3,752 matches
-
sunt V. Maciu, D. Tudor și Gh.I. Georgescu-Buzău. Nu mai insist asupra conținutului pentru că am mai vorbit despre acesta, și oricum spațiul disponibil în această schiță istoriografică este insuficient pentru o analiză de proporții, așa cum merită prima sinteză de istorie marxistă românească. Un caz interesant de oportunism îl aflăm la I. Nestor - care, după cum am văzut, a publicat mult în Analele Româno-Sovietice și Studii și s-a arătat docil noii orientări istoriografice reprezentate de M. Roller și compania. Cauza era atât
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
principiilor socialismului”. Același autor scrie că „neacceptarea restructurării sovietice, dorința de a crea în jurul său imaginea unui lider puternic de talie internațională l-au adus pe Ceaușescu în situația în care devenea treptat un adept tot mai înverșunat al vederilor marxiste ortodoxe și luptător împotriva oricăror abateri de la aceasta”. în acest timp, evoluția situației din România și din alte țări socialiste nu scapă atenției conducerii de la Moscova. într-un Memorandum înaintat, în februarie 1989, de Secția Relații Externe a CC al
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
corelația exactă între sex și un anumit tip de muncă. Multe femei erau forțate să muncească alături de bărbați în condiții dificile și periculoase. La un anumit nivel, suntem tentați să interpretăm „egalitatea” la locul de muncă în concordanță cu noțiunea marxistă de egalitate între sexe și cu preamărirea sovietică a femeii muncitor. Deși acest lucru ar putea fi parțial corect, pare mai plauzibilă afirmația potrivit căreia rușii erau mai preocupați de nivelul de producție decât de crearea unor oportunități egale de
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
n care a excelat Foucault, se poate reține din tezele sale aceea a raportului str`ns `ntre putere și cunoaștere. Studiul relației dintre cele două nu este o noutate, chiar printre istoricii fără preocupări `n domeniul psihanalizei. De pildă, istoricul marxist Perry Anderson punea profitul progresului tehnico-științific, tradus `n termenii acumulării de capital, ai dezvoltării cunoașterii științifice și ai trecerii de la feudalism la capitalism, pe seama `ntăririi forței militare a statului absolutist `n Europa Occidentală, `ncep`nd cu secolul al XVI-lea
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
pedeapsa” (puterea omniscientă), „disciplina” (puterea ordonatoare) și „`nchisoarea” (puterea educatoare). Vezi Michel Foucault, A supraveghea și a pedepsi. Nașterea `nchisorii, Editura Humanitas, București, 1997. Este evident că marxismul est-european nu mai prezintă atractivitate, deși urmele lăsate de regimurile de inspirație marxistă au lăsat urme ad`nci. Acestui marxism i se potrivește concluzia pe care Norman Hampson o trăgea `n privința rolului pe care adepții lui Jean-Jacques Rousseau, `ntre ei și Robespierre, `l avuseseră `n desfășurarea cursului Revoluției franceze: „viewed from abroad
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
art.cit., p. 17. Virgil Ierunca, Trecut-au Anii..., p. 23. Vezi Monica Lovinescu, op.cit., 2001, p. 161. Schimbarea `n atitudinea intelectualilor francezi s-a produs ca urmare a consolidării așa-numitei Noua St`ngă, care a renunțat la dimensiunea marxistă radicală la mijlocul anilor ’70. Vezi Richard William Johnson, The Long March of the French Left, St. Martin’s Press, New York, 1981, și Arthur Hirsch, The French Left, Black Rose Books, Montréal, 1982, pp. 157-233. Mircea Eliade, Jurnal, vol. I, Editura
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
pe care o definește drept o relație autoreferențială: „Îl numește pe om martor contra sau În favoarea lui Însuși”. Freud a numit-o supraeu și a interpretat această realitate ca fiind o prezență coercitivă a vocii paterne. Bahtin, dintr-o perspectivă marxistă, spunea că „acea voce, independent de voința și conștiința noastră, coincide cu viziunea, opiniile și aprecierile clasei căreia Îi aparținem. Cea de-a doua voce aparține Întotdeauna reprezentantului tipic, ideal al clasei noastre”. Heidegger a făcut referire la o dualitate
[Corola-publishinghouse/Science/2016_a_3341]
-
but later aș well, we can notice a predominant paradigm of referring to and interpreting Dostoevsky's writings by the literary exegetes. Using the content analysis and the comparative analysis, the paper identifies the main constitutive elements of the critical Marxist approach of Dostoevsky's works în România. The interest is also to understand how communist censorship acted în different periods of time. Keywords: Dostoevsky, communist regime, censorship, Marxist interpretation, content analysis. Introduction The premise of the present analysis is that
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
comparative analysis, the paper identifies the main constitutive elements of the critical Marxist approach of Dostoevsky's works în România. The interest is also to understand how communist censorship acted în different periods of time. Keywords: Dostoevsky, communist regime, censorship, Marxist interpretation, content analysis. Introduction The premise of the present analysis is that the reception and interpretation of the works of great Russian writer was partially distorted because of the communist censorship. Particularly în the first decades of the communist era
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
monographs and articles about the difficult, controversial, but on the whole, "our" writer both during and after the anniversary year of 1956. |Finally, sometime în the middle of the 1960s, Dostoevsky was almost completely rehabilitated..." 3. Dostoevsky and the paradigmatic Marxist perspective Towards the end of the nineteenth century, Constantin Dobrogeanu- Gherea published the first serious text on Dostoevsky. However, aș a well-known socialist, the Romanian author approaches Dostoevsky's work în a biased and subjective way, trying to emphasize those
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
and fallen society, for instance "disinherited", "oppressed", "humiliated", "criminal", and "convicted". The religious ideas are vehemently rejected suggesting that the writer himself came to be "mystic, religious to madness" due to influences of "religious sectarian" în detention 5. Nevertheless, the Marxist or socialist paradigm of interpreting Dostoevsky's works was not very popular before the communist era. The novelist political and religious ideas have generated numerous controversies, but most of the critics would defend these conceptions, particularly between the two World
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
Dostoevsky's literary work. The content analysis and comparative analysis revealed that în these texts there are present some common elements, particular în the more ideological critical studies published particularly în the first three decades. These constitutive elements of the Marxist paradigm of approaching and interpreting Dostoevsky's creation are, în general, the result of the ideological pressure of that time, having themselves an insistent ideological character. The most common elements are analyzed below accompanied by relevant examples from the texts
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
of approaching and interpreting Dostoevsky's creation are, în general, the result of the ideological pressure of that time, having themselves an insistent ideological character. The most common elements are analyzed below accompanied by relevant examples from the texts of Marxist literary critics. The central element of such an interpretation, was the Marxist dialectical method used by critics, both Soviet and Romanian, în order to emphasize the so-called "contradictions" present în the work and life of the writer. It is a
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
of the ideological pressure of that time, having themselves an insistent ideological character. The most common elements are analyzed below accompanied by relevant examples from the texts of Marxist literary critics. The central element of such an interpretation, was the Marxist dialectical method used by critics, both Soviet and Romanian, în order to emphasize the so-called "contradictions" present în the work and life of the writer. It is a typical process by which they seek to legitimize approach and reconsideration of
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
writer of "willfully confusing" bourgeoism with the revolutionary spirit, mentioning the "serious confusion of addresses" from his later texts, particularly în the novel The Demons 12. The "realism" of Dostoesvky's creation is also another element often mentioned by the Marxist critics în their studies. However, it hâș to be stated that this is the idea of realism în a Marxist sense, focused on highlighting the role of external reality în determining the behavior of the characters, while Dostoevsky himself accentuated
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
în the novel The Demons 12. The "realism" of Dostoesvky's creation is also another element often mentioned by the Marxist critics în their studies. However, it hâș to be stated that this is the idea of realism în a Marxist sense, focused on highlighting the role of external reality în determining the behavior of the characters, while Dostoevsky himself accentuated the spiritual and psychological sides: "I am called a psychologist. Not true. I am only a realist în a higher
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
ideologically, considering that his oeuvre save itself due to the "consistent realism of the author" and because în the "conflict between the reactionary ideologue and the realist writer, the victory was won by the latter"15. Another common aspect of Marxist texts both în România and the Soviet Union was the express motivation of the need for a reconsideration of Dostoevsky's work from a Marxist-Leninist perspective, the authors arguing that this is necessary because the readers should thus be able
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
of the authors mention these ideologically convenient details about Dostoevsky's life aș an argument for reconsidering and recuperating Dostoevsky within the new political and social context. Within the same context, it can be noted the numerous references to the Marxist theoreticians, Marx, Engels, Lenin or socialist cultural personalities, Gorki and Dobrogeanu-Gherea. V. Ermilov, for example, starts his study quoting Gorki and Lenin, both of them criticizing Dostoevsky, the later one claiming that the writer represented the sick consciousness of the
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
his study, Realism with romantic elements, the opinion of the revolutionary writer P. Tcaciov who considers the novel The Demons, aș an "abstract nonsense lacking any real element" the characters being "sick people"23. The tendentious and biased commentaries of Marxist critics have not remained only at a theoretical and abstract level, that is, have not referred only to the general political, philosophical, social, religious or aesthetic concepts and ideas expressed în Dostoevsky's work. The mystifications and exaggerated interpretations targeted
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
Dostoevsky's oeuvre is fundamental for comprehending and understanding it. Before and after the communist period, this was the defining perspective of approach, while during the communism, only rarely was possible to address religious themes and mostly from an atheistic Marxist perspective. Even after the relaxation of censorship, when the "fight against Dostoevsky" ended, the religious perspective continued be regarded aș problematic by the communist officials. Religious words, expressions and themes were actually most often included în the censorship's catalogues
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
by the communist officials. Religious words, expressions and themes were actually most often included în the censorship's catalogues. The overall radiography of the process of Dostoevsky's reception during the communist period, we can note two distinct trends: the Marxist perspective, dominant over time, excepting the last two decades, and when only few studies were published. A second perspective, a more theoretical or technical, focused on various literary or psychological themes which much less ideological, such aș the studies of
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
fost un susținător al întreprinderilor editoriale de anvergură, în care a văzut o operă culturală de incomparabilă însemnătate. Z. Ornea a înfruntat cu un anumit curaj riscul major, acela care transforma rapid orice analiză a curentelor de idei în dogmatismul marxist de rigoare. În loc să ocolească monstrul, i-a făcut față. Și-a propus să-l biruie la el acasă. Și a reușit. Dacă nu de la primele studii [...], în orice caz mai târziu, când calitatea și recea precizie a interpretării lor au
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288593_a_289922]
-
Maniu. La fel, din comentariile despre estetician și filosof lipsesc chestiuni care i-ar fi întregit portretul, cum ar fi prezentarea ideilor lui despre exportarea în lumea liberă a ideologiei sovietice, despre condiția scriitorului sub regimul dictaturii proletariatului, despre dogmatismul marxist, idei pe care Fundoianu ar fi voit să le facă publice, însă a fost împiedicat să le exprime într-o cuvântare ce urma să o rostească la Congresul pentru Apărarea Culturii, instrumentat de sovietici la Paris în 1935, după cum nu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289961_a_291290]
-
pare a restringe numai la aceste considerații trunchiul comun metodologic, din care se desfac, apoi, diferite modalități de concretizare ale acestora. 9 Wellek însuși, în Concepts of Criticism a sistematizat astfel modalitățile criticii, după el, în număr de șase: critica marxistă, critica de orientare lingvistică (formaliștii ruși, Vossler, Spitzer, Auerbach, Damaso Alonso, I. A. Richards, Empson, Cleanth Brooks), formalismul organic (Croce, Gundolf, Valéry, T. S. Eliot, F. H. Leavis, J. C. Ransom, Allen Täte, Wimsatt), critica antropologică și mitică (Wilson Knight
[Corola-publishinghouse/Science/85132_a_85919]
-
cu un respect și o comprehensiune impecabilă. Este vorba (p. 148) de sublinierea "caracterului indirect (mediat, n.n.) al raporturilor dintre literatură și societate" pe care Wellek și Warren o continuă cu alte afirmații care fac cinste imparțialității lor științifice: "Critica marxistă este la înălțime când scoate la iveală implicațiile sociale subînțelese sau latente ale operei unui scriitor" (p. 149). Chiar după o serie de citate din autori pe care îi dezaprobă, Wellek și Warren afirmă: "Trebuie să ne ferim însă ca
[Corola-publishinghouse/Science/85132_a_85919]