2,571 matches
-
se conturează mai clar după venirea la conducerea revistei a lui Stelian Moțiu în 1976, când structura rubricilor se definitivează. Alături de „Cronica literară”, apar „Opinia literară”, „Jurnal de cărți” (cu trei secțiuni: „Poezie”, „Proză”, „Critică”), „Antologia «Amfiteatru»”, „Amfiteatrul artelor”, „Liceu”, „Dialectica ideilor”, „Evenimond”. De exemplu, într-un singur număr (6/1975), cărțile tinerilor sunt recenzate de Florin Tudose, Mircea Scarlat, Constantin Hârlav, M. N. Rusu, Lucian Alexiu, Constantin Tudose, alte nume care se impun acum aparținând lui Mircea Florin Șandru, Nicolae
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285318_a_286647]
-
suprafață neutră, ci unul din straturile unui 3 Termen folosit de Andreas și Ilka Ruby În Groundscapes. The rediscovery of the groundin contemporary architecture. sistem alcătuit din diferitele urme lăsate de istorie. Eisenman lucrează cu concepte ce se desprind de dialectica clasică Între figură și fond: pământ configurat sau figură din/În pământ. Până În momentul teoriilor lui Eisenman, tendințele În domeniu nu au fost foarte clare și realizările destul de rare. Din acest moment, se observă creșterea numărului exemplelor. La Începutul anilor
Polarităţile arhitecturi by Ioana Moraru () [Corola-publishinghouse/Science/91808_a_92993]
-
din capitolele următoareă Așadar, ce cuvinte se impun atenției fără nici o dificultate, numai prin permanenta și insistenta lor prezență În coloanele presei, fie că este vorba de un ziar de la Începutul anului ori de altul de la sfârșitul lui? Este curioasă dialectica vocabularului - iar un cercetător al acestui fenomen ar avea reale satisfacții și contribuții - În presa românească de după august 1944; pe atunci, pînă prin 1947, din mulțimea termenilor obsesiv folosiți, se desprindeau net câțiva: fasciști, naziști, legionari, colaboraționiști, masse, democrație, libertate
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
Seneca despre stil, 1960). Marile curente filosofice ale Antichității fac obiectul unor cercetări aplicate: Felicia Vanț, Câteva probleme de lingvistică și gnoseologie la filosofii epicurieni (1960), Zoe Petre, Teoria sofistă a egalității naturale (1963), Ion Banu, Modelul empiric, epicurian, al dialecticii (1974). Revistă de înaltă ținută, S.c. cuprinde numeroase studii în limbile franceză, germană, engleză, rusă și italiană, provenind de la profesori și cercetători români și străini. Alți colaboratori: Carmen Bordea, N. I. Barbu, Marta Guțu, Grigore Tănăsescu, D. Protase, Gabriella Bordenache
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289992_a_291321]
-
despre sine și despre ceilalți, au avut drept efect o accentuată „laicizare” a „stilului de viață” urbană, o progresivă abandonare a șabloanelor educative și comportamentale tradiționale. Aceste modificări, care au operat asupra „ritualului” existențial, nu trebuie judecate în spiritul unei dialectici simpliste. În fond, ele nu au fost nici pozitive, nici negative, ci doar consecințe ale unui exercițiu obligatoriu de adaptare la un mediu nou. Evident, au existat și zone în care modernitatea a pătruns cu greutate, nuclee de „rezistență” conservatoare
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
Pe falezele de marmură), cu simbolistica lor enigmatică, iar în proza românească un punct de referință este Echinoxul nebunilor de A.E. Baconsky. Deosebirea de cel din urmă este că P. nu pune accentul pe limbajul fastuos, matein, ci pe dialectica ideilor și pe semnificația parabolei. Tema prioritară este sentimentul de culpabilitate, asociat cu frica, recluziunea, poziția intelectualului în lumea violenței moderne. Un profesor de istorie, retras în pustietate mai mult de frică decât din înțelepciune, își scrie viața și din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288629_a_289958]
-
în istorie. Unde începe corupția incoruptibilului Robespierre, în ce punct pasiunea pentru justiție se transformă într-o teribilă armă de represiune împotriva omului? Cele mai bune pagini din romanele lui P. analizează astfel de ecuații delicate, și trebuie spus că dialectica ideilor e mai spectaculoasă la P. decât ficțiunea propriu-zisă. În Un om norocos se află tot un personaj „ciudat” - Daniel Petric, artist conștient de mediocritatea lui -, care nu acceptă complicitățile (mari, infernale) ale lumii în care destinul l-a aruncat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288629_a_289958]
-
și a-și face aprobată formula lor hristologică în legătură cu frământările doctrinare ale vremii. În aceste lucrări găsim scurte mărturisiri de credință de o rară concizie și precizie, dar întâlnim și raționamente și dezvoltări de o rară frumusețe logică și o dialectică neobișnuită asupra raportului dintre divin și uman. Vom semnala câteva elemente de hristologie și antropologie-soteriologie. De pildă, după ce reproduce cu cuvintele lui definiția hristologică a Calcedonului, stăruind asupra unirii firilor (în persoana lui Iisus Hristos), folosind argumente din Sfinții Atanasie
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
cultură, prin lucrare neîntreruptă, prin rugăciune și meditație. Ea prezintă fundamentele formării intelectuale și spirituale a clerului creștin, punând în prim-plan însușirea celor șapte „arte liberale”. Marele erudit considera ca părți decisive în instrucție și educație, gramatica, retorica și dialectica, pe de-o parte, și, pe de alta, aritmetica, muzica, geometria, și astronomia. Prima grupă a numit-o trivium, iar pe cealaltă, quadrivium. Această „programă” de studiu a avut parte de o carieră strălucită în sistemul de învățământ al evului
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
înțelepciune și spirit activ pe bunul său amic Dionisie Exiguul. Amiciția celor doi s-a bazat pe o stimă intelectuală reciprocă. Cassiodorus precizează că eruditul său amic, „Sfântul bărbat” Dionisie, a predicat mulți ani în biserică și, apoi, a predat dialectica (ars bene judicandi, logica) la Academia de la Vivarium. Traducea fluent din latină și greacă, dovedindu-se, astfel, un admirabil vorbitor al acestor limbi, dar și un exeget profund al Sfintei Scripturi. Era un ortodox desăvârșit, definitiv atașat regulilor din mănăstiri
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
echilibru sufletesc pe care îl învățase în Cărțile Domnului. A cercetat Scripturile cu o râvnă atât de mare și le-a înțeles astfel încât ori de unde ar fi fost întrebat, avea răspunsul pregătit, dându-l fără nici o întârziere. Acesta a predat dialectica împreună cu mine și a petrecut cu ajutorul lui Dumnezeu foarte mulți ani din viață în cadrul învățământului glorios. Mi-e rușine să spun despre un coleg ceea ce nu găsesc în mine. În el era multă simplitate împreună cu înțelepciune, smerenie, împreună cu învățătură, moderație
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
despre el: «tot ce putea căuta cititorul la alții, afla în știința lui în mod strălucit». Căci în el admirăm pe omul foarte învățat în adâncirea Sfintelor Scripturi, pe cunoscătorul desăvârșit al Sfinților Părinți, pe magistrul veteran al catedrei de dialectică, concurentul lui Cassiodorus însuși, pe corifeul tuturor dascălilor de drept canonic, pe preaînvățatul bărbat în amândouă limbile, greacă și latină, pe cel atât de distins în știința calculelor astronomice, încât a devenit «părintele erei creștine» și prin părerea sa fără
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
moment dat relațiile de producție stagnante și avem de-a face cu o revoluție; ulterior, forțele de producție victorioase vor deveni treptat, la rândul lor relații de producție și vor fi demantelate de către noi forțe de producție, ș.a.m.d. Dialectica marxistă este materialistă: susține, cu alte cuvinte, că există forțe obiective care ghidează dezvoltarea umană și care sunt independente ca manifestare de acțiunea omului. Pe de altă parte, o componentă deseori ignorată a gândirii lui Marx este aceea că aceste
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
pentru intermediarul care o vinde pe piață, capitalistul. Cu timpul, profitul devine cea mai importantă finalitate a capitalismului, iar spațiul artificial interpus între vânzător și cumpărător crește. În acest fel, argumentează Marx pe urmele lui Hegel, de la care a împrumutat dialectica dar pe care a transpus-o din planul abstract, ideatic, "idealist", cum îl numește el, al autorului ei, în plan material concret valoarea de întrebuințare este "negată", devenind valoare de schimb. Pasul următor îl constituie "negarea negației": valoarea de schimb
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
Raționamentul se bazează pe reciprocitatea necesară dintre structură și suprastructuri (reciprocitate care e tocmai procesul dialectic real) (Gramsci: 1969, 58). Cu cât dogmatismul ideologic este mai "copt", cu atât fezabilitatea revoluției crește. Sigur, sensul materialist pe care îl atribuia Marx dialecticii, recognoscibil în primul rând la nivel structural și de abia după aceea în suprastructură capătă alte valențe la Gramsci. Cu alte cuvinte, dialectica iese de pe teritoriul structurii pentru a relaționa acum structura cu suprastructura eterogenă a lui Gramsci. Este reliefată
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
ideologic este mai "copt", cu atât fezabilitatea revoluției crește. Sigur, sensul materialist pe care îl atribuia Marx dialecticii, recognoscibil în primul rând la nivel structural și de abia după aceea în suprastructură capătă alte valențe la Gramsci. Cu alte cuvinte, dialectica iese de pe teritoriul structurii pentru a relaționa acum structura cu suprastructura eterogenă a lui Gramsci. Este reliefată astfel componenta intelectuală a revoluției, spre deosebire de sensul socio-economic pe care aceasta îl avea în cadrul marxismului clasic. Cu toate acestea, Gramsci, rămâne, ca și
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
revoluției proletare de către o elita autoproclamată de revoluționari profesioniști. Așa cum subliniază și exelenta lucrare a Vendulkăi Kubálková și A. Cruickshank, Marxism-Leninism and the theory of international relations, Lenin a alterat gândirea marxistă originală, în care factorul empiric ocupa locul central. Dialectica leninistă nu este, ca cea marxistă, imanentă devenirii istorice, ci exterioară ei. Cu riscul unei digresiuni, se poate menționa aici că ceea ce Marx, Engels sau Lenin înțelegeau prin dialectică nu era deloc același lucru. Pentru primul, dialectica avea loc la
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
alterat gândirea marxistă originală, în care factorul empiric ocupa locul central. Dialectica leninistă nu este, ca cea marxistă, imanentă devenirii istorice, ci exterioară ei. Cu riscul unei digresiuni, se poate menționa aici că ceea ce Marx, Engels sau Lenin înțelegeau prin dialectică nu era deloc același lucru. Pentru primul, dialectica avea loc la nivel social, iar rolul său era mai degrabă emancipator decât științific, deși componenta din urmă era permanent afirmată. Engels a extins dialectica pentru a include orice proces natural: tot
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
ocupa locul central. Dialectica leninistă nu este, ca cea marxistă, imanentă devenirii istorice, ci exterioară ei. Cu riscul unei digresiuni, se poate menționa aici că ceea ce Marx, Engels sau Lenin înțelegeau prin dialectică nu era deloc același lucru. Pentru primul, dialectica avea loc la nivel social, iar rolul său era mai degrabă emancipator decât științific, deși componenta din urmă era permanent afirmată. Engels a extins dialectica pentru a include orice proces natural: tot ce se întâmplă în lume este ghidat de
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
ceea ce Marx, Engels sau Lenin înțelegeau prin dialectică nu era deloc același lucru. Pentru primul, dialectica avea loc la nivel social, iar rolul său era mai degrabă emancipator decât științific, deși componenta din urmă era permanent afirmată. Engels a extins dialectica pentru a include orice proces natural: tot ce se întâmplă în lume este ghidat de legile dialecticii, chiar și creșterea plantelor sau circuitul apei în natură. Totalizantă, dogmatică și deterministă, dialectica lui Engels a fost recuperată de Lenin care, fără
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
loc la nivel social, iar rolul său era mai degrabă emancipator decât științific, deși componenta din urmă era permanent afirmată. Engels a extins dialectica pentru a include orice proces natural: tot ce se întâmplă în lume este ghidat de legile dialecticii, chiar și creșterea plantelor sau circuitul apei în natură. Totalizantă, dogmatică și deterministă, dialectica lui Engels a fost recuperată de Lenin care, fără a îi nega anvergura, a completat-o cu rolul activ al conștiinței umane. Omul intervine cognitiv în
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
componenta din urmă era permanent afirmată. Engels a extins dialectica pentru a include orice proces natural: tot ce se întâmplă în lume este ghidat de legile dialecticii, chiar și creșterea plantelor sau circuitul apei în natură. Totalizantă, dogmatică și deterministă, dialectica lui Engels a fost recuperată de Lenin care, fără a îi nega anvergura, a completat-o cu rolul activ al conștiinței umane. Omul intervine cognitiv în procesul dialectic natural, fie prin gândire spontană, fie prin abstractizare. Numai revoluționarii autentici reuniți
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
Numai revoluționarii autentici reuniți sub egida partidului erau capabili de abstractizare, masele imature ideologic neputându-și manifesta nemulțumirile decât prin formule intelectuale spontane, dar rudimentare și deci irelevante pentru procesul revoluționar. Conștiința activă și abstractizantă devine acum parte materială a dialecticii în ansamblu, pe care o orientează în sens revoluționar (Harding: 1996, 225-237). Sau, așa cum însuși Lenin teoretizează în Materialism și empirocriticism, evenimentele sau materialismul dialectic în ansamblu, pornind de la fapte și opus astfel idealismului "burghez", naiv și utopic, se "reflectă
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
Numai prin abstractizare omul poate deveni o componentă a acestui imens și complicat proces, înțelegându-l și ghidându-l înspre o lume post-capitalistă, fără contradicții. Ambiția lui Lenin era aceea de a oferi o soluție definitivă dimensiunii sociale, umane a dialecticii; restul său natural urma să fie controlat, transformat și adaptat nevoilor acelei lumi noi apărută în urma revoluției globale (Lenin: 1948). Astfel, " Teoria a fost divorțată de pratică și", scriu Kubálková și Cruickshank, "în loc de a descoperi dialectica în ea, dialectica a
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
dimensiunii sociale, umane a dialecticii; restul său natural urma să fie controlat, transformat și adaptat nevoilor acelei lumi noi apărută în urma revoluției globale (Lenin: 1948). Astfel, " Teoria a fost divorțată de pratică și", scriu Kubálková și Cruickshank, "în loc de a descoperi dialectica în ea, dialectica a fost impusă practicii". Astfel, "Interpretarea istoriei a devenit [scolastică] și teoria acțiunii o practică [teroristă], interzicând orice era în dezacord cu principiile sale". Cei doi continuă: Pentru a justifica această schemă dogmatică, care este una pur
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]