoială, necesar să corectăm societatea de hiperconsum, s-o reorientăm pe căi mai puțin inegalitare și mai „responsabile”, însă nu până la a demola economia „ușoară” în beneficiul unui fel de ascetism rațional. De unde se vede, o dată în plus, că drumul spre iad este pavat cu cele mai bune intenții. Înțelepciunea sau ultima iluzietc "Înțelepciunea sau ultima iluzie" Valoarea centrală, marele ideal proslăvit fără
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
nici o șansă de exactitate. De exemplu, se poate oare evalua diferența de meșteșug dintre un film de acțiune precum Ultimatumul lui Bourne (elogiat în aceste pagini) și un alt film de acțiune, precum James Bond-ul Partea lui de consolare (demolat în aceste pagini) ? Eu cred că da. Se poate susține cu dovezi că decupajul ultrarapid al urmăririlor din Bond e un dezastru, pe cînd decupajul încă și mai rapid al urmăririlor din Bourne e o performanță : în cazul Bond-ului
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
trecutului. Proiectul centrului civic, care îngrozește orice om cu bun gust prin gigantismul și kitsch-ul său, prinde contur în locul vechilor așezăminte religioase și culturale care dispar spre uimirea și umilirea bucureștenilor. Spre aducere aminte, să exemplificăm totuși: Biserica Enei (demolată în 1977), Biserica Schitul Maicilor, Biserica Postăvari, Biserica Spirea Veche, Biserica Izvorul Tămăduirii, Biserica Cotroceni, Hanul Galben, Casa Mirea, Ruinele Curții Arse (demolate în 1984), Spitalul Brâncovenesc, Biserica Pantelimon, Biserica Sfântul Mina, Biserica Sfântul Nicolae Sârbi (demolate în 1985), Biserica
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]