3,866 matches
-
2, două de chihlimbar, gălbui și una indigo - din sticlă. Tot în regiunea pieptului s-a descoperit și o fibulă-133/2 cu piciorul întors pe dedesubt și înfășurat, din bronz. Aceste ultime obiecte au aparținut, cu siguranță, mormântului 48. Orientarea scheletului era NNV 61-SSE 29 (Pl. 133/1-7; 196/1-5; 197/1-5). Mormântul nr. 49. Înhumat, în poziție întinsă, cu mâinile pe lângă corp. Groapa mormântului, de formă dreptunghiulară, cu colțurile rotunjite, ajungea la adâncimea de 2,70 m. Fundul drept. Se
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
135/2). Orientat N 0-S 32 Nu a avut alt inventar (Pl. 135/2,5; 200/4,5). Mormântul nr. 53. Înhumat, în poziție întinsă, cu mâinile pe lângă corp. A fost așezat într-o groapă ovală, deformată, latura din dreapta scheletului era mai curbată decât cea din stânga, colțurile rotunjite, la adâncimea de 2,80 m. Fundul gropii drept. Craniul era aplecat spre dreapta, pe umăr, mâinile depărtate și îndoite din cot către bazin, piciorul drept mult îndoit din genunchi, formând aproape
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
foarte frământat de așezările ulterioare. Ca inventar s-au descoperit, la nivelul bărbiei trei mărgele din sticlă colorată indigo-205/3, 138/3, iar în zona pieptului o fibulă de bronz-205/5; 138/4, cu teacă de prindere a acului. Orientarea scheletului V 48-E 16 (Pl. 138/2-4; 204/4; 205/1-5). Mormântul nr. 58. Reînhumat. Se mai păstrează doar câteva oase, în special din oasele lungi ale membrelor, împrăștiate pe o suprafață de circa 0,70 mp. Groapa în care au
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
207/1). Mormântul nr. 60. Înhumat, în poziție întinsă, cu mâinile pe lângă corp. Capul aplecat spre stânga. Mâna dreaptă îndoită din cot este îndreptată către marginea gropii, mâna stângă pe lângă corp. Picioarele întinse. Groapa dreptunghiulară cu colțurile rotunjite, fundul drept. Scheletul se afla la adâncimea de 3,05 m. Orientat cu capul V 48 și picioarele E 16. Ca inventar a avut în zona picioarelor un vas borcan-139/4, din pastă ciment, fundul drept, corpul bombat, gâtul scurt, buza evazată și
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
avut inventar. Orientat cu capul E 16 și picioarele V 48 (Pl. 142/2; 214/1,2). Mormântul nr. 68. Înhumat, în poziție întinsă, cu mâinile pe lângă corp. Capul aplecat puțin spre dreapta. Mâinile și picioarele întinse. O parte din schelet a fost distrusă, probabil de o intervenție ulterioară înmormântării. În partea stângă a scheletului s-au descoperit două vase: un vas borcan, cărămiziu, din pastă zgunțuroasă-142/3, lucrat la roată, de formă bitronconică, fundul plat, gâtul scurt, marcat de o
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
214/1,2). Mormântul nr. 68. Înhumat, în poziție întinsă, cu mâinile pe lângă corp. Capul aplecat puțin spre dreapta. Mâinile și picioarele întinse. O parte din schelet a fost distrusă, probabil de o intervenție ulterioară înmormântării. În partea stângă a scheletului s-au descoperit două vase: un vas borcan, cărămiziu, din pastă zgunțuroasă-142/3, lucrat la roată, de formă bitronconică, fundul plat, gâtul scurt, marcat de o nervură în relief, buza evazată; al doilea vas este o strachină-142/4, bitronconică, fundul
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
În rest, câteva oase împrăștiate într-o groapă ovală, la adâncimea de 2,10 m. Orientat N 0-S 32. Nu a avut inventar (Pl. 145/2; 218/1). Mormântul nr. 74. Înhumat în poziție întinsă, cu mâinile pe lângă corp. Scheletul se păstrează destul de prost. În poziție anatomică doar capul, care este aplecat cu bărbia spre stânga, mâna dreaptă, întinsă pe lângă corp, câteva coaste din partea dreaptă a corpului, bazinul, piciorul drept și tibia din piciorul stâng,. Restul oaselor, fie că sunt
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
piciorul drept și tibia din piciorul stâng,. Restul oaselor, fie că sunt împrăștiate, fie că lipsesc. Este, după cum se va vedea, cel mai bogat mormânt din necropolă, mai ales în obiecte de podoabă, care s-au găsit în zona pieptului. Scheletul se afla într-o groapă dreptunghiulară, cu colțurile rotunjite, la adâncimea de 2,10 m. Era orientat cu capul V 48 și picioarele E 16. Inventarul era compus din: o mărgică mare, sferică, din sticlă, cu intarsii, într-un motiv
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
mărgele-148/3, format din peste 45 de exemplare, care au forme diferite: dreptunghiulare-224/2,3, fațetate, inelare, discoidale, cilindrice, de mici dimensiuni, toate din sticlă colorată-indigo, verzi, albe, galben, roșii etc. S-au găsit și multe fragmente de mărgele. Orientarea scheletului N 0-S 32 (Pl. 148/2,3; 224/1-3). Mormântul nr. 83. Înhumat. Descoperit într-o groapă dreptunghiulară, cu colțurile rotunjite, la adâncimea de 1,89 m. A fost așezat pe partea dreaptă, cu capul aplecat și mâinile pe lângă
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
70 m. Dimensiunea gropii era de 1,10 m x 0,55 m. Craniul așezat cu fața în sus, sfărâmat de presiunea pământului. Este posibil să fie o reînhumare doar a craniului de vreme ce nu mai apare niciun alt os al scheletului. Nu a avut inventar (Pl. 150/1; 226/1). Mormântul nr. 86. Înhumat, în poziție întinsă, cu mâinile pe lângă corp. Se păstrează destul de bine. Capul este aplecat spre stânga, mâna dreaptă întinsă pe bazin, iar cea stângă întinsă pe lângă corp
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
inventar (Pl. 150/2; 226/2). Mormântul nr. 87. Reînhumat, într-o groapă ovală cu diametrul lung de 1 m și cel scurt de 0,85 m, la adâncimea de 1,63 m. Au fost reînhumate doar câteva oase din schelet, fiind adunate spre mijlocul gropii. Niciun os nu era în poziție anatomică. Nu a avut inventar. După axul lung, putem spune că mormântul era orientat VSV 46-ENE 14 (Pl. 150/3; 226/4). Mormântul nr. 88. Înhumat, în poziție întinsă
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
pentru așezarea inventarului, așa cum s-a constatat la mai multe necropole din această perioadă, nu s-au constatat nici cazuri în care defunctul să fi fost aranjat pe o parte sau cu fața în jos. Toate mormintele de înhumație aveau scheletele așezate în poziție întinsă, cu fața în sus și mâinile pe lângă corp. Unele excepții, cum sunt mormintele nr. 7 și 83, care aveau poziția picioarelor chircită, sau în M. 17 cu mâinile pe bazin, la mormântul de copil nr. 21
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
timp de la înhumare, cei care realizau aceste ritualuri cunoscând bine mormântul, deshumarea având loc chiar pe forma gropilor de mormânt. Acolo unde acest ritual se producea doar parțial se realizau gropi rotunde sau ovale, exact pe direcția principalelor oase ale scheletului. Acest procedeu a fost bine remarcat și la alte necropole, ca de pildă, la Bârlad-Valea Seacă sau Mihălășeni. Urmărind în mod expres, situația mormintelor care au fost reînhumate, avem o situație diferită, de la mormânt la alt mormânt. Mormântul 8, care
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
Cum acest mormânt a fost reînhumat, trebuie să remarcăm faptul că ofranda de carne și întreg inventarul, care este destul de bogat, nu a fost deranjat de acest proces de reînhumare, care s-a limitat la un număr restrâns din oasele scheletului ce au fost depuse într-o groapă mai mică, ovală, situată în locul oaselor deranjate. Situații asemănătoare s-au descoperit și la Mihălășeni sau Bârlad-Valea Seacă. Trebuie să menționăm faptul că în acest mormânt se afla și un cuțit din fier
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
drept, care nu depășește lungimea defunctului. Nu s-a descoperit nici o groapă cu trepte sau pernițe din pământ cruțat și nici cotloniri în pereți, pentru așezarea unor obiecte. Toate mormintele de înhumație care nu au fost deranjate pentru deshumări aveau scheletul în poziție întinsă, cu fața în sus, mâinile pe lângă corp. Sunt și unele excepții, legate de deranjamentele provocate, fie de unele obiecte de inventar, fie de alte piese mai dure, care au făcut să apară unele poziții chircite ale unui
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
și picioarele întinse. Majoritatea sunt îngropați la adâncimea de 0,20-0,40 m, respectiv, 37; 17 între 0,40-0,60 m, 7 între 0,10 și 0,20 m și 2 peste 0,60 m. Orientarea cea mai frecventă a scheletelor a fost NNV-SSE la 28 de morminte, VNV-ESE la 11 morminte; NNE-SSV la 6 morminte și SSE-NNV la trei morminte. La 15 morminte nu s-a putut determina orientarea din cauza împrăștierii sau deranjării oaselor de către lucrările agricole. Incinerația este reprezentată
Săbăoani Monografie arheologică Vol. II by Vasile URSACHI () [Corola-publishinghouse/Science/100956_a_102248]
-
pe ascuns, morfină. Cu toate că era fiică a unor oameni bogați, Zoe ajunge, spre a se putea întreține, să cânte la pian într-un restaurant de cartier și până la urmă moare sordid. Ducându-se în căutarea unui medic profesor, Ana vede scheletul Zoei într-o sală de cursuri. Roman psihologic, Între zi și noapte include tragedia unui blestem pecetluit de destin. Ana Stavri devine personajul feminin central și în Pontiful (1972), și în Drum de foc (1981). În Pontiful ea traversează, la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289841_a_291170]
-
moșului, haideți cu moșul, o să vă dau ceva. Doamne, cît de puțin ne-a trebuit ca să ne recăpătăm speranța! Mînuțele s-au prins de moșu' Vasile; mînuțe nerăbdătoare și ochi aprinși scînteiau a viață. Moșu' Vasile era slab ca un schelet, ochii erau în două enorme găuri scobite drept sub frunte și nasul era subțire, atît de subțire că ai fi putut să te tai în el. La moșu' Vasile, o mămăliguță, dintre perne scoasă, caldă încă, ne făcea cu ochiul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
nu ucidă decât atât cât are nevoie spre a se hrăni, și să nu risipească hrana; oasele, în special craniul, au o valoare rituală considerabilă (probabil pentru că se credea că ele găzduiesc "sufletul" sau "viața" animalului și că, pornind de la schelet Stăpânul Animalelor va face să crească o carne nouă); de aceea craniul și oasele lungi se expun pe crengi sau pe înălțimi; la anumite popoare, sufletul animalului ucis e trimis către "patria sa spirituală" (cf. "festivalului ursului" la comunitățile Ainu
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
o supraviețuire personală, ci și certitudinea că defunctul își continuă activitatea specifică într-o altă lume. Idei similare sunt din abundența atestate la diverse niveluri de cultură. In orice caz, același autor recunoaște autenticitatea unui mormânt aurignacian, în Liguria, unde scheletul este însoțit de patru din acele obiecte misterioase numite "sceptre" (op. Cit., p. 63). Deci, cel puțin unele morminte indică în mod indubitabil credința într-o continuare post-mortem a unei activități anumite 1'. 8 Leroi-Gourhan, Leș religions de la prehistoire, p. 54
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
casa", adică se umple groapa. Urmează alte mișcări rituale împrejurul mormântului, și în cele din urmă toți se retrag. Ceremonia a durat două ore. Cum a remarcat C. Reichel-Dolmatoff, un arheolog al viitorului, săpând mormântul, nu va găsi decât un schelet cu capul spre răsărit și câteva pietre și scoici. Riturile, și mai ales ideologia religioasă implicată, nu mai pot fi "recuperate" după rămășițe 13. De altfel, pentru un observator străin contemporan care nu cunoaște religia tribului Kogi, simbolismul ceremoniei va
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
spiritual al oamenilor din paleolitic era dominat de raporturile de ordin "mistic" dintre om și animal, nu este greu să ghicim funcțiile unui specialist al extazului. Au fost puse, de asemenea, în legătură cu șamanismul desenele numite "la raze X", adică figurând scheletul și organele interne ale animalului. Aceste desene, atestate în Franța în timpul magdalenianului (~ 13000-6000) și în Norvegia între ~ 6000-2000, se regăsesc în Siberia 24 Cf. J. Maringer, op. Cit., p. 145. 25 Cf. J. Ucko și A. Rosenfeld, fig. 89 și pp.
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
Guinee și în Australia de Nord-Vest27. Este o artă specifică pentru culturile de vânători, dar ideologia religioasă care o impregnează este șamanica. Într-adevăr, numai șamanul este acela care, grație viziunii sale supranaturale, poate fi capabil să-și "vadă propriul schelet"28, în alți termeni, el este capabil sa pătrundă până la sursa vieții animale: elementul osos. Că este vorba de o experiență fundamentală pentru un anumit tip de "mistică" este un fapt demonstrat, între altele, prin aceea că el este cultivat
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
de "evident" că nu poți să te îndoiești de semnificația lor magico-religioasă. Cele două tipuri de înmormântări natufiene -a) înhumarea întregului corp, într-o poziție ghemuită, b) îngroparea craniilor - erau cunoscute în paleolitic și se vor prelungi în neolitic Cu privire la scheletele exhumate la Einan'3, s-a presupus că o victimă umană era sacrif; 8 M. Eliade, Religions australiennes, p. 57. 9 Termen derivat de Wady de la Natuf, unde această populație mezolitică a fost recunoscut* J0 Emmanuel Anati, Palestine before the
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
deci solidare. Într-adevăr, culturile de la Hacilar și de la Cătai Hiiyiik (~ 7000), în Anatolia, care au precedat - și probabil au influențat - cultura preceramica din lerihon, indică existența unor credințe similare. Cultul craniilor este amplu atestat la Hacilar. La Cătai Hiiyiik, scheletele erau îngropate sub pardoseala caselor, însoțite de ofrande funerare: bijuterii, pietre semiprețioase, arme, textile, vase de lemn etc.38 în cele patruzeci de sanctuare dezgropate până în 1965 s-au găsit numeroase statuete în piatră și în argilă. Principala divinitate este
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]