2,571 matches
-
a dialecticii; restul său natural urma să fie controlat, transformat și adaptat nevoilor acelei lumi noi apărută în urma revoluției globale (Lenin: 1948). Astfel, " Teoria a fost divorțată de pratică și", scriu Kubálková și Cruickshank, "în loc de a descoperi dialectica în ea, dialectica a fost impusă practicii". Astfel, "Interpretarea istoriei a devenit [scolastică] și teoria acțiunii o practică [teroristă], interzicând orice era în dezacord cu principiile sale". Cei doi continuă: Pentru a justifica această schemă dogmatică, care este una pur apriorică, marxismul contemporan
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
teoria acțiunii o practică [teroristă], interzicând orice era în dezacord cu principiile sale". Cei doi continuă: Pentru a justifica această schemă dogmatică, care este una pur apriorică, marxismul contemporan (în sensul de leninism, n.m.) confiscă și se atașează materialismului vulgar. Dialectica istoriei este interpretată ca un fapt empiric printre altele, imprimându-se în minte așa cum "culorile cauzează o reacție fotochimică asupra retinei". Dialectica, așa cum am remarcat, este impusă asupra istoriei, mai degrabă decât descoperirea ei să fie atribuită unei analize perseverente
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
care este una pur apriorică, marxismul contemporan (în sensul de leninism, n.m.) confiscă și se atașează materialismului vulgar. Dialectica istoriei este interpretată ca un fapt empiric printre altele, imprimându-se în minte așa cum "culorile cauzează o reacție fotochimică asupra retinei". Dialectica, așa cum am remarcat, este impusă asupra istoriei, mai degrabă decât descoperirea ei să fie atribuită unei analize perseverente. Materialismul istoric devine o ideologie "statică" care este "oficial revizuită" (sic!) numai când detașarea ei de practică devine jenant de evidentă. Nu
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
să fie atribuită unei analize perseverente. Materialismul istoric devine o ideologie "statică" care este "oficial revizuită" (sic!) numai când detașarea ei de practică devine jenant de evidentă. Nu se mai fac încercări pentru a demonstra și justifica necesitatea și universalitatea dialecticii; validitatea ei este asumată. Această contradicție de bază în marxismul contemporan devalorizează lucrările lui Marx și Engels din moment ce, în acest sens, Marx și Engels înșiși nu au fost marxiști. Dar trebuie spus de asemenea că fără această contradicție probabil puține
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
a Rusiei țariste. Pentru a anihila discontinuitatea care separa și încă separă regimul sovietic de structura socio-economică asupra căreia s-a impus, noua formă de stat a acaparat integral pârghiile dezvoltării economice (Kubálková, Cruickshanck: 1980, 99-100). Dacă Marx a transpus dialectica hegeliană din plan ideatic în plan material deoarece ar fi stat "cu capul în jos", Lenin l-a întors pe Marx la rândul său "cu capul în jos", extrapolând din nou dialectica din planul structural în cel suprastructural. Leninismul nu
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
Kubálková, Cruickshanck: 1980, 99-100). Dacă Marx a transpus dialectica hegeliană din plan ideatic în plan material deoarece ar fi stat "cu capul în jos", Lenin l-a întors pe Marx la rândul său "cu capul în jos", extrapolând din nou dialectica din planul structural în cel suprastructural. Leninismul nu este altceva decât ceea ce Marx a denumit ideologie, dar un tip aparte de ideologie, deoarece preia instrumentarul conceptual marxist, renunțând însă la metodologia și la viziunea ontologică marxistă: revoluția se poate face
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
indisolubilă dintre leninismul romantic și cel asianizat. Succesorul lui Gheorghiu-Dej nu a obosit niciodată să peroreze triumfalist despre condițiile "naționale" sau "specifice" de aplicare a marxismului, acestea constituindu-se în adevăratele premise ale unui internaționalism autentic, adică leninist, în care "dialectica național-internațional" ocupa un loc central (Politica externă...: 1972; Politica internaționalistă...: 1972; Șerbănescu: 1973). "Solidaritatea" internațională, chiar dacă putea oferi un loc temporar forțelor ne-leniniste, "burgheze", chiar și fasciste sau naziste, după cum a demonstrat Stalin avea la bază o orientare ideologică
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
celor două părți, care au premers lunile dinaintea semnării documentului. Ideologii sovietici condamnau în termeni duri "naționalismul" românesc și insistența RSR asupra unor categorii politico-teoretice perimate din punct de vedere istoric, de exemplu "suveranitatea", în timp ce omologii lor români insistau asupra dialecticii "național-internațional" în politica oricărui partid comunist și asupra "internaționalismului" leninismului promovat de PCR, care ar fi deținut această calitate tocmai în virtutea orientării sale naționale asumate; astfel, numai punându-se în "slujba" propriului popor își demonstra un partid comunist "internaționalismul" (Johnson
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
de PCIt și de partidele eurocomuniste în general, proletariatul pierdea poziția centrală care îi era atribuită în marxism și în propaganda leninistă. "Natura socială a puterii nu se va mai exprima în termenii apartenenței la proletariat doar, ci într-o dialectică proprie, în care își vor regăsi identitatea toate categoriile sociale aliate clasei muncitoare". Însă, fapt de o importanță deosebită, chiar și după ce ar fi avut loc transformarea din interior a societății capitaliste în conformitate cu proiectul revoluționar eurocomunist, "forțele ostile socialismului vor
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
partidelor comuniste și muncitorești, Moscova, 1969, București, Evenimentul Românesc. Niculescu-Mizil, Paul (2003), O istorie trăită. Memorii. București, Moscova, Praga, Bologna, vol. II, București, Democrația. Niculescu-Mizil, Paul (2008), România și războiul americano-vietnamez, București, Roza Vânturilor. Nițescu, Marin (1995), Sub zodia proletcultismului. Dialectica puterii, București, Humanitas. Pacepa, Ion Mihai (1993), Moștenirea Kremlinului, București, Venus. Popescu, Dumitru (1994), Am fost și cioplitor de himere, București, Expres. Roguski, Camil; Chivu, Florentina (2005), Ceaușescu: adevăruri interzise, București, Editura Lucman. Roman, Toma, Jr. (2008), Ceaușescu văzut de
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
8-17. Brown, J.F. (1969b), "Rumania today. II. The strategy of defiance", în Problems of Communism, nr. 18, pp. 32-38. Brown, J.F. (1991), Surge to Freedom. The End of Communist Rule in Eastern Europe, Durham, Duke University Press. Brucan, Silviu (1985), Dialectica politicii internaționale, Cluj-Napoca, Editura Dacia. Brus, Włodzimierz (1983), "Economics and politics: the fatal link", în Brumberg, Abraham (ed.), Poland. Genesis of a revolution, New York, Vintage Books, pp. 26-41. Buga, Vasile (2002), "Convorbirile româno-sovietice din ianuarie-februarie 1954", în Arhivele Totalitarismului, nr.
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
ordini economice internaționale și lichidarea subdezvoltării", în Ene, Constantin (coord.), România. Douăzeci de ani de diplomație multilaterală, București, Editura Politică, pp. 191-228. Enescu, Ion (1979), Politica externă a României în perioada 1944-1947, București, Editura Științifică și Enciclopedică. Engels, Friedrich (1954), Dialectica naturii, traducere de către redacția Editurii de Stat pentru Literatură Politică, București, Editura de Stat pentru Literatură Politică. Engels, Friedrich (1966), Anti-Dühring. Domnul Eugen Dühring revoluționează știința, traducere de către redacția Editurii Politice, București, Editura Politică. Falls, Donald (1993), "Soviet decision-making and
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
confruntărilor ideologice contemporane", în Marinescu, Gh.; Tănase Al., (coord.), Confruntări ideologice contemporane, Iași, Editura Junimea, pp. 162-199. Marshall, Gordon (2003), Dicționar de sociologie (Oxford), traducere de Sergiu Bălțătescu, Florin Iacob, Liviu Șerbănescu, București, Editura Univers Enciclopedic. Marx, Engels, Lenin (1987), Dialectica raportului național-internațional în dezvoltarea istorică, București, Editura Politică. Marx, Karl (1949), "Optsprezece Brumar al lui Ludovic Bonaparte", în Marx, Karl; Engels, Friedrich, Opere alese, vol. I, București, Editura Partidului Muncitoresc Român, pp. 231-339. Marx, Karl (1949), "Rezultatele viitoarei guvernări britanice
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
necesitatea istorică, cerințele legilor obiective ale dezvoltării sociale și desfășoară o activitate conformă cu acestea, cu atât societatea socialistă înaintează mai rapid pe drumul progresului. În acest context al corelației obiectiv-subiectiv, creșterea rolului conducător al partidului constituie o manifestare a dialecticii dezvoltării sociale, o cerință a legilor obiective care acționează în societatea noastră. Rolul partidului în viața socială este indisolubil legat de sarcinile pe care societatea le pune în fața sa, în momentul respectiv. Amploarea și complexitatea sarcinilor continuării pe o treaptă
Partidul şi securitatea : istoria unei idile eşuate : (1948-1989) by Florian Banu, Luminiţa Banu () [Corola-publishinghouse/Science/100961_a_102253]
-
52. Pentru Iorga, regele era un personaj istoric; ceilal? i alc? tuiau �Mul? imea de la Cafeneaua Cap? a� demn? de dispre? 53. Cum de putea el s? fie adversarul lui Br? tianu ? i totodat? de partea regelui? Care era logică dialecticii lui Iorga? �n politic? , Iorga avea adesea propria să logic?. Emo? iile, sentimentele (mai ales atunci c�nd era vorba despre familia regal?) ?i dorin? ele erau luate drept realit?? i. �n decembrie 1921, Take Ionescu � la cererea personal? a regelui � a �ncercat s
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
la teatru), iar când puterea politică se risipește, artistul se dezechilibrează, își pierde propriul contrasprijin de putere. În Spectacolul ascuns, cea mai pasionantă carte românească de teorie a fenomenului dramatic (shakespearean), Alexa Visarion e ispitit adesea să creadă în această dialectică, poate că nu doar sub influența bibliografiilor contemporane de școală deterministă. Iar libertatea de exprimare câștigată brusc și integral cade ca o năpastă peste creatorii români ai anilor '90, mai ales asupra celor care se exersaseră de decenii în gherila
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
Regizorul și Dorina Lazăr Anca Alexa Visarion spunea că, în Năpasta, el vede o reîntoarcere la acea "ananke" a tragediei antice. Ideea că nedreptatea nu poate rămâne nepedepsită, că această pedeapsă poate fi o altă nedreptate, identică și contrară. Această dialectică ananke lucrează încet și dârz. Anca, personajul poveștii, lucrează aproape zece ani ca să facă, până la urmă, pe odiosul ei bărbat, Dragomir, să mărturisească, puțin câte puțin, că el îl omorâse pe Dumitru, primul soț al Ancăi. În filmul Înainte de tăcere
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
puncte de plecare, prin operațiunea repertorială, nivelul său de cultură și gradul său de semnificație. Un roman cum este Vocile nopții al lui Augustin Buzura este o operă necesară, de translat în diferite chipuri artistice, pentru că acest roman cuprinde o dialectică a înțelegerii omului contemporan, un proces al conștiinței pe care l-aș asemăna cu cel al eroului lui Camil Petrescu. Omul din literatura lui Buzura plătește scump fiecare clipă de viață și acest lucru este dramatic, este prețios, este real
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
și să arătăm că ceea ce nu e bine, ceea ce este convulsiv și tensionat e, de fapt, ceva minor, ceva în afara problemei esențiale, ceva care s-a rezolvat. Nu s-a rezolvat și nu se va rezolva niciodată definitiv, în virtutea unei dialectici pe care teoretic o știm foarte bine, după cum știm că rostul artei este tocmai să intervină, iar arta filmului, atât de penetrantă, trebuie cu atât mai mult să intervină și să descopere mereu ceea ce viața, prin meandrele ei, nivelează sau
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
alimenta procesul de fixare, proces care se concretizează printr-o multitudine de trăsături: ritualism în viața cotidiană, exces de punctualitate, mânia ordinii și curățeniei, teamă maladivă față de viruși și microbi, avariția, simțul exacerbat al datoriei etc. în virtutea legilor implacabile ale dialecticii, și reversul trăsăturilor inventariate mai sus sunt la fel de posibil să-și facă apariția, atunci când disciplinarea sfincteriană se desfășoară defectuos. Uneori graba și stângăciile părinților emană din prejudecata obtuză că un eventual eșec la acest capitol (ca orice eșec educativ), evocă
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
a patogenezei, se poate glisa extrem de ușor în metafizica oricărei boli, în sensul că ea reprezintă nu doar un colaps existențial, ci și un resort al schimbării, un catalizator pentru elevație interioară. Este o asumpție care decurge firesc din însăși dialectica de ființare a oricărui fenomen, căci totdeauna reversul are și față, așa cum boala nu este doar o traumă, deoarece tezaurizează latent germenele unui viraj, al unui salt, al unui nou echilibru. Altfel spus, dacă inițial o maladie reclamă doar un
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
Gauthier sunt derivaționiști, ei nu sunt și fundaționaliști. Ei nu pretind c] acele credințe din care decurg teoriile lor vorbesc de la sine sau sunt autojustificabile. 3. Alte probleme de metod] Diferențierea dramatic] dintre fundaționalism și coerentism pe marele ecran al dialecticii filosofice poate ascunde faptul c] ele au multe în comun. O problem] important] pe fundalul acestei dezbateri este dac] și în ce m]sur] teoriile morale pot sau trebuie s] fie legate de revizuire. În aceast] privinț], fundaționalismul și coerentismul
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Judecată și timp Fenomenologia judicativului INSTITUTUL EUROPEAN 2013 Cum cunoști ce nu cunoști? Recunoscând. Constantin Noica Cuprins Notă asupra ediției / 11 Introducere 1. Precizarea problemei acestei lucrări. Observații de metodă / 13 2. Ipoteza lucrării formulată din unghi non-judicativ: analitica și dialectica sunt "instituții" ale dictaturii judicativului / 33 3. Observație privind o parte a "tradiției eficace" a problemei acestei lucrări / 44 4. Notă despre propriul filosofiei / 47 5. Luare la cunoștință formală despre gândirea-positum și gândirea-fenomen / 49 SECȚIUNEA I. STRUCTURA JUDICATIVĂ ORIGINARĂ
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
simplă, S este P, și a relației sale cu principiul formal și ne-formal al identității / 88 1.5. Sensul originar judicativ al speciilor cunoașterii și aporia judecății / 98 Capitolul 2. Raționament (în genere) și argumentare (raționament dialectic); analitică și dialectică / 107 2.1. Formularea problemei constituirii raționamentului și argumentării (raționamentului dialectic) pe temeiul structurii judicative originare / 107 2.2. Contextualizarea filosofică a sensurilor originare ale analiticii și dialecticii / 112 Capitolul 3. Aplicații / 115 3.1. Logos-ul trecut în logică
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
98 Capitolul 2. Raționament (în genere) și argumentare (raționament dialectic); analitică și dialectică / 107 2.1. Formularea problemei constituirii raționamentului și argumentării (raționamentului dialectic) pe temeiul structurii judicative originare / 107 2.2. Contextualizarea filosofică a sensurilor originare ale analiticii și dialecticii / 112 Capitolul 3. Aplicații / 115 3.1. Logos-ul trecut în logică; analitică și topică la Aristotel / 115 3.1.1. Ipostaza aristotelică a dictaturii judicativului / 115 3.1.1.1. Introducere / 115 3.1.1.2. Precizarea rolului formal
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]