2,431 matches
-
să am nici cea mai mică idee ce o să fac. Prima mea slujbă a fost ca agent imobiliar, și m-am angajat acolo pentru că Întotdeauna mi-a plăcut să admir casele oamenilor, plus că am cunoscut la un tîrg de joburi o femeie cu niște unghii roșii absolut incredibile, care mi-a spus că a făcut atîția bani, Încît patruzeci de ani are de gînd să iasă la pensie. Însă mi-am urît serviciul din clipa În care l-am Început
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
la orice altceva și, prin comparație, eu... nu eram nimic... — ... curs de fotografie și sincer am crezut că o să-mi schimbe viața... — ... cincizeci și două de kile. Dar aveam de gînd să țin cură de slăbire... — Am aplicat la toate joburile din lume. Eram atît de disperată, că am aplicat pînă și pentru... — ... o tipă absolut odioasă, pe nume Artemis. Zilele trecute ne-a venit un birou nou și ea și l-a adjudecat imediat, deși eu am un birou vai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
pe Nick la mine ? Ce face ? A uitat ? — Păi și... promovarea ? zic, sforțîndu-mă să nu par prea nerăbdătoare. — Promovarea ? Mă privește uluit. Ce promovare ? — La funcția de marketing executive. — Ce naiba tot spui aici ? — Așa scria. Așa scria În anunțul pentru jobul ăsta... Scot bucățica șifonată de ziar cu anunțul din buzunarul de la jeanși, unde se află de ieri. Promovare posibilă, după un an. Scrie negru pe alb. Arunc hîrtia pe birou, spre el, iar el o privește Încruntat. — Emma, partea asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
clipă pe gînduri. Emma, poți să ții un secret ? — Da, spun ușor panicată. Despre ce e vorba ? Jack se apleacă spre mine și-mi șoptește: — Și eu mai trăgeam chiulul cîteodată. — Poftim ? Mă holbez la el, perplexă. — La primul meu job, continuă pe un ton normal, aveam un prieten cu care petreceam foarte mult timp. Și noi aveam un cod al nostru. În ochii lui văd un licăr ciudat. Unul dintre noi venea la celălalt și Îi cerea dosarul Leopold. — Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
caut chiar și o nouă slujbă. În momentul În care ies de la metrou, ideea Începe să-mi placă din ce În ce mai mult. Am să aplic pentru un post de marketing executive la Coca-Cola sau undeva de genul ăsta. Și am să obțin jobul. Iar Paul Își va da seama ce greșeală Îngrozitoare a făcut că nu m-a promovat. Și mă va ruga să rămîn, dar eu Îi voi spune „Prea tîrziu. Ți-am dat o șansă, dar ai ratat-o.“ După care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
doar piele și os, avea umeri ascuțiți, genunchi la fel, arăta ca o caricatură a lui însuși. Un interviu pentru o slujbă. La nouă și jumătate în dimineața asta. —Altul! Pentru ce, de data asta? Ashling aplicase pentru mai multe joburi pe parcursul ultimelor două săptămâni, de la muncitor într-o fermă din Mullingar de genul celor din vestul sălbatic până la telefonistă la o firmă de PR. —Redactor-șef adjunct la o revistă nouă care se numește Colleen. —Ce? Un job adevărat? Fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
mai multe joburi pe parcursul ultimelor două săptămâni, de la muncitor într-o fermă din Mullingar de genul celor din vestul sălbatic până la telefonistă la o firmă de PR. —Redactor-șef adjunct la o revistă nouă care se numește Colleen. —Ce? Un job adevărat? Fața până atunci gravă a lui Ted s-a luminat. — Chiar mă depășește de ce ai aplicat pentru celelalte slujbe, ești mult peste ceea ce se cerea. Încrederea mea în mine e deficitară, i-a reamintit Ashling cu un zâmbet larg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
cerea. Încrederea mea în mine e deficitară, i-a reamintit Ashling cu un zâmbet larg. —A mea e și mai și, replică Ted, hotărât să nu se lase mai prejos. O revistă pentru femei, totuși, spuse el. Dacă ai prinde jobul, le-ai putea spune celor de la Woman’s Place să se ducă dracu’. Răzbunarea e atât de dulce! Și-a aruncat capul pe spate și a simulat o rafală chinuită de râs în stilul lui Vincent Price. —Nnnnyyyywwwwahwahwahwahwahwah! — De fapt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
la interviul pentru ferma din Mullingar - ea crezuse de fapt că postul disponibil era unul administrativ -, dar era dispusă să învețe. La fiecare interviu la care ajunsese repetase faptul că era dispusă să învețe. Dar, dintre toate la care aplicase, jobul de la Colleen era cel pe care chiar și-l dorea cu disperare. Îi plăcea la nebunie să lucreze la o revistă, iar astfel de joburi erau rare în Irlanda. În plus, Ashling nu era un jurnalist propriu-zis: era pur și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
care ajunsese repetase faptul că era dispusă să învețe. Dar, dintre toate la care aplicase, jobul de la Colleen era cel pe care chiar și-l dorea cu disperare. Îi plăcea la nebunie să lucreze la o revistă, iar astfel de joburi erau rare în Irlanda. În plus, Ashling nu era un jurnalist propriu-zis: era pur și simplu un bun organizator, cu un puternic simț al detaliilor. Departamentul de reviste al Randolph Media se afla la etajul trei al unei clădiri de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
și nu voia sub nici o formă să poarte cască. La și jumătate l-a sunat. Spre surprinderea ei, era acasă. De ce nu ai trecut pe la mine? — Vrei să vin? — Păi... da, cred. Azi a fost prima zi la noul meu job. —Aoleu, rahat, am uitat! Cobor imediat! Ted apăru peste câteva secunde și arăta diferit. Nu putea spune cât de diferit, dar era ceva evident. Ashling nu îl mai văzuse de sâmbătă seara - oricât de uimitor era acest lucru -, dar fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
despre ce progrese am făcut? sugeră Lisa, în timp ce genunchii îi tremurau de mama focului. Și când te gândești că toată lumea își imaginează că editarea unei reviste este ceva încântător. E cel mai înfricoșător și mai aducător de nopți fără somn job, nu îți oferă certitudini și nici timp de respiro. O luptă continuă de a face profit. Și, de îndată ce te-ai dat cu capul de pereți și te-ai chinuit să faci asta, în limita posibilului, trebuie să te întorci și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
Dar oboseala era peste așteptări, insistă Clodagh. Orice ai auzit despre agonia nașterii, nimic nu te pregătește pentru nopțile nedormite. Eram mereu dărâmată, iar trezirea era ca o încercare de a ieși de sub anestezie. Nu aveam cum să țin un job. Și, din fericire, afacerea lui Dylan cu computere mergea destul de bine încât să nici nu fie nevoită. Acum ai timp pentru o slujbă? întrebă Ashling. Sunt foarte ocupată, realiză Clodagh. În afară de vreo două ore, timp în care merg la sală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
i se întâmple numai lucruri bune și, în timp ce el punea în fața ei un pahar cu gin tonic, Ashling se întreba cum ar fi dacă ar fi căsătorită cu el. Binecuvântare absolută, intuia ea. —Spune-mi totul, totul, despre noul tău job, porunci Dylan energic. Vreau să știu tot ce se întâmplă acolo. Ashling se molipsise de la entuziasmul lui contagios. Bucurându-se de fiecare cuvințel, a creionat fiecare personalitate de la Colleen și felul în care acestea interacționează - sau nu o fac, după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
de televiziune comercial, un post de radio și câteva reviste de succes la vârsta de treizeci și doi de ani. Eh, să spunem că înflorea situația, dar doar făcea parte dintr-o industrie care se ocupă cu flatări. —E un job, spuse Jack scurt, ca și cum ar fi înțeles că îl ia peste picior. M-au dat afară de la fostul job și trebuia să câștig un ban. Dat afară? Nu îi plăcuse partea asta. — De ce ai fost dat afară? — Am propus o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
ani. Eh, să spunem că înflorea situația, dar doar făcea parte dintr-o industrie care se ocupă cu flatări. —E un job, spuse Jack scurt, ca și cum ar fi înțeles că îl ia peste picior. M-au dat afară de la fostul job și trebuia să câștig un ban. Dat afară? Nu îi plăcuse partea asta. — De ce ai fost dat afară? — Am propus o schimbare radicală, care presupunea ca angajații să fie plătiți cât merită și să aibă un cuvânt de spus în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
asta. Presupunea că este vorba despre el și Mai și nu știa ce fac în loc să meargă la film, dar putea să ghicească. Mă văd cu câțiva prieteni din facultate, mă uit la televizor destul de mult, dar aici e vorba de job! A, da, spuse Lisa jucăuș, după care realiză ceva. Asta îți place cel mai mult, nu? Să te ocupi de postul de televiziune. —D... da. Apoi l-a privit pe Jack cum se schimbă la față, amintindu-și cu cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
avea atât de multe, iar el nu avea nimic, în afară de o pătură portocalie. —Mortal, respiră el. O să am grijă de ea, o să mă asigur că nu pățește nimic. O poți păstra. —Cum așa? Am primit-o gratuit de la serviciu. —Mișto job, o felicită el. Mulțumesc, Ashling, apreciez asta. Nu ai pentru ce, spuse Ashling, simțindu-se incomod. Era supărată de nedreptatea lumii, furioasă pe ea însăși pentru că deținea atât de multă putere, vinovată pentru că făcea atât de puțin. În timp ce ea băga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
surprinsă. —Nimic. Lui Ashling îi venea să îl ia la palme pe Dylan pentru că îi băgase idei înfricoșătoare în cap, când era clar că tot ce era în neregulă cu Clodagh era că se plictisea. Și la ce fel de job te gândeai? Nu știu încă, recunoscu Clodagh. Nu îmi pasă. Orice... Deși, adăugă ea, orice ar fi, va fi greu să mă obișnuiesc din nou să primesc ordine de la altcineva. Oameni care nu sunt copiii mei, adică. În timp ce Ashling încerca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
îi zâmbi ea. Ești bine? Da, mulțumesc, spuse Lisa calm. De unde îi știa toată lumea numele? —Eu merg la muncă. Muncă de argintărie la Harbison. Treizeci de bucăți în mână și bani de taxi. Se pare că Kathy vorbea despre un job de chelneriță. A fluturat poșeta de două sute de lire spre Lisa. —O să întârzii. Mai vorbim. Pe Lisa o pocni dintr-odată inspirația. — Păi, Kathy - Kathy te cheamă, nu? Te-ar interesa o slujbă de menajeră? — Credeam că nu mai întrebi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
vadă că avea picioare de găină. Pe stradă, în costumul ei ridicol și scump, înainta încet către mașină. Încrederea în sine îi era spulberată. În această dimineață realizase cât de bătrână și nefolositoare era. Își pusese toate speranțele într-un job, dar se părea că lumea muncii era un loc prea rapid, la care ea nu mai avea capacitatea de a se adapta. Acum ce mai putea face? 34tc "34" Marți dimineață, Lisa se plimba și tremura în fața Randolph Media, disperată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
doar la evenimente mondene. Ea i-a dat o liră și a intrat, unde disperarea amenința să o cuprindă. Vagabondajul era o boală mult prea răspândită - dacă îi tai un cap, apar două în locul lui. Boo era rezolvat, avea un job, un apartament și chiar și prietenă, dar el era unul dintre cei mai norocoși: inteligent, prezentabil și încă destul de tânăr, pentru a se putea adapta la viața normală. Erau mulți alții care nu aveau nimic și care nici nu vor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
din a se gândi la Jack Devine. Inima ei se umfla ca un balon gândindu-se la blândețea și bunătatea lui, la costumele lui șifonate și la mintea lui ascuțită, la negocierile lui dure și la inima lui caldă, la jobul lui important și la nasturele lui lipsă. O spălase pe cap când nu avea timp. Îl tratase pe Boo, un om de pe stradă, ca pe persoana care era cu adevărat. Refuzase să o dea afară pe monstrulețul de Shauna când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
Stomacul ei reacționă din nou. —Cine? — Ce întrebare e asta, să o pui unui gentleman? spuse el, important. —Ai spus că mă vei aștepta, spuse ea încet. —Așa am spus? Ei, am mințit. Când Lisei i s-a oferit un job de la principalii rivali ai Randolph Media, ea a început să se gândească la viitorul ei. În cele zece luni petrecute la Colleen, adusese revista acolo unde își dorise, din punctul de vedere al tirajului și al veniturilor din publicitate. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
și au luat amândouă liftul în jos. Era nerăbdătoare să lămurească ceva. —Vreau să știi, începu Lisa, că am propus numele tău pentru funcția de editor și că te-am lăudat în fața consiliului. Îmi pare rău că nu ai primit jobul. Nu contează. Nu mi-ar plăcea deloc să fiu editor, insistă Ashling. Sunt un număr doi în viață și noi suntem la fel de importanți ca liderii. Lisa râse de felul în care se conștientiza Ashling. Fata pe care au numit-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]