22,856 matches
-
nu pot fi transformate În capital, nu pot fi schimbate Înafara cercului Îngust În care oamenii se cunosc și au Încredere Între ei, nu pot fi folosite drept element colateral pentru Împrumuturi sau drept aport la o investiție”28. Ceea ce separă bogații de săraci și lumea dezvoltată de cea În curs de dezvoltare, spune de Soto, este că America și Europa au stabilit „o lege formală universală a proprietății și au inventat procesul de conversie În această lege care le permite
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Început Însemnă a accepta visul american - piețe libere și guvern reprezentativ. Acesta a fost motivul pentru care au venit aici. Faptul că engleza a devenit lingua franca, a făcut asimilarea mai ușoară printre imigranți, care, În locurile de baștină, fuseseră separați de bariere lingvistice. Americanizarea Lumii Noi nu a fost totuși chiar lipsită de probleme. Americanii nativi erau aici la sosirea europenilor. Genocidul amerindienilor și internarea celor care au supraviețuit În rezervații, a continuat să-i obsedeze pe americani, subminând orice
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
sunt forme de proprietate, putând fi de asemenea folosite În comun. Ce este al meu, este și al tău. Limitele teritoriale clare - caracteristice regimului proprietății private În era tranzacțiilor pe piață - dispar. Ceea ce mai Înainte a reprezentat o frontieră care separa părțile, devine acum teritoriu comun. Spre deosebire de schimburile pe piață (care determină apariția unor câștigători și a unor perdanți), relațiile de rețea asigură câștigul ambelor părți. Ideea convențională conform căreia competiția pentru resurse este Însăși natura comportamentului uman - etica Hobbes/Darwin
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
negocieze tratate În numele țărilor membre, În aceeași manieră cu statele-națiune. Tratatul de la Roma și formarea Comunității Economice Europene ridica dreptul statelor membre de a acționa În mod unilateral În chestiuni economice 12. Cele șase state au intrat Într-o Înțelegere separată pentru a crea o afacere cooperativă cu scopul de a dezvolta energia nucleară pe teritoriul lor. Comunitatea Europeană pentru Energia Atomică (EURATOM) a luat ființă ca urmare a faptului că cele șase țări au realizat că numai prin unirea investițiilor
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
a creat noi metafore pentru regândirea artei guvernării. Inspirația filosofică pentru noua revoluție tehnologică datează de la Începutul secolului XX odată cu scrierile științifice ale lui Alfred North Whitehead, părintele filosofiei procesului. El a fost primul care a eliminat vechiul zid ce separa spațiul de timp - a fi și a deveni - și a redus toate fenomenele la activitate pură. Înainte de Whitehead, majoritatea filosofilor credeau că fenomenele aveau două aspecte: ce reprezentau și ce făceau. Exista structura și funcția, „ființa” unui lucru și „devenirea
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
făcut-o de secole. Diasporele culturale au forțat o regândire a ideii de imigrație și, În felul acesta, au creat noi provocări, dar și oportunități În Europa și În restul lumii. Etnografii au identificat mai mult de două mii de popoare-națiuni separate În lumea de astăzi. Deoarece există numai două sute de state-naționale teritoriale, recunoscute de legea internațională, marea majoritate a acestor popoare distincte au statut de minoritate În propriile țări sau rătăcesc prin lume În căutarea unui loc unde să se stabilească
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
a-și practica religia și obiceiurile a fost Încălcat. La rândul lor, oficialii guvernamentali, au argumentat că politica franceză, Încă de la fondarea republicii, a pus accentul pe indivizibilitatea cetățenilor francezi și, prin urmare, nu recunoaște existența minorităților sau a națiunilor separate În interiorul ei. Roger Fauroux, președintele Consiliului Superior pentru Integrare al Franței (un organism independent care consiliază guvernul pe probleme de integrare), a vorbit În numele multora dintre concetățenii săi spunând că „există o obsesie Încă de la creearea Republicii Franceze: unitatea poporului
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
cu Uniunea Europeană. Pe măsură ce schimburile comerciale, politice și culturale Între Uniunea Europeană și vecinii săi cresc În densitate, granițele devin din ce În ce mai neclare. Profesorul John Gerard Ruggie, de la universitatea Harvard, argumentează ca Însăși misiunea Uniunii Europene (cel puțin cea din trecut) este să separe teritoriile 67. Pe de altă parte, Uniunea Europeană ia măsuri dure pentru a-și asigura granițele Împotriva fluxurilor de imigrație ilegală În Comunitate. Pentru a dezvolta o politică unificată de control a granițelor Uniunea Europeană și pentru a bloca fluxul de imigrație
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
extindere concomitentă a drepturilor, care să includă drepturile universale ale omului și constrângerile legale necesare. Sociologul Gerard Delanty argumentează că noua cetățenie deteritorializată ar putea fi o modalitate de a regrupa multitudinea de interese și agende În competiție, care astăzi separă oamenii, Într-un Întreg mult mai coerent. El scrie: „Deoarece o identitate europeană colectivă nu poate fi bazată pe limbă, religie sau naționalitate fără apariția unor fracturi și conflicte majore, cetățenia (europeană) poate fi o opțiune”21. Partea mai dificilă
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
ale Americii ar vrea „această doctrină În mâinile Pakistanului sau chiar ale Chinei și Rusiei”25. Când observatorii politici se Întreabă dacă Statele Unite ale Americii și aliatul ei cel mai apropiat, Uniunea Europeană, vor porni pe căi divergente și se vor separa Într-un mod fundamental, răspunsul este un da fără rezerve. Politica externă americană Încearcă să reînvie realpolitik-ul unei ere anterioare și să Își susțină pretenția suveranității și datoria de a-și proteja și apara teritoriul și cetățenii așa cum crede de
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
se Întrebe cum și-ar putea consolida politica externă și de securitate comună pentru a fi siguri că nu vor suferi o reiterare a spectacolului care s-a desfășurat În zilele premergătoare invaziei americane În Irak. Chestiunea suveranității este ceea ce separa, În ultimă instanță, Statele Unite ale Americii de Uniunea Europeană și mai vechiul vis american de noul vis Împărtășit de majoritatea europenilor. Cui Îi datorăm În ultimă instanță loialitate? Unde rezidă autoritatea În lumea globalizată? Statele Unite ale Americii se reîntorc la o
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
politica externă și de securitate. Europenii caută securitatea În interiorul legii internaționale și, În mod special, În legile care guvernează drepturile universale ale omului. Țelul este să minimalizeze ostilitățile Între inamici și să folosească intervențiile militare În mod selectiv pentru a separa forțele În conflict. Uniunea Europeană pune accent pe rezolvarea conflictelor și nu pe victoria militară. Folosește ajutorul economic ca o metodă de a-i Împuternici pe cei săraci, de a extinde democrația și de a aduce zonele de conflict potențial În
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
să mențină un echilibru - uneori puțin precar - Între autonomia individuală și responsabilitatea colectivă pentru asumarea riscurilor. Este moștenirea doctrinei catolice, aranjamentelor feudale și a orașelor fortificate. Chiar Reforma Protestantă, cu centrarea ei aproape obsesivă pe individ, nu i-a putut separa pe europeni de o afiliație comunală mai veche și mai profundă. Schimbarea calitativă În ultima jumătate de secol, care a trecut de la folsirea bombei atomice asupra orașelor Hirosima și Nagasaki, este că riscurile de toate soiurile sunt la scara globală
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
răzbată În lume Împotriva tuturor circumstanțelor, posibilitatea ca o abordare colectivă a prevenirii riscurilor pentru investigații științifice și tehnologice ar putea găsi o audiență receptivă este problematică. Uniunea Europeană a instituit deja un test care merge la Însăși esența diferenței care separă noua viziune europeană a riscurilor și vulnerabilităților Împărtășite de cea veche americană a oportunităților personale și curajului individual. Se numește „principiul precauției” și este piesa de bază a politicii de reglementare a Uniunii Europene În domeniul științei și tehnologiei În
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
vieții pe Pământ. Natura este văzută ca o multitudine de relații simbiotice, toate implantate Într-un Întreg mai mare, din care sunt parte integrală. În această nouă viziune a naturii, nimic nu este autonom, ci interconectat. Orice efort de a separa o parte de Întreg are consecințe asupra restului. Nu există insule, porturi sigure, vârtejuri izolate, ci numai interactivitate, reciprocitate și angajament continuu. Datorită istoriei lor spațiale și temporale dense, europenii au o Înțelegere mult mai bună a noului model al
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
grad ridicat de periculozitate și nici nu pot fi depozitate În siguranță. Cealaltă metodă este folosirea surselor reînnoibile de energie - solară, eoliană, hidrologică, geotermică pentru a genera electricitate și apoi folosirea energiei electrice În exces pentru a produce electroliza apei, separând astfel hidrogenul pentru Înmagazinare și folosire ulterioară pentru transport sau generare de rezerve În rețeaua energetică. Hidrogenul poate de asemenea să fie extras din culturi de plante cu bogat conținut energetic și din gunoi. Cu alte cuvinte, există hidrogen negru
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Apoi este povestea lui Alex, papagalul african gri, capabil să Învețe lucruri, care anterior se credea că erau domeniul exclusiv al ființelor umane. Alex poate să identifice mai mult de patruzeci de obiecte și șapte culori și poate grupa și separa obiectele pe categorii. El poate chiar să Învețe concepte abstracte, cum ar fi „identic” sau „diferit” și să rezolve probleme folosind informația care Îi este furnizată 63. La fel de impresionantă este Koko, o gorilă de 136 kg, căreia i s-a
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Atlanta, a dovedit o conștiință de sine remarcabilă. După spusele Îngrijitorului său, el a folosit o oglindă ca să-și curețe dinții și să-și aranjeze ochelarii 65. Oamenii de știință au crezut, de mult timp, că testul final care Îi separă pe oameni de alte creaturi este durerea Încercată la moartea unei persoane apropiate. Alte animale nu sunt conștiente de mortalitatea lor și nu pot Înțelege conceptul propriei morți. Nici acest lucru nu pare să fie adevărat. Se pare că animalele
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
În promovarea „parcurilor transfrontaliere ale păcii”, un concept nou și radicăl, care câștigă rapid teren peste tot În lume, dar În special În Europa. Ideea este de a stabili zone de conservare transfrontaliere, de a reconecta ecosistemele naturale care fuseseră separate de frontierele statelor-națiune. Rațiunea din spatele acestor zone protejate transfrontaliere a fost explicată, În mod elocvent, de dr. Z. Pallo Jordan, pe atunci ministrul sud-african al Mediului și Turismului, Într-o cuvântare de deschidere a Întâlnirii pentru zone transfrontaliere protejate, care
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
În legătură cu accesul la resursele naturale; promovarea accesului la resursele naturale, dar și folosirea sustenabilă și echitabilă a acestora, corespunzător suveranității naționale; și sporirea beneficiilor conservării 82. Recunoașterea faptului că sistemele naturale trebuie să fie administrate În Întregul lor și nu separate În bucăți În conformitate cu frontiere politice arbitrare, este o reflecție a măsurii În care analiza sistemelor s-a Încetățenit În gândirea științifică și politică. Numai reunind rețeaua profundă de relații care permit ecosistemelor naturale să funcționeze În mod corespunzător pot mediile
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
asemenea rolul de habitat pentru ultimele turme de bizon european, cel mai mare animal terestru de pe continent. Creatura cutreiera odată Întreaga Europă, asemenea bizonului din America de Nord. Acum, cele În jur de cinci sute de exemplare care au mai rămas sunt separate Între ele de un gard metalic Înalt de doi metri și jumătate. În plus, un drum cu lățimea de nouă metri, care este patrulat de grăniceri, Împarte pădurea unde trăiesc bizonii. Gardul este o relicvă a erei sovietice și a
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Canada să-și cedeze treptat suveranitatea și să devină o prelungire a Statelor Unite ale Americii. Altă posibilitate ar fi ca ea să se alăture În cele din urmă Uniunea Europeană. În definitiv, Hawaii și Alaska s-au alăturat Statele Unite ale Americii, cu toate că sunt separate geografic de celelalte patruzeci și opt de state care formează un Întreg. Mexic, cu toate că este mult mai sărac decât Statele Unite ale Americii - este totuși cea de-a zecea putere economică mondială -, ar putea fi absorbit În Statele Unite ale Americii pe măsură ce
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
de oameni, fiecare sub egida unei identități naționale unice, este greu de Înțeles Într-o lume În care identitățile și loialitățile multiple Împing oamenii către rețele de oportunitate mai flexibile. șansele sunt că, atât India, cât și China, se vor separa, cel puțin parțial, În regiuni locale semiautonome și că aceste regiuni vor stabili propriile lor rețele comerciale și politice transregionale și globale. Ambele state-națiune ar putea să dispară În Întregime datorită forțelor de fracționalizare, lăsând regiunilor respective sarcina de a
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
separare, dependență și moarte este mai mult decât putem suporta. Freud se referă la sentimentul originar de unitate ca „instinctul vieții” sau eros. Senzualitatea, sexualitatea și dragostea sunt toate o parte a instinctului vital. Pe măsură ce copilul se dezvoltă, el este separat Într-o măsură din ce În ce mai mare de erosul necondiționat cu ajutorul Învățatului la oliță, al orarelor și al altor constrângeri externe. Copilul compensează sentimentele de pierdere, anxietatea și lipsa de putere pe care le simte, sublimând trăirile fizice și substituind instinctul vital
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
dintre noi supraviețuim și ne dezvoltăm Îngrijind comunitatea lărgită din care facem parte. Care este sugestia lui Barfield pentru a reconcilia tendința spre individualizare și dorința de unitate oceanică? Dacă nu ar fi existat instinctul morții, nu ne-am fi separat nici odată suficient de unitatea oceanică pentru a crea un sens al eului și, odată cu el, conștiința de sine. Fără conștiință de sine nu ne-am putea exercita hotărârea, nu am putea face alegeri personale și nu ne-am putea
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]