2,236 matches
-
soluții subiectului și, în sfârșit, pericolul care ar consta în blamarea pacientului ca urmare a apariției unei dificultăți. Alianța terapeutică: alianța terapeutică situează la același nivel al realității terapeutul și pacientul său. Ea se realizează într-o ambianță cordială de empatie și de autenticitate Un exemplu de aplicare a metodelor: modelul lui Monti Terapiile de prevenire a recăderii sunt bazate pe învățarea socială și pe principiile condiționării operante. Modalitățile de lucru sunt centrate pe analiza funcțională a situațiilor de risc, astfel încât
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
ședință consacrată analizei funcționale, bază fundamentală pentru evaluarea, adunarea, testarea datelor și prelucrarea lor în vederea stabilirii tratamentului potrivit.Terapeutul sexolog definește un comportament, un obiectiv și, in fine, strategia cea mai potrivită, în acord cu pacientul. Tratamentul este marcat de empatie, astfel încât să se realizeze alianța terapeutică. Această empatie permite evaluarea pacientului utilizându-se o scară cu valorile cuprinse între 0 și 7 care permite întărirea și optimizarea obiectivelor. Totul depinde de începutul analizei funcționale, în special în ceea ce privește disfuncția sexuală: ce
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
adunarea, testarea datelor și prelucrarea lor în vederea stabilirii tratamentului potrivit.Terapeutul sexolog definește un comportament, un obiectiv și, in fine, strategia cea mai potrivită, în acord cu pacientul. Tratamentul este marcat de empatie, astfel încât să se realizeze alianța terapeutică. Această empatie permite evaluarea pacientului utilizându-se o scară cu valorile cuprinse între 0 și 7 care permite întărirea și optimizarea obiectivelor. Totul depinde de începutul analizei funcționale, în special în ceea ce privește disfuncția sexuală: ce rol joacă partenerul? Ce anume întărește sau diminuează
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
profit de această situație decât înainte...”. Tratamentul diserecției lui Hubert Terapia este programată să se desfășoare în ritmul unei ședințe cu o durată de trei sferturi de oră o dată la cincisprezece zile. Sexoterapeutul explică în detaliu rolul său pacientului, cu empatie, păstrând o distanță corectă. El precizează că se așteaptă din partea acestuia la o schimbare, în ritmul propriu, că-l va ajuta să analizeze situația cu ajutorul unor întrebări care să-i permită să găsească singur răspunsurile și cu ajutorul cărora terapeutul se
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
sentimente, gânduri... care nu sunt observabile din exterior dar de care terapeutul este conștient prin auto-observare. “Simt că sunt iritabil”; “mă simt trist”; simt că sunt anxios”, etc. Care sunt avantajele a ceea ce simt, care sunt înconvenientele, care sunt riscurile? Empatia terapeutului este suficientă? Se simte acesta în voie în cadrul relației terapeutice? Este el suficient de cordial? Suficient de profesionist? Vezi p. 91. Vezi capitolul 2. Tehnici de dialog, conceptualizare comună a problemelor, definirea obiectivelor. Pentru a relua cazurile din tabelele
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
schizoide sunt incluse cu prudență; personalitățile excesiv de dependente suportă greu destrămarea grupului; personalitățile accentuat psihorigide sunt puțin sensibile la feedback în timpul jocurilor de rol. Conversație în sala de așteptare, schimb de informații, confruntarea propriilor dificultăți cu cele ale celorlalți, dezvoltarea empatiei, învățarea prin imitație observându-i pe ceilalți... Ereutofobia este teama obsedantă de a nu roși. Rolurile de animator și de observator alternează de la o ședință la alta (fiecare terapeut animează jumătate din numărul total de ședințe). La sfârșitul fiecărei ședințe
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
am această impresie despre mine. Este mai bine să încerc să înțeleg ce vrea să-mi spună exact"). Terapeutul propune un model: în cadrul acestui model el arată cum trebuie să fie formulate întrebările deschise, cum reformulăm, cum să recunoaștem cu empatie. Sunt revăzute toate tehnicile învătate în timpul ședințelor 12 și 13. Pacienții au adesea impresia că sunt singurii responsabili pentru inițierea unei conversații. Ascultarea activă constă în reformularea spuselor celuilalt, în realizarea unor rezumate exacte, în interogarea celuilalt în legătură cu emoțiile sale
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
care vomismentele persistă. Terapeutul completează, de asemenea, două fișe pentru a le oferi drept exemplu, una pornind de la informațiile obținute în ziua consultației și cea de a doua pornind de la informațiile referitoare la ziua trecută. Terapeutul are un sentiment de empatie pentru reticențele lui Gwen (rușine, culpabilitate, amintiri urâte...) și încearcă să le depășeasă prin reasigurare și restructurări cognitive. Terapeutul completează și corectează acest ultim element pe baza materialului adunat în carnetul alimentar. Fairburn, 1997. Terapeutul reamintește că măsurarea greutății menține
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
și în cadrul societății. Comunicarea publică cuprinde acele exerciții și efecte de comunicare ce se desfășoară în procesele economice, sociale și politice. În subcapitolul „Comunicarea publică și cultura politică maghiară”, sunt enumerate mai multe caracteristici ale comunicării maghiarilor: atitudine compătimitoare, lipsa empatiei, haosul în comunicările nonverbale (de atingere). Este comparată situația comunicării politice înainte și după 1989 și se pune accentul pe următoarea expresie, care prezintă în modul cel mai relevant situația comunicării politice în Ungaria, după 1989: „Politica comunică, societatea nu
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
obiective și nu pe baza unor preferințe sau divergențe personale. Training și dezvoltare: * programe de mentorat pentru angajații din grupurile subreprezentate; * workshopuri pentru manageri privind gestionarea diferențelor și a diversității culturale a angajaților; * operaționalizarea și dezvoltarea unor "competențe" de tipul: empatie, autoapreciere și reflecție, deschidere, atitudine flexibilă, stabilitate emoțională; * identificarea unor stereotipuri care se regăsesc la angajați și la manageri și includerea în traininguri a unor activități de adresare a acestora; * programe de training pentru manageri, prin care să învețe să
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]
-
informații privind etapele pe care trebuie să le parcurgă în caz de discriminare; persoane de contact "Cum procedez în caz de.... "; "Cu cine iau legătura în caz de....."); * training-uri pentru manageri, care au ca obiective dezvoltarea unor abilitati precum: empatia; acceptarea opiniilor; toleranța; flexibilitatea; etc; work-shop-uri pentru conștientizarea propriilor prejudecăți/stereotipuri; cum influențează acestea calitatea muncii și interrelaționarea; traininguri de etica. b) La nivel formal Crearea unui mediu de lucru care încurajează diversitatea. * organizarea de work-shopuri cu teme legate de
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]
-
noi încep să înțeleagă regulile și normele nespuse ale organizației. Training și dezvoltare: * programe de mentorat pentru angajații din grupurile subreprezentate; * workshopuri pentru manageri privind gestionarea diferențelor și a diversității culturale a angajaților; * operaționalizarea și dezvoltarea unor "competențe" de tipul: empatie, autoapreciere și reflecție, deschidere, atitudine flexibilă, stabilitate emoțională; * identificarea unor stereotipuri care se regăsesc la angajați și la manageri și includerea în traininguri a unor activități de adresare a acestora; * programe de training pentru manageri prin care să învețe să
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]
-
depinde de intervenția agenților de socializare. Factorii psihologici ai agresivității influențați de aceste contexte sunt și cei care determină dezvoltarea și percepția relațiilor interpersonale și a sinelui, dar și cei care dictează dezvoltarea și exprimarea unor emoții specifice (mânia, bucuria, empatia, simpatia, vinovăția, rușinea), contribuind la dezvoltarea competențelor de rezolvare a problemelor sociale. Înțelegerea mecanismelor de intervenție a acestor factori atât la nivelul apariției, cât și la cel al manifestării și dezvoltării comportamentelor agresive ar permite identificarea și elaborarea unor metode
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
mult mai bine să le interiorizeze și să le folosească mai târziu pentru autocontrol. Atunci când copiilor li se explică consecințele propriilor acțiuni (pro sau antisociale), aceștia reușesc să țină cont de sentimentele celorlalți și să-și dezvolte emoții sociale pozitive (empatie: capacitatea de a înțelege și de a retrăi emoțiile celuilalt; simpatie: capacitatea de a lua parte la bucuria sau la durerea celuilalt). Capacitatea de a retrăi sentimentele altcuiva de parcă ar fi ale tale proprii și de a reacționa în consecință
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
proprii și de a reacționa în consecință permite conștientizarea propriilor capacități de a contribui la binele celuilalt și ajută la crearea unui sentiment de responsabilitate față de ceilalți. Și tocmai de acest sentiment avem nevoie foarte adesea pentru a trece dincolo de empatie și pentru a-l ajuta în mod real pe celălalt. A fi singurul martor la suferința celuilalt, a avea rolul de leader sau a-și asuma o anumită responsabilitate sunt condițiile ce pot favoriza comportamentul de ajutorare. Cercetătorii sunt cu toții
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
adulți (Dodge, Bates și Petit, 1990; Weiss, Dodge, Bates și Petit, 1992 citați de Coie et al., 1997). Copii maltratați sau neglijați sunt mai agresivi și mai puțin sociabili. Ei reacționează la suferința altora mai degrabă prin agresivitate decât prin empatie. Copii maltratați manifestă mult mai des acte de furie, având relații sociale conflictuale atât cu membrii propriei familii, cât și cu ceilalți. Unele studii au demonstrat că pedeapsa fizică și agresivitatea verbală aplicate copiilor mici se soldează cu violență, delicvență
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
1988), influențând propria lui relație cu părintele agresat. În funcție de experiența copilului cu fiecare dintre părinți, comportamentul soțului abuziv poate genera ostilitatea copilului împotriva acestuia. Dar copilul se poate identifica și cu agresorul sau poate avea o atitudine ambivalentă față de acesta. Empatia cu victima provoacă suferință empatică. De aceea, fiind incapabil să intervină eficient și pozitiv, copilul se va îndepărta treptat de părintele agresat, devalorizându-l. * Ce rol au semenii în dezvoltarea agresivității ? Copii învață anumite comportamente sociale, mai mult sau mai
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
și Eysenck, 1986) au aplicat un chestionar pentru a evalua personalitatea a mai mult de 500 de gemeni adulți în funcție de cinci trăsături de personalitate diferite și legătura acestora cu tendințele agresive ale indivizilor. Rezultatele au arătat că trăsături precum altruismul, empatia și simpatia (nurturance) induc o corelație negativă, pe când trăsăturile direct legate de agresivitate și aprobarea acesteia (assertivenes) una pozitivă. Aceste corelații sunt mult mai puternice în cazul gemenilor monozigoți. Rezultatele studiului ne fac să credem că factorii genetici intervin în
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
motivează evitarea sau fuga, provocând paralizia și, în consecință, absența mobilității musculare necesare agresivității. Comportamentul agresiv și stările afective pozitive Unii cercetători au propus ipoteza conform căreia emoțiile negative nu sunt singurele în a influența comportamentul agresiv. Emoțiile pozitive precum empatia sau simpatia față de o persoană ar putea diminua sau chiar împiedica agresivitatea. Vederea victimei suferinde poate induce o reacție "vicariantă" (retrăirea experienței unui eveniment), o stare emoțională negativă, reducând astfel probabilitatea atacului imediat (Feshbach, 1970). Dar empatia față de victimă se
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
Emoțiile pozitive precum empatia sau simpatia față de o persoană ar putea diminua sau chiar împiedica agresivitatea. Vederea victimei suferinde poate induce o reacție "vicariantă" (retrăirea experienței unui eveniment), o stare emoțională negativă, reducând astfel probabilitatea atacului imediat (Feshbach, 1970). Dar empatia față de victimă se poate uneori transforma în furie empatică față de o a treia persoană atunci când se constată că ea a cauzat suferința. Unele studii demonstrează că empatia corelează negativ cu sentimentul de rușine și pozitiv cu sentimentul de vinovăție. Copii
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
eveniment), o stare emoțională negativă, reducând astfel probabilitatea atacului imediat (Feshbach, 1970). Dar empatia față de victimă se poate uneori transforma în furie empatică față de o a treia persoană atunci când se constată că ea a cauzat suferința. Unele studii demonstrează că empatia corelează negativ cu sentimentul de rușine și pozitiv cu sentimentul de vinovăție. Copii care manifestă atitudini și comportamente agresive (bullying) resimt mai puțin empatia (Endersen și Olweus, 2001; Miller și Eisenberg, 1988 citat de Eisenberg, 2000). Aceleași tendințe au fost
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
o a treia persoană atunci când se constată că ea a cauzat suferința. Unele studii demonstrează că empatia corelează negativ cu sentimentul de rușine și pozitiv cu sentimentul de vinovăție. Copii care manifestă atitudini și comportamente agresive (bullying) resimt mai puțin empatia (Endersen și Olweus, 2001; Miller și Eisenberg, 1988 citat de Eisenberg, 2000). Aceleași tendințe au fost constatate și în legătură cu simpatia. Empatia și simpatia reprezintă ceea ce specialiștii denumesc competențe emoționale. Legătura dintre aceste emoții și competențele sociale poate explica corelația negativă
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
de rușine și pozitiv cu sentimentul de vinovăție. Copii care manifestă atitudini și comportamente agresive (bullying) resimt mai puțin empatia (Endersen și Olweus, 2001; Miller și Eisenberg, 1988 citat de Eisenberg, 2000). Aceleași tendințe au fost constatate și în legătură cu simpatia. Empatia și simpatia reprezintă ceea ce specialiștii denumesc competențe emoționale. Legătura dintre aceste emoții și competențele sociale poate explica corelația negativă dintre ele și comportamentul agresiv (Miller et al., 1988). Unele studii au relevat că măsurarea simpatiei este un bun indicator al
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
agresiv (Miller et al., 1988). Unele studii au relevat că măsurarea simpatiei este un bun indicator al tendințelor pro-sociale și al relațiilor personale non conflictuale (Eisenberg, Fabes, Murphy, Karbon, Smith și Maszk, 1996 citat de Eisenberg, 2000). Copii care resimt empatie și/sau simpatie în timpul interacțiunilor sociale știu să dezvolte strategii comportamentale mai adaptate social, având un parcurs școlar reușit. Aceste rezultate demonstrează o legătură strânsă între manifestarea comportamentului agresiv și emoțiile umane fundamentale (tristețea, bucuria, furia, dezgustul, surpriza), pe de
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
1998) arată că bărbații care priviseră 5 zile consecutiv 5 ficțiuni cu violențe asupra femeilor au apreciat ca fiind mai puțin grave rănile victimei unui viol real. Cei care urmăriseră filmele apreciază atitudinile victimei mai puțin favorabil, resimțind mai puțină empatie față de aceasta. În opinia autorilor, anxietatea resimțită de către subiecți dispare pe măsură ce aceștia urmăresc violențe și scene de agresivitate, făcându-i astfel mai tolerabili. Conștientizarea diminuării anxietății i-ar putea determina pe subiecți să-și schimbe atitudinea globală față de actele de
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]