7,345 matches
-
a simțit că începea să-l deseneze pe Light ,mai bine". Atunci cînd capitolul 15 a apărut, și editorul l-a informat că Light își pierde amintirile, Obata a simțit că trebuie să ,uite ceea ce a învățat" și să-l deseneze pe Light asemănător cu apariția lui din capitolul 1. Obata a precizat că a pus ,mult efort" în crearea vestimitației lui Light. Conform acestuia, a întîlnit probleme imaginînd îmbrăcămintea unei ,persoane extraordinare", așa că s-a inspirat din reviste de modă
Light Yagami () [Corola-website/Science/309871_a_311200]
-
multe ori la rând, apoi țâșneau ca peștii.” În 1787, Otto Friedrich Müller a dat o descriere mai completă a organismului, pe care l-a numit "Cercaria viridis", observându-i culoarea verde și forma schimbătoare a corpului. Müller a mai desenat niște ilustrații care arătau cu acuratețe mișcările ondulatorii ale corpului euglenei. În 1830, Christian Gottfried Ehrenberg a redenumit "Cercaria" „"Euglena viridis"” și a plasat-o, în sistemul său fără succes de clasificare, în Polygastrica în familia Astasiaea, care cuprindea creaturi
Euglenă () [Corola-website/Science/316092_a_317421]
-
în memoria acestuia. După o scurtă perioadă petrecută în Grecia și în Italia, în iulie 1981 Nicăpetre emigrează în Canada, la Toronto. Deși a fost obligat să lucreze ca dulgher sau vopsitor pentru a supraviețui, în ascuns a continuat să deseneze (ciclul Artistul și Natura), să picteze (ciclul Livezi înflorite), să scrie (volumul autobiografic Brăilița - Downtown - via UAP) și să cioplească în parcuri, în locuri izolate, trunchiuri de copaci răsturnați de furtună și din ce în ce mai rar, în piatră. Din 1982 a reușit
Nicăpetre () [Corola-website/Science/316250_a_317579]
-
2000), ambele în marmură, bustul lui Horia Stamatu (în 2001) în marmură, portretele lui Aron Cotruș (în 2002) și Mircea Eliade (2005), în bronz. În vara anului 2004, Nicăpetre s-a reîntors pentru un stagiu de lucru la Brăila. A desenat alte variante ale temei Artistul și Natura, a modelat în lut bustul filosofului Petre Andrei și a publicat Nicăpetre despre Nicăpetre, volum alcătuit din fragmente selectate din autobiografia Brăilița - Downtown via U. A. P. S-a stins din viață pe la 72
Nicăpetre () [Corola-website/Science/316250_a_317579]
-
cabinetului Consiliului de Administrație. Apoi îi încredințează decorarea apartamentelor sale de la Bellevue și Crécy. Tot datorită ei, Boucher este numit în anul 1755 director artistic al celebrelor ateliere de țesături pariziene "Gobelins" (de unde provine numele renumitelor tapiserii). În același timp desenează multe motive ornamentale pe bibelouri de porțelan neemailate, produse de manufacturile de la Sèvres. Începând din anul 1759, comentariile criticilor devin mai aspre. Cele mai înverșunate atacuri provin din partea filosofului Diderot, care preferă stilul neoclasic. În anul 1763 prezintă la Salon
François Boucher () [Corola-website/Science/317451_a_318780]
-
N, Observația centrală este că , dacă P este intreg, atunci cantitatea R(P,N) este "numărul de moduri distincte în care P obiecte identice ("cuante") pot fi distribuite în N celule (oscilatori)". Drept exemplu pentru o astfel de distribuție, sunt desenate în Fig.3 N = 10 celule in care sunt distribuite P=100 de "cuante" hν. O distribuție corespunde asocierii fiecărei celule unui număr cuprins intre 0 și P, astfel incât suma numerelor să fie P. Există un mod simplu de
Formula lui Planck () [Corola-website/Science/315089_a_316418]
-
oarecum sceptic deoarece ele erau limitate la sunete precare și destinate mulțumirii zeilor. Muzică neolitica se cântă în temple păgâne iar cea laică de către doicile copiilor. Cu toate că nu există dovezi scrise, s-au găsit numeroase piei și mai tarziu documente desenate cu instrumentele preistorice. Treptat, aceasta muzică s-a dezvoltat ajungând la muzică antică puțin celebra și cunoscută în ziua de azi. Originile artei muzicale trebuie căutate în îndepărtată istorie a omenirii. Că arta sonoră poate fi considerată abia în momentul
Istoria muzicii () [Corola-website/Science/302933_a_304262]
-
(în ) este un palat din Paris care a adăpostit Ministerul Marinei francez, apoi Statul Major al Marinei, din 1789 până în 2015. Este situat în arondismentul 8, pe Place de la Concorde. A fost desenat în anul 1766 de arhitectul Ange-Jacques Gabriel în cadrul creării a Place de la Concorde, în același timp cu o clădire geamăna situată pe cealaltă parte a Rue Royale. Este inspirată de colonada din Louvre construită de Claude Perrault. În proprietatea a
Palatul Marinei () [Corola-website/Science/335350_a_336679]
-
cinci băieți și șase fete. Cabral a fost botezat Pedro Álvares de Gouveia și doar mai târziu, probabil după moartea fratelui său mai mare în 1503, a început să folosească numele de familie al tatălui. Stema familiei sale a fost desenată cu două capre purpurii pe fond argintiu. Purpuriul reprezintă fidelitatea, iar caprele provin de la numele familiei ("cabral" înseamnă "capre"). Doar fratele său a avut însă dreptul de a folosi stema familiei. Legendele familiei spuneau că "Cabrais" se trag de la Caranus
Pedro Álvares Cabral () [Corola-website/Science/321401_a_322730]
-
la construirea fortificațiilor de la Roussillon, a lucrat 3 ani la edificarea portului și "kasbah"-ului, al cărui plan original se păstrează la "Biblioteca Națională a Franței" de la Paris. Se pare că a doua centură de fortificații și "medina" au fost desenate cu mult după plecarea lui Cornut. Sultanul n-a mai dorit să prelungească colaborarea cu arhitectul Cornut, reproșându-i francezului de a fi prea scump și de a fi lucrat pentru dușmanul britanic. Cu planul său foarte regulat, orașul își
Essaouira () [Corola-website/Science/308558_a_309887]
-
număr de convenții, într-o oarecare măsură variabile ca expresie grafică în funcție de preferințele autorului (sau a colectivului de autori, a sistemului de convenții grafice stabilite pentru o publicație de benzi desenate etc.); astfel, un cititor obișnuit cu ilustrarea de benzi desenate într-o manieră anume nu va întâlni dificultăți în descifrarea unei abordări diferite. Între cele mai cunoscute modele sunt: O ilustrație de bandă desenată nu va avea aspectul unui instantaneu ori stop-cadru, ci va sugera mai multe momente de timp
Bandă desenată () [Corola-website/Science/310718_a_312047]
-
siluetei unui personaj, a unei părți a corpului sau a unui obiect de mai multe ori pe o aceeași imagine, cu scopul de a sugera o mișcare rapidă). Sunt folosite, mai simplu, așa-numitele "zip ribbons" (linii frânte sau curbe desenate în apropierea unui obiect pentru a sugera traiectoria sa până în acel punct) și norișori de praf (indică o mișcare demarată cu un impuls mare - pornirea unei mașini, dar și pasul grăbit al unui personaj - sau, dimpotrivă, oprirea bruscă din viteză
Bandă desenată () [Corola-website/Science/310718_a_312047]
-
artei în lumea arabă modernă. Încă de la început, a tratat probleme politice și sociale, fiind puternic influențat de situația palestinienilor. În 1976 s-a mutat în Londra unde a dezvoltat un nou tip de artă, al qaseeda al-marsumah, sau „poemele desenate”, reprezentând astfel vizual Al Mu'allaqăt sau „Cele șapte poeme”, prin grafică. Îmbină elemente clasice arabe precum caligrafia și păstrează culorile folosite la scrierea versurilor arabe, alb și negru, rareori roșu, pe un fundal alb, ilustrând impactul vizual și sonor
Arta Contemporană în Spațiul Arab () [Corola-website/Science/337434_a_338763]
-
prezintă mucenicii, într-un ritm vertical al siluetelor tăiat de cel pe diagonală al sulițelor. Figurile prelungite pe care zugravul le-a creat ca model al său arată un desen ferm al componentelor feței, fără distorsuni. Cu aceeași grijă sunt desenate mâinile și părți ce compun costumul militar specific. Uniformitatea nu a putut fi evitată, toți sunt la fel. Pronaosul orb, fără ferestruicile tăiate în bârnele navei și altarului, a păstrat fragmente din ilustrarea Parabolei fecioarelor cuminți si nebune. Fetele cuminți
Biserica de lemn din Racâș () [Corola-website/Science/309838_a_311167]
-
garanta nu numai o poziție de seamă în societatea londoneză, dar îi va aduce și nenumărate comenzi. Pictorul suporta cu greu jocul aparențelor care caracterizează viața din înalta societate. Îl iritau conversațiile sterile și petrecerile zgomotoase. Prefera să se odihnească desenând sau cântând la violoncel, deoarece ere un bun interpret. Cei mai apropiați prieteni ai pictorului erau compozitorul Carl Friederich Abel și muzicianul Johann Christian Bach. Ambele fiice ale lui Gainsborough cântau la instrumente - Margaret la clavecin, iar Mary la chitară
Thomas Gainsborough () [Corola-website/Science/301425_a_302754]
-
mai veche peșteră cu picturi murale aborigene din Australia (28.000 ani), respectiv una din cele mai vechi din lume. Bradshaws reprezintă o formă unică de artă pe piatră ce se întâlnește în vestul Australiei. În general reprezintă figuri umane desenate în cele mai mici detalii și cu proporțiile anatomice corecte. Ele datează de acum 17.000 de ani, iar originea lor este puternic disputată. Ca și aborigenii din Australia, popoarele din Polinezia au lăsat în urmă o moștenire artistică aparte
Artă preistorică () [Corola-website/Science/300018_a_301347]
-
în jurul inamicilor și exasperându-i. "A Wild Hâre" pune în scenă un cuplu de lungă durată, alături de Bugs fiind "distribuit" o creație recentă a studioului Elmer Fudd, reciclat din personajul lui Avery Egghead, un tip micuț cu un nas mare, desenat după chipul și asemănarea comediantului Joe Penner. În film îl vedem pe Bugs apropiindu-se nonșalant de Elmer care "vânează iepuri", întrebându-l cu calm: "What's up, doc?" (care-i treaba, moșule?). Audiență a reacționat pozitiv la situația "tensionată
Tex Avery () [Corola-website/Science/316275_a_317604]
-
a selecta rândul de matrice de memorie care trebuie să fie afișat. Apoi VRAM copiază un rând întreg în un tampon de rând intern, care este o schimbare de registru. Controllerul poate continua apoi să folosească portul DRAM pentru obiecte desenate pe ecran. Între timp, controller transmite unui ceas numit ceas de Shift(SCLK) al port-ului video VRAM. Fiecare puls SCLK cauzează VRAM să livreze următorul pachet de date, în ordine de adresă strictă, din registrul de deplasare la portul
Memorie video () [Corola-website/Science/321165_a_322494]
-
de comună, cu popa Lungulescu și cu I. Samfirescu. A fost coleg fostul primar al comunei Titerlești, Nicolae Bistriceanu. La școală l-a pictat pe popa Lungulescu cum sta la catedră și acesta văzându-i desenul l-a încurajat să deseneze. A studiat la Școala de arte frumoase cu Theodor Aman și cu G.D. Mirea, apoi la München, cu Karl Marr. La Paris, unde și-a făcut studiile în anul 1900 a pus bazele societății "Tinerimea română". La solicitarea lui Nicolae
Ipolit Strâmbu () [Corola-website/Science/308734_a_310063]
-
copiilor între 8-14 ani. Ea a fost scrisă în Italia de Elisabetta Gnone. Revista (pe atunci carte), a fost publicată în 50 de țări și a fost tradusă în 20 de limbi diferite. A ajuns și în Japonia. A fost desenată de Haruko Iida, publicată de Kadokawa Publishing, cusuta în volume în revistă Tonkaban, vândută în magazinele Asuka Monthly și scrisă în volume de Daisuke Ehara. În această publicație este vorba despre cinci prietene, Will, Irma, Taranee, Cornelia și Hay Lin
W.I.T.C.H. (revistă) () [Corola-website/Science/305311_a_306640]
-
a fost reluată în timpul Renașterii. Una din lucrările menționate adeseori în prezentarea proporțiilor optime ale lucrărilor de artă este "De Divina Proportione" de Luca Pacioli, ilustrată de Leonardo Da Vinci. În această lucrare apare pentru prima oară figura omului vitruvian, desenat de Leonardo după textul lui Vitruviu, considerat ca model al proporțiilor ideale ale operelor de arhitectură. Totuși este de remarcat că lucrarea lui Pacioli nu menționează în niciun fel numărul formula 2. În general, este greșit să se facă o echivalență
Matila Ghyka () [Corola-website/Science/313624_a_314953]
-
s-a întâmplat cu cuneiformele mesopotamiene care erau zgâriate pe tăblițele din argilă. Folosirea ușoară a scrierii cu cerneală pe sulurile de papirus a dus la folosirea complicatelor hieroglife pe toată durata civilizației egiptene antice, hieroglife uneori asemănătoare cu benzile desenate din zilele noastre. Plinius cel Bătrân, în opera sa "Naturalis Historia", a descris prelucrarea papirusului de către egipteni: pentru a se obține hârtia, măduva plantei era extrasă și împărțită în mai multe fâșii foarte subțiri. Aceste fâșii se suprapuneau în două
Istoria scrisului () [Corola-website/Science/325838_a_327167]
-
imprimându-i astfel nu numai gustul pentru lectură, dar și pentru scris. Locuiau toți trei într-o cameră de servitori de la mansarda unui imobil luxos dintr-un cartier cu pretenții al Parisului. Primele sale lecturi au fost albumele de benzi desenate cu Tintin și Blake și Mortimer, împrumutate de la prietenii săi mai înstăriți. A trecut repede la Modesty Blase, acea "doamna a crimei" cu multiple talente și trecut tenebros, benzi desenate pe care le citea în paralel cu românele foto Satanik
Serge Brussolo () [Corola-website/Science/305039_a_306368]
-
al Parisului. Primele sale lecturi au fost albumele de benzi desenate cu Tintin și Blake și Mortimer, împrumutate de la prietenii săi mai înstăriți. A trecut repede la Modesty Blase, acea "doamna a crimei" cu multiple talente și trecut tenebros, benzi desenate pe care le citea în paralel cu românele foto Satanik sau policierurile lui James Hadley Chase. În anii '60, familia să se mută într-un bloc social (HLM) dintr-un cartier muncitoresc de la periferia Parisului. Vecinătatea unei baze a armatei
Serge Brussolo () [Corola-website/Science/305039_a_306368]
-
unde a trăit sau le-a vizitat, , aceste lucrări fiind într-o anumită măsură influențate de anterior menționata întâlnire cu arta lui Turner. În 1955, s-a mutat la Londra, în Anglia, ca să trăiască împreună cu fiica ei Eva. Aici a desenat portrete (inclusiv ale membrilor familiei fiicei) și a pictat mai ales trandafiri. Edith a murit în 1970, la vârsta de 83 de ani. De-a lungul vieții sale, ea a creat mai bine de 200 de picturi, desene și litografii
Casa de Soterius von Sachsenheim () [Corola-website/Science/329594_a_330923]