3,534 matches
-
înțelegeam eu ceva, era cam ca treaba cu lopata, ciocolata și ursul, nu există, totuși sunt, eram și fericit, iar motivul era penibil de simplu: când s-a mai pomenit în istorie ca un băiat de trei ani să-l scuipe pe altul de șase și să nu pățească nimic? Bogdan deci, cred că v-ați prins deja, era un băiat de treabă. Mă chema cu soldățeii afară să ne războim împreună, lucru cu adevărat nesănătos, pentru că, or fi soldățeii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
și simțind un gust oarecum neindentificat, rămase În expectativă contrariat. O privi pe Carla care-i urmărea fiecare mișcare căutând pe cât e posibil să nu-i de-a satisfacție dar, În cele din urmă, instinctul de apărare, Îl invită să scuipe!! Carla triumfa. „Ehei, băiete... intuiția mea niciodată nu m-a Înșelat. Na-i vrut să’mi dai ascultare, crezându-mă nebună. Garantez cu toată convingerea. La mijloc e un lucru necurat...!!” „Te Înșeli, fată dragă... o contrazise el dus pe
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
echipă. De fapt costă mai puțin, iar calitatea nu poate fi neglijată...! Strugurii au fost aleși, bob cu bob... Dar vă rog, gustați...!” Tony Pavone duse sticla la gură sorbind o Înghițitură. Spre mirarea muncitorilor Însă, fu nevoit s’o scuipe repede având vaga senzație, În sticlă se afla... „Otravă...”. Înapoie sticla fără o altă explicație, ar fi dorit să justifice gestul, Însă,efectiv, nu mai putea deschide gura și, nici să articuleze măcar un singur cuvânt. Contrariat, șeful de echipă
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
senzația simptomelor radioactive derulându-se violent...! Realizând amenințările primejdioase În care ființa lui să fie distrusă fără autentic motiv de către acest paranoic milițian, făcu o criză de nervi. Ca un bolid sări din scaun, trântind un picior În stomacul călăului, scuipându-l Între ochi...! „Nemernicule...!!” - apucă el să strige după care colegii anchetatorului săriră cărându-i pumni și picioare până ce Îl făcură mototol. Reuși să audă „La arest cu el”, după care căzu În nesimțire! Își reveni după miezul nopții În
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
activiștii comuniști, arestau pe unii țărani Îi punea În căruțele lor, ce venise cu zarzavaturi la piață și-i le atârna plancarde pe spate și În față cu Înscrisul, Speculant. Îi plimba prin străzile centrale ale orașului, făcând zarvă mare, scuipându-i și lovindu-i cu unele obiecte improvizate În timp ce o droaie de haimanale acompania cortegiul. Abuzurile continuând fără oprire, producătorii dela țară au renunțat să-și mai prezinte produsele. O foamete teribilă Își făcea apariția, ce se va dezlănțui În
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
și le-a zis: "Iată că ne suim la Ierusalim, și tot ce a fost scris prin prooroci despre Fiul omului, se va împlini. 32. Căci va fi dat în mîna Neamurilor, Îl vor batjocori, Îl vor ocărî, Îl vor scuipa; 33. și, după ce-L vor bate cu nuiele, Îl vor omorî, dar a treia zi va învia." 34. Ei n-au înțeles nimic din aceste lucruri: căci vorbirea aceasta era ascunsă pentru ei, și nu pricepeau ce le spunea Isus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85112_a_85899]
-
sacrificarea mai puțin dureroasă a porcinelor (lecție practică magistrală, dată unor francezi, În Canada). Bun cunoscător al unor superstiții specifice nouă, românilor, autorul povestește și o Întâmplare hazlie În legătură cu deochiul (o englezoaică a plâns, văzând cum În România persoanele adulte scuipă În aer către un copil preafrumos ca, astfel, acesta să nu fie deocheat). De umor negru este scena În care George Sarry, aflânduse În casa din Bristol a mamei sale, la puține zile de la ieșirea lui din Închisoare, obsedat de
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
constă în felul în care promiți că o să scapi de noi, simpla alungare nemaistingând setea de răzbunare a broscarului. Astfel, unii promit că în fiecare sâmbătă vor fi legați câte doi români în fața primăriei, pentru ca orice italian să-i poată scuipa și lovi cu pietre, puse special la dispoziția lui în cutii reciclabile. Alții promit locuri de joacă pentru copiii italieni, dotate cu cuști în care să fie închiși copiii români, iar odraslele mascalțonilor să-i poată înțepa cu crengi și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
descriu o intimitate hărțuită („sunt unele nopți înguste cât o lamă de cuțit./ viața din jur s-a retras în pântec“), făcând pandant exteriorității oribile din celelalte texte. Inima devine un „terorist fundamentalist“ simetric „șefului“ care „fumează în fața blocului și scuipă“. Nu în interioritate e de găsit deci refugiul. Și atunci, unde? Cel mai probabil, în carte: în citit, în scris. Cartea servește ca spațiu de evaziune, univers compensativ, în care triumful mai este încă posibil. Echivalența parodică între cutare manelist
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
reciclarea unor convenții pe care înaintarea în vârstă nu le poate anula. Alți ani, alte cicluri de clișee. La 7 ani și 4 luni, Alex devine recipientul în care se aruncă violent cerințe școlare epuizante și inepte. Monologul în care „scuipă“ tot felul de clișee - de la Ana are mere la înălțimea unor vârfuri muntoase sau la formule chimice - e o mostră de gândire artificială, excelent susținută de Lari Giorgescu. Automatismele verbale, pomparea minții cu tot felul de enunțuri reținute și redate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
băiețaș, ți-ar plăcea să crezi că ai semănat cu sămânța bună a altora? Dudu se simțise lovit direct în inimă, ochii îi deveniseră roșii. A băut restul berii dintr-o suflare și, apropiindu-se de zincul lucios al barului, scuipă plin de dispreț pe el. Era o jignire neașteptată pentru mușchii de cowboy ai barmanului. Toată lumea aștepta cu bucurie urmările acestei obrăznicii. Barmanul se apropiase calm de pitic, ridicându-l în sus de hăinuța lui albastră, întrebând sarcastic: - Spune-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
Trei bărbați în vârstă îl ajutară să ajungă acasă pe Ringvägen. Rudi i-a rugat să-l pună pe dușumea. Patul lui îngust era ocupat de cărți vechi și obiecte curioase, nevândute încă. O pisică mare a sărit dintre cărți, scuipând către necunoscuți. - Babel, liniște-te, tăticul e cu prieteni necunoscuți, i-a spus Rudi obosit. Unul dintre bărbați aprinsese menora, venea din flăcări un miros unic, miros de Sabat. - E un miros de om fericit, care are ghetele fericirii în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
cazul acesta, doammnă, țin să vă spun că am mai văzut una ca a dumitale o dată, spuse bătrânul. Numai o dată. — O dată e aproximativ corect, replică Sally. Unde? — La o vacă bătrână care tocmai scosese vițelul din ea, explică bătrânul și scuipă într-un strat îngrijit de mușcate. Jos, în cabină, Eva stătea și se întreba despre ce discutau cei doi. Asculta plescăitul apei și duduitul motorului și se gândea la Henry. Nu era în stilul lui să facă așa ceva. Chiar deloc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
când atingea punctul slab. Și acum era pe calea cea bună. 18 — Doamne Dumnezeule! exclamă sergentul Yates. Dar ieri la prânz am mâncat plăcintă cu carne de porc! E prea îngrozitor! Inspectorul Flint își clăti gura cu cafea neagră și scuipă în chiuvetă. Vomitase deja de două ori și simțea că-i mai venea să vomite o dată. — Știam că trebuie să fie ceva de genul ăsta, zise el, cutremurându-se. Pur și simplu știam. Un om care e în stare să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
mai spun de TV, în politică, asa ca să o lăsăm moartă. De asta îți spun citește, verifică, nu cască gură la TV că au și ăștia un interes, țin cu unii și își fac albie de porci adversarii, dar nu scuipi unde mănânci și eu mâncăm cu ea și cu copilul, așa că nu scuip aici. Bun, sunt divorțat, dar asta, cum am spus, nu bârfesc părinții în fața copiilor și nici nu vorbesc de rău morții că Dumnezeu iartă și amintirea lor
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
îți spun citește, verifică, nu cască gură la TV că au și ăștia un interes, țin cu unii și își fac albie de porci adversarii, dar nu scuipi unde mănânci și eu mâncăm cu ea și cu copilul, așa că nu scuip aici. Bun, sunt divorțat, dar asta, cum am spus, nu bârfesc părinții în fața copiilor și nici nu vorbesc de rău morții că Dumnezeu iartă și amintirea lor trebuie să fie bună în ochii și în mintea celor ce rămân. Divorțul
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
Huo USL, babă Trăiască muncă EL rus: Cu noi, cu Gazprom, KGB, tratatul sinorus, comunitatea tuturor independenților. EL UȘA: Ba, amaraților, UȘA e superputere, a dărâmat comunismul, l-a eliberat pe Hodorkovsky, cerșiți bani de la noi și vreți să ne scuipați. Noi suntem demnitatea, democrația, justiția imparțială, hoții la pârnaie. Trăiască Băsescu! La muncă, nu la furat și leorbăiți mai puțin la antene, realități, creați locuri de muncă, daca nu demisionați. Iar voi, ăștia poporul, votați cu cei cu minte, au
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
posibil, dar nici imposibil. Vom trăi și vom vedea, bucuroși vom duce toate, de-o fi pace ori război. Am 70 de ani, am trăit și voi muri că col. Arnăuțoiu, cu arma în mână sau că mareșalul cu suficient scuipat în gură să scuip călâii sau să cânt CĂSUȚA NOASTRĂ CUIBUȘOR DE NEBUNII. Nu mi-e teamă de moarte, toți plătim vama, măcar că mor în picioare, nu de boală sau decrepit, senil. Cât mai am putere o să vorbesc, scuip și
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
Vom trăi și vom vedea, bucuroși vom duce toate, de-o fi pace ori război. Am 70 de ani, am trăit și voi muri că col. Arnăuțoiu, cu arma în mână sau că mareșalul cu suficient scuipat în gură să scuip călâii sau să cânt CĂSUȚA NOASTRĂ CUIBUȘOR DE NEBUNII. Nu mi-e teamă de moarte, toți plătim vama, măcar că mor în picioare, nu de boală sau decrepit, senil. Cât mai am putere o să vorbesc, scuip și o să țin o armă
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
suficient scuipat în gură să scuip călâii sau să cânt CĂSUȚA NOASTRĂ CUIBUȘOR DE NEBUNII. Nu mi-e teamă de moarte, toți plătim vama, măcar că mor în picioare, nu de boală sau decrepit, senil. Cât mai am putere o să vorbesc, scuip și o să țin o armă în mână. SCRISUL E O ARMĂ DINCOLO DE MOARTE. Nu uită, babă, sunt neam de militari, eu insumi ofițer superior în rezervă. Ăștia nu se duc că vitele la tăiere, pleacă în munți și rezista. Poate
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
chiar așa rău, daca nu as fi măritata, am face și noi oarece. EL: Babă, te prostești, oi fi eu singur, dar nu mă dau și știi unul bătut face cât doi nebătuți și care s-a fript cu supă, scuipa și în iaurt. EA: Sufla. Dacă toți ăștia care zic că sunt de dreapta ar fi că ține și nu în palate, numai de fițe, parcă i-aș vota, dar când îi văd așa mi se face greață. EL: Văd
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
e durere, fizică sau morală, rău și umilitor. Sora mai planturoasă, cu niște umbre verzui pe sub halat, după care puteai bănui furoul, apucă seringa, îi îndreptă acul spre acel spațiu dintre vertebre, care lucea de iod de parcă ar fi fost scuipat, și înfipse opintindu-se acul în piele. Se opri o clipă, apoi îl împinse din nou, până se auzi un mic trosnet. Elisabeta gemu într-un fel ciudat, aproape senzual, și apoi începu să suspine. Sora detașă repede acul de
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
numeau tot Ada și Carmina, dar Ada cea de cârpă era a Carminei și Carmina cea împopoțonată era a Adei. Erau păpuși mari, aproape cât stăpânele lor. Garoafa făcuse niște ochi languroși, ceva între o maimuță și Marilyn Monroe, și scuipa pe jos cu blazare. Anul trecut o mai cărase până aici pe hidoasa de Florina, păpușa ei cu ochii scoși, dar acum ne privea cu dispreț. Puia nu se jucase niciodată cu așa ceva, iar Balena, care avusese o negresă, o
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
dinspre craniu o voce groasă: "Ciiine ești tu, străiiiino, și ceee cauți aici?" Dar m-am liniștit și am zâmbit uimită când am văzut capul tuciuriu al Garoafei ieșind, numai rânjet, dintr-una din orbitele craniului. După obiceiul alor ei, scuipa semințe peste tot. Prin acea orbită, care avea fundul spart, te puteai strecura, cu destulă greutate, în țeasta lui Rolando. Interiorul era neted și curat ca al unei păpuși de celuloid, înghesuite, eu și Garoafa puteam sta foarte bine acolo
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
burlane, coturi de sobă. O jigodie de cățea cu țâțe ca ale lupoaicei din Dorobanți clefăia ceva de prin niște ziare mototolite. Vreo trei țigănci și un țigănuș de vreo cincisprezece ani, în uniformă școlărească, stăteau jos pe prispă și scuipau coji de semințe. Băiatul avea o freză tăioasă ca muchea toporului, dată cu ulei și, probabil, cu zahăr în loc de fixativ. Am aflat că Garoafa "e cu mă-sa cu căruțu la sticli goali" și că se întoarce abia diseară. După ce
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]