22,856 matches
-
Chiar și În absența evenimentelor marcate de marile crize sau de război, timpul social se desfășoară Întotdeauna prin intermediul modificărilor istorice care se imprimă În generații istorice diferite, mai ales atunci când se consideră o durată suficient de Întinsă, ca aceea ce separă două generații familiale”, ea fiind de ordinul a 20, 30 sau 40 de ani (apud Attias-Donfut, 2000, 645). Deși este de acord cu opinia exprimată de Perec, Attias-Donfut precizează că, oricât de importanți ar fi acești marcatori istorici, ei nu
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
de părinți și investesc mai mult În propriii lor copii, care, devenind adulți, investesc, la rândul lor, În urmașii lor. În acest fel, generațiile ajung să trăiască În universuri ce se desprind de-a lungul timpului și ajung să se separe definitiv, devenind universuri paralele. Din perspectivă fenomenologică, „lumea din viața cotidiană” sau life world ( În sensul definit de Alfred Schutz În 1987) este iremediabil separată de la o generație la alta, chiar prin Însuși faptul că „lumile” nu sunt contemporane. Schimbările
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
să trăiască În universuri ce se desprind de-a lungul timpului și ajung să se separe definitiv, devenind universuri paralele. Din perspectivă fenomenologică, „lumea din viața cotidiană” sau life world ( În sensul definit de Alfred Schutz În 1987) este iremediabil separată de la o generație la alta, chiar prin Însuși faptul că „lumile” nu sunt contemporane. Schimbările sociale profunde, purtătoare de conflicte, au avut o influență majoră În modurile de educație, conturând relațiile cu generația următoare. Transmiterea modelelor educaționale de-a lungul
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
rezultatele indică faptul că gradul de receptivitate al indivizilor la schimbările sociale influențează percepția pe care ei o au asupra diferențelor dintre generații. În perspectivă fenomenologică, „lumea din viața cotidiană”/life world, În sensul definit de Alfred Schutz, este iremediabil separată de la o generație la alta, chiar prin Însuși faptul că „lumile” nu sunt contemporane. Schimbările sociale profunde, purtătoare de conflicte, au o influență majoră În modurile de educație, conturând relațiile cu generația următoare. În al patrulea rând, familia contemporană a
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
a face parte din joc”. Sociabilitatea devine aici ,,socialitate”, implicând relațiile de putere și distincția dintre insider-i și outsider-i și având ca mijloace practicile simbolice. Cu afirmarea ,,Omului”, o dată cu Iluminismul și Rațiunea, trecutul este Însușit ca ,,patrimoniu”, fapt ce separă ,,tradițiile” (= ,,repetiție dinamică a trecutului”) de ,,cutume” (= ,,conservare selectivă a trecutului”). Se constituie astfel nu doar patrimonii particulare, ci și un patrimoniu unic - prin UNESCO -, ceea ce pune În antiteză ,,cultura”, ca ,,viziune localistă”, cu ,,civilizația”, o ,,ideologie umanitaristă”. Ca ,,patrimoniu
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
recomandare personală, că aceasta a funcționat „ca un adevărat sesam, deschizând porți greu de trecut”, ca acelea ale marilor cluburi aristocratice. Numai prezentat poate pătrunde cercetătorul Într-o asemenea rețea de relații și alianțe. Și astfel realizează distanța socială ce separă sociologul de origine modestă de un mediu pe care nu-l poate trata cu condescendență sau complicitate, cum e tentat să trateze mediile populare. El constată că nu avea decât o idee abstractă despre acest mediu, că nu avea acces
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
gândire, la interfața dintre timpul individual și timpul social (Attias-Donfut și Segalen, 1998, 52-61). Treizeci de ani reprezintă durata fazei sociale - de la vârsta de 30 la cea de 60 de ani -, care coincide cu faza familială și cu intervalul care separă două generații consecutive În familie. Mentré distinge, astfel, generațiile familiale care se succedă la fiecare treizeci de ani de generațiile sociale succedate În ritm accelerat la fiecare zece ani. În acest sens, sociologul francez introduce două categorii originale: generația spirituală
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
luate În considerare decât cele care ating o vârstă matură Între 20 și 80 de ani). Patruzeci de ani reprezintă durata fazei sociale (de la vârsta de 20 la 60 de ani) și coincide cu faza familială și cu intervalul care separă două generații consecutive În familie. Pondere cumulată În urma a două opțiuni. ∗ Text publicat În Analele Academiei Române, tom XXXII, Memoriile Secțiunii istorice, 1910. De la méthode dans les sciences par M.M les proffeseurs H. Bouasse, P. Delbet, E. Durkheim, A. Giard
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Domnului. De aceea și în adorare Duhul Sfânt este nedespărțit de Tatăl și de Fiul. Și dacă te afli în afara harului Duhului, nici nu vei adora cu adevărat; iar dacă te miști înlăuntrul Lui, cu nici un fel nu-L vei separa de Dumnezeu. Pentru că este imposibil să vadă cineva chipul lui Dumnezeu cel nevăzut, fără iluminarea Duhului. Prin iluminarea Duhului vedem strălucirea slavei lui Dumnezeu, adică pe Fiul, iar de Fiul ne ridicăm cu mintea la Tatăl, a Cărui imagine și
O exegeză a Crezului ortodox by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/158_a_127]
-
care istoria le-a înscris în noi de cîteva secole încoace, să le considerăm doar un rebut nociv. Operația riscă să fie pe cît de radicală, pe atît de iluzorie. Căci, la nivelul vieții sociale și istorice, nu te poți separa ca într-o operație chimică de mediul, de cultura, de tipul de civilizație în care te ai format. Poți cu asistență umană, dar mai ales non-umană să îți rectifici compoziția interioară, să-ți trezești latențele intelectuale și, eventual, contemplative, să
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
calitativ orientată ascendent, opusă tendinței dominante grele, gravitaționale. Critica practicată de André Scrima nu descalifică datele pe care se aplică ; le exaltă, dimpotrivă, potențialul spiritual ascuns. Discernămîntul înseamnă aici a identifica într-o temă ceea ce e carență, balast, închidere, a separa și a fixa aceste aspecte în negativul lor, pentru ca, astfel degajată, tema să fie răsucită ascendent, să devină vector spre zenit. Ce teme definitorii ale modernității tîrzii suportă un atare tratament? Care ar putea fi avantajele ei proprii în materie
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
a materializat doar după cădere. Veșmintele de lumină (kotnot 'or) au fost schimbate atunci pe veșminte de piele (kotnot or). Comunicarea neîntreruptă între creație și Creator a fost suprimată în momentul păcatului lui Adam, cînd voința lui inferioară s-a separat de Voința divină Atunci s-a născut individualitatea omului, avîndu-și sursa în separarea de Dumnezeu, de unde decurge proliferarea multiplicității. A fi liber, în termenii lui Berdiaev, înseamnă a învinge sau a absorbi obiectivările, a-ți realiza subiectivitatea de om total
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
integritate sau integralitate? Pentru platonism, dar și pentru o anumită mistică rigoristă, inclusiv creștină, categoria trup reprezintă un obstacol de căpătîi în dobîndirea libertății totale. E temnicerul sau ispititorul împotriva căruia trebuie să lupți, lestul de care trebuie să te separi, să scapi, pentru ca sufletul regrupat în sine însuși să fie capabil de cunoaștere adevărată, pură. Dacă (în mod contradictoriu) trupul ar primi loc printre Formele platoniciene, dacă ar fi gîndit ca trup în sine, el ar reprezenta probabil Povara sau
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
drept pășind pe pămînt, dar bolta-nstelată a cerurilor atingînd. Potrivit interpretării curente, virginitatea trupului simbolizează prin excelență integritatea receptaculului uman în care se sălășluiește prezența divină. Cei care aleg fecioria arată prin trupul lor că se păstrează intacți, puri, separați de logica lumii, pentru a fi demni de prezența Duhului, căruia i se dedică în mod exclusiv. în interpretarea lui Methodios, sensul comun de integritate rămîne desigur prezent, dar accentul cade pe integralitate. Corpul feciorelnic nu exprimă aici doar refuzul
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
Europei, odată cu renunțarea Bisericii la hegemonia socială, acest prestigiu dobîndit prin opoziție a dispărut. Sublimarea politicii ca alternativă a religiei s-a epuizat pentru că a triumfat.2 După ce fusese subordonată statului în cursul secolului al XIX-lea, religia a fost separată de stat prin legea din 1905, pentru a ieși, la sfîrșitul secolului XX, din discreția sferei private și a se manifesta în spațiul public ca opțiune personală, ca publicizare a unui privat. îndărătul sobrietății lor științifice, analizele filozofului francez lasă
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
sau o amenințare la adresa sistemului democratic liberal? Este important să se înțeleagă că principala noastră preocupare privește populismul și nu ideologia de care acesta este atașat sau persoana care îl întruchipează. Astfel, una dintre sarcinile cruciale este aceea de a separa populismul de acele trăsături care ar putea apărea odată cu el, dar care nu sunt parte a lui. De exemplu, partidele populiste de extremă dreaptă din Europa împărtășesc un nucleu ideologic compus din autohtonism, autoritarism și populism (Mudde, 2007); toate cele
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
care într-un fel sau altul obstrucționează voința oamenilor de rând. Urmând această intuiție și racordându-ne la mai vechile contribuții ale unuia dintre autorii acestui capitol, vom defini populismul drept o ideologie rarefiată, care consideră că societatea poate fi separată în două grupuri omogene și antagonice: "poporul virtuos" și "elita coruptă" și care argumentează că politica ar trebui să fie expresia voinței generale a poporului (Mudde, 2007: 23, 2004: 543). Acest lucru înseamnă că populismul este, în esență o formă
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
o definiție minimală a democrațiilor liberale, definiție care se dovedește cea mai potrivită pentru a le distinge pe acestea din urmă de autocrațiile competitive 6. Așa cum afirmă O'Donnell (1996: 35), conceptul lui Dahl fixează o distincție importantă: Una care separă cazurile în care există alegeri corecte, competiție electorală, în care niciun cetățean nu este exclus de la acest proces, de celelalte cazuri, care includ nu numai arogantele regimuri autoritare, dar și acele țări în care se organizează alegeri, dar cărora le
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
al calității democrației, accentul analizei cade pe includerea grupurilor marginalizate ale "poporului". Totuși, există mai multe aspecte legate de acest punct, unele țin de input-ul democrației, celelate de output-ul acesteia (Easton, 1965). Din rațiuni euristice, am încercat să separăm aceste aspecte, fiind în același timp conștienți că ele nu pot fi întodeauna distinse în practică. (1) Populismul poate încuraja exprimarea acelor grupuri care nu se simt reprezentate de elite, scoțând la suprafață teme relevante pentru "majoritatea tăcută" (probleme precum
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
de expresie (Jagers, 2006: 245). În programul pentru alegerile regionale, reprezentanții VB-ului au declarat că: "Nu toată lumea consideră că este firesc ca bărbații și femeile să fie tratați în mod egal, că în societățile noastre Biserica și statul sunt separate, că există libertatea fiecărui individ să se căsătorească cu cine dorește. Noi, în Flandra, considerăm toate aceste lucruri firești (VB, 2004b). Analizând aceste afirmați Jagers (2006: 249) conchide că: "discursul VB cu privire la democrație este, în mod explicit, populist, însă nu
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
2001). Figura 2.2 arată că mai multe partide din Belgia au reacționat într-o manieră similară la succesul electoral al VB. În ultimii ani, CD&V, N-VA și VLD s-au deplasat gradual la dreapta, micșorând distanța care separă partidele consacrate de dreapta de cele populiste de dreapta radicală. Excepție au făcut Groen! și SP.A care nu și-au propus să contracareze reușita electorală a VB, copiindu-i atitudinile. Mai degrabă, aceste partide au adoptat o poziție de
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
pentru a reduce din puterea corporatistă, a fost respins de Partidul Reformei, la fel cum acesta fusese marginalizat și în Statele Unite. Scurta analiză a modalității în care liderul Partidului Conservator utilizează temele antielitiste ne arată cât de greu este să separăm fibra populistă de noul cadru al conservatorismului de dreapta. Dificultățile sunt la fel de mari și în cazul discursului Partidului Reformei și în cazul avatarurilor pe care acesta le-a suferit odată cu apariția Partidului Conservator. Deoarece asimila elitele care sufocă suveranitatea populară
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
scoată numeroase decizii privind alocarea resurselor financiare din sfera deciziei politice, pentru a le reda mecanismului pieței. Reformiștii acordau instituțiilor reprezentative o legitimitate de rangul doi față de mecanismul pieței, însă doar atât timp cât aceste instituții reprezentative nu încălcau granița naturală, care separă politica de piață. Așa cum am putut observa, de-a lungul scurtei dar intensei sale vieți politice. Partidul Reformei și-a asigurat intrarea în miezul competiției partizane și al dezbaterilor parlamentare opunându-se consensului privind propunerile de reformă constituțională, afișând în
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
în componență partide de stânga, de dreapta sau de centru și, vreme de douăzeci de ani, guvernele slovace au alternat între cele două limite ale spectrului politic național, neînregistrându-se niciun moment în care partidele să treacă granița care a separat cele două categorii. Faptul în sine nu a reprezentat nici o amenințare, nici un remediu, ci pur și simplu a fost o schimbare a tipului de coaliție și a naturii separației care a dominat competiția politică din această țară. Efectul cel mai
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
parte a unui standard, aceasta este precizată în indicativ, de exemplu: SR EN 71-2.); Referință datată = trimitere la un standard sau un alt document de standardizare formată din indicativul standardului sau al documentului de standardizare, urmată de anul publicării documentului, separate prin semnul „:” (două puncte) (de exemplu: SR EN ISO 9001:2008). (Pentru referințe datate se aplică numai ediția citată. Pentru referințe nedatate se aplică ultima ediție a documentului de referință (inclusiv amendamentele)); Alte documente de standardizare (Legislația națională utilizează sintagma
Managementul achiziţiilor publice by Elvira NICA () [Corola-publishinghouse/Science/199_a_192]