2,524 matches
-
de săgeți aprinse și știu, după alcătuirea ei perfectă, că nu puteau fi decât Apărătorii. Apoi urmară a doua și a treia. La două sute de pași În fața lor, iarba luă foc. Lipsiți de conducători, spahiii luptau doar ca să Împiedice Înaintarea Cuceritorilor. Dar linia de foc aprinsă de Apărători Îi derută cu totul. Otomanii din fața acelei linii căzură repede sub forța atacului condus de Marele Maestru. Cei aflați În spatele focului Începură retragerea spre flancul stâng, care părea stabil. Dar În câteva clipe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Îl deschise și, pentru prima oară după luni de durere și de chin, zâmbi. Mesajul era scris de mâna lui Vlad și În stilul lui caracteristic: Nu l-am văzut de mult pe Mahomed. Roagă-l să mă aștepte. * Formația Cuceritorilor avea un avans de aproape cinci sute de pași față de cea condusă de căpitanul Oană și continua să Împingă trupele de spahii și ieniceri Înapoi, spre pădure. Cartierul general al sultanului dispăruse În mai puțin de jumătate de ceas de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Înaintarea lui Ștefănel era rapidă și necruțătoare. Trupele din fața lui se retrăgeau deja instinctiv, căci nimeni nu mai avea curajul să-i stea În față. Flancul atacat de Oană se clătina și el sub loviturile Apărătorilor. Încetul cu Încetul, formația Cuceritorilor se afundă În pădurile din josul luminișului, În urmărirea otomanilor cuprinși de panică. Spre Suceava se auzeau semnale de ajutor și ordine de repliere. Răzeșimea condusă de Ștefan cobora și ea, eliminând ultima rezistență a ienicerilor. Căpitanul ajunse și el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
continentului nostru (și nu numai) din evul mediu până azi. El este simbolizat de cele două structuri „de intervenție rapidă”, cea a scutului și spadei, respectiv a șarpelui și săgeții. În mod real n-au existat nici Apărătorii și nici Cuceritorii. Cel puțin, nu În forma prezentată În această carte. Dar ei nu sunt departe de alte forme de organizare În societăți secrete, care urmăreau apărarea unor valori de civilizație și religie, sau invers, distrugerea acestora. Referirea la legile lui Gingis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
În dar un lucru care ne aparține. Ia spune-mi dumneata, te rog, cum poate cineva să dăruiască un obiect care nu-i aparține lui, ci celui căruia i-l oferă? — Nu se poate. E imposibil. Zâmbetul lui era acum cuceritor, totuși sever. — Vasăzică nu e vorba de nici un dar! — Darul nu e de fapt tabloul, obiectul În sine. E vorba despre restabilirea proprietății, despre inversarea unei nedreptăți. Unii ar spune că asta nu e un dar, că e doar cursul
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
săpate de o cuminte așteptare. Apoi, vanitos din fire, își lua răcoarea de pe tâmplele ei arzânde, îndreptându-și trupul zidit cu mare migală spre alte femei cărora le închina viața lui searbădă, cu acel "ceva" sălbatic în privirile languroase de cuceritor al fortărețelor medievale. Pe ea o sacrifica, pentru că i se cerea sacrificată. Îl revolta iubirea ei nechemată, nedorită și totuși uneori o striga... Nici el nu știa de ce o striga. Din obișnuință sau doar ca să o umilească. Ea era nepermis
Dacă aş putea străbate timpul by Dorina Neculce () [Corola-publishinghouse/Imaginative/775_a_1498]
-
știu, este sinceră Teofana. —....”soarta a vrut ca eu să fiu al doilea, într-o lume pentru care primul este totul, iar al doilea nimic”. — Îți închipui cât de dezamăgit trebuie să fi fost când i se spulberase visul de cuceritor al Polului. Cred și eu, adeverește Alexandru. — De mult oamenii erau pasionați pentru investiții, descoperiri cum a fost contele Zeppelin din Elveția, pentru balonul său care i-a purtat numele, Aurel Vlaicu și alții dacă ne gândim numai în domeniul
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
ar fi plăcut mie să fii... Ți-ar fi plăcut? Mmmm... nu, poate că nu. Oricum, am s-o iau de la capăt. Cu Omalissan? Nu, cu Musa. Musa ibn Nusayr, cel mai de preț giuvaier Omeiad, spaima Ifriqiyei, podoaba Magrebului, cuceritorul Lusitaniei, stăpânul lui Omalissan, prințesa vizigotă pe degetul căreia a pus nestemata regelui Solomon (îți place cum sună? E puțin prețios... Ca și cum te-ai pricepe... Să continuăm... ...asta e expresia mea! Îmi place. O Galatee tâmp-ig norantă trebuie să aibă
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
un suflet pe care îl iubește deja, îl iubește de mult, orbecăind în necunoașterea care-l înconjoară. Iubește curajul ei de a-și cumpăra ierburile Bahei, paloarea mândră și neclintită de la Úbeda, tăcerea ei, ca un surghiun mut în limba cuceritorilor, pe care nu o învață, lupta crâncenă cu durerea, mâna care se ridică spre el, buzele care se deschid arse, încredințându-i numele ei de botez. Isabel... Pe ea o iubește, în trupul grecoaicei, așa cum nu a iubit-o niciodată
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
făcu să uite regretul pentru absența fetei. Așezară distorsorul cu fața în sus pe podea și-l priviră, îngenuchiați lângă el. Un aparat dintr-un metal străin, necunoscut, strălucitor, asemănător oțelului ― menit să distrugă lumea. În acest scop agenții unui cuceritor galactic se infiltraseră în cele mai înalte funcții de pe Pământ, multă vreme ― chiar nepermis de multă vreme ― nebănuiți. Capturarea distorsorului apărea ca una dintre etapele finale ale crizei non-A. Eliberată de influenta lui, Mașina făcuse cunoscut adevărul și condusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
Crang. Să fi fost Prescott, și tot era mai bine; Dar nu, era Thorson. Giganticul dominator, cu ochi verzi, cu trăsăturile puternice ale chipului parcă cioplit ca în piatră, cu nasul acvilin ce-l făcea să semene cu un vultur cuceritor; buzele sale abia dacă puteau schița un surâs, iar nările îi palpitau vizibil în ritmul respirației. Cu o mișcare ușoară din cap îi indică lui Gosseyn un fotoliu. El, personal, nu se așeză. Întrebă cu un aer interesat: ― Te-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
pentru putere, asasinarea rivalilor și exploatarea celor fără apărare fuseseră realități ale naturii omului neintegrat. Iuliu Cezar și Pompei au refuzat să-și împartă Imperiul Roman; Napoleon, la început un apărător cinstit al patriei sale, s-a transformat într-un cuceritor fără milă; toți aceștia nu erau decât precursorii spirituali ai lui Enro, care, acum, nu dorea să împartă cu nimeni întreaga Galaxie. Chiar în acest moment, în timp ce Thorson își neagă orice ambiție, în minte îi roiesc probabil planurile și viziunile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
sunt și cine sunt? Nimeni alții decât cei aduși cu zapisuri în regulă de către austrieci după ocuparea părții de nord a Moldovei, din Haliciul cel știut pe care l-au înstăpânit cu numai câțiva ani mai devreme în dauna leșilor cuceritori cu ceva mai puțin de patru veacuri în urmă. De fapt și Ștefan cel Mare când i-a bătut pe poloni în Pocuția zicea că aceasta-i mai mult moldovenească decât leșească. Cât despre rusini-rusneci puține s-au spus! Așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
o ființă strîmbă, că apa asta ciudată mă deshidratează și, pe măsură ce golesc un pahar, mi-e greață de el și aș vrea să beau din altul. Cumva, ca o glorie rămasă în dorință și tu te-ai visat ca mine, cuceritor. Acum, fiind lăngă tine, Omphalos, simți și tu această dulce suferință. Și, V. tînăr, îl simt. Sînt mîngîiat de fantomele ce dorm în real ca poetul căruia visul îi luminează drumul. Lumea eterică e o mireasmă însingurată iar sufletul meu
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
căutarea comorilor) până la întinderea spațiului și craterele Lunii, de la miraculosul Tibetului până la explozia de culori și memorie a Egiptului și Indiei. Tintin, cel care nu moare și nu obosește niciodată, dă lumii pe care o cutreieră nume și contur. Amestec cuceritor de cavaler rătăcitor și cartograf meticu los, el eliberează, odată cu fiecare dintre voiajele sale, binele din captivitatea în care veacul XX îl plasează deliberat. Însumând benzile desenate care se scriu și se rescriu, Hergé propune propria sa versiune a „călătoriilor
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
seria lui Jacobs - La marque jaune și S.O.S. météores. Narațiunea este încărcată aici de un sentiment escatologic - Occidentul pare să se afle sub asaltul unor forțe terifiante, iar Blake și Mortimer devin unica pavăză ce stă în calea cuceritorilor tenebroși. În egală măsură, cele două ficțiuni evocate plasează în centrul lor efigia modernă a savantului nebun : în prelungirea unui complex romantic al lui Victor Frankenstein, acesta este marcat de ambiția demiurgică a zidirii unei noi lumi prin recursul la
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
mobilizate de televiziune. Cu o amprentă vestimentară și identitară inconfundabilă, ei conferă aventurii acel gust de eleganță ce nu poate lăsa indiferent pe nimeni. De aici, circulația miturilor, Europa continentală fiind, la rândul ei, sub vraja acestui personaj paradoxal și cuceritor. Într-un registru mai robust-american, The A team este colecția de personaje providențiale spre care se îndreaptă speranțele celor în dificultate. Fuziunea dintre eroism, decupajul cultural cool și convenția ficțională a suspansului este rețeta în jurul căreia se constituie o mitologie
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
o masă lungă. În grupul acela, în încăperea aceea cu o lumină obscură, un cap cu părul roșu îi atrase atenția; și astfel, primul individ pe care-l recunoscu Gosseyn era - șoc! Enro cel Roșu, rege al planetei Gorgzid și cuceritor al imensului imperiu pe care Gorgzid îl controla. Președintele Blayney stătea alături de Enro, după care, figurile. În sens figurat, îi săreau în ochi: cei doi Prescott, Eldred și Patricia Crang. Leej, Breemeg, Draydart - în uniformă - și alți trei bărbați pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
sale vieți... Mulțimi prinse-n vâltoarea efluviilor calde O, voi înfiorate noroade, la pămînt! Zdrobiți centura ființei, topiți-vă cu glia; Iar peste lutul umed și trupul vostru frânt, Enorm și furtunatec să freamăte Orgia!" NIETZSCHE Războinic dur și aprig cuceritor de zări, Să fi-ntreprins asaltul temutelor portale Purtând înfrigurată mândria forței tale Mai sus și mai departe spre noi evaluări, Să fi străpuns penumbra letargică și ceața Ce împleteau pe norme un neguros Dedal Ca, adâncind cu groază abisul numenal
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
cu care se lupta patria de dincoace, confruntată cu criza sa cvadruplă, demografică, socială, politică și economică, țările de cealaltă parte lăsaseră În sfârșit să le cadă masca și se arătau la lumina zilei cu adevărata lor față, aceea de cuceritori duri și imperialiști. În fond sunt invidioși pe noi, se spunea prin magazine și prin casele oamenilor, se auzea la radio și la televiziune, se citea În ziare, În fond sunt invidioși pentru că În patria noastră nu se moare, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
loc unui cuplu extrem de atrăgător care tocmai cobora. Mi-a făcut plăcere să te cunosc, Em. Emmy. Cum ți se spune? — Și-așa, și-așa. Dar prietenii apropiați mi-au spus întotdeauna Em, prefer așa. Îi zâmbi cât putu de cuceritor. — Păi eu, ăă, dimineață plec, deci cred că ar trebui să ne spunem la revedere. — Oh. Pleci? Acasă? Ea își dădu seama că nici măcar nu știa unde locuiește el. — Nu acasă, din păcate. Plec la Geneva pentru două zile, apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
care l-ai cunoscut la nunta lui Izzie, care a răspuns la telefon pentru că sunase maică-sa chiar când erai tu peste el? Să mai continuu? Adriana ridică mâna dreaptă s-o oprească și se strădui să ofere cel mai cuceritor zâmbet de care era în stare. — Cred că am înțeles ce vrei să spui. Totuși, scumpa mea prietenă, tu greșești un pic. Pentru câteva mere stricate, nu înseamnă că nu trebuie să te duci în livadă. Alea au fost doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
un ton conspirativ. Adriana îi aruncă lui Dean o privire. — Așa e, încuviință Dean zâmbind. Adriana simți că-i vâjâie capul de surprinsă ce era. — Serios? ciripi ea. Revino-ți! se dojeni Adriana. Respiră adânc, apoi afișă zâmbetul acela absolut cuceritor pe care îl avea rezervat de obicei pentru ocazii speciale (când se întâlnea cu soția unui actual iubit, când îi cerea lui tăticu o mașină nouă etc.). — Minunat! Felicitări pentru amândoi. Poftim. Așa mai merge. O femeie înaltă, remarcabilă, într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
2010 La masă cu filozofii Sandule, te rog frumos să taci și să Îmi permiți o zicere interesantă, asta chiar Înainte de a consuma acest dulce vin roșu și gros precum sângele clocotitor Cel mai mare om din lume nu este cuceritorul, ci acela care se stăpânește pe sine Însuși. Bagă bine la cap, că tu ne-ai luat cu Țuțea data trecută, Însă nici eu nu mă las. Am cotrobăit prin bibliotecă ca un apucat. Vă spun sincer că n-am
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
stil colonial, dar În mod sigur construcția era destul de nouă, se vedea bine. Nu i-a plăcut lui Thomas; o copie. Ar fi vrut să fie o casă autentică, fiul său să locuiască sub un acoperiș ce adăpostea urmașii unor cuceritori, asta fuseseră coloniștii; spiritul lor de Învingători ar fi stat ascuns În fiecare grindă a clădirii, În pereți, În ultimul cui. De acolo, s ar fi răsfrînt, fie și În mică parte, asupra celui tînăr, potențînd ceea ce, latent, În vinele
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]