2,519 matches
-
și „reflecțiune”, concepte corespunzătoare ochiului din afară și ochiului dinlăuntru („Iară ochiu-nchis afară înlăuntru se deșteaptă” - Scrisoarea a III-a). Așadar, poesis (poezia) recreează lumea sensibilă, iar sofia (înțelepciunea, reflecția) îl călăuzește spre lumea inteligibilă. Personajele simbolice imaginate de tânărul poet sunt oarecum simetrice și cu cele două concepte fundamentale din gândirea filosofică de la Platon la Kant: idee și lucru, numen și fenomen. După moartea (simbolică) a celor două surori din amintitul roman, Sofia și Poesis, Ioan „se aruncă întreg în
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
trăit în „secolul națiunilor”, ori să-l acuzi de nerespectarea unor reguli ale democrației europene, ce vor funcționa (cu 101 frecvente șchiopătări!) abia peste o sută de ani. În fine, nu văd de ce s-a făcut atâta caz de sintagma poet național, uzitată, poate excesiv, dar să nu uităm! - mai ales după perioada proletcultismului și a atentatului brutal (începând cu anul 1944) la substanța ființei naționale. Atunci versul poetului („Din Hotin și pân` la mare/ vin muscalii de-a călare...”) încă
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
și „reflecțiune”, concepte corespunzătoare ochiului din afară și ochiului dinlăuntru („Iară ochiu-nchis afară înlăuntru se deșteaptă” - Scrisoarea a III-a). Așadar, poesis (poezia) recreează lumea sensibilă, iar sofia (înțelepciunea, reflecția) îl călăuzește spre lumea inteligibilă. Personajele simbolice imaginate de tânărul poet sunt oarecum simetrice și cu cele două concepte fundamentale din gândirea filosofică de la Platon la Kant: idee și lucru, numen și fenomen. După moartea (simbolică) a celor două surori din amintitul roman, Sofia și Poesis, Ioan „se aruncă întreg în
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
trăit în „secolul națiunilor”, ori să-l acuzi de nerespectarea unor reguli ale democrației europene, ce vor funcționa (cu 101 frecvente șchiopătări!) abia peste o sută de ani. În fine, nu văd de ce s-a făcut atâta caz de sintagma poet național, uzitată, poate excesiv, dar să nu uităm! - mai ales după perioada proletcultismului și a atentatului brutal (începând cu anul 1944) la substanța ființei naționale. Atunci versul poetului („Din Hotin și pân` la mare/ vin muscalii de-a călare...”) încă
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
într-un fel de magmă protectoare. Iar restaurantul de la Casa scriitorilor era centrul acestei galaxii, miezul ei oficial. în acest pîntece protector se bălăceau tot felul de figuri și de personaje, scriitori de toate vîrstele și de toate calibrele, adevărați poeți și falși artiști, iluminați ai cuvîntului și mercenari literari ai sistemului, tineri avizi de glorie literară și condeieri bătrîni roși de alcoolism, oameni de spirit și adevărate brute cu creierul deja evaporat din cauza cantităților de vodcă îngurgitate. Ceea ce m-a
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
era), de puterea de a spune nU în fața unui tînăr intimidat și de a nu-l lăsa să penetreze în restaurant numai de-al dracului, ca să se facă el, Șapira, „respectat”. Șapira mai știa ceva, și anume că niciun tînăr poet nu renunța cu adevărat la tentația de a deveni într-o zi un obișnuit al restaurantului, și că mai devreme sau mai tîrziu acest bastion urma să fie cucerit de cei dotați cu tenacitate. este exact ceea ce am făcut și
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
renunța cu adevărat la tentația de a deveni într-o zi un obișnuit al restaurantului, și că mai devreme sau mai tîrziu acest bastion urma să fie cucerit de cei dotați cu tenacitate. este exact ceea ce am făcut și noi, poeții debutanți ai anilor 1976-1977... într-un fel sau altul, unii prin legături de familie, alții prin tertipuri și prin amiciții cu scriitorii vîrstnici, toți ne-am încrustat în acel loc fascinant unde aveam impresia că se fac și se desfac
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
curtea Casei Vernescu pentru a fuma o țigară. mai mulți jurnaliști și cel puțin două echipe de televiziune se aflau la fața locului (iar președintele Uniunii scriitorilor tocmai acorda un interviu televizat pe treptele clădirii) în momentul în care tînărul poet se inflamă ca o torță și sute de flaiere zburară în jurul său. omul își pregătise din timp operațiunea și tipărise cîteva sute de manifeste care fură imediat citite de toată lumea, scriitori și ziariști, trecători și agenți de securitate. Iată conținutul
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
iar alte două sau trei persoane începură să vomite) pentru că de fapt nu ele sunt importante. mult mai important este faptul că în aceeași seară toate posturile de televiziune din românia își începură jurnalul cu imaginile acestui autodafă, cu imaginile poetului martir, mort pentru cauza recunoașterii de către occident a valorii universale a literaturii române. Un ciudat frison, de stupefacție, dar și de vagă indignare, se propagă imediat în întreaga românie. Chiar și oameni care nu știau mai nimic despre premiile nobel
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
a organizat Începând cu anul 1943 un cenaclu literar studențesc. În fiecare vineri În casa doamnei profesor avea loc reuniunea cenaclului la care participa un număr restrâns de studenți: cele 3 fiice ale familiei Caraman, 4 studenti basarabeni, 14 tinerii poeți - George Mărgărit, Alecu Popovici, Florin Modreanu, Gh. Nichituș și alți câțiva. Speranța refugiaților basarabeni de a se reîntoarce acasă se spulberase. Destinele erau diferite: unii, În special tineri, arestați de poterile rusești, au fost transportați peste Prut și despre mulți
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
o scurtă referire În studiul său „O istorie deschisă a literaturii române din Basarabia” (1996). C.A. Munteanu este apreciat de Acad. C. Ciopraga ca precursor a lui Grigore Vieru, a lui N. Dabija și alți basarabeni contemporani. În felul poeților vizionari, C. A. Munteanu modestul bard al meleagului răpit se destăinuie: „Eu sunt o sonerie a timpului, nu a spațiului. Zvonul clopoțelului meu se va auzi nu doar la capătul firului ci undeva departe În timp, rezonanță și mai mare
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
Început printr-o pledoarie În favoarea Spaniei catolice și a spiritului său latin și a contribuit la formarea conștiinței naționalist-burgheze. Printre operele sale, adevărate jaloane istoriografice și filologice, strălucesc prin echilibru și deosebită maturitate Istoria ideilor estetice din Spania (1882-1891), Antologia poeților lirici castilieni (1890-1906), Antologia poeților hispano-americani (1892) și Originile romanului (1905-1910). Mengseu. Mengzî sau Mencius, filosof chinez (cca 372-289 Î.Cr.), discipol al lui Tse-Se, nepotul lui Kongzi (Confucius). A scris Mengzi Shu (Maximele lui Mengzi), un tratat de morală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
opt seara. O doamnă mi-a spus că nu e acasă, dar că îl pot găsi la redacția ziarului Timpul, unde fusese angajat. Într-adevăr, era acolo. M-a întrebat ce-am făcut. Când a auzit felul cum mă primise poetul statistician a surâs. Dar s-a abținut să facă vreun comentariu. Tot e bine, a adăugat, că l-am cunoscut pe acel Pavel. Înseamnă că o să se aranjeze. Stăteam deoparte în încăperea redacției, în picioare, când se apropie de noi
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
sesizați conținutul subversiv al unei astfel de lucrări? O notă se scrie? Și încă și aia așa, la f... mă-sa? Citisem și eu cartea. În ce consta acel conținut subversiv care trebuia să ne cutremure conștiințele? În faptul că poeții trubaduri francezi din secolul al XVI-lea trăiau în mizerie, în timp ce seniorii chefuiau și benchetuiau. Țipa la ei cu vocea lui subțire, îi beștelea, îi întreba de ce țineau un condei în mână dacă despre astfel de cărți demascatoare ei scriau
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
o zi i-am făcut o vizită lui Sergiu Filerot, la Tiparul universitar. Nu aveam încă un volum, dar vroiam să-l sondez: când voi avea (și asta putea fi curând, chiar prin toamnă), o să-l tipărească? Așa, cât al poetului statistician de pildă. L-am găsit însă într-o stare de spirit schimbată. Nu i-am spus nimic. Stătea cu capul în hârtii și tăcea. Pe urmă a chemat pe cineva, a cerut doua cafele și la cafea a luat
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
zis acum o lună, cot la cot cu Daniel Vighi, că da, vrem să-i lansăm pe Komartin și Manasia la Cărturești. Dar pe măsură ce se apropia ziua cu pricina, pe măsură ce auzeam că atelierele de poemațioane, maratoanele de lectură, dezbaterile junilor poeți zbârnâie, mi se chircea inima: ce-o să fac? Le-am citit volumele și mi-au plăcut. Am conspectat ce-au scris criticii meseriași despre ei și mi-a plăcut. Am bifat cum douămiiștii sar la jugulara nouăzeciștilor și cum aceștia
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
unul dintre cei mai buni -, dar și poet de valoare, chit că Manolescu nu l-a băgat în seamă ca poet. Ca să nu mai vorbesc de Octavian Soviany, despre care e greu de spus dacă e mai bun critic sau poet. Nici pe el nu l-a reținut Noe Manolescu pe arca lui... E drept că Noe Manolescu nu a publicat niciodată nici versuri, nici proză. Nici măcar un volumaș de memorii. Mărturisește undeva că totuși a scris. În tinerețe. Iar dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
patru picioare de lemn, vopsite în gri întunecat, la fel cu cele pe care simțeam că mă sprijin eu. Fizica și metafizica veceului S-ar putea spune că toate lecturile mele importante s-au desfășurat pe veceu. Henry Miller Tânăra poetă Diana Geacăr ne mărturisește, introducându-ne de-a dreptul în marele său athanor poetic: "mă duc să mă cac stau pe veceu cu pixul și caietul pe genunchi pe corpul meu crispat". Desigur, Diana Geacăr nu este unică în trăirea
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
de ciubucuri. Și prețurile urcă, urcă...” “Da, dar nu fac toți așa” Nu toți, dar aproape toți” “ Totuși, sunt și unii care-și fac pregătirile în școală, fără ciubucuri” “Da? Și care-s ăia?” “Bunăoară Alexandrescu” El e mai mult poet decât profesor și...” “De ce vorbiți așa? Uitați-l colo-n colț. Ne-o fi auzit?” “Hai s-o ștergem în curte. Doar suntem de serviciu”... ... “Ce clasă e băiatul matale?” “A XI-a B” Și cu cine face matematica?” “Cu
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
toate - acestea-n locul meu! SCLIPIRI SENTIMENTALE Ica Grasu vine din Tanacul Vasluiului, loc mirific, cu frumuseți naturale splendide și cu oameni plini de iubire față de elementele naturii cu care s-a înfrățit de-a lungul secolelor. Poeta vasluiană, pentru că poetă este, a fost purtată de valurile vieții în multe locuri din țară și străinătate, poate mai bogate, mai civilizate, dar a știut să rămână cu locurile natale în suflet, adesea un adevărat creuzet sentimental din universul nobil al trăirilor aprinse
Regăsirea by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91647_a_107362]
-
ar fi așternut în scris, după ce a făcut unele mici îndreptări” (Aristid, Orationes, 41 ; cf. 64, p. 67). Despre Musaios - „discipol al lui Orfeu, deși mult mai în vârstă” (cf. Suidas), tot trac (cf. Strabon și mulți alții) și tot poet cântăreț și taumaturg - se spune că ar fi fost înzestrat cu darul de a zbura de către Boreas (135). Boreas este o perso- nificare draconomorfă (cu aripi și coadă de șarpe) a vântului de nord, care-și avea lăcașul într-o
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
28 iunie 1940; copii ai războiului fascisto comunist din anii 1941-1945; copii ai tifosului exantematic din 1946-1947; copii ai deportărilor și ai colectivizării din anii 1940, 1941 și 1949; copii dezmoșteniți din anul 1949... Ascultai pe-o clipă versurile iubitului poet din aceeași generație schingiuită a anilor 1930—1940, Grigore VIERU: A fost război. Ecoul lui și-acum mai este viu. Cămeșe vechi, mai noiAmară amintire de la fiu. De-atâtea ori Fiind spălate, S-a ros de acum uzurul. și-atunci
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
Saul Bellow ("Darul lui Humboldt"), Kurt Vonnegut ("Abatorul 5"), Kafka ("Castelul"), Patrick Süskind ("Parfumul"), Knut Hamsun ("Foamea"), Miodrag Bulatović ("Cocoșul roșu zboară spre cer"), Kazantzakis ("Alexis Zorba", "Hristos răstignit a doua oară"), Mishima ("Templul de aur") "Dialogurile" lui Platon... Și poeți: Lorca, Octavio Paz ("Piatra soarelui"), Fernando Pessoa ("Ploaie oblică"), Ezra Pound ("Cantos"), Rilke, Ingeborg Bachmann ("Fără delicatese"), Khalil Gibran ("Profetul")... Și autori români: Mircea Eliade, Noica, Ionescu, Cioran, Nichita Stănescu ("Ordinea cuvintelor"), Marin Sorescu ("Tratat de inspirație"), Mihai Ursachi, Emil
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
că după câteva pagini n-o mai lasă din mână, mai ales dacă individul e puțin aghesmuit și dacă nimerește peste vreo scenă erotică. E știut faptul că scriitorii se citesc între ei. Fiul tău, Andrei Alecsa, este traducător anglofil, poet el însuși... Spune-i, te rog, trei lucruri care să-l convingă să meargă mai departe în teritoriul literaturii și trei lucruri care (ar putea) să-l determine să se apuce de altceva, să lase de izbeliște acest teritoriu pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
care am născocit ideea Colocviilor de poezie la care am participat an de an, chiar dacă întors la Sibiu, nu m-am mai numărat printre organizatori. A fost o surpriză plăcută să descopăr că, într-un loc aparent izolat, niște tineri poeți trăiau cu aceeași fervoare ca și la București, Cluj, Iași sau Timișoara ideile generației '80. Noi, tinerii, aveam relații bune și cu mai "vârstnicii" scriitori Cristian Livescu și Emil Nicolae, transformând întâlnirile în adevărate sărbători intelectuale. Piatra Neamț rămâne, după Echinox
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]