2,519 matches
-
picturale se bazează și pe altceva decât pe influența propriului centru. Relațiile dintre acei câțiva centri trebuie privite în legătură cu centrul de echilibru al întregului. În Rugăciunea din grădină, ambii centri dominanți - îngerul și Hristos îngenuncheat - sunt conectați printr-un vector oblic, tema dialogului lor aflându-se într-o relație excentrică cu centrul de echilibru al tabloului. Dinamica figurii umane Centrii temei compoziționale pot fi cuprinși într-un singur obiect vizual. Exemplul cel mai proeminent al unei astfel de compoziții e figura
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
o condiție mai degrabă de duplicat al picioarelor. Francisco de Goya face astfel încât centrul de echilibru al personajului său, Maja desnuda (figura 80), să coincidă cu cel al spațiului dreptunghiular al picturii, concentrând astfel atenția privitorului asupra sexualității feminine. Poziția oblică a axei corpului menține o greutate considerabilă în cap, dar atrage privitorul, prin contact vizual, pentru a-l conduce în direcția centrului primar. Strategia exact opusă este evidentă în operele care pun accent pe natura spirituală sau intelectuală a omului
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
în același timp, tot | 131Centrii ca divizori el este cel care se asigură că domeniul sacru rămâne detașat de realitatea lumească, așa cum se cuvine. Capul lui Iosif ocupă verticala centrală la vârful dispunerii triunghiulare a figurilor, dar corpul său pornește oblic din zona din dreapta jos, zona muritorilor de rând din care el însuși se trage. Ambiguitatea acestui vector diagonal este admirabil exploatată. Figura înclinată a lui Iosif îl conduce pe băiat spre scena sacră a mamei și copilului, dar și Iosif
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
dintre ei poate fi o întâlnire pe picior de egalitate. În plus, înclinația legăturii sporește cu mult tensiunea scenei. Am arătat mai înainte că formele înclinate sunt percepute ca deviații de la osatura statică a verticalei și orizontalei. Astfel, raportul spațial oblic dintre rege și iubită se interpretează ca o ciocnire între subjugarea totală și confruntarea la nivel aproape egal. A doua diagonală din tabloul lui Cranach, pornind din partea stângă jos până sus în dreapta, separă cele două părți una de cealaltă. Împărțirea
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
se interpretează ca o ciocnire între subjugarea totală și confruntarea la nivel aproape egal. A doua diagonală din tabloul lui Cranach, pornind din partea stângă jos până sus în dreapta, separă cele două părți una de cealaltă. Împărțirea este făcută de linia oblică a celor trei capete de femei. Recunoaștem aici că o axă diagonală, deși struc tural nu la fel de puternică precum structura gravitațională de bază, are o stabilitate proprie și, prin urmare, dă ceva forță diviziunii pe care o susține. În Le
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
să verifice realitatea lui cu propria mână: „Încă nu am urcat la Tatăl meu”. Personajul lui Hristos răspunde înaintării femeii prin concavitatea retragerii sale, realizate în primul rând prin înclinarea torsului. Această înclinare posedă însă întreaga ambiguitate a unui vector oblic: când este citit descendent, îl face pe Hristos să se ferească de atingere; când este citit ascendent, îl face să se aplece protector pentru a-și primi urmăritoarea fidelă. Cei doi centri ai corpului său, capul și pelvisul, operează contrapunctic
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
când ne deplasăm în jurul ei și dobândim o imagine completă a caracterului ei tridimensional. Dacă nu avem decât fotografii, o problemă suplimentară împiedică prezentarea acesteia. Putem privi Noaptea lui Maillol doar dintr-o parte. Din acest unghi, cei trei vectori oblici ai antebrațului, torsului și picioarelor îndoite se grupează perfect într un triunghi în jurul centrului. Astfel de perspective satisfăcătoare sunt posibile în multe stiluri din sculptură. De fapt, putem obține mai mult decât o singură proiecție valabilă. În exemplul nostru, privind
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
în acest tablou este dată de spațiul închis format de pereți și bufet. Acestea limitează libertatea spațială a femeii, dar, în același timp, susținând nu mai puțin verticalitatea acesteia și contribuind la realizarea unui cadru foarte dinamic prin orientarea lor oblică. Astfel, ansamblul spațial al scenei tridimensionale îndeplinește o funcție similară cu cea a ramei din jurul unei picturi bidimensionale. Cu cât stilul picturii insistă mai tare asupra prezentării unei scene de adâncime, cu atât cadrul său este mai puțin capabil să
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
în pictura lui Bosch Sfântul Ioan din Patmos (figura 117), evanghelistul privește la înger și la apariția Madonei, el poate să facă acest lucru doar în contextul tradițional al planului frontal simplu. Compozițional, bărbatul cu volumul central emite un vector oblic către colțul din stânga sus. Din punct de vedere tridimensional, dispozitivul nu funcționează. Îngerul de pe culme se ivește într-un centru transferat în mijlocul axei oblice care îl leagă acum pe sfântul din față de Madona aflată departe pe cer. Axa respectivă nu
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
doar în contextul tradițional al planului frontal simplu. Compozițional, bărbatul cu volumul central emite un vector oblic către colțul din stânga sus. Din punct de vedere tridimensional, dispozitivul nu funcționează. Îngerul de pe culme se ivește într-un centru transferat în mijlocul axei oblice care îl leagă acum pe sfântul din față de Madona aflată departe pe cer. Axa respectivă nu are totuși o semnificație vădită. Madona se află într-un medalion pierdut în niciunde, îngerul privește către Sf. Ioan, dar nefiind observat de acesta
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
ea de fapt. Prin urmare, se oferă o imagine pe care am putea-o numi accidentală sau subiectivă dacă nu ar fi folosită de un pictor îndemânatic pentru a argumenta simbolismul vizual al compoziției. Scena tridimensională, după cum remarcam, este privită oblic și ca atare trebuie descifrată perceptiv, cum se spune, exact din perspectiva indirectă redată de proiecție. În exemplul final pe care îl voi aduce, acela al Adorației magilor a lui Pieter Bruegel (figura 127), Fecioara cu pruncul este reprezentată în
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
străinului ostil ce încearcă evadarea dintr-un sine multiplu, dar egal zbuciumat, este construit poemul Non plus ultra: "eu vin/ pornind de la zero/ desculț/ vin îmbrăcat simbolic// în coastele veacului/ însângerat de un sfârșit/ enigmatic// acesta-i cuvântul/ strigătul verde/ oblic pe cer/ drept în Ocean/ pe obraz trăgând linii sângerânde/ neverosimile/ soarele ca o tipsie încinsă pe creier/ nevoile fiziologice ale trupului/ în care... Doamne!/ mă satur de zbuciumul interior al fiecărui organ". Impresia vizibilă pe care o lasă discursul
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
au forma unor propoziții de punere în situație (ploaie, cîmpuri, heleșteu) oferind informații asupra mediului de viață al animalului sau propoziții-proprietăți de tip calificativ (gușată) sau funcțional (se ițește, se aruncă, respiră) caracteristice animalului descris. Celelalte prezintă animalul în linie oblică sau indirect prin intermediul asimilărilor metaforice deschise către cunoștințe comune legate de proprietățile animalului (mică cît un pumn) sau părților componente (îmbrăcată în piele impermeabilă; fibra musculară... de o eleganță nici de om, nici de pește) sau cu ajutorul reformulărilor prin asimilare
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
și scris ajungea să izoleze sunetele și literele. Decroly pretindea că cea mai mare parte a elevilor reușea să învețe scrierea în trei luni, cu 15-20 minute de exerciții zilnice, fără a fi necesară perioada exercițiilor grafice (linii drepte, linii oblice, bastonașe etc.) (30). Metoda centrelor de interes, ca și metoda globală, au cunoscut o rapidă răspîndire (Columbia, Bolivia, Ungaria, Spania, Portugalia, Turcia). Ea a avut entuziaști aderenți și în România. În Belgia, sistemul său a fost adoptat în mod special
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
două dreptunghiuri care la rândul lor, împărțite în două obținem două pătrate mici. Elevii vor primi apoi fâșii dreptunghiulare de culoare verde din care vor obține pătrate. De data aceasta din pătrat vor obține triunghiul, îndoind pătratul după o linie oblică, din colț în colț și suprapunând axact jumătățile pătratului și tăind cu foarfeca pe linia de îndoire, obținând astfel triunghiuri egale. Verificarea dacă triunghiurile sunt egale ca mărime se face tot prin suprapunere. Comparând cele două figuri geometrice ( pătratul și
Interdisciplinaritatea - Necesitate obiectivă a învăţământului primar by Rodica Ardeleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1234_a_1897]
-
ori de câte ori este posibil. Rezecția bronșică cu „clapetă” (fără corespondent de terminologie în literatura de specialitate) se referă la acele tehnici chirurgicale la care, odată cu rezecția peretelui bronșic, se păstrează un segment din acesta opus peretelui invadat tumoral printr-o secționare oblică a axului bronșic; se formează astfel o clapetă utilizată pentru acoperirea orificiului bronșiei rezecate printr-o sutură bronho-plastică. Rezecția bronșică „în scară” procedeul Horvat reprezintă un subtip al rezecției bronho-plastice. Este o tehnică de lobectomie inferioară dreaptă bronho-plastică realizată în
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Teodor Horvat, Adrian Ciuche () [Corola-publishinghouse/Science/92108_a_92603]
-
André Vesale în De Humanis corporis fabrica (1543) (Friedman, 2005, Caggiati, Allegra, 2007). Vesale furnizează o descriere exactă a structurii peretelui venos cu împărțirea tunicii interne în două straturi: unul intern conținând fibre contractile dispuse dinspre interior spre exterior circular, oblic și longitdinal și unul extern format dint-o rețea laxă ce îl separă de structurile înconjurătoare. Descrierea valvelor venoase are următoarea secvență temporală (Caggiati, Allegra, 2007): 1540, când Giovanni Battista Canano descrie pentru prima dată valvele venoase, la nivelul venelor renale
CERCETĂRI HISTOLOGICE, HISTOCHIMICE ŞI ELECTRONOMICROSCOPICE ÎN VENELE VARICOASE by FLORIN COMŞA () [Corola-publishinghouse/Science/506_a_757]
-
importantă fiind valva crosei safene (Goren, Yellin, 1990, Chanvallon et al., 2001). Vena safenă externă sau safena mică (fig. 6) (Mozes, Gloviczki, 2007, Greenberg et al., 2008, Arshard et al., 2009) se formează posterior de maleola externă de unde apoi urcă oblic pe partea posterioară a gambei spre linia mediană, apoi la fel ca și vena safenă internă la nivelul regiunii poplitee se încurbează spre interior formând o crosă prin care se varsă în vena poplitee. Înainte de formarea crosei se unește cu
CERCETĂRI HISTOLOGICE, HISTOCHIMICE ŞI ELECTRONOMICROSCOPICE ÎN VENELE VARICOASE by FLORIN COMŞA () [Corola-publishinghouse/Science/506_a_757]
-
vena lui Giacomini (Cavezzi et al., 2006). Vena safena mică accesorie superficială urcă paralel cu vena safenă mică și este localizată mai superficial deasupra fasciei safeniene. Vena circumflexă anterioară a coapsei este tributară VSM sau safenei mari accesorie anterioară, urcând oblic pe fața anterioară a coapsei. Poate avea originea în sistemul venos lateral (Cavezzi et al., 2006). Vena circumflexă posterioară a coapsei este tributară venei safene mari sau venei safene mari accesorie posterioară, urcând oblic pe fața postrioară a coapsei. Poate
CERCETĂRI HISTOLOGICE, HISTOCHIMICE ŞI ELECTRONOMICROSCOPICE ÎN VENELE VARICOASE by FLORIN COMŞA () [Corola-publishinghouse/Science/506_a_757]
-
sau safenei mari accesorie anterioară, urcând oblic pe fața anterioară a coapsei. Poate avea originea în sistemul venos lateral (Cavezzi et al., 2006). Vena circumflexă posterioară a coapsei este tributară venei safene mari sau venei safene mari accesorie posterioară, urcând oblic pe fața postrioară a coapsei. Poate avea originea în vena a mică, în extensia sa cranială sau în sistemul venos lateral (Cavezzi et al., 2006). Una sau mai multe vene intersafenieine au un traiect oblic la nivelul gambei conectând vena
CERCETĂRI HISTOLOGICE, HISTOCHIMICE ŞI ELECTRONOMICROSCOPICE ÎN VENELE VARICOASE by FLORIN COMŞA () [Corola-publishinghouse/Science/506_a_757]
-
safene mari accesorie posterioară, urcând oblic pe fața postrioară a coapsei. Poate avea originea în vena a mică, în extensia sa cranială sau în sistemul venos lateral (Cavezzi et al., 2006). Una sau mai multe vene intersafenieine au un traiect oblic la nivelul gambei conectând vena safenă mică cu VSM. Sistemul venos lateral se întinde pe fața laterală a coapsei și gambei. Corespunde venei marginale laterale din viața embrionară. În terminologia anatomică toate venele piciorului au fost considerate superficiale. Ele trebuie
CERCETĂRI HISTOLOGICE, HISTOCHIMICE ŞI ELECTRONOMICROSCOPICE ÎN VENELE VARICOASE by FLORIN COMŞA () [Corola-publishinghouse/Science/506_a_757]
-
artere, este de natură conjunctivă și musculară, fibrele colagene fiind dispuse fie într-o rețea laxă, fie dintr-o membrană groasă. Elementele clasice formează rețele sau benzi subțiri cu orientări longitudinale, iar elementele contractile sunt izolate în fascicule, așezate longitudinal, oblic în spirală și circular. Tunica externă, adventicea, reprezintă o continuare conjunctivo-elastică a mediei în care elementele elastice sunt mai numeroase și dispuse în membrane, în ele găsindu-se și fibre musculare netede, rare, orientate longitudinal. În ansamblu, structura acestei tunici
CERCETĂRI HISTOLOGICE, HISTOCHIMICE ŞI ELECTRONOMICROSCOPICE ÎN VENELE VARICOASE by FLORIN COMŞA () [Corola-publishinghouse/Science/506_a_757]
-
cf. G. Lipovetsky) și dublată de publicitatea referențială gen Daniel Ogilvy, de restituirea realului printr-o structură narativă și figurativă elocventă (cf. Super Glue și remake-urile sale: vecinul aspirat de un aparat electrocasnic super-performant). La polul opus se situează publicitatea oblică a paradoxului, jocului, imaginației, acuzată de intelectualism (cf. Ph. Michel pentru care meseria de publicitar înseamnă "fabricarea diferenței într-o societate monotonă în sensul literal al cuvîntului" apud J.M. Floch, 1995: 197). Hedonismul și narcisismul postmodern exaltă într-o formă
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
că era mitului, epopeii a trecut și că doar faptul cotidian (banal, util) contează. Funcția de reprezentare a discursului generează publicitatea referențială (de exploatare a produsului, de prezentare a realistei "tranche de vie"), în timp ce funcția constructivă explică publicitatea mitică și oblică (de creare de analogii, viziuni, narațiuni). O lucrare de referință în domeniul semioticii publicitare (Intelligence de la publicité a lui Georges Péninou) sintetizează într-o serie de trăsaturi semiotice cele două regimuri ale publicității REGIMUL DENOTAȚIEI REGIMUL CONOTAȚIEI Informație Semnificație Reprezentare
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
reperele bunului-simț, ca operator al omogenității intențiilor și consecințelor economice, ascultă, practic, de legea bifurcației, dar trebuie subliniat faptul că nu pot spune niciodată care sens („în sus” sau cel „în jos”, „la dreapta” sau „la stânga”, „pe orizontală” sau „pe oblică”) este cel corect. Economia este un sistem al ordinii spontane, ce funcționează într-un context (definit ca stare a unui alt sistem, de natură antropică, înscris și acesta într-un sistem fără cauză primă și cauză finală, care este al
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]