2,318 matches
-
revistă schimbările. Proaspătul fiul al Kiyei era bine făcut și a învățat repede să gângurească fericit când mama lui mi-l mai lăsa în nopțile în care se ducea să asiste la vreo naștere. Eu mergeam rareori cu ea după lăsarea întunericului, pentru că îmbătrânisem. Dimineața mă dureau picioarele, iar mâinile îmi erau înțepenite, dar mă consideram norocoasă, pentru că nu eram nici neputincioasă, nici cu mințile duse. Aveam destulă putere să mă ocup de casă și de Benia. El rămăsese la fel de puternic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
irevocabil afectat de explozie; mulțumit că se află Într-o permisie de convalescență prelungită printr-o dispensă specială, astfel Încât Își poate ajuta distinsul stăpân (care are prieteni În poziții Înalte - până la prim-ministrul Însuși, dl Asquith) și cu speranța unei lăsări la vatră pe motive medicale, când va veni vremea. Pentru ceilalți - bucătăreasa-menajeră Joan Anderson, fata În casă Minnie Kidd, care, ambele, locuiesc Împreună cu stăpânul, și secretara și dactilografa Theodora Bosanquet, care are un mic apartament pe strada Lawrence, din apropiere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
seara aia. — Erai bolnav, Kiki, spuse Emma, și ar fi trebuit să stai În pat. Dar a făcut efortul - continuă ea, Întorcându-se spre Henry - pentru că, altfel, lumea ar fi fost foarte dezamăgită. — Și ai ținut și un discurs după lăsarea cortinei? Întrebă el. — Da, dar nici pe ăsta nu mi-l amintesc. — A ținut un discurs foarte frumos, spuse Emma, loială, În care o lăuda pe Dorothea Baird și Îi mulțumea domnului Tree. Și a făcut o glumă despre Gerald
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
pentru dezbateri. — Tu o să te descurci, Joan, spune Burgess. Pentru o bucătăreasă bună se găsește Întotdeauna de lucru. — Și tu? Întreabă ea. Burgess ridică din umeri. — Probabil c-o să mă-ntorc la regiment. Nu a primit Încă nici o Înștiințare de lăsare la vatră. Dar nu te trimit Înapoi pe front, nu? face Minnie. Burgess nu aude Întrebarea, sau se preface că nu o aude. — Eu o să-mi iau o slujbă la fabrică, spune Minnie. O fabrică de muniție. — Minnie, cum poți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
să-i faci? Mă tem că te-a procopsit. La urma urmei, s-ar putea să fii deja și tu infectat. — Și ce sugerezi? Hai să-ți zic. HAI să-ți ZIC. Ce-ar fi ca în seara asta, la lăsarea întunericului, înțelegi, ce-ar fi s-o ștergi definitiv? Așa se evită și multe scene neplăcute Asta îți sugerez eu. Mai gândește-te. îmi pare foarte rău de tot. Singur în cortul său, Vultur-în-Zbor scormonea furios pe sub podea. Apoi le-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
ornamental, de parcă se pregăteau să se ușureze În belșițe, cu mîinile Îndesate În buzunarele surtucelor marinărești și cu picioarele bătînd acel neobosit pas-pe-loc tipic dealerilor care-și așteaptă clienții. Terasa piscinei era pustie, apa Învolburată Începea să se liniștească odată cu lăsarea nopții. Mi-am cărat valizele pînă la ușile liftului, care Înțepenise la etajul trei. Holul ducea spre apartamentul lui Frank, două birouri ale administrației, ambele Încuiate, și biblioteca clubului. Nici măcar În Estrella de Mar nu Împrumuta nimeni cărți după miezul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
alcătuit din alarme de securitate și camere de supraveghere. LÎngă piscină, la terasa de sub balconul lui Frank, jumătate din conversații erau despre recenta spargere prin pătrundere cu mașina În vitrina unui magazin sau despre incidentul cu intrarea prin efracție. La lăsarea nopții, ascultam sirenele tînguitoare ale patrulelor de poliție voluntare care urmăreau un hoț de mașini pe străzile În pantă. În fiecare dimineață, cel puțin o proprietăreasă de butic Își găsea ferestrele din sticlă turnată fărîmițate printre rochiile de lux. Traficanții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
viețuiește nevinovăția mea. I Cartea de la Granada ANUL SALMEI - HORRA 894 de la hegira 1 (5 decembrie 1488 24 noiembrie 1489) În anul acela, sfânta lună a ramadanului 2 cădea în plină vară, iar tatăl meu ieșea arareori din casă înainte de lăsarea serii, căci oamenii din Granada erau nervoși în timpul zilei, certurile lor erau frecvente, iar dispoziția sumbră era semn de evlavie, deoarece doar un bărbat care nu respecta postul mai era în stare să zâmbească sub dogoarea unui soare de foc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
Spun că în toată lumea există temeri legate de procesul de pace din Orientul Mijlociu după ce ambele tabere au recunoscut efectiv că au încetat negocierile. Imaginile din satelit arată cum unitățile armatei siriene se mobilizează la graniță. Armata egipteană a anulat toate lăsările la vatră. Și se pare că președintele Iranului a afirmat că, dacă Israelul refuză această ultimă șansă de a fi acceptat în regiune, atunci regiunea va fi nevoită să-l suprime pentru totdeauna. Să elimine acest cancer, a zis el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
trosnesc urechile. Acum traficul era mai intens, dar încă departe de traficul urban obișnuit la o oră de vârf. —Shabbat, shabbat, spuse șoferul, gesticulând către peisajul de dincolo de parbriz. Orașul se golea pentru Sabat, care începea în seara aceea, la lăsarea întunericului. Și în curând îl văzu, pe când mașina urca pe strada Hativat Yerushalayim, zidul lung, masiv, ce marca granița de vest a Orașului Vechi. Nu era foarte atentă, privind în gol, gândindu-se doar la ce i se întâmplase lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Încercat un ultim remediu: s-a oprit și s-a Întins pe o parte ca să se confunde cu pata de lumină și umbră de pe pământ, dar mișcarea prea bruscă a dat-o de gol. Fonograful familiei pus În funcțiune, odată cu lăsarea serii, era o altă mașinărie muzicală pe care o auzeam răzbătând prin versul meu. Pe veranda unde se adunau rudele și prietenii noștri, emitea din pâlnia lui de alamă așa-zisele țiganskie romansî, Îndrăgite de generația mea. Acestea erau imitații
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
îl aducea acasă săptămânal de pe urma slujbei de sortator de corespondență la poșta centrală, iar când Harry plecase din Buffalo, la vârsta de 18 ani, nu fusese pentru a merge la colegiu, ci pentru a se înrola în marina militară. După lăsarea la vatră, patru ani mai târziu, reușise într-adevăr să obțină niște credite de la Universitatea De Paul, din Chicago, dar deja se simțea prea bătrân ca să mai meargă la școală, de care se lăsase după trei semestre. Stătuse însă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
chinurile iadului, cât de aglomerația de acolo. Până te vezi instalat într-un cazan, îți iese probabil sufletul. Criza poate fi a doctrinei religioase, ori a slujitorilor ei. Nu poți să fii și ateu și cu sufletul în rai. După lăsarea întunericului, se împuținează și numărul ateilor. Cerul - această epidermă a dumnezeirii. Religia - o iubire platonică fată de un mire bănuit, dar nevăzut. În marile războaie mor oamenii de-a valma. Apoi, fiecare Dumnezeu și-i caută pe ai lui. Dogmatismul
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
închidea la drum ograda largă... În celelalte părți nu avea garduri. Spre apus, începea țarina în care hlujii tăiați toamna trecută, erau rezemați de copaci în glugi rare. Un câine flocos, pe prispă, doarme nestingherit de străini, dar care, odată cu lăsarea întunericului, picior de om nu se mai apropia de portiță. Casă veche, cu tindă între două odăițe, lipite pe jos cu lut galben, în capăt un iatac cu un ochi de geam ce dă în livadă, pereții și bagdaliile albe
ANUCA Fata pădurarului by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/265_a_503]
-
ca o mare împietrită al cărei țărm opus nu se putea vedea. Se abătu spre nord, ocolind lacul la o oarecare depărtare, fiindcă pe malurile mlăștinoase și noroioase ale acelor ape erau miliarde de țânțari, formând adevărați nori care, la lăsarea serii și în zori, acopereau soarele și făceau viața imposibilă oricărui om sau animal ce s-ar fi apropiat. Gacel văzuse cămile înnebunite de durere când țânțarii li se vârau grămadă în ochi și în gură, care o rupeau la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
siesta. Știa, pentru că văzuse în zilele anterioare, că celelalte mașini și oamenii lor erau foarte departe și că nu trebuia să-și facă griji în privința lor. Prada sa se afla acolo, în fața lui, și acolo avea să rămână până când, la lăsarea serii, țânțarii o vor împinge din nou spre interiorul erg-ului. Zâmbi, încercând să-și imagineze ce mutre ar face dacă ar putea ști că-i avea în bătaia puștii, și că la acea oră a zilei putea foarte bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
pălăria ponosită așezată pe podea, la picioare, dr. Czinner se lupta inutil cu ei. Singura satisfacție pe care se putea aștepta s-o obțină era să se recunoască caracterul ipocrit al acestui proces. Urma să fie Îngropat pe furiș, după lăsarea Întunericului, la gara de frontieră, iar totul va rămâne tăinuit. N-am fost condamnat pentru sperjur, spuse el. Nu intră În atribuțiile curții marțiale. — Ați fost judecat În lipsă, spuse colonelul Hartep, și condamnat la cinci ani de Închisoare. Bănuiesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
găsească mașina care-l aștepta. În ultimele câteva ore soarele fusese ascuns de nori, dar prezența lui se văzuse În strălucirea zăpezii ce cădea, În albeața troienelor. Acum apunea și zăpada absorbea cenușiul cerului. Nu va ajunge la tren Înainte de lăsarea Întunericului. Dar chiar și speranța de-a prinde trenul deveni vagă, pentru că atunci când ajunse la mașină, constată că motorul acesteia Înghețase, În pofida covorașelor puse peste radiator. 4. Josef Grünlich spuse: — Unora le arde de cântat. Deși se jeluise că-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
care-i punea mâna pe braț... Dr. Czinner se Întoarse iar spre fereastră. — Ne este foarte sete, spuse el. Nu ai puțin vin? Ninici clătină din cap. — Nu. Adăugă cu o ezitare: — Lukici are peste drum o sticlă de rakia. Lăsarea serii făcuse deja drumul mai lung. Lipsea luna care să lumineze oțelul șinelor, iar felinarul din biroul șefului de gară părea să fi fost la o sută de metri depărtare, nu la treizeci. Fii băiat bun și adu-ne ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
sfinte. Cred că cei de la locurile sfinte veneau doar în crugul toamnei, când se adunau roadele. Acestea trebuiau prefăcute apoi în parale, care, după tipicul știut, să ia calea Ierusalimului... Toate “împresurările” despre care fac vorbire patriarhii sunt drept urmare a lăsării în paragină a moșiilor și locurilor mănăstirilor închinate. Nimeni n-ar fi venit să se facă stăpân “peste noapte” pe un loc care s-ar fi văzut că este în grija cuiva. Mai ales în sama unei mănăstiri!... Un loc
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
dispărură din vedere dincolo de Punta Rofau, iar soarele își trimise către lume rază să verde de rămasbun, Tapú Tetuanúi ieși din apă și își relua drumul, pe cărarea cea largă care ducea către casă frumoasei Maiana. Preferă să ajungă după lăsarea întunericului, ca Maiana să nu-i poată vedea primul tatuaj, fiindcă o fată că ea, obișnuită să facă dragoste cu zeci de barbati ale căror corpuri erau complet acoperite cu desene atrăgătoare, nu putea decât să râdă de nimicul acela
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
zilei, bine-nțeles - Bora Bora nu avea decât o singură poartă, iar cei trei băieți erau hotărâți s-o apere chiar și cu prețul vieții lor. Tapú Tetuanúi și Vetéa Pitó făcură rost de arme, apa și mâncare, iar la lăsarea serii Chimé veni și îi lua din Punta Patiúa, pentru a străbate, fără grabă, cei doi kilometri care îi despărțeau de strâmtoare. Fu o noapte lungă, întunecoasa și plină de emoții, în care valurile insistențe care soseau dinspre ocean împingeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
se îngrijeau să le ducă apa proaspata și mâncare celor care munceau, să le șteargă sudoarea atunci când era nevoie, să le ofere un zâmbet sau un cuvant dulce și să-i răsplătească pe burlăci cu mângâieri și îmbrățișări pătimașe, după lăsarea serii. Tapú Tetuanúi se simțea foarte fericit cu rolul său, mai ales datorită faptului că scumpă lui Maiana părea să-i acorde mai multă atenție decât oricăruia dintre nenumărații ei pretendenți, chiar și decât lui Vetéa Pitó și uriașului Chimé
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
mult că singurul lucru pe care și-l dorea în această lume era să se afle în apropierea acestui fabulos zeu în viață și să învețe măcar o mică parte din câte știa el. De aceea, a doua zi, la lăsarea serii, cănd Miti Matái ședea în pridvorul colibei sale, care se întindea deasupra lagunei că o piroga a cărei pupă fusese trasă pe nisip, băiatul se prezenta în fața lui și, după ce se scuză pentru că îndrăznește să-l deranjeze în timpul orei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
avantaj dacă știau să cânte cu vocea sau la vreun instrument, să danseze sau să povestească istorioare frumoase, care să le-ndulcească celor de pe vas ceasurile lungi. Cand veni ziua aleasă, ceremonia de selecție avu loc în Marae, incepand la lăsarea serii și prelungindu-se până spre răsărit, iar juriul era format, evident, din toți membrii echipajului, cu excepția căpitanului, cărora li se adăugau cei mai de seamă membri ai Consiliului și două matroane. Pentru început, fiecărei candidate i se puseră la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]