218,459 matches
-
II din „Traité de Physiologie Médicale” al lui N. Paulescu, publicat în limba franceză și distribuit prin Ed. Vigot din Paris. În această lucrare apar in extenso primele date experimentale vizând izolarea și caracterizarea secreției endocrine pancreatice. Suntem tentați să credem că o asemenea lucrare, apărută la Paris, nu putea lipsi din bibliotecile canadiene, în special în cea de la Universitatea din Toronto, unde șeful disciplinei de fiziologie era J. J. R. MacLeod, personalitate recunoscută ca o autoritate în metabolismul glucidelor. De
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92246_a_92741]
-
lor pe posturi, sau dezvoltarea lor pe verticală pentru a-i promova; strategia de „valorizare” - are ca obiectiv realizarea dezvoltării personalului prin utilizarea competențelor și experiențelor unor angajați ai firmei, folosiți în calitate de mentori, pentru alți membri ai acesteia. Se cere, credem, adăugat, încă un tip de strategie în managementul resurselor umane și anume, strategii ale managementului resurselor umane orientate pe „modelul social european”. Modelul social european a fost formulat în documentele Uniunii Europene și are următorul conținut: „oamenii sunt principalul bun
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
a științelor naturii. *7 Nu vom face o analiză completă a acestor probleme, deoarece pentru asta ar trebui să ne pronunțăm asupra unor chestiuni ca clasificarea științelor, filozofia istoriei și teoria cunoașterii. *8 Vom da însă câteva exemple concrete oare credem că vor putea, cel puțin, să sugereze importanța problemei pe care trebuie s-o rezolve cercetătorul literar. De ce îl studiem pe Shakespeare ? Este clar că nu ne interesează în primul rând ceea ce are în comun cu toți oamenii, pentru că atunci
[Corola-publishinghouse/Science/85056_a_85843]
-
de știință englezi, singur Thomas Huxley este vrednic să fie citit. Potrivit acestui criteriu, cu foarte puține excepții, popularizatorii vor fi preferați marilor creatori de sisteme: Huxley va fi și trebuie să fie preferat lui Darwin, iar Bergson, lui Kant. Credem că folosirea cea mai potrivită a termenului "literatură" este în sensul limitat la arta literaturii, adică la literatura de imaginație. Există unele inconveniente în privința folosirii termenului în această accepțiune ; dar, în engleză, alternativele posibile sunt sau termeni cu înțeles îngust
[Corola-publishinghouse/Science/85056_a_85843]
-
fi rezumată ca un proces dialectic în care teza și antiteza sunt dulce et utile, cele două epitete date de Horațiu: poezia este plăcută și utilă. Aceste adjective, luate separat, exprimă două concepții greșite, diametral opuse, despre funcția poeziei - căci credem că este mai ușor să corelăm dulce et utile pe baza funcției decât pe baza naturii literaturii. Părerii că poezia este o plăcere (analoagă oricărei alte plăceri) i se opune părerea că poezia este un mijloc de instruire (la fel
[Corola-publishinghouse/Science/85056_a_85843]
-
verificabilă. Romancierul nu are la dispoziție o cale scurtă și vrăjită pe care să ajungă la acea stare actuală a cunoașterii din științele sociale oare constituie "adevărul" în funcție de care "lumea" lui, realitatea lui fictivă trebuie verificată. Dar în acest caz, crede Eastman, cel ce scrie literatură de imaginație - si mai ales poetul - greșește dacă își închipuie că sarcina lui primordială este de a descoperi și a împărtăși adevărul. Adevărata lui menire este să ne facă să percepem ceea ce vedem și să
[Corola-publishinghouse/Science/85056_a_85843]
-
fiecare scriitor adoptă o concepție sau o teorie despre viață... Scopul operei este întotdeauna de a-l convinge pe cititor să accepte acea concepție sau teorie. Această acțiune de convingere este totdeauna ilicită. Cu alte cuvinte, cititorul este făcut să creadă ceva si el își dă încuviințarea sub hipnoză - arta prezentării îl seduce pe cititor... Eliot, oare îl citează pe Belgion, răspunde făcând distincție între "scriitorii la care e greu să te gândești ca fiind propagandiști" și scriitorii care sunt "propagandiști
[Corola-publishinghouse/Science/85056_a_85843]
-
în primul rând, ca un șir de opere rânduite în ordine cronologică și privite ca părți integrante ale procesului istoric. Există apoi distincția dintre studiul principiilor și criteriilor literaturii și studiul operelor literare concrete, luate izolat sau în ordine cronologică. Credem că este bine să atragem atenția asupra acestor distincții "numind teorie literară" studiul principiilor categoriilor, criteriilor literaturii etc., și numind fie "critică literară" (esențialmente statică în abordarea problemelor), fie istorie literară studiul unor opere literare anumite. Desigur, termenul de "critică
[Corola-publishinghouse/Science/85056_a_85843]
-
spectatori ai reprezentațiilor date în teatrul lui Dionysos din Atena sau în teatrul "Globe" din Londra. Va exista întotdeauna o deosebire categorică între un act de reconstituire imaginară și adeziunea efectivă la un punct de vedere trecut. Nu putem să credem sincer în Dionysos și în același timp să râdem de el, așa cum făceau probabil spectatorii Bacantelor lui Euripide *9; și puțini dintre noi acceptă cercurile Infernului și muntele Purgatoriului înfățișate de Dante drept adevăruri în sensul strict al cuvântului. Dacă
[Corola-publishinghouse/Science/85056_a_85843]
-
ale ascensiunii sociale a literaturii populare. Cu toate acestea, înglobarea în folclor a romanelor cavalerești și a liricii trubadurilor este un fapt incontestabil. Nu este însă mai puțin adevărat, deși o asemenea părere i-ar fi șocat pe romanticii care credeau în puterea de creație a poporului și în străvechimea artei populare, că baladele populare, basmele și legendele, așa cum le cunoaștem, sunt adesea de origine mai târzie, fiind producția unei clase superioare. Totuși, studiul literaturii orale trebuie să fie o preocupare
[Corola-publishinghouse/Science/85056_a_85843]
-
suportă cel repudiat, recte Zola, în fața unei noi estetici căruia acesta îi identifică sursa meprizabilă în estetismul englez, popular prin intermediul prerafaeliților și, în particular, prin succesul înregistrat de Burne-Jones în Franța. "Zola se simte absolut străin în mijlocul acestei arte, și crede că numai "misticismul și esteticianismul englez" e de vină. Ștefan Popescu nu face decât să formuleze principala acuză adusă naturalismului în artă prin ricoșeul unei nemulțumiri generalizate față de "materialismul" epocii, nemulțumire plasată atât la nivel estetic, cât și la nivel
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
parte dintre scriitori precum K.-J. Huysmans, Charles Baudelaire, Camille Lemonnier, iar la noi Tudor Arghezi, Dimitrie Karnabatt, Theodor Cornel, Ștefan Petică, fiind și remarcabili critici de artă. O întrebare inevitabilă: ce au în comun simbolismele europene? Ce le apropie? Cred că răspunsul la întrebare se regăsește parțial în caracterul lor secesionist, termenul care dă și numele a două mișcări, secesionismul vienez și secesionismul münchenez sau german, în cuprinsul cărora simbolismul joacă un rol important. Simbolismul decupează propriul raport polemic cu
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
a deplasărilor, regăsește simbolismul pentru a-l depăși într-un mod constructiv, original. Încetând de a mai socoti simbolismul drept un accident de etapă asimilat artei 1900 și frivolităților ei senzualiste, un moment de rătăcire pasager înainte de regăsirea adevăratei vocații, cred că se impune o viziune care să redea caracterul stimulativ pentru imaginație în arta plastică al simbolismului legat și de un cult al frumosului, care devenea programatic un factor modelator pentru societatea vieneză și care a modelat și societatea românească
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
mimetică a transcrierii realității pentru a o submina printr-un subtil indice de refracție, care scoate în evidență dimensiunea invizibilă, contrafactuală, onirică, irațională. În cazul lui Ensor, chiar acumularea de detalii conduce la un efect opus contractului mimetic al realismului, crede Francine-Claire Legrand. Dar acumularea excesivă de detalii generează tocmai efectul opus realismului. Imaginea devine o oglindă, mult mai important că prima cea vizibilă, cea iluzorie este ascunsă. Dar este prima prin care se ajunge la realitatea celei de-a doua
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
treburile așa-zise femeiești și a fost prima care a preconizat reînnoirea artei intime, personale și decorative care are drept scop înainte de toate de a înfrumuseța, care vizează estetizarea completă și integrală a vieții de zi cu zi"115. Bachelin crede că publicul este pregătit să fie inițiat în arta aplicată, industrială "în timp ce el e mai puțin pregătit să suporte acele exemple de școală sau ale maeștrilor care solicită pentru a fi înțeleși o educație ereditară mai îndelungată: educație fără de care
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
spre exemplu, va rămâne mereu literă moartă"116. Această artă aplicată, criticul o vede amenințată de mercantilism, un alt nume dat consumerismului, gustul popular invidiind gustul "burghez" "în toată a sa ... mitocanie, plata sa pretenție!". Naivitatea și prospețimea artei populare, crede criticul, este amenințată de kitschul livrat de vânzătorii ambulanți evrei care vând "obiecte de talcioc"117. Bachelin reia discuția în articolul următor intitulat, "De la necessite de "styliser"", constatând că aplicarea termenului de Art Nouveau pentru arta decorativă, industrială, în România
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
României), relevă un caracter idilic, nu lipsit de o poezie a verii. Mai aproape de "stilul 1900" sunt cele două panouri decorative realizate pentru Palatul Republicii, în 1938, "naturi moarte cu flori și cărți pe un fundal marin"175, ecou recuperabil, crede Sanda Agalidi, dintr-o pânză cu flori și fluturi datată tot 1938, aflată în depozitul Muzeului Național de Artă din România. Decorația executată din pânză maruflată pentru plafonul hall-lui de la parter al scării, în ultima locuință a pictorului, strada Zambaccian
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
un caracter special datorat acestei influențe a Artei naționale românești de care am vorbit mai sus. Formulele acestor ornamente par să provină din Arta bizantină. Lucru curios, după o lungă eclipsă, aceste decoruri tradiționale au fost conservate, cine ar fi crezut? ... pe ouăle de Paști!"196. Oscar Spaethe realiza în spiritul revival-ului bizantin două lucrări, Fiat lux (1903) și Sfântă bizantină (1904). Ambele lucrări par să fie rezultatul unor comenzi directe din partea reginei Maria, și implicit, este recuperabil din realizarea lor
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
conturări prea violente și a unei maniere de a aplica pasta, deosebită față de restul suprafeței pictate, figurile umane par a fi lipite de fundal"250. Expresia credinței și a tensiunii acestei întâlniri rezidă din efectul de siluetă pe care-l crează pictorul. Ambele personaje sunt îmbrăcate în alb, creând o luminozitate mai puternică, menită să reflecte o decorporalizare, o expresie auratică a corpului trasnformat în lumină în raport cu cromatismul viu al decorului. În relieful coloristic al decorului, cele două figuri dobândesc un
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
luminozitate mai puternică, menită să reflecte o decorporalizare, o expresie auratică a corpului trasnformat în lumină în raport cu cromatismul viu al decorului. În relieful coloristic al decorului, cele două figuri dobândesc un aer de imaterialitate; tehnic, basorelieful culorii puse cu cuțitul crează impresia de umbre ale siluetelor lipite de pânză și pe cale să se dizolve în lumină. Un al doilea plan care spiritualizează prin sugestie această întâlnire este cel al gesticulației hieratice. Femeia se află într-o atitudine de devot, ea intră
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
face trecerea de la o expresie a demoniilor eminesciene, de la beția simțurilor, la forma lor spiritualizată: poezia și înțelepciunea. Am putea spune că în spirit nietzschean, Himera, expresie a inspirației poetice, este cea care mediază între apolinic și dionisiac, care, așa cum credea filosoful german, au prezidat nu doar la nașterea tragediei, ci și a culturii moderne. Sensul sacrificial se regăsește simbolic în această osmoză superioară, având ca expresie capul poetului, adică vizionarismul propriu creației artistice. Fritz Storck realizează un bust Eminescu, Mihai
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
prelungită de-a lungul întregii vieți a pictorului. Elisabeth Ingles oferă o explicație de factură autobiografică acestei serii tematice. "Grupul de opere extraordinare pe tema sexului și a dorinței rezumă sentimentele sale cu privire la femei: el are dorința de a iubi, crede în dimeniunea sacrală a actului iubirii pentru fecundație și perpetuarea speciei, dar este ros de gelozie și neîncredere, și sfârșește prin a se abadona disperării"354. Munch a deconstruit modelul printr-o malefică inversiune decadentă. Madona, simbol al unei maternități
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
de resemnare care se reflectă și pe chipul ei și care indică sterilitatea. Partenera de dans / de viață a bărbatului este îmbrăcată într-o rochie roșie, așa cum bărbatul poartă un costum negru. Cuplul se află în tensiunea pe care o crează cei doi poli, condiția beatificată a maternității lângă femeia îmbrăcată în rochie albă se află o floare -, și cea solitară, resemnată a sterilității și a morții. Dansul vieții (și al morții) va înclina balanța către unul din poli, pictorul surprinde
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
explice începutul carierei sale și succesul ei de-a lungul câtorva decenii. Avem un autoportret concluziv și pozitiv al artistului care-și declină ca principale trăsături ale operei optimismul și autenticismul: "În tinereță, am avut mare succes cu portretele da cred că cei mai mulți bani i-am câștigat cu peisajele, fiindcă am prezentat natura fără nicio falsificare, așa cum este ea, într-o concepție optimistă. Ceea ce a plăcut publicului"403. Și pictorul întărea afirmația cu privire la succesul pe care l-a avut la public
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
și la Böcklin. Din faptul că Loghi zugrăvește castele vechi, cu chiparoși încovoiați de furtună, sau balade trăite în aceeași atmosferă, în același decor ca și la Böcklin, nu se poate trage concluzia că Böcklin calcă pe urmele maestrului neamț. Credem că e permis orișicui să guste subiectele medievale, baladele sau orice alte motive nereale, fie că ele se întâlnesc prin legende străvechi și la alte popoare, fie că sunt plăsmuite de mintea artistului, un temperament, o fire vizionară. Atât numai
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]