2,403 matches
-
cărui întrupare era ea, Manuela, și iubirea ei nesăvârșită. Tot ce înfiora și lupta de la începutul lumii în inima fiecarei femei înamorate, tot ce era neânțeles și ostil în legea aceea pentru fiecare amantă care nu plătise, ea însăși, omului tributul cărnii, era cuprinsă privirea palpitândă, neliniștită, dornică, chinuită, rușinoasă și enigmatică care pironea ochii Manuelei în ochii lâncezi, triști, impasibili ai dușmancei eterne, ai curtezanei”. Dar eroina, ce căuta în privirea femeii din tablou, ce o atrăgea la acel chip
Femeia în faţa oglinzii by Corina Alexa-Angheluş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1162_a_1871]
-
în marea familie a popoarelor lumii dar nu oricum, prin terorism și crimă. După tragedia prin care am trecut până și după 23 august 1944, pe care nu trebuie să o uităm, legionarii au dat cel mai mare și greu tribut de suferință, sânge și morminte. Trăim și azi într-o junglă politicianistă, ca într-o grotă adâncă în care ne zvârcolim și murim, ca un prunc nebotezat. Domină mișelia și nimeni nu se poate ridica întrebuințând cele mai degradante metode
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
trecut prin suferințe de care au știut cei din jurul lor sau cel mai adesea numai ei. Derulând timpul ajungem în luna mai a anului 1600 cu sau fără, câțiva ani. Voievodul Țării Românești este obligat de Marea Poartă să plătească tributul sau peșcheșul, care nu era mic, țara fiind bogată. Cu această ocazie, Domnul țării își trimite fiul, fratele și pe alți tineri din rândul fiilor de boieri, mai mari sau mai mici, toți supuși ai Porții, să studieze la Stambul
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
stăpînire în trei feluri: primul constă în a le distruge; al doilea este de a te stabili personal în acele locuri; al treilea, de a lăsa ca țările respective să se conducă mai departe după legile lor, cerîndu-le însă un tribut și alcătuind aici un guvern de cîțiva oameni care să lucreze în așa fel încît să ți le păstreze prietene. Căci un astfel de guvern, fiind creat de principe, va ști că nu poate exista fără bunăvoința și puterea lui
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
scăzute și vînzare avantajoasă. Cît privește manufacturile de toate felurile, ele sînt probabil lucrul cel mai util și mai profitabil pentru un stat, deoarece prin ele sînt acoperite nevoile și luxul locuitorilor, în timp ce vecinii sînt chiar obligați să plătească un tribut industriei voastre: ele împiedică, pe de o parte, ca banii să iasă din țară, iar pe de altă parte, îi fac să intre în țară. Întotdeauna m-am convins că lipsa manufacturilor a fost, în parte, cauza miraculoaselor migrări, din
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
multe alte obiceiuri ale romanilor. Noi suntem batavi, încheie el mândru. — Suntem singurul trib de germani pe care romanii îl respectă într-atât, încât ne pun să luptăm alături de soldații lor împotriva dușmanilor. Suntem singurii care nu trebuie să plătească tribut Romei. Suntem oameni liberi și drepți. Nu ne poți cere să te ucidem, pentru că nu ne ești dușman și nu te considerăm vinovat, adăugă alt preot. Ai trăit multă vreme printre noi. De la Velunda ai învățat multe taine din arta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
în stare. Valerius își ascunse fața în mâini. — Ba da, o să fii, așa cum eu sunt în stare să urăsc. Îi urăsc pe romani. I-am urât dintotdeauna, chiar dacă, printr-o veche alianță, mulți dintre noi luptă alături de ei. Nu plătim tribut, în schimb ne-au impus să le dăm soldați. Unii fac parte din trupele auxiliare, alții ajung chiar să lupte în legiuni. Acum, mulți batavi de-ai mei sunt în trupele lui Flavius Valens, iar alții sunt alături de Caecina Alienus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
care distruge Imperiul, se poartă ca și cum n-ar fi război, ca și cum Vespasianus și noi am fi fum... Știm că a împărțit funcții, că a numit consuli pentru mulți ani, că acordă cetățenia romană străinilor, îi scutește pe mulți de plata tributurilor, face daruri publice și individuale pentru a-i ține pe soldați de partea lui... Poate că pentru el nu există viitor, poate uită că, în afară de Roma, i-a rămas doar ținutul dintre Narnia și Tarracina. Toate celelalte sunt ale noastre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
munera) și transformându-l în unul sportiv. Provincii: în Imperiul Roman, cu termenul „provincie” erau desemnate teritoriile - de dincolo de granițele ținutului italic, prin urmare și de dincolo de mare - diferite de Italia, ai căror locuitori erau supuși Romei și îi plăteau tribut. Guvernatorii provinciilor aveau deplină autoritate civilă și militară și drept de viață și de moarte. Primele provincii ale Imperiului au fost Sicilia, Sardinia și Corsica (277 î.Hr.), cărora le-au urmat Hispania și Gallia. Printre provinciile cucerite mai demult și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
vâltoarea vitregiilor ist oriceʺ din „Analele de istorieʺ nr. 3/1978, M. Mușat susține, pe bază de documente, că „de la încheierea primului tratat între Țara Românească și Imperiul Otoman, în timpul domn iei lui Mircea cel Bătrân (1386-1418) și până în 1877, tributul plătit de Țara Românească s a ridicat la suma de 1.061.305.780 l ei aur, ceea ce echivalează cu 341.021 kg. aur.ʺ „Imperiul habsburgic, ocupând Transilvania (1 687 1918), Banatul (1718-I918), Oltenia (1718 1738) Bucovina (1775-1918), a
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
Gândul mă duce la romanul lui Cezar Petrescu - APOSTOL. Dar câtă deosebire între acele vremuri și acestea la care se referă învățătorul Alexandru Mânăstir eanu ʹ Deși, „Ca și în celălalt război învățătorii și profesorii au plătit cu greu un tribut de sânge”, învățătorul din Priponești rememorează sovietice,puținii comuniști se agită, fac tărăboi ca la bâlci, dar lumea majoritatea zdrobitoare, nu agreează politica des ervită Moscovei... „. Iată, deci, pe învățătorul și ostașul Mânăstireanu devenit « slugă la chiaburi, fascist, legionar„. Și
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
atace de la distanță, i-au împuținat pe adversarii mai slabi. Prima linie era la pământ, nimicită, învinsă. Începu bătălia din linia a doua. Rezervele de barbari înaintau și erau atinse de valuri de săgeți ce întunecau cerul și-și luau tributul când loveau grupurile de bărbați care înaintau. Țipete răgușite de durere, blesteme, țipetele stridente ale răniților disperați, groaza muribunzilor, a linneenilor osândiți și răpuși brusc ajungeau la urechile celor din mica navă învingătoare. Apărătorii se chinuiau să stea laolaltă. Aceasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
lui lorga trebuiau distruși. Erupțiile staliniste au continuat în revista poreclită "Lașul" și după moartea lui Stalin. La liceu, învățasem că nu Gutenberg a fost inventatorul tiparului, ci un călugăr rus. Totul fusese creat de ruși, de la roată la rachetă. Tributul în astfel de clișee s-a menținut în "lașul", pînă la ultimul număr. Literatura noastră trebuia "fertilizată", altoită miciurinist cu cea sovietică. Numai un "ticălos" putea crede că nu existau capodopere despre viața în colhoz și pe șantier. Toți semnatarii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
fost acest mare măcel. Atât eu, cât și tatăl mata am trecut prin ce am trecut și am avut noroc să revenim acasă, ca sprijin de nădejde al familiilor noastre, spre deosebire de numeroși alții care au murit de foarte tineri - plătind tribut mai marilor lumii din acea vreme. Dar și ei, mai marii lumii, au încheiat socotelile cu lumea aceasta, ca tot ceea ce e omenesc și are o existență vremelnică. Mă bucur de pe acum de faptul că ne vom revedea în vară
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
în starea mea de sănătate putea interveni imprevizibilul și să nu-l pot pune la dispoziția prietenilor care m-au stimulat copios să mai fac și acea încercare. Rămăsesem, deci, singurul dintre colegii de promoție, colegi care au plătit greu tribut în timpul războiului și apoi vremea a vremuit și ei, sărmanii, au plecat unul câte unul pe calea cea fără de întoarcere... După lansarea de anul trecut, bucurându-mă de o relativă stare de sănătate și poftă de lucru, am început unele
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
am supus cam fără vlagă. — „I’ll tell you what I want, what I really, really want, I wanna... I wanna... I wanna... I wanna... I really, reallly, really wanna zigga zig aaaaahhh“, am cântat cu umilință, Într-un jalnic tribut adus hitului din anii ’90 al grupului Spice Girls. Și, din nou, Eduardo a rânjit și a apăsat pe buton ca să pot intra. — Hei, nu uita: șaisprezece iulie! a strigat el În urma mea. — Știu, șaisprezece iulie, am strigat eu. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Pentru tine, mamă, care m-ai născut Îndurerată de bucuria facerii, Mă Încearcă iară o reverie tandră spre lucrurile domestice Cât de mult Înseamnă, semenilor, o bucurie mândră de mamă!... Oricând aș vrea să fiu mârșav, chipul tău Îmi cere tributul durerii de a mă fi născut Oricine are mamă, trăind În gesturile ei frumoase, merită viața. De ce se uită repede acest lucru atât de omenește omenesc? Toate În univers s-au rostogolit tot dintr-o matrice nefecundată de zei, Stelele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
copii. În fața tabloului se află un recipient confecționat din santal roșu. Are sculptată în relief o mulțime dezordonată de tărtăcuțe duble, flori și frunze. Peste ani am aflat că recipientul era folosit pentru a fi depuse în el darurile aduse tribut împăratului. Toate șapte executăm ceremonia de salut și ne așezăm în genunchi. Mă simt ca și cum tocmai aș fi urcat pe o scenă. Deși îmi țin capul plecat, văd vazele minunate, picioarele magnific sculptate ale bazinelor de apă, lampioanele de pe podea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
periodic, ca la germani și slavi. Numai terenurile aparținând întregii obști erau lucrate în comun de toți membrii ei. Produsele agricole, obținute prin munca comună, constituiau rezervele colectivității pentru anii cu recolte slabe și alte nevoi ale obștii, de pildă, tributul ce trebuia plătit grupurilor de migratori dominatori, temporari și teritoriali. Satele autohtone erau bine organizate teritorial, în fruntea lor exista un sfat al conducătorilor aleși dintre "oamenii buni și bătrâni", meșteșugurile erau separate în cadrul obștii, exista o proprietate de pământ
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
și analogic este de admis că obștile sătești autohtone, producătoare a bunurilor necesare existenței, se găseau în raporturi de aservire colectivă, nu individuală sau familială, față de noii stăpâni ai Daciei, alogeni de neamuri diferite. Ele erau obligate să le furnizeze tributul anual în produse agricole și animale, anumite prestații în muncă și diverse corvezi oneroase. Spre deosebire de autohtoni și cu excluderea hunilor, instalați între Dunăre și Tisa-stăpânii războinici ai spațiului dacic, goții și gepizii, s-au stabilit doar în anumite zone ale
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
lui Attila, care stăpânea efectiv, ca rege, o întinsă parte a romanității. Istoricul Sozomen spunea că hunii lui Uldis, în 408, pradă în sudul Dunării-acțiunile lor de pradă aveau ca țintă dorința de a se impune, de a primi omagiu, tribut (bani) și robi. Hunii aduceau în Europa o civilizație reală, care provenea dintr-un îndepărtat trecut, descrierea lui Priscus despre Attila și curtea lui este asemănătoare cu aceea a misionarului franciscan Pian del Carpini la curtea hanului mongol, în secolul
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
separat. Elementele de civilizație (cultură materială) aduse de huni din Asia sunt puține, arcul hunic din plăci de os, săgeți de fier, sabia dreaptă, cazane pentru sacrificii, numeroase obiecte de podoabă din aur, din care unele primite sub formă de tribut sau subsidii. Piesele somptuoase descoperite ilustrează puterea și bogăția aristocrației militare hunice. Pe teritoriul Daciei s-a descoperit doar un singur mormânt hunic sigur, însă se cunosc descoperiri hunice din perioada dominației lor (375-454). Un foarte bogat mormânt hunic s-
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
și exodul longobarzilor, avarii au reușit, spre sfârșitul secolului al VI-lea, să-și instaleze dominația la nordul Dunării de Jos, supunându-i pe slavii care se așezaseră aici. Această zonă îi interesa pe avari sub aspect strategic și datorită tributului pe care puteau să-l perceapă de la slavi și populația romanică. În ceea ce-i privește pe slavi, ei au sprijinit incursiunile organizate de avari, iar uneori acționau pe cont propriu. Existența unui centru stabil al puterii avare în aceste regiuni
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
argint, aramă, plumb erau exploatate (active), în secolele VII-X, s-au descoperit tipare pentru turnat obiecte de metal în așezări și cimitire, dovadă a existenței unor ateliere, a unor meșteri ambulanți, care lucrau în obști pentru folosul lor și pentru tributul destinat migratorilor.6 Este important de subliniat că toate aceste activități minerești erau specifice autohtonilor, latini și creștini-românii, nici una din populațiile migratoare (alogene) sau nomade nu s-au ocupat cu mineritul. Numai populația locală, autohtonă, care cunoștea de secole locurile
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
văilor principale, nu s-a retras în zonele împădurite sau montane decât după primul val distrugător, apoi revenea la vechile vetre continuându-și ocupațiile tradiționale. După ce autohtonii au fost siliți să intre în raporturi de dependență cu cuceritorii, au plătit tribut noilor dominatori (alogeni), dar și-au continuat modul tradițional de viață.22 În numeroase rânduri, peste așezările mai vechi, din secolele V-VI, s-au suprapus așezări noi din secolele VII-IX, iar peste acestea așezări din sec. X-XI, asigurând o
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]