11,771 matches
-
mișcare de ziceai că nici nu au fost pe lângă ea. Dintr-o dată scoase un țipăt, care i-a alarmat și pe cei doi pescari amatori. Nu știa ce i s-a mișcat sub talpa piciorului, dar era ceva mărișor. Bărbații speriați de țipătul ei, au venit s-o întrebe, ce s-a întâmplat. Spunându-le ce-a pățit, aceștia au început să râdă și i-au spus că a călcat peste vreun crevete, ori acesta s-au speriat de prezența ei
ROMAN ÎN LUCRU de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1521 din 01 martie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1425226473.html [Corola-blog/BlogPost/373018_a_374347]
-
ceva mărișor. Bărbații speriați de țipătul ei, au venit s-o întrebe, ce s-a întâmplat. Spunându-le ce-a pățit, aceștia au început să râdă și i-au spus că a călcat peste vreun crevete, ori acesta s-au speriat de prezența ei în apă și a fugit. - Adriana, ai mai pescuit vreodată creveți? O întrebă Aldo. - Nu, la noi nu sunt creveți în apele dulci sau sărate. - Dar ce se prinde la voi? - În lacuri tot felul de pește
ROMAN ÎN LUCRU de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1521 din 01 martie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1425226473.html [Corola-blog/BlogPost/373018_a_374347]
-
să curgă izvorul întărit?! Și pe loc simți cum crăpătura se lărgi într-o cavă uriașă, cum miezul său de stâncă-de-foc plesnește și se stinge în aceeași clipită, stâmpărând fierbințeala c-un sfârâit în undele apei. Ciudat! Contopirea nu-l sperie! Palma care-i ținuse toată ființa se destrămă, dispăru, ba nu, se făcu apă-fier-tare! Curios și iar curios, dar nu-l încercă nici o părere de rău, nimic! Se cercetă strigându-se: Scorburăăăă! Un ghem de bulbuci se roti deasupra apei
DUBLIN, 2014 de ANGELA DINA în ediţia nr. 1432 din 02 decembrie 2014 by http://confluente.ro/angela_dina_1417546123.html [Corola-blog/BlogPost/371882_a_373211]
-
spune domnul clovn n-o mai repeta calcă ușor ca pe apă apoi îmi dă ghes inimii să scriu scrie și taci taci și cântă acolo mai vin vin... el a sărit în liliacul înflorit lăcrămioarele și ele înflorite puțin speriate de frig deschid câteva corole fragile și mă întreabă: el a fost? da, el a fost dar primăvara? când revine îl întreb clopote se aud la biserica de la intersecție dimineață am intrat. eram singură mi-am așternut sufletul sub cupola
N-O MAI REPETA... CALCĂ UŞOR CA PE APĂ de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 2304 din 22 aprilie 2017 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1492884747.html [Corola-blog/BlogPost/382895_a_384224]
-
din care citea. A dat cinci file ale cărții și a citit numele împăratului, spunându-i: - Iată, din pricina necredinței tale, rup patrusprezece file. Și le-a rupt cu degetele sale. După două zile a fulgerat tare și a tunat. Împăratul speriindu-se și-a dat duhul în mari chinuri. S-a întâmplat asta pentru că n-a crezut în Sfântă Biserică a lui Hristos, Dumnezeul nostru și pentru că i-a persecutat pastorii. CAPITOLUL 39 VIAȚA UNUI MONAH DIN MĂNĂSTIREA LUI AVVA SEVERIAN
LIVADA DUHOVNICEASCA (13) de ION UNTARU în ediţia nr. 1000 din 26 septembrie 2013 by http://confluente.ro/Ioan_evcrata_livada_duhovnic_ion_untaru_1380156984.html [Corola-blog/BlogPost/365099_a_366428]
-
-ai de mine? - Recunosc că nu! Dar, dacă nu ți-e cu supărare, te-aș ruga să poruncești slugilor tale să nu intre în grădina mea. Mă tem că atâta amar de oșteni îmi vor strica straturile și îmi vor speria peștii! - Aici eu și numai eu sunt cel care dă porunci. Îți poruncesc să-mi dai două sute de flori dintre cele care cântă cel mai frumos și două sute de pești dintre cei care dansează cel mai bine, pentru a-i
POVESTEA LUI FLOREA-ZÂMBET DE FLOARE de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1932 din 15 aprilie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1460679810.html [Corola-blog/BlogPost/381443_a_382772]
-
și sări în grădina palatului, făcându-se nevăzut chiar înainte ca împăratul să lovească ușa de perete și să intre în camera prințesei. - Tată, se prefăcu fata surprinsă, ai venit să iei masa cu mine? - Unde e? Fără a se speria de răcnetul tatălui ei, fata mușcă dintr-un măr ca și când și până atunci tot acest lucru l-ar fi făcut: - Cine să fie? Aici sunt doar eu! Mustață-Sură scotoci prin ficare cotlon, urmat de privirile iscoditoare a slujitoarei, dar nu
POVESTEA LUI FLOREA-ZÂMBET DE FLOARE de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1932 din 15 aprilie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1460679810.html [Corola-blog/BlogPost/381443_a_382772]
-
extrem de important, pentru că el dă esența și puterea interesului național. Altfel degeba așteptăm bunătatea umană coborâtă pestre trăirile noastre sau ca fiecare clipă să pară unsă cu mir din candela dragostei, a dragostei pentru aproapele. Niciun copil nu se mai sperie astăzi de diavol, acum fiind la modă alte cuvinte pe care nu le înțeleg: viol, adulter, etnobotanice. Suferă enorm ca Van Gogh, geniul uriaș care în viața lui n-a vândut decât un tablou. Omenirea e cretină în drumul ei
ROMANII, O NATIE CU TARA INGHESUITA LA DOUA CAPETE de POMPILIU COMSA în ediţia nr. 364 din 30 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Romanii_o_natie_cu_tara_inghesuita_la_doua_capete.html [Corola-blog/BlogPost/351086_a_352415]
-
să ajung un mare cărturar și alte farafastâcuri de-astea. Fără niciun temei. Vorba e că părinții mei, mai ales mama, au crezut parascovenia și, în loc să cumpere pentru mine de la bâlci un fluierac, știind că tare mult îmi plăcea să sperii orătăniile din curte fluierând lângă ele, mi-au făcut, chipurile, o „surpriză plăcută”: - Uite, cărturarul mamei, ce ți-am cumpărat! Peste două săptămâni începe „băiețelul” școala! Și dă-i pupături băiețelului, în aplauzele celor din jur, când mama mi-a
PARTEA ÎNTÂI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1714 din 10 septembrie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1441902298.html [Corola-blog/BlogPost/383049_a_384378]
-
De ce am atâtea emoții? De ce-mi este frică?” Peronul Gării de Nord era foarte aglomerat. Poate că întârzierile anunțate la unele trenuri provocaseră multă îngrijorare. Olga a coborât forțându-se să-și ascundă emoția. Nu l-a văzut și s-a speriat. S-a oprit după câțiva pași mici, dezorientată. „Nu se poate! Mi-am mințit soțul, mi-am amăgit copilul și el nu a venit să mă aștepte? A fost o păcăleală? Ce mă fac, Doamne?... Poate nu mă mai cunoaște
INIMĂ RĂNITĂ (1) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 322 din 18 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Inima_ranita_1_.html [Corola-blog/BlogPost/356741_a_358070]
-
Acum e timpul să treci în „cușcă” și... să așteptăm, băiatule. Făcu stânga împrejur și, furat de un gând fugar, era cât pe-aci să fie înhățat de Corbea (dar lungimea lanțului nu-i permise să-l ajungă) care-l sperie așa de tare că-i trecu pofta ce-o simțea în trupu-i răvășit de farmecile Didinei. Cum ajunse lângă pridvor, începu să urle de ”durere” că rupea sufletul și unui preot ce-i învățat cu jealea omului la necaz, dar
PARTEA A VI-A PARIUL BLESTEMAT de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 769 din 07 februarie 2013 by http://confluente.ro/Partea_a_vi_a_pariul_blestemat_marin_voican_ghioroiu_1360224006.html [Corola-blog/BlogPost/351763_a_353092]
-
ca un șuvoi de apă tămăduitoare, iar lacrimile încetară să-i mai umezească ochișorii ei de mură coaptă, îi reveni zâmbetul pe buze că nu văzuse nicio mușcătură, zise cu un glscior de cinteză trufașe: așa mă bucur!... V-ați speriat degeaba, boierule!... „Prostul... era să omoare bietul câine” Ce bine... că nu v-a rupt piciaorele, și-i aranjă mnanșetele pantalonilor, neuitând a rămâne câteva clipe cu mâinile pe pulpe fiebinți, apăsându-le cu tandreațe, dar fiind atentă la ochii
PARTEA A VI-A PARIUL BLESTEMAT de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 769 din 07 februarie 2013 by http://confluente.ro/Partea_a_vi_a_pariul_blestemat_marin_voican_ghioroiu_1360224006.html [Corola-blog/BlogPost/351763_a_353092]
-
totuși, dumneata, tovarășa cutare, cum au murit protagoniștii, într-un incendiu... Individa, nimic. Atunci Todoran, cu vocea lui molcomă, a amenințat-o blând: - În cazul acesta voi fi silit să vă mulțumesc!... Of, Doamne! Unde era omul acela care ne speriase odinioară cu misterele eleusine, cu ritualurile extatice și cu toate celelalte!... Altădată l-am întâlnit pe Todoran aflându-mă în compania fie-iertatului profesor Ion Dalea, pe atunci inspector la IPCD-ul din Timșoara. Ne-am așezat la taclale. Todoran tocmai
MĂ SIMT CROCANT de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 1699 din 26 august 2015 by http://confluente.ro/dan_florita_seracin_1440575998.html [Corola-blog/BlogPost/362951_a_364280]
-
timp. Domnul Trifan ce mai face? Dar fiica? - Ce să facă? Tocmai ce ne-a alungat pe amândouă din casă. - Cum asta doamnă? întrebă intrigat Ștefan. - Vrea să plecăm pe litoral, la mare... - Aa, de ce nu spuneți așa? M-ați speriat. Și doriți să veniți la mine? - Păi, așa ziceam. Să dăm curs invitației din luna mai. Ce, ați uitat de ea? - Eu? Cum să uit, doamna Trifan? De atunci am tot așteptat să vă hotărâți, minți el cu nonșalanță. Când
ROMAN PREMIAT DE L.S.R. ÎN 2012 de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2329 din 17 mai 2017 by http://confluente.ro/stan_virgil_1494995106.html [Corola-blog/BlogPost/376625_a_377954]
-
dat stăpânire peste orice seminție, peste orice norod, peste orice limbă și peste orice neamˮ. Este după părerea mea o aluzie clară la globalizare. Să revenim acum la cataclismele ,,profețite” prin intermediul ziarelor și televiziunilor. Anumiți astronomi din vest ne tot sperie cu nu știu ce comete care au traversat orbita pământului, foarte aproape, și nici nu știm cât de aproape am fost de un dezastru planetar, iar pe viitor veștile sunt destul de sumbre, că în nu știu câți ani, o cometă, sau un metorit va
APOCALIPSA SI RAMIFICATIILE EI. de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 733 din 02 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Apocalipsa_si_ramificatiile_ei_mihai_condur_1357194868.html [Corola-blog/BlogPost/345654_a_346983]
-
iar copilul ce întârzie de fiecare dată la masă, Chiar dacă acum, întârzii să mănânc printre străini. De valsul frunzelor tale în ploaia rebela, mi-e dor, De săgețile-stoluri ce se-depărtează spre sud, Până și de ciorile-ți, cănd croncăne speriate sub nor, Mi-e dor, așa cum tânjesc vești mai bune s-aud! TRUDA Bătrânul toiag se ia la harță cu drumul. E prea lung și-s prea multe pietre-nainte. Nici supărarea-i nu-i șterge nădejdea fierbinte, Dar nici
VERSURI (5) de DANIELA POPESCU în ediţia nr. 1920 din 03 aprilie 2016 by http://confluente.ro/daniela_popescu_1459651793.html [Corola-blog/BlogPost/381612_a_382941]
-
ne apucă înserarea, ne lipim, ca fluturii pe lampă, de ecranul televizorului. Ogici, ciumaci, pitici sexoși, dame de companie, de consumație și de bordel, violatori, bătăuși, criminali, indivizi care, dacă ar fi să treacă pe ulița satului, lumea s-ar speria, și-ar lua copiii de la porți și i-ar băga în casa rușinată, ei bine, indivizii aceștia, împinși de la spate de niște inși ce stau pe purcoaie cu bani, se lăfăie în ecrane... Deși clănțușul la poartă e pus, deși
RÂNDUNICA, RÂNDUNICA, SUNT PĂTRUNJELU RECEPŢIEI! de DONA TUDOR în ediţia nr. 332 din 28 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Randunica_randunica_sunt_patrunjelu_receptiei_.html [Corola-blog/BlogPost/358775_a_360104]
-
păsările-n zorii noii zile să zboare puii și-i învață, în prag de anotimp, e ziua ta, copile, privește cu încredere spre viață! Și nu uita, in drumul către mâine, fii demn si îndrăzneț și cumpătat, să nu te sperie obstacole prin lume, din drumul bun, nicicând, să nu te-abați! Referință Bibliografică: E ZIUA TA, COPILE! / Cora Dimitriu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1977, Anul VI, 30 mai 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Cora Dimitriu : Toate Drepturile
E ZIUA TA, COPILE! de CORA DIMITRIU în ediţia nr. 1977 din 30 mai 2016 by http://confluente.ro/cora_dimitriu_1464626673.html [Corola-blog/BlogPost/378952_a_380281]
-
telefon. O idee extraordinară a avut. Nu se întâmplase nimic rău dar, nu ar fi știut adevărul. — Alo! Mamă! Astăzi nu a venit Emilia , dar a apărut tata și m-a luat el. Acum sunt la el acasă nu te speria, sunt bine stăm la masă, eu și Carmen, tata s-a întors la spital, vine mai târziu și mă aduce el acasă. Delia răsuflă ușurată. Se felicită că avu inspirația să-i dea fetei telefonul. Iată că s-a ivit
SĂ NU UIȚI TRANDAFIRII CONTINUARE de VIORICA GUSBETH în ediţia nr. 2091 din 21 septembrie 2016 by http://confluente.ro/viorica_gusbeth_1474468286.html [Corola-blog/BlogPost/384227_a_385556]
-
bine fenomenul. - Domnul mai întârzie cumva, de v-a rugat pe dumneavoastră să mă întâmpinați? - Nu, nu, soțul meu nu mai poate participa la această întâlnire. - Cum așa? Iar amânăm semnarea documentelor? răspunse Ștefan nu la fel de amabil ca prima dată, speriat că a făcut drumul degeaba până în Poiana Brașov. Și câtă treabă aveam! Măcar nu m-a anunțat cum am făcut și eu, mai spuse el pe un ton ușor iritat. - Nu, nu este nevoie, le vom semna împreună, am aceleași
ROMAN PREMIAT DE LIGA SCRIITORILOR de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1183 din 28 martie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1395984754.html [Corola-blog/BlogPost/353561_a_354890]
-
dar acum îi revenise în minte și i se citea teama în ochișorii lui frumoși. Angela își dădu seama de temerile lui, îl luă în brațe, îl sărută pe capul bălai și încercă să-l liniștească. - Dragul meu, nu te speria, Laura este pe mâini bune cu Gabi, sigur nu i s-a întâmplat nimic rău, doar ca a trebuit să rezolve mai multe treburi de oameni mari și au rămas să mănânce în oraș. Ea este liniștită, știind că ești
de LUCHY LUCIA în ediţia nr. 1957 din 10 mai 2016 by http://confluente.ro/luchy_lucia_1462904244.html [Corola-blog/BlogPost/378428_a_379757]
-
cu mătura. Lupul a fugit speriat . S-a întâlnit cu capra, care știa sigur de unde vine, L-a dus în pădure și l-a legat de un copac, scăpând de lupul cel rău. De-acum Anastasia nu mai putea fi speriată cu ... Vezi că vine lupul... - Nu, nu mai vine, l-a păpat capra... Ștefania Kory Calomfirescu în Schița în cărbune, încearcă să însăi- leze un crâmpei de alee din Parcul Babeș... construit pe vremuri de marele magistru profesor în medicină
DE BUN AUGUR LA ÎNCEPUT DE AN, CRONICĂ DE ION I. PĂRĂIANU de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 792 din 02 martie 2013 by http://confluente.ro/De_bun_augur_la_inceput_de_an_al_florin_tene_1362210765.html [Corola-blog/BlogPost/345569_a_346898]
-
rotite prin noapte. Sfâșie întunericul cu creasta roșie și somnul viețuitoarelor cu ecoul întors de pe fața lunii. Ei sunt strigătul dimineții, altfel munții și pădurile ar dormi iar râul lunii ar fi căzut, după țancuri de piatră pe crestele abrupte, speriind caprele negre. Aproape de fruntea muntelui, de marginile alpine, țipătul lor pierde aripa pământului, împrăștie duhul morții și viața urcă și coboară prin arbori adună-n cântec tot răsăritul, și se naște lumina. Referință Bibliografică: Cocoșii de munte / Llelu Nicolae Vălăreanu
COCOŞII DE MUNTE de LLELU NICOLAE VĂLĂREANU în ediţia nr. 314 din 10 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Cocosii_de_munte_.html [Corola-blog/BlogPost/348473_a_349802]
-
să faci rost de petarde doar dacă aveai pile la fabrica de la Orăștie. Am aruncat-o departe, într-o grădină, oricum pe strada de abia dacă erau doi sau trei oameni. Ne încântă mai mult pocnetul decât posibilitatea de a speria pe cineva. Nici n-a pocnit bine când s-a aprins o lumină puternică din strada: „Poliția, care ești, mă?”. Știu că ne-a luat pe sus și ne-a aruncat pe patul din dormitor, cu bocancii în picioare și
”Stockholm. Sindromul.” de Bogdan Brylynski by http://www.zilesinopti.ro/articole/15175/stockholm-sindromul-de-bogdan-brylynski [Corola-blog/BlogPost/100745_a_102037]
-
că ne-a luat pe sus și ne-a aruncat pe patul din dormitor, cu bocancii în picioare și ne-a tras plapuma peste cap: „nu mișcați, nu respirați. Liniște!”. Cred că a fost singura dată când l-am văzut speriat pe tata. E o poveste banală despre cum trăiai cu frica-n sân. Cum erai la cheremul unui stat care decidea de la sine putere cum să iți trăiești viața. Cam ce se întâmplă acum. 3 milioane de oameni au uitat
”Stockholm. Sindromul.” de Bogdan Brylynski by http://www.zilesinopti.ro/articole/15175/stockholm-sindromul-de-bogdan-brylynski [Corola-blog/BlogPost/100745_a_102037]