3,521 matches
-
în suita P.S.Episcop Valerian Zaharia. Toate lucrările sau făcut din contribuția putinilor dar bunilor credincioși ai parohiei Prilog,care au jertfit totul pentru repararea lăcașului lor de cult,după cum se menționează de către P.C.Par.Emilian Păscu secretarul protopopiatului și paroh Vama în cronică parohiala citată a parohiei Prilog. În anul 1994 sub pastoratia preotului Nicolae Breban să pictat biserică în frescă bizantina de pictorul Mustață Gheorghe din Oradea. În 1995sa făcut mobilier nou sculptat și iconostas din stejar. În anul
Biserica Nașterea Maicii Domnului din Prilog () [Corola-website/Science/322889_a_324218]
-
din Oradea. În 1995sa făcut mobilier nou sculptat și iconostas din stejar. În anul 1996 în 1 septembrie a fost resfințită de P.S. Episcop Iustinian al Maramureșului și Sătmarului înconjurat de 24 preoți slujitori. Din contribuția credincioșilor,prin grijă preotului paroh se întrețineau școlile confesionale care erau conduse de preotul paroh și cantorul bisericesc care era și invadator de unde și denumirea dată cantorului bisericesc de ‚’diac’’adică ‚’om cu știința de carte’’ sau chiar ‚’scriitor de nume’’luând parte la ședințele
Biserica Nașterea Maicii Domnului din Prilog () [Corola-website/Science/322889_a_324218]
-
din stejar. În anul 1996 în 1 septembrie a fost resfințită de P.S. Episcop Iustinian al Maramureșului și Sătmarului înconjurat de 24 preoți slujitori. Din contribuția credincioșilor,prin grijă preotului paroh se întrețineau școlile confesionale care erau conduse de preotul paroh și cantorul bisericesc care era și invadator de unde și denumirea dată cantorului bisericesc de ‚’diac’’adică ‚’om cu știința de carte’’ sau chiar ‚’scriitor de nume’’luând parte la ședințele consiliilor parohiale scriind numele membrilor care în majoritate erau neștiutori
Biserica Nașterea Maicii Domnului din Prilog () [Corola-website/Science/322889_a_324218]
-
organizarea pichetării și a demonstrației publice cu ocazia transferării Catedralei ortodoxe din acest oraș . Pe plan teritorial - administrativ, Patriarhia Moscovei a încălcat Tomosul de Independență acordat Mitropoliei Moldovei la 5 octombrie 1992, prin decizia de numire a arhimandritului Iustinian Ovcinicov, parohul bisericii “Belaia Țercovi” din Eparhia de Tver (Rusia) în locul episcopului vicar Vichentie Moraru, care fusese trimis într-o eparhie din Siberia. La acea dată, Iustinian Ovcinicov era cetățean al Federației Ruse și numirea sa ca episcop încălca Legea cu privire la culte
Iustinian Ovcinicov () [Corola-website/Science/308685_a_310014]
-
al Republicii Populare Române și a fost cel care a avut abilitatea și puterea ca Biserica Ortodoxă Română să nu fie desființată de noile autorități. Poate că și destinul și-a pus amprenta, dat fiind faptul că preotul Justinian Marina, parohul de la biserica "„Sfântul Gheorghe”" din Râmnicu Vâlcea, adăpostește pe nimeni altul decât pe evadatul din lagărul de la Târgu Jiu, comunistul Gheorghe Gheorghiu Dej, căutat de Siguranță. După instaurarea noilor autorități la început "populare", apoi socialiste sau comuniste (?) la 30 decembrie
Râmnicu Vâlcea () [Corola-website/Science/296966_a_298295]
-
a purtat inițial numele de Karabibergian și era stabilită de multe generații în Adapazar, având printre membrii săi mulți preoți la Biserica "Sfinții Arhangheli", una din cele patru biserici armene ale orașului. Tatăl lui Mampré era preotul Kevrope Biberian (1863-1915), parohul Bisericii "Sfinții Arhangheli" din Adapazar și a murit în cursul genocidului căruia i-au căzut victimă armenii din Turcia începând cu anul 1915. Mampré Biberian a absolvit studiile elementare la Școala “Armenian” din orașul natal, după care a studiat la
Mampré Biberian () [Corola-website/Science/308408_a_309737]
-
hirotoni pe Mampré Biberian ca preot pentru biserica armeană din Buenos Aires, la data de 22 noiembrie 1936 în Catedrala Armeană din București acesta este hirotonit preot de către episcopul sus-amintit, urmând ca după petrecerea celor 40 de zile canonice să devină paroh al Bisericii "Sf. Grigore Luminătorul" din Buenos Aires. Ca urmare a întârzierii apărute la primirea pașaportului și obținerea vizei de plecare în Argentina, preotul Mampré Biberian rămâne în România și slujește, pentru o scurtă perioadă, la biserica armeană din București. În
Mampré Biberian () [Corola-website/Science/308408_a_309737]
-
din Buenos Aires. Ca urmare a întârzierii apărute la primirea pașaportului și obținerea vizei de plecare în Argentina, preotul Mampré Biberian rămâne în România și slujește, pentru o scurtă perioadă, la biserica armeană din București. În toamna anului 1937 este numit paroh al Bisericii "Sf. Maria" din Chișinau. Acolo, el încearcă să trezească sentimentele armenești ale comunității ce-și pierduse limba și tradițiile. Organizează serbări culturale, baluri de binefacere în folosul nevoiașilor și al copiilor săraci, un cor bisericesc al tineretului etc.
Mampré Biberian () [Corola-website/Science/308408_a_309737]
-
din anul 2005, ferma de la Frățilești a fost retrocedată nepotului marelui agricultor, Aurel Nicolae Pană, împreună cu 10 ha. de teren care, la sugestia d-lui Răzvan Ciucă, fostul director al Muzeului Național al Agriculturii, și a părintelui consilier Ion Florea, paroh al Bisericii “Sf. Voievozi” din com. Sudiți, au fost donate Episcopiei Sloboziei și Călărașilor în vederea înființării unei mănăstiri. În present, Mănăstirea “Sf. Mare Mucenic Pantelimon” găzduiește obștea monahală condusă de părintele stareț Ilarion. În încheiere, aș vrea să mulțumesc Sfinției Sale
Aurelian Pană () [Corola-website/Science/316006_a_317335]
-
anul 1822 de către zugravii Lazăr Tocaci și Iosif Biro de la Orghiz. Pisania aflată în naosul bisericii, pe balustrada corului, scrisă în latină și în limba română oferă informații cu privire la acest eveniment: Această biserică s-au zidit în anul 1817 fiind paroh locului popa David, ficurator Blăjan Lupuț, cantor Tecariu Cozma, clopotariu Căpîlne Constantin. S-au zugrăvit cu cheltuiala a tot satul împreună, în anul 1822 prin umiliți zugravi anume Lazăr Tocaci și Iosif Biro de la Orghiz"". Un alt eveniment important în
Biserica de lemn din Fodora () [Corola-website/Science/309843_a_311172]
-
sa-i acorde PS Lucian titlul de "Cetățean de Onoare al Comunei Racasdia".Din mila bunului Dumnezeu și din grija PS Lucian fata de comunitatea noastră,începând cu data de 1 februarie 2010 Parohia Racasdia și-a primit noul preot paroh în persoana PC Părinte Gheorghe Țibuleac.Odată cu venirea PC Sale s-au efectuat unele lucrări la biserica și casa parohiala,iar din data de 20 iulie au început lucrările pentru restaurarea picturi biserici din Racasdia,de către pictorul Isac Igor. În jurul
Comuna Răcășdia, Caraș-Severin () [Corola-website/Science/301093_a_302422]
-
1893 (nefolosit) și unul nedatat (probabil la fel de vechi ca primele două). După finalizarea construcției bisericii noi, biserica veche din lemn a fost donată unui sat din județul Neamț, în locul ei rămânând doar masa altarului cioplită de ieromonahul Daniel. Între preoții parohi care au slujit la această biserică sunt de menționat Dimitrie Diaconivici, Grigorie Czerniawski, Mihai Bendevschi, Vasile Turtureanu și Vasile Onica. În anul 1843, preotul administrator Dimitrie Diaconivici păstorea o comunitate de 648 credincioși, patron al bisericii fiind „von Wolanski”. În
Biserica de lemn din Calafindești () [Corola-website/Science/321134_a_322463]
-
Grigorie Czerniawski, Mihai Bendevschi, Vasile Turtureanu și Vasile Onica. În anul 1843, preotul administrator Dimitrie Diaconivici păstorea o comunitate de 648 credincioși, patron al bisericii fiind „von Wolanski”. În 1876, Parohia Calafindești avea sub oblăduire 1.009 enoriași, păstoriți de parohul Grigorie Czerniawski; biserica era patronată de baronul Michael von Kapri. Mihai Bendevschi a păstorit aici înainte de a fi transferat la Crasna-Ilschi. I-a succedat după o perioadă de vacanță preotul patriot Vasile Turtureanu (1852-1937), care a păstorit aici ca preot
Biserica de lemn din Calafindești () [Corola-website/Science/321134_a_322463]
-
vechi din hotarul nordic al localitătii menționat si el în izvorul cartografic austriac citat; pe un "Liturghier" (București, 1728), păstrat la Silvașu de Jos, este însemnat: „Această Sfântă Liturghie iaste a sfintei beserici acei din deal a Hațegului, Matei Șora paroh, 1807”. Cu refacerile de rigoare, ea a supraviețuit până în jurul anului 1824, când a fost dezasamblată și mutată în satul hațegan Balomir; un fragment de coloană romană, provenită, potrivit tradiției locale, de la masa prestolului, îi marca poziționarea. Ușile împărătești, împodobite
Hațeg () [Corola-website/Science/297064_a_298393]
-
mai de seamă intelectuali români ai acelor timpuri, pasul următor în formarea educațională a lui Moisil a fost gimnaziul din Blaj. Aici a studiat teologia și filosofia între anii 1831 și 1840. După terminarea studiilor a fost numit în 1841 paroh în Tiha Bârgăului, comună ce făcea parte din zona Regimentului II de Graniță Năsăud. Ca preot a desfășurat o foarte bună activitate, fiind foarte apreciat de grăniceri și de superiorii săi. Ca urmare a conduitei sale, în anul 1859, când
Grigore Moisil (vicar) () [Corola-website/Science/311169_a_312498]
-
de grăniceri și de superiorii săi. Ca urmare a conduitei sale, în anul 1859, când vicarul Macedon Pop este chemat la Gherla, episcopul Ioan Alexi îl numește în funcția rămasă vacantă pe Grigore Moisil. Ca vicar foraneu al Rodnei și paroh al Năsăudului, Moisil își va dovedi întreaga lui capacitate organizatorică și devotamentul fără egal pentru cauza grănicerilor și a mișcării naționale în general. Grigore Moisil va deține această funcție până la finalul vieții sale. Activitatea vicarului ca fruntaș al luptei pentru
Grigore Moisil (vicar) () [Corola-website/Science/311169_a_312498]
-
soției sale, Eugenia Diaconescu (fiică a satului Armășeni), precum și a Minodorei Ilie, consilier al primului ministru Radu Vasile. De coordonarea lucrărilor s-au ocupat episcopul Ioachim Mareș al Hușilor, preotul Ioan Radu, consilier eparhial, și preotul Isidor Melinte, secretar eparhial, paroh fiind preotul Ștefan Butnaru. Biserica a fost resfințită la 31 octombrie 1999 de către un sobor de preoți, în frunte cu mitropolitul Daniel Ciobotea al Moldovei și Bucovinei, arhiepiscopul Bartolomeu Anania al Vadului, Feleacului și Clujului și episcopul Ioachim Mareș al
Biserica de lemn din Armășeni () [Corola-website/Science/311849_a_313178]
-
cimitirul. Pe locul unde era altarul a fost așezată o cruce. În sec. al XIX-lea este amintit preotul dascăl Vasile Vaida, iar înspre anii 1900, bătrânii vorbeau de preotul Ungur Ioan. Începutul sec. al XX-lea îl găsește ca paroh pe preotul Dragoș, care, în anul 1900, zidește actuala casă parohială, care este cel mai vechi edificiu din sat. In 1908, potrivit Schiței monografice a Sălagiului, Criștelecul avea "132 fumuri cu 778 suflete de religiunea greco-catolică". Din anul 1919 până în
Criștelec, Sălaj () [Corola-website/Science/301789_a_303118]
-
Icoanei miraculoase a Maicii Domnului "Madona Neagră" de la Częstochowa (Silezia). Această icoană a fost venerată încă de la început ca Icoană făcătoare de minuni. În 1844, arhiepiscopul romano-catolic Francisc de Paula Pischtek, mitropolit de Lemberg (Liov), a înființat Parohia Cacica. Primul paroh a fost numit pr. Jerzy Mazanek. După datele furnizate de "Directoriul Arhidiecezei de Lvov", Parohia Cacica avea în 1867 în îngrijires spirituală un număr de 1.356 de catolici de rit roman. Până la sosirea aici a fraților misionariști în 1902
Bazilica Adormirea Maicii Domnului din Cacica () [Corola-website/Science/313046_a_314375]
-
Lazariști pastorația Parohiei Cacica. La acel moment, credincioșii romano-catolici din Bucovina se aflau sub jurisdicția Arhiediecezei de Lemberg, având în total 28 de parohii grupate în 3 decanate. Preoții misionari sosiți aici au găsit biserica într-o stare ruinată, preotul paroh Kasper Słomiński descriind-o astfel: ""o bisericuță foarte săracă și mică; apreciată de autorități drept baufällig, poate fi închisă oricând"". Ei au hotărât să construiască o nouă biserică, mai mare, dar guvernul Ducatului Bucovinei care trebuia să suporte 1/3
Bazilica Adormirea Maicii Domnului din Cacica () [Corola-website/Science/313046_a_314375]
-
hramul parohiei, s-a organizat o tombolă, adunându-se cu acest prilej aproape 2.000 de coroane. Biserica nouă a fost sfințită la 16 octombrie 1904 de către Józef Bilczewski, arhiepiscopul de Lemberg, și de auxiliarul său, arhiepiscopul Joseph Weber. Preotul paroh Kasper Słomiński a descris astfel acest eveniment: ""Noua biserică din Cacica nu era încă terminată, dar inima ne îndemna să facem inaugurarea chiar în acest an jubiliar, pentru a aduna în fața miraculoasei icoane numeroase procesiuni și a-i oferi o
Bazilica Adormirea Maicii Domnului din Cacica () [Corola-website/Science/313046_a_314375]
-
necesară efectuarea de lucrări de consolidare a zidurilor. La începutul anului 1908, în mijlocul zidurilor de consolidare construite în spatele bisericii a fost construită o grotă din bucăți de stâncă în cinstea Maicii Domnului de la Lourdes. După aproape 30 de ani, preotul paroh Henryk Wochowski a decis să construiască o grotă nouă, de data aceasta mai în adâncime. Deoarece în urma precipitațiilor, zidul de gresie se sfărâma și se dovedise nerezistent la intemperii, grota a fost adâncită considerabil și înconjurată, în ambele părți, de
Bazilica Adormirea Maicii Domnului din Cacica () [Corola-website/Science/313046_a_314375]
-
Mondial. Pe troiță se află o placă de marmură albă cu următoarea inscripție: ""Această sfîntă troiță a fost așezată aici în anul 1975, în memoria aviatorilor și a eroilor patriei căzuți în al II-lea război mondial, prin grija preotului paroh Anton Frunză și a Consiliului Parohial."" În fața troiței se află o masă a cărei tăblie este o veche piatră funerară, din cimitirul de altă dată, cu o inscripție din care nu se mai poate descifra decât anul 1841. Printre preoții
Biserica Albă din Iași () [Corola-website/Science/312083_a_313412]
-
anul 1841. Printre preoții care au slujit aici este de menționat pr. Anton Frunză, fost protopop de Iași, care a păstorit o lungă perioadă, până în anul 2003, când a fost pensionat din cauza vârstei înaintate. În locul său a fost numit ca paroh preotul Marcel C. Cojocaru, al cărui tată a fost profesor la Seminarul Teologic de la Mănăstirea Neamț. are formă de cruce, cu absida altarului în formă de semicerc. Ea este construită din piatră masivă și din cărămidă. Sub corniță se află
Biserica Albă din Iași () [Corola-website/Science/312083_a_313412]
-
a evului mediu. Atestarea documentară propriu-zisă a așezării medievale apare în ordinea cronologică sub denumirea: În anul 1402 regele Sigismund de Luxemburg a scos, la cererea greavilor din Mediaș, Copșa de sub jurisdicția comitelui secuilor. În anul 1415 a fost menționat parohul romano-catolic Nicolae. În anul 1510 Copșa Mică a fost atestat drept sat liber în cadrul scaunului Șeica Mică. Libertatea locuitorilor trebuia echivalată prin asigurarea pazei drumului comercial dintre Blaj și Sighișoara, care era o arteră principală din estul Transilvaniei. Pe locul
Copșa Mică () [Corola-website/Science/297211_a_298540]