11,771 matches
-
luptat învingători, Cucerind redute grele. Lupte aprige la Plevna, La Smârdan ori la Vidin, Au aprins în suflet râvna De-a-mplini un plan divin. Dacă țara va vrea vajnici Să luptați spre libertate, Aprigi, mândri, dârji și falnici, Nu vă speriați de moarte Ziua voastră e aproape, Zi din maiul înflorit, Cerul vrea să vă adape Flori pe piept din mal ivit. Cerul vrea să vă aducă Un omagiu de culori, Să se-audă-n vai și-n lunca Marșuri, vesele cântări. Bravi
TRIPLA SEMNIFICATIE A ZILEI DE 9 MAI de GIGI STANCIU în ediţia nr. 1581 din 30 aprilie 2015 by http://confluente.ro/gigi_stanciu_1430376306.html [Corola-blog/BlogPost/384413_a_385742]
-
printre noi, fiind după Sanda a doua deținută fără condamnare. Era jucăria noastră vie, trecea din brațe-n brațe, era o dulceață de fetiță. La un moment dat a început să slăbească, să nu aibă poftă de mâncare, ne-am speriat și am hotărât să o botezăm. În taină, soeur Marguerite a botezat-o ascunzându-ne după paturi. Eu am ținut-o în brațe, i-am fost nașă, am spus Crezul pentru ea, m-am lepădat de Satana și m-am
MĂRTURISITORII – MINUNI. MĂRTURII. REPERE – CÂTEVA CONSIDERAŢII ŞI REFLECŢII de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 32 din 01 februarie 2011 by http://confluente.ro/Marturisitorii_minuni_marturii_repere_cateva_consideratii_si_reflectii.html [Corola-blog/BlogPost/341670_a_342999]
-
a corpului nu mă ajuta. Alternam între friguri și călduri. „O răceală”, am gândit tot timpul. M-au verificat ORL-iști, pneumologi și nimănui nu-i era clar pe unde/ce era exact. Patru zile a durat toată povestea. Eram speriat cumplit. Nu pentru că mă băteam cu un microb, ci pentru că microbul mă împiedica să mă mișc, să fac exerciții cu mâna și piciorul care erau afectate. Nu știu cum mi-am revenit. Nu știu ce-a fost. Știu când mi-am revenit
„La patru zile după operație, am început să fac febră...” Eu nu vreau să-i iertăm niciodată by https://republica.ro/zla-patru-zile-dupa-operatie-am-inceput-sa-fac-febra-eu-nu-vreau-sa-i-iertam-niciodata [Corola-blog/BlogPost/337985_a_339314]
-
credeam că o să dureze măcar o săptămână. Pentru următoarele luni o să îmi salveze fundul de nenumărate ori. Încep să întâlnesc oamenii din sistem. Vorbesc cu mine ca și cum aș fi important. Mă bufneste râsul de fiecare dată. Șeful de la Securitate mă sperie spunându-mi Excelentă. Râd ca prostul de unul singur pentru câteva minute. Vine și Simona. Peste câteva zile o să avem o întâlnire antologică cu un ambasador pe care o să îl bolunzească accidental cu cămeșa ei un pic decoltată și o să
Un fost secretar de stat din cabinetul Cioloș își publică Jurnalul by https://republica.ro/un-fostul-secretar-de-stat-din-cabinetul-ciolos-isi-publica-jurnalul-zam-primit-urmatoarea-scrisoare-sub [Corola-blog/BlogPost/337742_a_339071]
-
Excursii s-au mai făcut și la Meteora, dar când Ani a auzit că sunt peste 600 de scări de urcat am renunțat, picioarele nefiind valabile pentru un asemenea efort... Spre seară am ieșit în oraș pentru mici cumpărături alimentare. Speriați de știrile de la televizor care anunțau demonstrații de stradă... înaintăm timizi spre centru orașului. Nu vedem insă niciun polițist. Măcar să vedem cum arată uniforma lor. Duminică, 17 iunie. Zi de votări aici. Se arată la televizor... dar noi nu înțelegem
O VACANŢĂ ÎN GRECIA de IOAN NICOARĂ în ediţia nr. 609 din 31 august 2012 by http://confluente.ro/Ioan_nicoara_o_vacanta_in_grecia_ioan_nicoara_1346406992.html [Corola-blog/BlogPost/350848_a_352177]
-
bine, Carmen? De acord cu tine! Așa nu mai merge! Acum câteva seri, am avut o discuție importantă cu nevastă-mea. E hotărâtă să divorțeze. Sunt de acord, vom începe formalitățile iar noi ne vom muta împreună. Nu, nu te speria, nu în vilă, deocamdată. Voi închiria ceva. Cât privește studiile tale îți propun să mai aștepți va veni și ziua aceea. Deocamdată să ne gândim să devenim o familie. — Da, îmi place, Cristi! Sunt de acord să amân facultatea dar
SĂ NU UIȚI TRANDAFIRII CONTINUARE de VIORICA GUSBETH în ediţia nr. 2037 din 29 iulie 2016 by http://confluente.ro/viorica_gusbeth_1469810960.html [Corola-blog/BlogPost/383747_a_385076]
-
se cheamă „cosași”, de parcă ar fi trei cosași care merg unul după altul ... - Ce frumos lucesc ... De ce lucesc stelele așa de frumos? - De ce ? Cred că din cauza văzduhului. Vântul suflă aerul, și de aceea stelele par a clipi. - Vai !! M-am speriat ! Uite a căzut o stea mare, ca o flacără! Dacă pică pe noi ? - Nu-ți fie frică. Acelea nu-s stele, sunt doar niște pietre care vin din cer și se aprind când de izbesc de văzduhul de deasupra noastră
CERUL ÎNSTELAT de VIOREL DARIE în ediţia nr. 2271 din 20 martie 2017 by http://confluente.ro/viorel_darie_1489995629.html [Corola-blog/BlogPost/379961_a_381290]
-
se prefac indiferenți. Revin de mii de ori în acea comunicare aruncând câte un lest către celălalt, scoțându-l din starea de bine pe care cu greu și-o reface. Nevoia de a răni e uriașă la oameni și mă sperie de multe ori, indiferent cât de echilibrată sunt. În tot acest haos interior simt de multe ori cum se așterne liniștea protectoare a jocului tău cu mine de-a adevărul și chiar dezlegi multe din nodurile misterului acela dureros. Totuși
de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 2267 din 16 martie 2017 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1489694910.html [Corola-blog/BlogPost/374114_a_375443]
-
și plănuiește să plece singur prin țară o vreme, după ce termină și psihoterapia. Din când în când mai stăm de vorbă și reiese că, în toți anii din urmă, munca a fost preocuparea sa de căpătâi și că era mereu speriat că nu va fi la înălțime, că, de fapt, e un impostor și că poziția lui la vârf e mai mult o întâmplare fericită decât un merit. A muncit ca un disperat ca să ajungă sus și să fie demn de
Workaholicii sunt niște nefericiți. De unde vine dependența de muncă și cum se tratează by https://republica.ro/zde-abia-astept-ziua-de-luni-sa-ma-intorc-la-birou-cei-care-muncesc-ca-disperatii [Corola-blog/BlogPost/337904_a_339233]
-
Nici nu vă închipuiți cât de mult m-ați ajutat. Când voi veni și tu mă vei primi în casă, curtezanul nu va ști unde am dispărut, el nu are să-și închipuie că eu sunt în casă și are să se sperie foarte tare. Și câteva spaime de acestea s-ar putea să-l lecuiască de intențiile lui drăgostoase. - Dragii Moșului, mă bucur că am mai făcut o faptă bună și mă retrag la coliba mea din vârful muntelui. Și a dispărut
BETTY, CĂPRIOARA DIN GRĂDINA NOASTRĂ de OVIDIU CREANGĂ în ediţia nr. 96 din 06 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Betty_caprioara_din_gradina_noastra.html [Corola-blog/BlogPost/348175_a_349504]
-
noi superstițioși ne căutam de mărunțiș. N-aveam un chior. Te-am așteptat să vii. Știi, anul trecut, au tăiat mesteacănul. N-am avut cui spune durerea. Uite, Geani, galben-verde! și uite... foc!, foc!... Geaniii, arde! Săriți! - Taci, fă, că sperii copilul! - se răsti spre ea, Pandele. Mare scofală, un câmp cu rapiță și câțiva maci înfloriți. Te-ai smintit? Unde vezi tu că arde? - Las-o-n durerea ei! O cunosc. Un suflet rătăcit - interveni Zîna. Autoritatea din glasul bărbatului
PUZZLE de MIHAELA SUCIU în ediţia nr. 1676 din 03 august 2015 by http://confluente.ro/mihaela_suciu_1438610553.html [Corola-blog/BlogPost/345019_a_346348]
-
în ochii lui se mai oglindeste încă lacrima perechii lui rămasă pe un țărm care se îndepărtează sufletul lui plânge până când nu se mai aude chemarea stolului pierdut între cer și pământ și între două țărmuri rămas al nimănui se sperie de el însuși un zbor de rutină nu-i pasă de nori și nici de fulgere sufletul lui este deja plecat pe alt drum cum s-a întamplat se întreabă ceilalți cocori era doar un zbor de rutină la care
DESPĂRŢIREA DE EA... de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 259 din 16 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Despartirea_de_ea_.html [Corola-blog/BlogPost/348137_a_349466]
-
soarta ca pe un dat așa cum vine, el, poetul, creatorul lor, este un revoltat în sine care „terorizează’’ arzând prin cuvântul scris. Fiind învăluită în blândețea misterioasă a unei nopți de început de lume (a fi) și duritatea care te sperie și te face să te retragi în sine, afișând în exterior ridul adânc săpat pe chipul îmbătrânit înainte de vreme, ce se bucură în nerușinarea zbârcită și rânjetul lui a nu fi, poezia lui George Filip este o alegorie a hâdului
GEORGE FILIP LA 77 DE ANI. LA MULŢI ANI, POETE! de MUGURAŞ MARIA PETRESCU în ediţia nr. 1922 din 05 aprilie 2016 by http://confluente.ro/muguras_maria_petrescu_1459853537.html [Corola-blog/BlogPost/344631_a_345960]
-
aruncate. Iar peste tot... amenințările disperate ale monitorului general cu liniuțele la catastif. Într-un cuvânt, balamuc infernal. Hărmălaia nu putea să nu ajungă la urechile domnului Arsu, care și-a pus mâinile în cap când a intrat în clasă. Speriați, toți beligeranții s-au bulucit în bănci, cu mâinile la piept. Ca și cum ar fi fost țepeni de când veniseră la școală. Pe fața fiecăruia se citea inocentul „eu n-am făcut nimic!”. Numai bietul Mihăiță și-a asumat responsabilitatea, ca un
DOMNUL FUSULAN-3 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1746 din 12 octombrie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1444657681.html [Corola-blog/BlogPost/373092_a_374421]
-
Vai, cum să fac așa ceva? Domnule Condurache, dar ce credeți despre mine? Cum așa? o făcu profesoara pe indignata, cu toate că abia aștepta această invitație sugerată și în cancelarie. - Eu cred lucruri bune, dar ce credeți dumneavoastră despre mine de vă speriați așa de tare? Georgeta încerca să joace un pic de teatru, să pară supărată pentru această propunere, chiar dacă murea de dorință și curiozitate să-i viziteze casa profesorului Condurache, despre care auzise prin cancelarie că primește la el acasă eleve
PROFA DE ISTORIE de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1051 din 16 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Iubire_interzisa_cap_ii_par_stan_virgil_1384584987.html [Corola-blog/BlogPost/363157_a_364486]
-
așa ceva. Deși odată,omorâse un om cu cazmaua. Așa că ar fi putut fi .... - La ce oră ați descoperit cadavrul ? - Nu știu exact,pe la 9, azi de dimineață. - La 9 ?! Ați sunat la Poliție abia peste o oră. - Da...M-am speriat foarte tare,am alergat la hotel și l-am anunțat pe Micki . Nici aici nu mințea. Chiar se speriase. Era actriță de ceva timp ,jucase și în filme în care se petreceau crime ,dar priveliștea oferită de realitate era mult
VIAȚA LA PLUS INFINIT (17) de DAN GHEORGHILAȘ în ediţia nr. 1878 din 21 februarie 2016 by http://confluente.ro/dan_gheorghilas_1456040940.html [Corola-blog/BlogPost/370096_a_371425]
-
Nu știu exact,pe la 9, azi de dimineață. - La 9 ?! Ați sunat la Poliție abia peste o oră. - Da...M-am speriat foarte tare,am alergat la hotel și l-am anunțat pe Micki . Nici aici nu mințea. Chiar se speriase. Era actriță de ceva timp ,jucase și în filme în care se petreceau crime ,dar priveliștea oferită de realitate era mult mai infiorătoare. - Adică pe soț ? Și dumnealui unde se afla la ora aia ? - În camera lui ,216 ! La capătul
VIAȚA LA PLUS INFINIT (17) de DAN GHEORGHILAȘ în ediţia nr. 1878 din 21 februarie 2016 by http://confluente.ro/dan_gheorghilas_1456040940.html [Corola-blog/BlogPost/370096_a_371425]
-
fumul zăpezii, tu, mi-ai fost găsită precum o frumoasă zână adormită. Cu privirea către al ei salvator, tânăra îi răspunse lin, încetișor, c-al ei pețitor dintr-un sat, departe voia să o ducă acasă prin noapte, iar caii, speriați de viscol, trecând pe-o colină sania înclinară, ea căzu pe dată, iar ei nu simțiră... -Azi-noapte, câinele meu te-a găsit după al său lătrat iute am venit, și-n omătul proaspăt eu am răscolit, și apoi în casă
MOVILA MIRESII de CORNELIA VÎJU în ediţia nr. 412 din 16 februarie 2012 by http://confluente.ro/None_cornelia_viju_1329377253.html [Corola-blog/BlogPost/345073_a_346402]
-
nu am vrut să mai mănânc. Probabil că mă durea sufletul de două ori: o dată pentru că regretam ceea ce am făcut și o dată că eram pedepsită. Începusem să slăbesc în primele două zile și eram palidă la față. Părinții s-au speriat și a treia zi mi-au dat voie afară. Cât despre afacerea cu tutunul, nu-mi plăcea să merg la cules și nici să înșir cu andreaua pe sfoară sau sârmă foile de tutun pentru că aveau ceva lipicios pe ele
TIMPUL FRUCTELOR ŞI VREMEA AMINTIRILOR de VASILICA ILIE în ediţia nr. 1986 din 08 iunie 2016 by http://confluente.ro/vasilica_ilie_1465371511.html [Corola-blog/BlogPost/366146_a_367475]
-
Se pare că ei au ceva în cercul nostru. Ce? Încă nu știu, dar o să aflu. - Eu sper să nu le mai văd fețele, adăugă și Marius. Oamenii ăștia par foarte ciudați și de ocolit. - Pe mine m-au cam speriat, adăugă Elena, cu teama în glas. Cine mă conduce până acasă? Inu privi spre Alla, clar nu avea de gând să plece cu Elena în acest moment. Daniel privi spre Inu, începu să îl macine tot mai mult secretul lui
SHARP, O ÎNTRUCHIPARE A MINŢII? de AGA LUCIA SELENITY în ediţia nr. 1766 din 01 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/aga_lucia_selenity_1446335101.html [Corola-blog/BlogPost/353308_a_354637]
-
-a - IV-a pățeau la fel. Atunci, fiind deja primăvară, cald, ne întâlneam toți băieții în curtea școlii, unde începeau niște miuțe de fotbal fără de sfârșit. Rar de tot, spre seară, se trezea din somn d-l învățător, ne mai speria cu prezența sa în curte, făcând să fugim toți, ca potârnichile, în clasă. Taman la timp, ca d-l Sheffel să ne dea tema pentru acasă. După aceea eram liberi să plecăm. Știu că, chiar când să luăm vacanța, d-
ÎNVĂŢĂTORUL SHEFFEL de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1347 din 08 septembrie 2014 by http://confluente.ro/viorel_darie_1410157794.html [Corola-blog/BlogPost/349420_a_350749]
-
țintuită într-un cărucior cu rotile. dependent de iubire nu poate ieși în lume oricum; uneori miroase a transpirație. când se așează la cozi emoționale aerul devine greu apasă memoria cuvintelor și zvonul nebuniei umblă molipsitor printre oameni; când e speriat de moarte poemul se chircește febril inima lui se înfoaie a porumbel și năvălește afară. dă târcoale ochiului apoi față în față așteaptă câteva semințe de mărturisire. mă uit în oglindă și îmi zâmbesc cel mai bine merg pe vârfuri
CARMEN TANIA GRIGORE de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 251 din 08 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Cartea_cu_prieteni_v.html [Corola-blog/BlogPost/367352_a_368681]
-
un răspuns lămuritor despre sine. - Despre ce asemănare vorbeai, Iulia? Te referi la fetiță presupun, dar nu pot distinge bine trăsăturile, preciză Tinu cu tristețe în glas, mângâind fruntea și părul Danielei. Fetița se retrăsese, mai întâi, părând a se speria de ochelarii mari, fumurii, pe care-i purta acel domn din fața ei. S-a lăsat apoi mângâiată și își muta vioaie ochișorii de la Iustin la Iuliana și invers, zâmbindu-le ghidușă. - Da, Iustin! La fetiță mă uitam... Este atât de
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII (13) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1607 din 26 mai 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1432661878.html [Corola-blog/BlogPost/343306_a_344635]
-
din parcul Romanescu, dacă-ți amintești... Erai cam de vârsta ei... Ce asemănare formidabilă! Mulți care te vedeau..., adu-ți aminte ce ne povestea mama! Te întrebau: cum te cheamă, fetiță? Te supărai și făceai așa de urât, că se speriau... - Gata, Iulia! Este de ajuns, încheie Iustin discuția, ușor iritat. Câți anișori ai tu, fetiță drăgălașă? Vrei să-mi spui? se întoarse el spre copila care-i privea mirată, cu același zâmbet ghiduș. - Eu am..., am doi ani și nouă
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII (13) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1607 din 26 mai 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1432661878.html [Corola-blog/BlogPost/343306_a_344635]
-
încercări de furt, fraudă sau altceva legat de violarea patrimoniului. Trunchiurile sau cioatele care se înălțau deasupra terenului, accidentat sau nu, în picioare sau efectiv aplecate de ziceai că așa se “ născuseră”, aveau forme ciudate, unele parcă erau făcute să sperie, excrescențe lemnoase cum sunt la noi buturile de copaci crescute în locuri sălbăticite, unde natura sculptase adevărate “opere de artă” frizând un imaginar bezmetic, hâd și tenebros, cu clișee ale unei vegetații populând misterios altă parte de univers decât al
RUINELE, BUNURI NAŢIONALE!... de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 180 din 29 iunie 2011 by http://confluente.ro/Ruinele_bunuri_nationale_.html [Corola-blog/BlogPost/367257_a_368586]