11,725 matches
-
tenis de câmp de la Wimbledon din 2010, câștigată de spaniolul Rafael Nadal; de asemenea, a participat la Cupa Mondială FIFA 2010 unde echipa Spaniei a primit trofeul de campioană mondială. La 19 iunie 2014, regele Juan Carlos a abdicat, pe tronul Spaniei urcând fiul lui și al Sofíei, regele Felipe al VI-lea și soția acestuia, regina Letizia. Cu toate acestea, după abdicare, Juan Carlos și Sofía și-au păstrat titlul onorific de rege, respectiv regină, potrivit unui decret regal în
Regina Sofía a Spaniei () [Corola-website/Science/309124_a_310453]
-
al IV-lea a murit pe 3 aprilie 1173, fratele său, Mieszko al III-lea, a fost ales Mare Duce al Poloniei. Politica lui s-a concentrat pe menținerea puterii depline, în calitate de cel mai vechi supraviețuitor al dinastiei. În ciuda succesiunii tronului din Cracovia, nou Mare Duce a rămas în Polonia Mare, în timp ce Polonia Mică a fost condusă de Henric Kietlicz, ca guvernator numit de Mieszko. Au fost introduse măsuri fiscale dure, care nemulțumeau magnații din Polonia Mică. Pe de altă parte
Mieszko al III-lea al Poloniei () [Corola-website/Science/330621_a_331950]
-
cumnatul său Soběslav al II-lea, care totuși a refuzat să-l ajute. Mieszko a fost obligat de circumstanțe să se întoarcă în Germania. A obținut atenția Împăratului Frederick Barbarossa, care i-a oferit ajutorul său pentru restaurarea lui pe tronul polonez, după un tribut de 10.000 de bucăți de argint, o sumă pe care Mieszko nu a reușit să o strângă. În cele din urmă, în Pomerania, celălalt cumnat al său, Ducele Boleslau I, a acceptat să-l ajute
Mieszko al III-lea al Poloniei () [Corola-website/Science/330621_a_331950]
-
s-a retras la Kalisz, fără a mai aștepta trupele din Silezia, care au venit în ajutorul lui, conduse de Mieszko Picioare Zgomotoase și de Jarosław de Opol. Bătălia de la Mozgawą, l-a convins pe Mieszko că, pentru a obține tronul cu violență, a fost un lucru extrem de dificil, astfel, a început negocierile cu văduva Marelui Duce din Znojmo. În 1198, i s-a permis în cele din urmă să se întoarcă în Polonia Mică, dar a fost obligat să cedeze
Mieszko al III-lea al Poloniei () [Corola-website/Science/330621_a_331950]
-
a fost forțat să renunțe la o parte din puterea sa. A murit la scurt timp după aceea. În acel moment, a supraviețuit tuturor fraților și fiilor săi, cu excepția lui Vladislav al III-lea Picioare Groase, care la urmat la tronul polonez, în calitate de Mare Duce și de Duce în Polonia Mare. În jurul anului 1136, Mieszko s-a căsătorit prima dată cu Elisabeta, fiica Regelui Béla al II-lea al Ungariei. Cei doi au avut împreună cinci copii: În 1154, Mieszko s-
Mieszko al III-lea al Poloniei () [Corola-website/Science/330621_a_331950]
-
baronul Friedrich von der Trenck, un om ale cărui aventuri au inspirat opere literare scrise de nume mari, cum ar fi Victor Hugo și Voltaire. Fratele ei Frederic al II-lea a aflat de căsătoria ei după ce a urcat pe tron în 1740 când sora lui a rămas însărcinată. Plin de furie a trimis-o la mănăstirea Quedlinburg, o mănăstire protestantă unde adesea femeile aristocrate nășteau copii din afara căsătoriei. Frederic al II-lea a anulat căsătoria și von der Trenck a
Anna Amalia a Prusiei () [Corola-website/Science/323886_a_325215]
-
Felipe al VI-lea de Bourbon și Grecia ("Felipe Juan Pablo Alfonso de Todos los Santos de Borbón y de Grecia") (n. 30 ianuarie 1968, Madrid) este actualul rege al Spaniei. A urcat pe tron la 19 iunie 2014, după abdicarea tatălui său, regele Juan Carlos I. Felipe s-a născut la Madrid, fiind al treilea copil al regelui Juan Carlos și al reginei Sofia. Are două surori mai mari, Infanta Elena și Infanta Cristina
Felipe al VI-lea al Spaniei () [Corola-website/Science/310402_a_311731]
-
fete: Felipe este nașul a cel puțin șapte copii: La 19 iunie 2014 tatăl lui Felipe, regele Juan Carlos I al Spaniei a abdicat în favoarea lui Felipe, care a fost înscăunat rege al Spaniei în aceeași zi. După urcarea la tron, acesta a devenit cel mai tânăr monarh al Europei, fiind cu nouă luni mai tânăr decât regele Willem-Alexander al Țărilor de Jos. Ca rege, Felipe are puteri politice limitate, Constituția din 1978 arătând că monarhul “arbitrează și mediază funcționarea instituțiilor
Felipe al VI-lea al Spaniei () [Corola-website/Science/310402_a_311731]
-
moștenitor a patru dintre casele regale importante din Europa, a realizat o uniune personală a unor teritorii întinse și dispersate, incluzând Sfântul Imperiu Roman, Aragon, Castilia, Napoli, Sicilia, Țările de Jos și coloniile spaniole din Americi. Când a renunțat la tron, și-a împărțit ținuturile între fiul său, Filip al II-lea al Spaniei, și fratele său, împăratul Ferdinand I. A fost fiul lui Filip I al Castiliei și al Ioanei de Castilia. Bunicii lui din partea tatălui au fost împăratul Maximilian
Carol Quintul () [Corola-website/Science/299322_a_300651]
-
nu este un oraș, este un univers"” ("Lutetia non urbs, sed orbis"). Dar Carol a moștenit și tradiționala rivalitate politică și dinastică între lineajul burgund și cel regal al Dinastiei Valois. Acest conflict a fost amplificat de ascensiunea sa la tronul Sfântului Imperiu Roman și Regatului Spaniei. A fost logodit atât cu Louise cât și cu Charlotte de Valois, fiicele regelui Francisc I al Franței însă ambele au murit în copilărie. Deși Spania era nucleul regatului său, nu s-a integrat
Carol Quintul () [Corola-website/Science/299322_a_300651]
-
Boierimea nu se lasă descurajata și se răzvrătesc din nou având capi pe vel-logofătul Nechifor Beldiman, vel-vornicul Baldovin, vel-hatmanul Sturza, bi-vel-vistiernicul Boul și pe vel-vornicul Mirza cu mercenarii săi. În septembrie 1615 răzvrătiții înconjoară Iașiul cerându-i domnitorului să părăsească tronul. Răscoală a fost înfrânta de domnitor în confruntarea de la Fântână lui Păcurar iar cei prinși au fost uciși. Domnitorul a salvat Transilvania de pârjol tătăresc, convingându-l pe Cantemir-bey să își trimită hoardele în Polonia pe care hanul tătar a
Ștefan Tomșa al II-lea () [Corola-website/Science/299294_a_300623]
-
Sporus), practică reluată circa două sute de ani mai târziu de împăratul roman de origine siriană, Elagabal. Nici chiar după încheierea dinastiei Iulio-Claudine, dinastie în care monarhi precum Tiberius, Caligula sau Nero șocaseră prin preferințele sexuale și prin excentricități, moravurile de pe tronul Romei nu aveau să dispară. Traian, și apoi Hadrian, sunt doar doi dintre monarhii ale căror înclinații homosexuale nu mai constituiau un secret pentru nimeni. În fapt, Traian era acompaniat în toate campaniile militare, inclusiv în cele dacice, de amantul
Homosexualitate () [Corola-website/Science/298001_a_299330]
-
a fost creat ca un fief imperial de către Frederic I "Barbarossa" din dinastia Hohenstaufenilor, ales rege al romanilor din 1152. Frederic a succedat unchiului său, regele Conrad al III-lea al Germaniei, care a respins pe principalul său rival la tronul german, ducele Henric "cel Mândru" al Bavariei, membru al dinastiei Welfilor. Acesta din urmă a fost înlăturat și din Ducatul de Bavaria în 1138. Frederic a avut însă în vedere ajungerea la un acord cu casa Welfilor, iar în "Reichstag
Ducatul de Merania () [Corola-website/Science/324951_a_326280]
-
regele Bela I al Ungariei a murit. Boleslav al II-lea nu a putut apăra cauza fiului său, Geza I, împotriva trupelor germane ale lui Henric al IV-lea, care în cele din urmă l-a instalat pe Solomon, pe tronul Ungariei. În 1069, Marele Prinț Iziaslav I de Kiev și soția sa, Gertruda, mătușa lui Boleslav, au fost răsturnați. O campanie militară poloneză a reușit să îi repună la putere în Kiev. În 1071, Boleslav al II-lea a atacat
Boleslav al II-lea al Poloniei () [Corola-website/Science/330614_a_331943]
-
căință, recunoscând titlul regal al lui Boleslav. Noua sa autoritate alături de mândria sa, a provocat magnaților polonezi să se răzvrătească, temându-se că monarhia a început să devină prea puternică. În 1077, trupele lui Boleslav au ajutat doi pretendenți la tron: Ladislau, un alt fiu al lui Bela I, în Ungaria, și Iziaslav, pentru a doua oară în Kiev. În 1078, în timp ce se întorceau de la a doua campanie, trupele poloneze au cucerit Rutenia Roșie. În 1079, conflictul cu nobilii polonezi a
Boleslav al II-lea al Poloniei () [Corola-website/Science/330614_a_331943]
-
de Cracovia, care l-a excomunicat pe rege pentru infidelitatea sa. Din înregistrările istorice, reiese că episcopul Stanislav a fost implicat în mișcarea de opoziție a nobililor, complotând pentru a-l elimina pe rege și pentru a-l plasa pe tron pe fratele său, Vladislav I Herman. Conspirația a fost descoperită de oamenii regelui și Stanislav a fost judecat de către ambele instanțe, regale și ecleziastice. A fost găsit vinovat pentru trădare și executat. Acest act pare să fi stârnit revolta nobililor
Boleslav al II-lea al Poloniei () [Corola-website/Science/330614_a_331943]
-
la rândul său, l-a ajutat să ajungă la împăratul Justinian la Constantinopole. Se spune că împăratul l-ar fi primit destul de bine și ar fi fost de acord să-i ajute să-și răzbune tatăl și să-ți redobândească tronul. O altă versiune ne spune că împăratul l-ar fi numit chiar guvernator al Plestinei. Unii pun această primire favorabilă pe seama faptului că Imru’ al-Qays era creștin ( firește, o supoziție rămasă neconfirmată ). Se presupune, de asemenea, că împăratul bizantin ar
Poezia arabă în epoca preislamică, Ğāhilīya (secolele VI-VII) () [Corola-website/Science/333738_a_335067]
-
Doamna Elena să scrie o scrisoare în limba sârbă către sultan în care fostul domn al Moldovei își arăta pocăința pentru faptele săvârșite de el și își afirma supunerea către turci dacă va fi sprijinit să ajungă din nou pe tronul țării. Cronicarul Grigore Ureche atestă astfel acest fapt: "„Petrecându Pătru vodă în cetatea Ciceiului un an și 6 luni, cu multe nevoi și pedepse de la unguri și nu mai putu suferi răotățile și nevoile ce petrecea la dânșii, au socotit
Elena Rareș () [Corola-website/Science/335152_a_336481]
-
Rareș, Doamna Elena a domnit ca regentă, împreună cu primul fiu, Iliaș (1546-1551), nevârstnic, o perioadă, și apoi împreună cu al doilea fiu, Ștefan (1551-1552), până la asasinarea acestuia la 1 septembrie 1552. În acel an s-a amestecat în problemele succesiunii la tron, sprijinind pe boierul Joldea, fost mare comis, căruia i-a oferit mâna tinerei sale fiice de 17 ani, domnița Ruxandra, pentru a fi îndreptățit să ocupe tronul țării. Alexandru Lăpușneanu a sosit cu ajutor polonez în Moldova și l-a
Elena Rareș () [Corola-website/Science/335152_a_336481]
-
1 septembrie 1552. În acel an s-a amestecat în problemele succesiunii la tron, sprijinind pe boierul Joldea, fost mare comis, căruia i-a oferit mâna tinerei sale fiice de 17 ani, domnița Ruxandra, pentru a fi îndreptățit să ocupe tronul țării. Alexandru Lăpușneanu a sosit cu ajutor polonez în Moldova și l-a alungat pe Joldea, devenind domnul Moldovei. El s-a căsătorit cu domnița Ruxandra, devenind ginerele Doamnei . Organizând un complot ce viza urcarea pe tron a lui Constantin
Elena Rareș () [Corola-website/Science/335152_a_336481]
-
îndreptățit să ocupe tronul țării. Alexandru Lăpușneanu a sosit cu ajutor polonez în Moldova și l-a alungat pe Joldea, devenind domnul Moldovei. El s-a căsătorit cu domnița Ruxandra, devenind ginerele Doamnei . Organizând un complot ce viza urcarea pe tron a lui Constantin, cel de-al treilea fiu, Doamna Elena a murit sugrumată din porunca ginerelui său, Alexandru Lăpușneanu. A fost înmormântată în biserica Mănăstirii Probota, alături de Petru Rareș. Cele două morminte domnești se află în încăperea mormintelor (aflată între
Elena Rareș () [Corola-website/Science/335152_a_336481]
-
și au menținut contacte oficiale în străinătate. În 1223 a avut loc o mare reuniune de episcopi, cleri, nobili seculari și alte figuri de rang înalt din întreaga țară, în Bergen, pentru a decide în cele din urmă dreptul la tron al lui Haakon. Alți candidați la scaunul de domnie au fost prezenți personal sau prin avocați, iar Haakon a fost în cele din urmă confirmat în unanimitate ca rege al Norvegiei de către instanța de judecată. Ultimul rege bager, Filip Simonsson
Haakon al IV-lea al Norvegiei () [Corola-website/Science/331244_a_332573]
-
sau Messia este un personaj în iudaism, creștinism și islam. Acesta trebuie să fie ultimul urmaș pe tronul lui David. „” vine din limbile semitice: în "Moșiach", în "Masīh", însemnând „uns”. Acest cuvânt a fost tradus în , iar în , transcris românește Hristos sau Cristos. Tora (Pentateuhul) nu conține cuvântul Mesia. Termenul evreiesc "moshiach" se referea la preoți evrei, la
Mesia () [Corola-website/Science/297832_a_299161]
-
a fost cavalerul de onoare, iar băiatul celor doi, Brooklyn, a fost purtătorul inelului. Majoritatea presei a fost ținută departe de ceremonie ca urmare a unui acord de exclusivitate cu revista "OK!", dar fotografiile cu David și Victoria stând pe tronurile de aur au fost permise. Pentru recepția nunții a fost angajat un număr total de 437 de oameni, ale căror costuri au fost estimate la 500.000 £ Cuplul a cumpărat ceea ce avea să devină cea mai cunoscută casă a lor
Victoria Beckham () [Corola-website/Science/313041_a_314370]
-
timp în stăpânirea domnitorului Moldovei, Bogdan al III-lea cel Chior. Achiziția satelor din zona Ciceului și Lăpușului are probabil un rol asigurator, domeniul feudal astfel constituit servind drept „sălaș” ("descensus") - un loc de refugiu în cazul unei pierderi a tronului. Teritoriile transilvane (inclusiv Lăpușul) rămân în posesia domnitorilor moldoveni până la Petru Rareș, care de altfel se refugiază la Ciceu între 1538-1541. În 1618, satul se găsește în proprietatea domnitorului transilvănean Sigismund Báthory. La 30 iulie 1661, principele Ioan Kemény, care
Lăpuș, Maramureș () [Corola-website/Science/301580_a_302909]