3,756 matches
-
o greață a rimelor. Abia mai târziu am citit rimele austere, retractile ale lui Theodor Kramer 1 și Inge Müller2. Simțeam în ele o pulsație stăpânită, vulnerabilă, de parcă felul acesta de a rima făcea să-ți zvâcnească răsuflarea în cutia tâmplelor. Poeziile lor m-au subjugat, le știam pe de rost cu zecile, fără să le fi învățat vreodată dinadins. Ele priveau îndeaproape viața mea, da, asta era, îmi vorbeau și se învățau pe de rost de la sine. Îmi plăceau atât
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
două ori în toți acei ani am așezat un scaun la perete, m-am suit pe el și mi-am plimbat degetele peste Cheie. Voiam să verific dacă sub lacul ei era cu adevărat numai din lemn. Îmi simțeam zvâcnind tâmplele, pulsul și inima până în vârful degetelor de la picioare. În cameră liniștea zvâcnea și ea, iar Cheia era la pipăit precum pielea unor cățeluși cărora inima le bate în burtă când îi iei în mână și-i ridici din cuibul lor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
nu știu decât să imit gestul citirii. Nu mă pricep să citesc cu-adevărat. Numai tu poți face lucrul acesta. Uită-te bine la mine! Mai întâi întorci craniul cu fața spre tine și-l apuci cu ambele mâini de tâmple. După ce mi-a arătat cum să-l țin, mi-a aruncat o privire să vadă dacă am înțeles. — Apoi îi privești atent fruntea. Te concentrezi bine, dar fără asprime. Ușor, ușor. N-ai voie să-ți iei ochii de pe el
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
altădată, considerând că nu au legătură directă cu ceea ce mă interesa. — Îmi pare rău, dar Atlasul ilustrat al mamiferelor se consultă doar în sala de lectură și nu vi-l pot da acasă, spuse ea, scărpinându-se cu pixul la tâmplă. — Mă interesează mult acest atlas și este foarte important pentru mine să-l pot răsfoi puțin. Vă promit că-l aduc mâine dimineață. Stați liniștită, nu o să vă creez nici un fel de probleme. — Seria aceasta de atlase este foarte solicitată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
am concentrat iar, încercând să scot vreo reminiscență din fosta mea lume. Imposibil! Carapacea se întărise ca piatra. Începuse să mă doară iar capul. Despărțirea de Umbră mi-a fost fatală. Iarna îmi congelase sufletul. Mi-a pus mâna pe tâmplă. — Stai liniștit acum. O să ne gândim altădată. S-ar putea ca între timp să-ți amintești ceva. O să mai citesc un vis. Ultimul pe ziua de azi. — Ești obosit. Mai bine lasă pe mâine. Nu e cazul să te stresezi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
ți-am mai spus asta! Mi-e frică să nu-i pierd. Țin foarte mult la ei. — Aha! Fata își atârnase lucrurile la uscat în baie: fusta, bluza, sutienul, chiloții. Toate erau roz. Singurele obiecte ce mi se ofereau privirilor. Tâmplele îmi zvâcneau de durere. Nu mi-a plăcut niciodată să văd chiloți și ciorapi în baie. N-aș putea spune că mă deranjează, dar pur și simplu nu-mi face plăcere. Mi-am șamponat părul, m-am spălat repede, m-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
Mi-am dat jos sombreroul și m-am examinat în multitudinea oglinzilor din baia lui Jayne (fiecare o avea pe a lui), analizându-mi părul din mai multe unghiuri. Îl vopsisem cu o zi înainte ca să acopăr firele albe de la tâmple, dar mi-era și teamă că urma să-mi cadă, ca al tatei, deși Joelle, coafeza mea, insista că pierderea podoabei capilare se trăgea din ramura de familie a mamei. Nu știu de ce, „aurita noapte de toamnă“ era o frază
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
bine îmbrăcați își aruncă priviri tot mai arzătoare la serate literare, pe terenuri de crichet și în săli de bal, se despart într-o haltă de diligență în timp ce copacii se despoaie melancolic în jurul lor și se reîntîlnesc peste ani, cînd tîmplele li s-au albit, dar flăcările din ochi nu li s-au stins. Probabil că n-ar trebui să fiu atît de dur ; e o romanță OK. Atîta doar că n-are nici o legătură cu Jane Austen. Ce-i drept
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
lapte și iaurt sau capacele de butelii numerotate și înșiruite cu zile înainte? În paralel cu aceste umilințe cotidiene, scribii rușinii se afundau în mocirla laudelor nefondate. Oare chiar erau orbi la aceste realități, oare li se punea pistolul la tâmplă ca să laude Conducătorul și partidul în acele vremuri de restriște? Putem răspunde că nu. Ei o făceau din cel mai abject oportunism. Unii magistrați care astăzi pozează în mari democrați ar trebui să-și aducă aminte de anchetele la care
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
Omagiu tovarășului Ceaușescu, Editura Politică, București, 1973, p. 408) „Aceasta-i patria: izvor de imn Cântat cu-nflăcărarea unei ginte Ce din trecut și până-n comunism Un liber drum din vrerea ei și-aprinde. Aceasta-i Patria: un dor lucid, Tâmpla de vis a omului prin care Toți ne simțim o țară și-un partid, O unică ființă luptătoare.“ („Aceasta-i patria“, Scînteia, 7 decembrie 1977) „În tonul grav al poemelor eminesciene, dedicate ființei, civilizației și vitejiei acestui neam, trebuie citite
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
socialiste, revoluționare. Materialismul întemeiază și dezvoltă încrederea optimistă în forțele transformatoare și în capacitățile de cunoaștere ale oamenilor, făuritori conștienți ai propriei lor istorii.“ (Era socialistă, nr. 20, octombrie 1976) TUDOR Corneliu Vadim „Și multe zăpezi l-au albit pe tâmple Și-atâtea adânci nedreptăți l-au durut Tăind pentru noi pârtii largi către viață El steagul de foc tot mai sus l-a ținut Astfel și-a urmat Ceaușescu destinul Cu-o dragoste vie de oameni în piept Astfel nu
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
naștere la locul cel mai de preț printre sărbătorile noastre de peste an. Scriitorii, cu simțul lor adânc pentru ce a fost, ce este și ce trebuie să fie poporul din care cresc, au înțeles de la bun început să-și lipească tâmpla de gândul acesta măreț, să lucreze în sufletul maselor largi pentru ridicarea unui monument.“ („Cinstind un om, sărbătorim o țară“, Luceafărul, 30 ianuarie 1988) GHECIU Radu, critic muzical „În acest sens, poate că nu va fi niciodată îndeajuns prețuit rolul
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
în întregul proces de urbanizare, în conturarea zonelor reprezentative ale orașelor noastre.“ („Valorile simplității și ale optimismului colectiv“, Scînteia, 7 octombrie 1984) LILĂ Ion „I se închină munții, i se închină câmpiile, El este conducătorul înțelept al cetății. Sub lumina tâmplei sale, Patria stă întreagă, neprihănită. El transformă Corăbiile visului în realitate. Istoria noastră nu a mai trăit un asemenea timp fericit Timp comunist, suind spirale înalte de flori roșii. Ne scriem sufletul în trei cuvinte: Partidul, Ceaușescu, România!“ („Omagiu“, Săptămîna
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
România literară, 20 iulie 1972) LUPȘANU Marin „Oameni simpli care vă câștigați sincer pâinea zilnică v-ați gândit în clipele voastre de fericire la câtă tensiune poate trece prin inimă primului nostru bărbat politic? Dacă nu ridicați-vă mâna la tâmplă și veți simți șiroind grijile patriei. A fi la cârma țării înseamnă a avea gravate pe chip nopțile ei de nesomn în așa fel încât în funcție de rotația vieții noastre să fie văzute și din trecut, și din viitor, a fi
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
circuitul de valori al artei universale, dă chezășie îndeplinirii acestor nobile scopuri.“ (Arta, 11/1977) PORUMBARU Simache „Poetul, dacă urcă această treaptă sfântă Pe brațe de luceafăr, cu ochii în fântâni, Partidul viu e-ntr-însul, chiar dacă nu cuvântă Lumina poeziei sub tâmple de bătrâni.“ („Poetul și partidul“, Scînteia tineretului. Supliment literar și artistic, 12 decembrie 1982) PREDA Dumitru „Iulie 1989. Anotimp al rodniciei muncii și pământului românesc. O țară - România - și poporul ei - poporul român - făuresc cu demnitate, în deplină independență istoria
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
în documentări, să vadă tot ce se realizează în zeci de puncte de muncă de pe harta țării, și mai ales să cunoască conștiința acelora care le realizează: adică oamenii de azi.“ (Teatrul, decembrie 1972) ȘTIRBU Constantin „Țară spun și-n tâmplă îmi zvâcnește Albă nesfârșirea cât exist Și înalt deasupra mea rotește Dinspre zori drapelul comunist.“ („Țării“, Familia, decembrie 1972) TĂNASE Al. „Ctitorii României moderne, cu sabia sau plugul, cu mistria sau condeiul, cu întreaga putere a gândului și a simțirii
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
Născut în 1918, El se numește: Nicolae Ceaușescu. Trebuie să fi fost O lumină atunci, Un curcubeu în culori - trei: A sângelui, a grâului, a cerului. Se roti peste sat, marginea sa De vis punând-o Aproape de ochii lui, de tâmpla lui, De inima sa care șoptea un cântec. Arcul acela trecu maiestuos și înalt Carpații, Învălui ape și gânduri, lăsându-și temelia pe miriștea vie, în loc binecuvântat, sacru nouă: Alba-Iulia! Născut în anul Unirii, revoluționar român, comunist român, de-o
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
deranjează, aș îndrăzni să-Ți cer un autograf. E pentru soția mea. E o fană înfocată a Ta. Dumnezeu s-a uitat spre tine, fără să-mi dea nici cea mai mică atenție. Apoi s-a frecat cu mâinile la tâmple, a aruncat bățul în lac și s-a ridicat să plece. Vezi, L-am supărat, am spus. Dar tu erai hotărâtă să obții ceea ce-ți doreai. Stai, Doamne, ai spus tu. Nu cer mult. Doar o nimica toată. O
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
te-am mai văzut și-n aia-n care făceai pă prostu, la antenă. Aia-n care-ți pusesei matale șapcă de prost și făceai pă prostu. Semănai cu ăla, cu, cum îl cheamă. Doamna cu batic duce mâna la tâmplă și se freacă insistent. E clar, are un lapsus. Se uită prin magazin, căutând răspunsul printre cei prezenți. Eu știu la cine se referă, dar n-o ajut. Pentru ultima oară, fac apel la rațiune și-i explic cum stau
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
și încordează bicepsul. Își pune pe față o expresie feroce, numai bună de pozat. Exact în momentul în care e gata să apese pe buton, telefonul sună. Ferdinand devine derutat, apoi răspunde. Reușește cu greu să-și apropie aparatul de tâmplă, ținându-l între degetul mare și mijlociu. Da, mami. Vocea lui se pierde ca un tunet distant printre munți în timp ce pleacă spre vestiar. Oliver se plimbă prin sală, nehotărât. Se oprește în dreptul meu și-și plimbă privirea pe bicicleta înțepenită
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
așteptaseră, pe el și pe soția lui, Silvia, de Crăciun la Bugaz, dar ninsoarea îi împiedicase să vină. Paul îl recunoscu cu greu. Într-o singură zi, șeful de gară se gârbovise, ca sub o povară nevăzută, și îi albiseră tâmplele. Se întoarseră împreună lângă femei, Paul aducând un pachet cu răcituri pregătite de Silvia. Mâncară, printre lacrimi și suspine, tot povestindu-și plecarea precipitată și călătoria forțată. Dar până să se ducă la culcare, a trebuit să aștepte ca vagoanele
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
De ce? Un tânăr soldat sovietic, care tocmai fusese parașutat, ridicase o barieră pe linia ferată. Și ce se întâmplase cu acest soldat, știa? Da, știa. Spuneți, ce. În timp ce duceau tratative ca trenul să plece, o piatră mare îl lovise în tâmplă și el se prăbușise. A fost ucis cu pietre de mulțime... Luase parte la acest linșaj? Nu, nu luase... Avea martori? Nu cunoștea pe nimeni dintre cei care erau în tren... Și, dacă nu participase, de ce se menționa atunci în
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
acești cuceritori și nu puteau înțelege ce se întâmplă. Cadrele care au fost în unitate, au fost reținute mai multe zile la sediile unităților, inclusiv femeile de serviciu și secretarele.La unele Inspectorate, erau conduse la toaletă cu pistolul la tâmplă și amenințați continuu cu moartea. Din relatările făcute de un fost coleg de muncă, atât militarii conduși de ofițeri, cât și așa zișii revoluționari, care erau înarmați cu arme și muniții din depozitul Inspectoratului și care nici nu știau să
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
aceste motive, de multe ori dormeam pe câte un fotoliu sau scaun pe holuri, numai eu știu cum suportam. Tot pentru aceste motive nu am îndrăznit să mă căsătoresc până la supra-majorat, până a început să-mi crească peri albi pe la tâmple, de frică să nu-mi repartizeze Dumnezeu vreo ființă care sămi sforăie. Insă, bag seamă că de ce ți-e frică de aia nu scapi. Făcusem eu probă cu dânsa înaine, dar nu am auzit-o sforăind, sau poate că eram
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
mai valorează mare lucru, adică „prea multă gălăgie pentru nimica-mare...” În cei douăzeci de ani scurși între primul și al doilea război mondial, guvernele românești n-au încetat să pună bilateral și internațional problema retrocedării. Deși cu arma sovietică la tâmplă, în anii ’60-’80, guvernanții de la București au înfruntat pe mai marii de la Moscova cerând retrocedarea tezaurului. Din ’90 încoace, nu s-ar putea spune că guvernele românești nu s-au preocupat de repunerea în dezbatere bilaterală și internațională a
Românii şi politica externă rusească : un secol din istoria Tezaurului românesc "păstrat" la Moscova : (studiu şi documente) by Viorica MOISUC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100997_a_102289]