4,151 matches
-
la Bârlad - participând la parastasul de an - după decesul doctoriței Elisabeta Ghica, fosta mea elevă la cl.V-VI la Priponești în perioada 1948-1950, urmând să plece după miezul nopții la București, la înmormântarea unei rude apropiate. Și afară un ger de crăpau pietrele. Se află oameni morți din cauza gerului la noi, dar și în alte țări. La TV se spune că Europa - de la Atlantic la Urali e sub imperiul gerului. Prea ne obișnuisem în ultimii ani să trecem peste iarnă
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
doctoriței Elisabeta Ghica, fosta mea elevă la cl.V-VI la Priponești în perioada 1948-1950, urmând să plece după miezul nopții la București, la înmormântarea unei rude apropiate. Și afară un ger de crăpau pietrele. Se află oameni morți din cauza gerului la noi, dar și în alte țări. La TV se spune că Europa - de la Atlantic la Urali e sub imperiul gerului. Prea ne obișnuisem în ultimii ani să trecem peste iarnă direct la vară. Poate revenim la normal cu 4
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
la București, la înmormântarea unei rude apropiate. Și afară un ger de crăpau pietrele. Se află oameni morți din cauza gerului la noi, dar și în alte țări. La TV se spune că Europa - de la Atlantic la Urali e sub imperiul gerului. Prea ne obișnuisem în ultimii ani să trecem peste iarnă direct la vară. Poate revenim la normal cu 4 anotimpuri ca... odinioară. Duminică, 24 Ianuarie 2010. Au trecut 161 ani de la Unirea sub Cuza Vodă. Gerul strașnic restrânge unele comemorări
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
Urali e sub imperiul gerului. Prea ne obișnuisem în ultimii ani să trecem peste iarnă direct la vară. Poate revenim la normal cu 4 anotimpuri ca... odinioară. Duminică, 24 Ianuarie 2010. Au trecut 161 ani de la Unirea sub Cuza Vodă. Gerul strașnic restrânge unele comemorări în diverse orașe ale țării. Președintele Băsescu participă succesiv la comemorările de la Iași și Focșani. Pe un cer senin cu soare strălucitor avem parte de gerul siberian. Din această cauză, facturile la întreținerea locuințelor vor fi
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
2010. Au trecut 161 ani de la Unirea sub Cuza Vodă. Gerul strașnic restrânge unele comemorări în diverse orașe ale țării. Președintele Băsescu participă succesiv la comemorările de la Iași și Focșani. Pe un cer senin cu soare strălucitor avem parte de gerul siberian. Din această cauză, facturile la întreținerea locuințelor vor fi substanțial mai mari, subminând puterea de cumpărare a unei mari părți a populației. În cutia poștală am găsit un plic mare din partea d-lui Ion Popescu Sireteanu, care-mi trimite
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
de Johnny Walker (tot ale noastre), și asta pentru că, spre deosebire de alte familii, mai harnice și mai la locul lor, noi aveam un grădinar: Michael, un bătrân încovoiat și irascibil care obișnuia să nu facă nimic. O ținea pe mama în ger în timp ce-i explica de ce nu poate tăia iarba („Microbii intră prin tăieturi și apoi vă treziți că vi se usucă“). Sau de ce nu poate tăia gardul viu („Zidul are nevoie să se sprijine de el, domniță“). În loc să-l trimită la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
fie luată cu elicopterul de pe acoperișul clădirii Harper și dusă pe un iaht de treizeci și șase de metri, ancorat în portul din New York. (Închiriat doar pentru patru ore, din nefericire, și patru ore foarte scumpe, pe deasupra.) Deși era un ger crunt - era 4 ianuarie - și râul era agitat, mă gândeam că iahtul era o alegere inspirată, aducea puțin a trafic de droguri. M-am ridicat și am început să mă plimb prin cabină - doar așa, pentru că îmi permiteam s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
fetele de la Marie Claire a doua zi. Dar nu-mi luasem rețeta de la farmacie. Așa că el s-a trezit și s-a îmbrăcat și s-a dus să caute o farmacie non-stop. Și era în decembrie și ningea și era ger și el a fost așa drăguț și nu m-a lăsat să vin cu el pentru că nu voia să merg și eu prin frig... Deodată plângeam în hohote. Atât de tare încât a trebuit să mă sprijin de o balustradă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
solide, nu-i așa, Al? O să aibă o mâncare absolut fantastică. —Așa e. Alice s-a uitat la sferele verzi din farfuria ei. Sau, mai curând, la fostul disc de joacă care îi servea de farfurie. Culesul verzei pe un ger de crăpau pietrele fusese ceva înfiorător. Mai ales atunci când te mai gândeai și la modul în care fusese crescută varza cu pricina. Varza ați plantat-o chiar voi? Ce inteligent. Doamna Duffield era hotărâtă să facă eforturi pentru a înveseli
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
oricărei mărturii fizice a trecutului evreiesc al orașului, ca și cum, sub bolta cerului invadat de stele în nopțile de vară asaltate de miresme amețitoare ori în nopțile de iarnă albite de viforul înzăpezirilor alternând cu sclipirile copacilor înmărmuriți sub prigoana unui ger aprig, nicicând pe aceste meleaguri nu se înălțau rugăciunile evreilor și psalmodierilor melodioase ale copiilor care memorizează aspectul și denumirea literelor din alfabetul ebraic la vârsta de trei ani... Dar în anii când destinul m-a purtat pe alte meridiane
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
fost hotel în apropiere de Cheiul Dâmboviței, pe o stradă ce începea lângă clădirea Operei de Stat, nu se afla pe traseul mijloacelor de transport în comun. Oricum însă, de cele mai multe ori pe ploaie și pe ninsoare, pe timp de ger și pe timp de arșiță străbăteam distanțele pe jos ca să economisim câțiva lei cât era prețul unui bilet de tramvai. Anul acela la București s-a remarcat printr-o iarnă lungă și grea, cu zile de ger aprig alternând cu
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
pe timp de ger și pe timp de arșiță străbăteam distanțele pe jos ca să economisim câțiva lei cât era prețul unui bilet de tramvai. Anul acela la București s-a remarcat printr-o iarnă lungă și grea, cu zile de ger aprig alternând cu mușcăturile crivățului biciuitor care umpleau până la refuz cupa suferințelor noastre. Dar mai aveam și alte necazuri, ca de exemplu porțiile sărăcăcioase de mâncare cu gust anodin de la cantină, care erau micșorate pe zi ce trecea, iar anumite
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
la București la o cotitură fără nicio ieșire rezonabilă și, până ce tabloul situației în care mă aflam a ajuns să se clarifice definitiv, m-am găsit în plin sezon de toamnă cu multe zile de frig pișcător, cu nopți de ger lăsându-și semnătura de polei pe geamuri. Era frig pe stradă, era frig în cameră și frig în patul îngust al lui Jean, căci în odaia lui nu ardea focul niciodată, dar mai cumplit de tot era frigul înspăimântător ce
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
ghiveci după ghiveci, cu afecțiune, ca un criminal ieșit la pensie. Creșteam de toate: de la cerceluși la kalanchoe și de la violete la regina nopții. Primăvara le schimbam pământul pe două straturi (nisip și turbă), iar în noiembrie le feream de ger, adunându-le pe pervaz, în sufragerie; de vizavi, madam’ Protase nu înceta să mi le laude. Mă asiguram că totul e-n regulă și, nerăbdător, reveneam pe calculator. După filmele de groază de pe ecran și din creier, sosea vremea acțiunii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
casă, naiba știe de ce, că erau chiar frumoase. „Ia, nu mai fă pe deșteptu’, c-am prins țurțuri aici. Ce mai zice poetul nostru cosmic?“ Ne-am strâns unul într-altul, hanorac lângă hanorac, cu nasul în telefon. Trăznea a ger și bere, ne simțeam respirațiile aproape, dulci-amărui. Mihnea a ciupit butonul de „Show“: Scrisoarea 7. Am toate aparențele unei ființe umane: mănânc, spun glume, gătesc tarte cu portocale și scorțișoară, îmi fac cumpărăturile la Billa, urmăresc vreo treizeci și două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
Prin despicătura tunicii, între tricoul prea scurt și pantalon, sclipeau pietrele prețioase sau lucea sfera unei bile nichelate, înșurubate calm în buric. Puștoaicele circulau în grupuri de câte două, nesimțite, cu capul gol. Frigul nu le descuraja, dimpotrivă, cu cât gerul părea mai aspru, cu-atât pielea era plimbată mai țanțoș pe străzi, curată și roz, ca un bebeluș. Doar când dădea zăpada, se mai schimbau lucrurile. Apăreau niște paltoane lungi și negre, fără guler, cu care măturai pe jos, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
pași, m-am oprit în dreptul ușii Mariei. Am pus mâna pe clanță și-am apăsat. Căldura se mai potolise, sângele se răcorise la loc, temperatura se echilibrase ca atunci când te speli cu apă rece după ce-ai stat afară-n ger. Înăuntru, nimeni. Patul era făcut, iar veiozele de pe noptiere schimbate. Am ridicat privirea: tablourile nu arătau la fel. Femeia lui Schiele dispăruse, iar în locul lui Kees Van Dongen apăruse un Vermeer. Vaporașele îmi dansau prin fața ochilor. M-am repezit la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
decât În munții Japoniei. Sau poate doar vântul bătea mai tare În câmpia joasă a Fluviului Galben. Orașul-capitală a provinciei Henan se Întindea, uriaș, la poalele munților Songshan, până se pierdea În cețurile fluviului. Ninsoarea Încetase, dar peste câmpie coborâse gerul. Se spunea că Drumul Mătăsii ar fi blocat de troiene de zăpadă În apropiere de Langzhou. Puține caravane se mai aflau În mers. Majoritatea preferaseră să rămână În Luoyang și Xi’an până când vremea se mai Îmblânzea. Astfel că marele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
mișcările lor și găsise unele deosebiri față de tehnicile de luptă fără arme practicate În Japonia. Unde japonezii acționau scurt și cu forță maximă, chinezii se mișcau larg și grațios. Dar esența rămânea aceeași. Ștefănel rămăsese trei zile În fermecătorul Luoyang. Gerul nu dădea semne că se va Îmblânzi. Dar se afla Încă prea departe de locurile În care simțea că trebuie să ajungă. Chiar dacă punctul final nu i se dezvăluia Încă, știa că nu va putea trece de o barieră care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Străjile anunțată miezul nopții. Abia miezul nopții... era imposibil, trecuseră parcă opt sau nouă ceasuri de când se Înserase. Și totuși, nu, cerul iernii era plin de stele și afară se făcea tot mai frig. După zile călduțe și noroioase, venea gerul. Dar era, Într-adevăr, miezul nopții. Și cetatea părea pustie. Parcă niciodată nu fusese aici zarva pregătirilor de război, parcă de atunci trecuseră veacuri și nu mai rămăseseră decât zidurile, mâncate de timp și de ierburi, sub tăcerea aspră, minerală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
În aerul rece și curat al iernii, sub lumina blândă a stelelor. În ultimele nopți, auzise urletul lupilor. Deci În jurul lor nu era decât pădure, o pădure deasă, de nepătruns pentru oameni, dar stăpânită de lupi. Și mai era frigul. Gerul pe care Îl simțea strecurându-se prin geamuri și pe sub uși, În ciuda focurilor aprinse În toate Încăperile. Ca să moară nu trebuia decât să ajungă afară. Afară. Un cuvânt care cuprindea toate speranțele și toată libertatea. Afară. Ca să ajungă afară avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Prinse cu dinții bucata de metal care deschidea geamul și o roti Încet, simțind durerea din ceafă. Reușise să rotească jumătate. Prinse din nou cu dinții și continuă rotirea spre stânga până ajunse la capătul mișcării. Geamul era Înțepenit de ger. Oană se opri să răsufle, căci nu mai avea aer. Rezista cu greu sprijinit Într-un cot. Dar trebuia să termine ce Începuse. Nu exista altă șansă. Afară era moartea În libertate. Afară era libertatea absolută. Lovi cu fruntea În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Încărcați de zăpadă, auzind doar cum haiducii trec la aplicarea planului. - Smârt! Moarte! se auzi vocea lui Mihajlo, din umbră. Nici un prizonier! La semnal, haiducii se lansară la galop, dând peste cap călăreții tătari care porniseră În urmărirea Erinei. În gerul nopții ciocnirea săbiilor scotea scântei. Departe, În casa părăsită, se aprinseră toate făcliile. Alți călăreți Încălecară. Haiducii răzbiră primul val de tătari și trecu la galop. Tătarii scoaseră arcurile, dar, la porunca lui Mihajlo, haiducii lansară primii săgețile aprinse. Lecția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
n-ați auzit? Ce Dracu... 23 februarie 1476, Mohacs, Ungaria Văzută de pe malul Dunării, câmpia ungară era o Întindere albă care se unea, la orizont, cu albastrul unui cer fără pic de nor. Era o zi senină, aspră, supusă unui ger nemilos. „Un ger de crapă pietrele”, cum spusese Erina, iar Amir ridicase din sprâncene, neînțelegând unde văzuse frumoasa viitoare soție a căpitanului Oană o urmă de piatră În ținuturile acelea acoperite de nenumărate straturi de zăpadă. Caii Înaintau cu greu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Ce Dracu... 23 februarie 1476, Mohacs, Ungaria Văzută de pe malul Dunării, câmpia ungară era o Întindere albă care se unea, la orizont, cu albastrul unui cer fără pic de nor. Era o zi senină, aspră, supusă unui ger nemilos. „Un ger de crapă pietrele”, cum spusese Erina, iar Amir ridicase din sprâncene, neînțelegând unde văzuse frumoasa viitoare soție a căpitanului Oană o urmă de piatră În ținuturile acelea acoperite de nenumărate straturi de zăpadă. Caii Înaintau cu greu, spărgând cu copitele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]