2,918 matches
-
Atunci, cei mai săraci vor putea naște și cei nenorociți vor putea să locuiască liniștiți, dar îți voi lăsa neamul să piară de foame, și ce va mai rămîne din tine va fi omorît. 31. Gemi, poartă! Bocește-te, cetate! Cutremură-te, toată țara Filistenilor! Căci un fum vine de la miază-noapte și șirurile vrăjmașului sunt strînse." 32. "Și ce va răspunde trimișilor poporului?" "Că Domnul a întemeiat Sionul, și că cei nenorociți din poporul Lui găsesc un loc de adăpost acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
primarul. „Dar, scuzați-mă, nu prea vă Înțeleg. “ Atunci copilul se Întoarse spre el cu o privire pe care domnul Benedek nu i-o mai văzuse. „Toți sînt morți“, zise fetița. După care Începu iar să plîngă-n hohote. Trupu-i era cutremurat de spasme. Domnul Benedek se uită Întrebător la mama copilului. „Zice că i-a văzut În oglinjoară. Toți - zise ea - au fost uciși. Vedeți și singur În ce stare este.“ „În oglinjoară?“ Întrebă domnul primar. Urmară tot soiul de lămuriri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
ce-au să-l strângă...“ a mâzgălit Amory În caietul său. Conferențiarul bălmăjea ceva despre soliditatea lui Tennyson și cincizeci de capete se aplecau deasupra notițelor. Amory a Întors foaia și a scris În continuare pe pagina intactă: „S-au cutremurat aflând ce-nseamnă Darwin, În sfârșit, S-au cutremurat când valsul a intrat și Newman a ieșit...“ Dar valsul intrase cu mult mai devreme, așa că a tăiat partea aceea. — Și intitulat Cântec Într-o vreme a ordinii, s-a auzit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
caietul său. Conferențiarul bălmăjea ceva despre soliditatea lui Tennyson și cincizeci de capete se aplecau deasupra notițelor. Amory a Întors foaia și a scris În continuare pe pagina intactă: „S-au cutremurat aflând ce-nseamnă Darwin, În sfârșit, S-au cutremurat când valsul a intrat și Newman a ieșit...“ Dar valsul intrase cu mult mai devreme, așa că a tăiat partea aceea. — Și intitulat Cântec Într-o vreme a ordinii, s-a auzit vocea profesorului zbârnâind În depărtare. „Vreme a ordinii“ - Sfinte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
ar fi putut emite. Pe urmă au pornit să urce pe Harper’s Hill, ținându-și de dârlogi bidiviii obosiți. - Dumnezeule! Ce liniște-i aici! Un loc mult mai singuratic decât pădurea, a șoptit Eleanor. - Urăsc codrii, a declarat Amory, cutremurându-se. Urăsc orice frunziș sau lăstăriș pe Întuneric. Aici, afară, spațiul este atât de vast, atât de mângâietor pentru spirit... - Panta lungă a unui deal lung. - Și luna rece rostogolind pe ea lumină de lună. - Și tu cu mine, ultima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
subțire În liniștea nopții. Iute ca fulgerul, a Întors capul, Întrebându-se cu un fior de teamă dacă nu cumva ceva din disperarea neagră căreia el Însuși Îi căzuse pradă provocase instaurarea Întunericului În sufletul minuscul al pruncului. S-a cutremurat. Dar dacă Într-o bună zi echilibrul avea să fie răsturnat, iar el va deveni o creatură bună de speriat copiii, care se va strecura În dormitoare pe Întuneric și va stabili o neagră comuniune cu stafiile care șoptesc secrete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
-și urmeze iubirea și mândria; o generație nouă, dedicată În mai mare măsură decât precedenta fricii de sărăcie și adorării succesului; crescută ca să constate că toți zeii muriseră, toate războaiele fuseseră duse la capăt, că toate credințele În om se cutremuraseră... Amory se Întristă pentru ei, dar nu era Încă trist pentru sine: oricare ar fi fost domeniul destinat lui - arta, politica, religia - știa că acum este În siguranță, eliberat de isterii, că poate accepta acceptabilul, poate hoinări și crește, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
La fel de dor îmi e și mie. În ultima vreme nu visez decât valea noastră... Yozō, să știi că și eu, și senior Tanaka, și Nishi ne-am hotărât să ne facem creștini. La vorbele sale, cele trei umbre parcă se cutremurară. — Pentru că o să mă ajute și pe mine să-mi îndeplinesc însărcinarea în această țară... dar și pe voi să vă întoarceți mai repede... Yozō își ridică privirea pentru o clipă și se uită cu blândețe la stăpânul său. — Și eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
de campanie Joe Trippi și despre succesul guvernatorului Howard Dean a fost consultantul american Phil Noble. Atunci am întânit pentru prima dată ideea că "revoluția nu va mai fi televizată" (pentru că va fi transmisă pe new media) și că internetul cutremura comunicarea politică tradițională. Am profitat de această bursă a guvernului olandez și de ofertă CFR pentru under 26 pentru a-mi cumpăra un bilet domino cu care tinerii sub 26 de ani aveau posibilitatea de a călători la prețuri avantajoase
by IONELA CARMEN BOŞOTEANU [Corola-publishinghouse/Administrative/1115_a_2623]
-
în romane. Daniel Focșa a avut șansa și meritul să mai apuce câteva supraviețuitoare din faimosul grup supranumit "Escadrila Albă", îndeosebi admirabila Mariana Drăgescu, acum la frumoasa vârstă de 96 de ani însă cu memoria intactă și mintea ageră. Te cutremuri încă, după atâtea zeci de ani, la aflarea riscurilor pe care le-au luat și îndurărilor fizice pe care le-au suportat până pe frontul îndepărtat din Kuban sau deasupra infernului de la Stalingrad. Citiți aceste povestiri atât de vii, pe care
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
frontul de Vest, în misiuni de legătură. Atmosfera era diferită. În ciuda faptului că acum ne erau aliați, sovieticii se comportau aproape la fel de rău ca niște inamici, abuzurile ținându-se lanț. Argumentul lor suprem era, întotdeauna, forța. Doamna Drăgescu își amintește, cutremurându-se, de primitivismul, brutalitatea și reaua voință a noilor aliați față de aviația românească. "Veneau în unitățile noastre mai ales la noi, la Escadrila Sanitară veneau la comandant și cereau să le dea benzină. Furau mașini și aveau nevoie de combustibil
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
Ziua pare veacuri, seara-o veșnicie, Când vom fi alături, oare ce-o să fie ? Sufletu-mi vibrează și eu mă cutremur, Când vom fi-mpreuna, iarăși o sa tremur. Nouri trec pe ceruri și în zări se duc, Numai eu sunt singur, singur că un cuc. Gânduri trec prin minte și ajung în piept, Tot mi-e dor de tine și tare
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93343]
-
lucruri despre Adrian Păunescu, în 1990, a venit la mine acasă poetul Aurelian Titu Dumitrescu și mi-a spus că Cezar Baltag, pe atunci redactor șef al "Vieții românești", a declarat vehement în redacție că Adrian Păunescu ar trebui omorât. Cutremurat de vestea minunată, i-am declarat lui Aurelian că mă voi împăca, deși nu-mi cade bine, cu Păunescu pentru că eu "nu am dorit moartea păcătosului, ci îndreptarea lui...". Să nu-ți mai spun că și cretinul Păunescu zvonea (mi-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
Tine stau ascunse suferințele și bucuriile noastre. În tine se prind dorurile unui neam întreg! Din Tine se revarsă nădejdile de mai bine și năzuințele înalte! Pe Tine Te slăvește cerul și Ți se pleacă pământul Românesc! De Tine se cutremură dușmanii și se-nfioră văzduhul! Poporul român închinându-se înaintea sfântului Tău mormânt, Te roagă cu smerită evlavie: Străjuiește, veșnic, destinele neamului nostru! Insuflă-ne virtutea tăriei în vremi de primejdie și coboară-n sufletele copiilor noștri pilda jertfei Tale
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
neclintite, iar pernele au tot colțurile apretate și ridicate așa cum îi plăceau ei. Plângem și deplângem plecarea ei. Plângem și deplângem singurătatea acelei case în care, cu patru ani în urmă, cei șapte nepoți crescuți de ea, făceau să se cutremure pereții de voie bună și fericire. Mura pe numele ei adevărat Vasilica, va rămâne veșnic în sufletele noastre și sunt convinsă că, de acolo de unde este acum, încă mai trimite în gândurile noastre, povețele și înțelepciunea ei. În amintirea ta
Mura by Vera Crăciun () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1734_a_92272]
-
se tânguie, stăpânul se plânge asupra slugei...lucrătorul nu e mulțumit cu prețul lucrului, gospodarul cu prețul recoltei. Lumea e o vale de plângeri [...]. Nașterea lui Hristos la timpul său nu era pe placul tuturor, în frunte cu Irod se cutremurau toți păcătoșii [...]. Ne-a mai rămas însă mângâierea că o parte mare din poporul nostru e însetat după mântuire [...]. Unde poporul s-a lăsat de biserică, acolo și Dumnezeu și-a întors fața Sa de la dânsul [...]. Cu aceste vă doresc
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
află deja trei personaje: Enoh, Ilie și tâlharul cel bun. Un scurt capitol al versiunii latine, extrem de cunoscută în Occidentul creștin, constituie poate cel mai adecvat comentariu al icoanei Anastasis. Aici Isus însuși îl execută pe Satana. Iadul s-a cutremurat, porțile morții și încuietorile lor s-au făcut zob, drugii de fier s-au rupt și au căzut la pământ și toate s-au deschis. Domnul Isus Cristos a venit cu blândețe, înconjurat de aura strălucitoare a luminii de sus
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
după a doua. Acum, îngerul nu-i dă voie să mănânce nici măcar flori; profetul trebuie să se mulțumească doar cu ierburi. și visează o ființă cu chip de om ieșind din sânul mării și zburând cu norii. Privirea acelei ființe cutremură, iar vocea topește („toți cei care-i auzeau glasul se topeau precum ceara la foc” - XIII, 4). O mulțime imensă de oameni năvălește din toate colțurile lumii către ființa extraordinară, pentru a o răpune. Aceasta își „taie” un munte și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
Zeus a Înghițit-o Însă pe Metis Înainte ca aceasta să nască, astfel că Atena a ieșit direct din capul lui Zeus, cu tot cu arme și armură. În momentul când a apărut pe lume, a slobozit un răcnet războinic care a cutremurat cerul și pământul. Atena era simbolul atributelor reunite ale părinților ei. Era socotită protectoarea artelor frumoase, a meșteșugurilor, a literaturii și a agriculturii, a oricărei acțiuni care presupunea ingeniozitate și spirit de inițiativă. Ea patrona viața socială și cea statală
Fetele nopţii : povestiri de viaţă by Daniela Mirela David () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1167_a_1953]
-
naștere maroniu pe unul din obraji, se ivi în uralele familiei, se auzi un tunet care aproape le sparse timpanele, urmat de o prăbușire de proporții afară, în stradă. — Ce-a fost asta? întrebă nervos domnul Chawla, pe când pământul se cutremura. Să fi coincis oare nașterea fiului său cu sfârșitul lumii? Părăsind-o pe Kulfi și pe bebeluș, el și Ammaji alergară la fereastră să vadă despre ce era vorba și descoperiră că nu era sfârșitul ci, din contră, mai degrabă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
accesoriile pe vârfurile copacilor ca pe vopsea. Cei mai mulți dintre adepți își lăsaseră deja praștiile și se retrăseseră în josul dealului, înfricoșați de violența crescândă a primatelor, îngrijorați că vor fi fugăriți și prădați, poate chiar și mușcați. Copacul lui Sampath se cutremura într-un haos groaznic de crengi și frunze. În el, Sampath era aruncat de colo-colo și cu susul în jos. Ce se întâmpla? Totul se petrecea prea repede ca să priceapă. Inima îi sălta în sus și-n jos, țopăia și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
alergau pe proprietățile private, lăsau urme prin straturile de flori și grădinile de legume, trezindu-i pe oameni în zori în fiecare zi, în ziua următoare și în fiecare din zilele care urmau, reluând activitățile acestea dizgrațioase. Pământul însuși se cutremura când se apropiau; semăna cu apropierea cutremurului. Însă, atunci când primi plângeri, brigadierul răspunse că, dacă i s-ar fi permis să dea curs propunerii sale, nu ar fi avut nici un motiv să-i spună pe oameni la asemenea mascaradă. Știau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
în artă? Este splendidă. Poate ea lipsi? Dacă lipsește, arta a murit. Dar arta nu e numai atât. Ea este deplină și misterioasă când cumulează puterea imaginativă a sufletului uman și aspirația omului spre perfecțiune morală. Cine n-a fost cutremurat pentru totdeauna citind o scenă în care o fetiță, chinuită de niște oameni străini care o creșteau, era trimisă în miez de noapte într-o pădure să aducă apă, să adape un cal? în clipa în care se lupta cu
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
din Rusia. Un culpabil a fost socotit de către opinia franceză la sfârșitul celui de-ad doilea război mondial L.F. Celine, un mare scriitor și într-adevăr o conștiință asaltată de întuneric, care în primele sale două romane (și cele mai bune), cutremură din punct de vedere moral mult mai tare pe cititor decât o conștiință luminoasă. Intransigenți însă, francezii, care înduraseră atâția ani rușinea înfrîngerii și a ocupației, nu l-au iertat decât târziu, când spiritele s-au mai potolit și când
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
Mirouet), alteori excesiv în descrierea unei femei virtuoase, devenind criptic (Le lys dans la vallée). Curând însă urcăm foarte sus: Père Goriot, Eugénie Grandet, Illusions perdues etc. Balzac rămâne, ca specie, cel mai mare dintre scriitori, cu toate că el nu ne cutremură nicăieri ca în Moartea lui Ivan Mei, a lui Tolstoi. E și firesc: creația trebuie admirată. Dacă ne cutremură, curând nu ne va mai cutremura. Dar dacă o admirăm, o vom admira din ce în ce mai mult... Și iată și un român cu
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]