2,519 matches
-
adevărat, ce-și propune un critic să facă? Or, tocmai lucrul acesta nu prea mai are legătură cu literatura, indiferent de formele pe care le poate îmbrăca amintita creativitate critică. În fine, dacă nu sunt diferențe mari între critic și poet, ce mi-ar lipsi să spun că, totuși, sunt poet?! Știu că ai început "viața literară" trudind penița cu poezie. Dacă ai fi fost poet, hotărât să dea piept cu marea literatură română (sau universală?), pe care raft crezi că
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
că vorbesc despre mine la persoana a III-a), născut, nu știu dacă neapărat ca orice orgoliu, din neputință. Așadar, poți începe prefața... Știi bine, Pseudokynegetikos e numai o prefață. Și cum se va numi această prefață? Un ins, pretins poet... Cât de creativ e criticul în confruntarea cu textele pe care le ia în răspăr, cu cele în curgerea cărora se lasă? Ce trebuie să facă un critic? Să identifice în țesătura labirintică un sens, să-l contextualizeze, să situeze
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
ai făcut poet? Unde se despart, în literatura de azi, poetul și prozatorul? E poezia secretul din buzunarul de la piept? Scriu despre cărți de poezie pentru că sunt cititor pătimaș al cărților bune de poezie și pentru că am mai mulți prieteni poeți decât prozatori. Regula jocului acum, dragă Adrian, este aceea că tu pui întrebările, iar eu trebuie să răspund. Dar aici tu știi răspunsul mult mai bine decât mine. Astăzi, hotarul dintre poezie și proză este mai subțire decât pânza de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
Ioan Holban a scris poezie. Mircea A. Diaconu, la fel. Până și Al. Cistelecan a scris poezie, la început, există probe. Chiar Nicolae Manolescu, cel care se lăuda cum că ar rămîne "pe poziția maioresciană a incompatibilității dintre critic și poet, în economia aceleiași persoane" este trădat de numeroase texte din "Teme" care sunt ingenuități poetice, schițe travestite în eseuri și nuvele topite în false memorii. Și chiar dacă "se atârnă" de poezia altora, vorba lui Phillipide, criticul de poezie tot un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
și, dacă vreți, lucrativă în câmpul literaturii. Am citit nu de mult cu surprindere, în "România literară", declarația unui foarte cunoscut critic, l-am numit pe Nicolae Manolescu, cum că el rămâne pe poziția maioresciană a incompatibilității dintre critic și poet, în economia aceleiași persoane. Argumentul adus: scriitorii nu prea se citesc unii pe alții! Eu unul îmi îngădui a-i da dreptate lui Baudelaire, conform căruia cel mai bun critic de poezie n-ar putea fi decât poetul. Intr-adevăr
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
este chiar mecanismul lovirii valului de mal ei confirmă de fapt organicitatea, dinamica, metabolismul cultural. Îmi face plăcere să reiau un text mai consistent al lui Rareș Moldovan, dintr-un excelent interviu realizat de Mihai Vakulovski cu voi, trei crai poeți, sub genericul "triptic familial", în 2007. Iată ce spune Rareș despre relația dintre generații, despre necesitatea schimbării, despre problema spinoasă a coerenței interioare a unei literaturi: Problema e că viziunea/ concepția despre poezie de la noi trăiește deja de destulă vreme
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
Trakl, oleacă de Hölderlin, Heredia, Baudelaire și, mai cu seamă, Saint-John-Perse, Char, Michaux și Mallarmé. Însă... nu am intrat în mimeză de apropriere cu ei; nu m-am bătut cu pumnul în chept și n-am strigat: Anche io sono poeta!, mulțumindu-mă cu practica strigăturilor străbune și a epigramei populare, har moștenit de la instanța-mi paternă. (Vezi numai, în "Fragmente dintr-un discurs incomod", faimoasa reușită: Lesne strig în gura mare/ Că Maestrul Lesnea pare,/ Când aruncă jet pe mur
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
luat-o în nume de rău când eu cu toată mândria am început să-mi recit capodopera. Am ajuns pentru restul orei la colț. Atunci am primit prima lecție de a lăsa poeziile altora în pace, mai ales dacă sunt poeți ruși contemporani. Acest lucru m-a indignat în așa măsură încât am început să scriu poezii, la început cu mâna fratelui meu, mai târziu cu a mea. Dacă într-adevăr acest lucru m-a indignat sau "babilonia" de care cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
un fel Iașul mi-a devenit tată... Dragă Lucian Vasiliu, în anul 1985, primăvara, am alergat prin curtea Casei Pogor, urmărit îndeaproape de regretatul Constantin Liviu Rusu, care mă fotografia pentru coperta cărții tale "Să alergăm împreună"... Alergam alături de regretata poetă Irina Andone, dusă și ea într-o lume mai dreaptă. Tu aveai, în acel moment, o criză de discopatie... A mai alergat cineva în locul tău în viața asta? Dragă Adrian Alui Gheorghe, pentru mine, primăvara anului 1985 a fost un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
capitolașe (deloc... lașe). În acest context, "bătrânul" Rusu s-a oferit să realizeze coperta, care urma să sugereze doi tineri alergând (fugind?). Nimerindu-te tu, vechi și bun prieten, în spațiul muzeal de la Casa "Pogor", aflându-se acolo și tânăra poetă, elevă de liceu, Irina Andone, l-am rugat pe C. L. Rusu să vă fotografieze alergând pe aleea junimiștilor de odinioară. Discopatiile mele (rezultat al unui stagiu militar cumplit, cu durata 1 an și 4 luni!) se relaxau, un pic
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
afirmă Radu Strugariu (premiul I), Daniela Rusu și Florin Cotoi (premiul III). În volumul colectiv de debut Bucovina viitoare. 111 copii și adolescenți scriitori, îngrijit de Ion Drăgușanul (Suceava, 1998) sunt incluși 17 elevi rădăuțeni, colaboratori la „Muguri”. În antologia poeților sireteni tineri Frumusețea îngerilor înainte de revoltă (1999), Daniela Rusu este prezentă cu un grupaj masiv de versuri (p. 918). Cum citim în profilul Daniela Rusu, asemenea săgeții născătoare de mănăstiri, adolescenta care debuta în 1994 în paginile „Mugurilor” rădăuțeni „descoperă
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Vasile I. Schipor () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93275]
-
al doilea rând, dacă ironiile vor continua pe linia asta, s-ar putea ca în muniția de argumente sarcastice, diplomații și militarii să se epuizeze și să se facă apel la alte categorii: bucătari, cofetari, bibliotecari, chelneri, frizeri, poate chiar poeți și comici din filmele celor două țări, ca să nu spun celibatari sau pediatri. Silvania va susține: „Cel mai bun soldat al nostru este marele comic al Fridoniei. Umorul său...”. Fridonia va replica: „În politica noastră externă ne bizuim pe burlacii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
este oferită și o generoasă selecție din lirica unora dintre poeții care au citit versuri la Gală. Avem surpriza să constatăm că poemele lor citite în pagină lasă altă impresie decât ascultate. Păcat că nu sunt publicați cu grupaje toți poeții participanți la Gală. (Sunt prezenți 11 poeți din cei 16.) Sugerăm organizatorilor ca, în fiecare an, acest eveniment literar să fie însoțit și de o carte a Galei, care să cuprindă o antologie atent făcută a poeților participanți. Deopotrivă, sugerăm
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/2823_a_4148]
-
cu grupaje toți poeții participanți la Gală. (Sunt prezenți 11 poeți din cei 16.) Sugerăm organizatorilor ca, în fiecare an, acest eveniment literar să fie însoțit și de o carte a Galei, care să cuprindă o antologie atent făcută a poeților participanți. Deopotrivă, sugerăm conducerii USR să fixeze reguli cât mai riguroase de alegere a poeților care citesc: de pildă, să formeze o comisie/ un secretariat care să monitorizeze toate aparițiile notabile de poezie ale anului și să-i prezinte situația
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/2823_a_4148]
-
și le-au dedicat versuri; dintre aceștia nu lipsesc numele unora precum: Pietro Aretino, Montaigne sau Michelangelo. Notă: Curtezanele erau frecventate de nobili (Camelia Griffo chiar s-a căsătorit cu un nobil venețiană, de Înalți prelați și de ambasadori străini. Poete realmente de valoare au fost curtezanele venețiene Gaspara Stampa, Veronica Gambara și În primul rând Veronica Franco. Veronica Franco a fost cea mai celebră curtezană care a trăit În Veneția Între anii 1546-1591. A fost inițiată În arta amorului de către
Fetele nopţii : povestiri de viaţă by Daniela Mirela David () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1167_a_1953]
-
am ajuns la concluzia că nu e bine pentru un scriitor să aibă iubita critic literar. Sau, dacă se întâmplă - c-așa-i în viață -, e mai cinstit să nu amesteci dragostea de literatură cu dragostea omenească. „Bine, dar măcar poetă mă pot face?“, m-a întrebat soția. „Te rog eu, să nu începem cu asta!“ Nu i-aș recomanda nici așa ceva. În cazul în care eu aș ajunge un prozator de succes, e posibil ca ea să-și dezvolte un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
din apă Își dau seama că fără ea nu pot trăi. Nu contează. Să știi că nu glumesc. Cred exact ceea ce ți-am spus despre bleu și despre păr. Și tu ești un scump, zise Tamar timid. Ești foarte cult, poet și câte și mai câte. Un om bun. Problema e că ești copilăros. E pur și simplu de necrezut cât de copilăros poți fi. Uneori aș vrea să vin la tine dimineața să te bărbieresc cu mâna mea, ca să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
scriu romanul Demonul confesiunii, foarte probabil primul din literatura română redactat cu ajutorul unei voci electronice, povestire În care apare ca personaj secundar, Însă cu suficient rol catalizator, orbul Andrei Cuc. — Bine-ai venit, măi Andrei Cuc, mă Întîmpină un prieten poet din Iași, bucurîndu-mă cu dovada citirii cărții. — Nu sînt eu, frate, e doar o parte din mine În Cucul ăla! Eu, ca și Flaubert cu Emma, sînt mai mult Eliza. Cu toate acestea, scriitori din generația mea, unii chiar prieteni
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Întîia oară. Ne luase mama, pe mine și pe sora mea, și ne dusese la Eforie Sud În vara aceluiași ’65. Din nou mult mai tîrziu, aveam să aflu că așezarea se chemase Înainte de război Carmen Sylva. Purtase numele reginei poete care deschisese prima școală și primul așezămînt pentru orbi În Vechiul Regat al României. La școala aceea aveam să dau și eu de primele Munci și primele Zile, din așezămîntul Vetrei Luminoase aveam să Încerc a rîndui și eu În
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
lista neagră a mișcărilor feministe. Anca Pedvis despre Anca Pedvis Anca Pedvis are o admiratoare: Anca Pedvis. Într-o autobiografie inserată la sfârșitul unui volum de versuri cu un titlu chinuit-ingenios, Propilog (prefață de Eugen Negrici, Ideea Europeană, București, 2006), poeta vorbește despre sine cu evlavie, ca despre un personaj mitologic. De fapt, ca despre două personaje mitologice, întrucât autoarea straniei postfețe se prezintă atât în ipostaza de poetă (Anca Pedvis), cât și în aceea de pictoriță (Anca Pedvisocar): „Anca Pedvis
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
Recenziile din cartea pe care a publicat-o nu demult - Sufletul bolnav de carte, Amurg sentimental, București, 2006 - sunt expresia unei iubiri romanțioase față de fiecare autor supus atenției. Despre obscura poetă Valeria Manta Tăicuțu, Miron țic scrie impresionat până la lacrimi: „Poeta trudește la alcătuirea fiecărui sonet, așa cum rândunica își construiește cuibul, sub o streașină de casă.“ În aceeași stare de spirit este caracterizată cartea unei poete la fel de puțin cunoscute, Mariana Sperlea: „Poemul Mariei poartă-n el acea sfântă durere de mamă
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
pivnița unei vile în ruine. În grădina sălbăticită a vilei înflorea liliacul. Seara, vântul aducea țânțarii dinspre lacul aflat în apropiere până în dreptul ferestrei deschise. Telegrama o semnase un bărbat pe nume Hans Werner Richter. Acela îl îndemna pe tânărul poet, cu puține cuvinte, în stil telegrafic, să vină de îndată pe malul altui lac, mult mai mare, pe Wannsee și în Casa Rupenhorn, fiindcă acolo se întrunea, la invitația lui, Grupul 47. Textul redactat cu concizie se încheia cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
a fost iarna aceea. O femeie cu șorț și bonetă care servea în salon s-a apropiat de masa la care ședeam, pe cât de pierdut, pe atât de gânditor, și l-a întrebat pe noul oaspete dacă era și el poet. Întrebarea l-a lovit drept în inimă. Când prințul din poveste a spus fără să stea pe gânduri da, fata l-a crezut pe cuvânt, a făcut o reverență și i-a adus, odată cu ceașca cu cafea, o felie de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
putea deschide niciodată. Geamurile au florile dragostei despletite una câte una. Mi s-au lungit ochii în fulgii cețoși. Ei m-au sărutat în ziua din urmă și mi-au spus pe un ton dureros: Ai grijă de sufletul tău, poetă, și nu-l amesteca în foamea de ger, lupii au licărul lunii, te cuprind și te macină-n cer. Ah, câte cuvinte aș dori în noaptea asta să le arunc pe fereastră, dar e atât de târziu... numai o adiere
BRAŢELE CERULUI by Marina Costea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/458_a_1438]
-
plin de OAZE, În suflet port durerea din soarele divin, Și în trăiri de clipe sunt frământări de raze Și cântecul tăcerilor din sfera ce-o combin. Prin ceruri răzvrătite și înnoptări terestre Din visuri înghețate te văd cum, plângi POETE, Și-n ochii tăi de înger sunt dăinuiri sihastre, Ce Dumnezeu te-alină prin taine de VERSETE. În care Eu te aștept ca pe-o icoană, Să te sărut în trupul legendelor feline, Și-n amorțeala calmă a ploilor de
BRAŢELE CERULUI by Marina Costea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/458_a_1438]