51,283 matches
-
regăsesc în memoria mea vestimentară. Domnul iuțește digitația. Acum antrenează câteșicinci degetele! Să cânte Zborul Cărăbușului de Rimsky-Korsakov, oare?! În fine, cumva inoportunat, funcționărelul își ridică sprâncenele pensate provocator, își rotunjește buzele nefiresc de umede și roșii întrebând c-o voce afectată: -Dumneavoastră? Atât rostește, încredințat c-ar strica vorbele pe insul din fața-i. -Un credit, drăguță, un credit! vorbește seniorul, înțepat de aventura de la ușă, de așteptare și de impolitețea novicelui imberb. -Dar ce vârstă aveți, vă rog, chestionează cu
LA BANCĂ de ANGELA DINA în ediţia nr. 1969 din 22 mai 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1463896520.html [Corola-blog/BlogPost/379022_a_380351]
-
de-o simfonie gravă, a dimineții să aud, cum mai scârțâie greierii pe hotarul vieții - mi-e dor și de uvertura dulce a amurgului cu bufnita, prim solista a Demiurgului - mi-e dor chiar de ultimul do minor când toate vocile se adună în tragicul cor. Referință Bibliografica: ELOGIU BUFNITEI / Ion Mârzac : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 251, Anul I, 08 septembrie 2011. Drepturi de Autor: Copyright © 2011 Ion Mârzac : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat
ELOGIU BUFNIŢEI de ION MARZAC în ediţia nr. 251 din 08 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Elogiu_bufnitei.html [Corola-blog/BlogPost/367343_a_368672]
-
adulții care își creează, cum zici, un drum și reușesc în viață? Poate că realizează într-adevăr ceva, nu contest asta. Dar, odată ce prind gustul puterii și se confruntă cu tentațiile terestre, știi ce fac?”. „Ce?”, întrebă Radu, a cărui voce începuse să tremure. „Se droghează și se îmbată la petreceri de lux, plătesc prostituate și își toarnă șampanie în cap. Vomită și aruncă cu banii pe fereastră. Ba chiar, aici e culmea, deseori se omoară între ei pentru a avea
FATIDICA ALTERNANŢĂ de MIHAI IUNIAN GÎNDU în ediţia nr. 1989 din 11 iunie 2016 by http://confluente.ro/mihai_iunian_gindu_1465603890.html [Corola-blog/BlogPost/350191_a_351520]
-
povara fulgilor... bucuria sonoră strânsă, se înnegurează pentru o clipă și fugi la geam să vezi ce este... minune! ... o sanie pe uliță, cu doi cai negri, asudați și strălucitori sub vălătucii de aburi, stă aproape de poarta voastă... și o voce gravă, fermă și puternică te încremenește când întreabă ceva pe cei din drum... te infioară, te pătrunde, te cheamă timbrul ei și nu reziști... dai perdeaua la o parte și privești... mișcarea pînzei albe înflorate îl face și pe el
IARNĂ DE-ACUM SAU DE DEMULT de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1480 din 19 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1421652630.html [Corola-blog/BlogPost/377063_a_378392]
-
nu te poate face să pleci ochi tăi, nici valul de căldură din piept, nici ușoara amețeală din urechi, nici gerul pătruns în roșeața obrajilor prin fereastra întredeschisă... doar privești cu nesaț, doi ochi negri care atrag și care ard... vocea continuă egală, șigură, interogativă, apoi se oprește, mulțumește și caii dau din nou să rupă zăpada sub copite... dar nu înainte ca un alt zâmbet să întărească privirea aceea iscoditoare și să se stingă apoi împreună între zăpezi care tot
IARNĂ DE-ACUM SAU DE DEMULT de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1480 din 19 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1421652630.html [Corola-blog/BlogPost/377063_a_378392]
-
te-apropii de geam, dar nu-ndrăznești sa miști pânza alba-nflorată, care așteapta parcă și ea să repeți clipa trecută de mult, cănd tu erai codană și ne-mplinită decât în suflet și credință... te-ntrebi: nu trebuia sa spargă vocea albul? nu trebuiau să fornăie caii bătând zăpada de dorul fugii lunecate? și câte mii de alte gânduri care-ți împăienjenesc mintea și privirea, împiedicându-te să vezi chiar prin pănzele suprapuse - a fulgilor de nea și de borangic - cum
IARNĂ DE-ACUM SAU DE DEMULT de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1480 din 19 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1421652630.html [Corola-blog/BlogPost/377063_a_378392]
-
ca o poveste spusă unei nepoțele, care va privi atunci și ea, iarna prin fereastră, cu mai multă încredere... și-n toata vremea aceasta, printre strigătul liniștit al scânteilor ce sar din lemne, se aude parca din altă lume o voce gravă, șigură și domoală care parcă repetă: "vino! am venit! " aduci apoi copilul în pătuț și spui “noapte bună, Tina!” Ciclul "Povestiri pentru Tina" Referință Bibliografică: Iarnă de-acum sau de demult / Ovidiu Oana Pârâu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția
IARNĂ DE-ACUM SAU DE DEMULT de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1480 din 19 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1421652630.html [Corola-blog/BlogPost/377063_a_378392]
-
fizice și virtuale) „Occident românesc”, Madrid, Spania http://occidentul-romanesc.com/?page id=2 2011 - 2012 Membru al colegiului de redacție al revistei virtuale „ZIDUL” (Redactor literar) http://ziarulzidul.ro/?page id=44 2011 - 2013 Membru al colegiului de redacție al revistei virtuale „Vocea ta”, Nürnberg, Germania http://www.voceata.eu/index.php?option=com content&view=category&layout=blog&id=5&Itemid=4 2011 - >>>>Membru al colegiului de redacție al Agenției de presă „Asii români”, Germania-România, http://www.asiiromani.com/despre-noi.html 2011 - >>>>Membru
CURRICULUM VITAE de GEORGE ROCA în ediţia nr. 42 din 11 februarie 2011 by http://confluente.ro/George_Roca.html [Corola-blog/BlogPost/340058_a_341387]
-
Acasa > Literatura > Eseuri > ECOUL LUMINII DIN SUFLET Autor: Lilia Manole Publicat în: Ediția nr. 1802 din 07 decembrie 2015 Toate Articolele Autorului I-a fost dor să-i atingă vocea, să-i simtă gustul ei inofensiv, impecabil, dar și sensul , prin care se impunea, în câteva clipe: momente , în care pauzele ar fi însemnat nedumerire, întrebările de-a valma-curiozitate, plinătatea de fraze-incertitudine. Avu fericirea să creeze un ecou al glasului
ECOUL LUMINII DIN SUFLET de LILIA MANOLE în ediţia nr. 1802 din 07 decembrie 2015 by http://confluente.ro/lilia_manole_1449450586.html [Corola-blog/BlogPost/342710_a_344039]
-
pe cer, însenindu-i depărtarea; era ca o intactă presimțire, pecetluită în adânci fenomene ale telepatiei, era ca un susur de veșnicie, impregnat în prospețimea dorului de Cuvânt, ce i l-a adus divinitatea creștină. Îi fu dor să-i rostească vocea, să i-o simtă, să i-o inverseze, așa precum a-i inversa, cu fermitate, faptul unei zile cu cel al unei nopți și, în cele din urmă, să nu te poți contrazice, constatând, că visezi cu ochii deschiși zborul
ECOUL LUMINII DIN SUFLET de LILIA MANOLE în ediţia nr. 1802 din 07 decembrie 2015 by http://confluente.ro/lilia_manole_1449450586.html [Corola-blog/BlogPost/342710_a_344039]
-
zborului nealarmant, odihnitor, neezitant, având intensitatea luminii lăuntrice, ce sclipește pe dinafară, conferind aripilor un spațiu dual de zămislire a farmecului prevestitor. Învăluindu-ți sufletul în captivitatea deplină a celor ce-i iubești, gândind la ei, îți răsar, printre idei, vocile lor, asemeni unor ecouri, transmise și conectate Universului, într-un mod oarecum aleatoriu, reușind să le distingi din zori și până în noapte în ceas târziu, însoțindu-te astfel de sfaturile și bunele lor intenții. Și acum, în tenebre exterioare, ecoul
ECOUL LUMINII DIN SUFLET de LILIA MANOLE în ediţia nr. 1802 din 07 decembrie 2015 by http://confluente.ro/lilia_manole_1449450586.html [Corola-blog/BlogPost/342710_a_344039]
-
mare durere și cu mare cunoaștere a subiectului. Până acum au fost arii, romanțe, în prezent vreau puțin să dezvolt prin romanțe de duioșie, de dragoste, cântece românești populare, pe care foarte bine le cunoștea Eminescu. El avea și o voce frumoasă, cânta multe cântece românești populare. Avea un bariton frumos. Veronica, prietena lui de suflet, avea o voce foarte joasă, chiar mai joasă ca a sa, fiindcă era nu mezzo, ci contralto. Îmi închipui, atât de micuță, cu o voce
La New York se numește Limba Română, acasă Limba Noastră by http://balabanesti.net/2015/09/01/eugen-doga-la-new-york-se-numeste-limba-romana-acasa-limba-noastra/ [Corola-blog/BlogPost/340026_a_341355]
-
să dezvolt prin romanțe de duioșie, de dragoste, cântece românești populare, pe care foarte bine le cunoștea Eminescu. El avea și o voce frumoasă, cânta multe cântece românești populare. Avea un bariton frumos. Veronica, prietena lui de suflet, avea o voce foarte joasă, chiar mai joasă ca a sa, fiindcă era nu mezzo, ci contralto. Îmi închipui, atât de micuță, cu o voce atât de joasă. Tot ce îmi cade în mâini de Eminescu, mă aprinde din ce în ce mai profund. În toate poeziile
La New York se numește Limba Română, acasă Limba Noastră by http://balabanesti.net/2015/09/01/eugen-doga-la-new-york-se-numeste-limba-romana-acasa-limba-noastra/ [Corola-blog/BlogPost/340026_a_341355]
-
voce frumoasă, cânta multe cântece românești populare. Avea un bariton frumos. Veronica, prietena lui de suflet, avea o voce foarte joasă, chiar mai joasă ca a sa, fiindcă era nu mezzo, ci contralto. Îmi închipui, atât de micuță, cu o voce atât de joasă. Tot ce îmi cade în mâini de Eminescu, mă aprinde din ce în ce mai profund. În toate poeziile lui Eminescu este muzică, pur și simplu este ele sunt redate prin cuvinte, toate însă sunt note. Eu încerc să descifrez aceste
La New York se numește Limba Română, acasă Limba Noastră by http://balabanesti.net/2015/09/01/eugen-doga-la-new-york-se-numeste-limba-romana-acasa-limba-noastra/ [Corola-blog/BlogPost/340026_a_341355]
-
nemaivăzut în asta? se pronunță un pic ciudoasă rămasa în Românica, uitând că dialoghează cu soră-sa, nu cu o fandosită de emigrantă ori transfugă, categorii din care o excludea pe Fila. Fila continuă, neluându-i în seamă reacția: -O voce, mai mult un răcnet ceru pasagerilor să declare cine a strănutat. -Ceee? se bâlbâi ascultătoarea. -Liniștea căpătase, parcă, o și mai apăsătoare consistență mixată cu multă, multă inerție. Autorul întrebării zbierate se dovedise a fi un polițist de-o șchioapă
AM TRĂIT SĂ VĂD ŞI ASTA! de ANGELA DINA în ediţia nr. 2235 din 12 februarie 2017 by http://confluente.ro/angela_dina_1486896983.html [Corola-blog/BlogPost/384784_a_386113]
-
și transparentă, siluetă visătoare a lămpii pe fața oglinzii prin care tăcerile trec în constelația umbrei. Cuvintele au litere sonore numai de inimă auzite. Răpitoare dezlegând aripi, ochii în ochi se pierd și abisul naște frunzișul de unde răspunde ecoul. O voce șoptită tresare ca o frunză de vâsc, până și ierburile se răsfață-n miros, trupul tău curge ca un izvor prin somnul florilor în dimineați după rouă. Pielea fierbinte o să mă sature de miresme. Referință Bibliografică: În constelația umbrei / Llelu
ÎN CONSTELAŢIA UMBREI de LLELU NICOLAE VĂLĂREANU în ediţia nr. 1040 din 05 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/In_constelatia_umbrei_llelu_nicolae_valareanu_1383604628.html [Corola-blog/BlogPost/357528_a_358857]
-
mari frământări de conștiință, am avut lângă mine pe Gelu Gheorghiu, căruia nu i se putea reproșa nimic. Într-un moment de neatenție a celor din comitet și a celor de pe prici, Gelu mi-a strâns mâna și, cu o voce care m-a cutremurat mi-a zis: ‹‹Fii tare, frate!›› Dacă nu i-aș fi simțit mâna aș fi crezut că glasul venea de pe altă lume. El încă mai trăia momentul când fusesem pus să-l zdrobesc și nu o
ACTORUL ŞI REGIZORUL CREŞTIN DAN PURIC – ÎNTRE CURAJUL DE A APĂRA ŞI DEMNITATEA DE A MĂRTURISI de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 82 din 23 martie 2011 by http://confluente.ro/Actorul_si_regizorul_crestin_dan_puric_intre_curajul_de_a_apara_si_demnitatea_de_a_marturisi.html [Corola-blog/BlogPost/349142_a_350471]
-
am avut parte de același teatru: alarmă, percheziție, mâncare proastă, izolarea câtorva camarazi. Când am intrat însă în mină, în galeriile întunecate care ne deveniseră prietene, toată mina a început să răsune de colindele pe care le cântam. Mai ales vocile preoților, printre care a lui popa Scai, sau basul extraordinar al unui legionar ardelean, pe nume Ciumău, cutremurau galeriile. Când am ieșit din corfe la orizontul 200 unde lucram noi, din cerime, atârna o creangă de brad, împodobită cu panglici
ACTORUL ŞI REGIZORUL CREŞTIN DAN PURIC – ÎNTRE CURAJUL DE A APĂRA ŞI DEMNITATEA DE A MĂRTURISI de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 82 din 23 martie 2011 by http://confluente.ro/Actorul_si_regizorul_crestin_dan_puric_intre_curajul_de_a_apara_si_demnitatea_de_a_marturisi.html [Corola-blog/BlogPost/349142_a_350471]
-
legionar ardelean, pe nume Ciumău, cutremurau galeriile. Când am ieșit din corfe la orizontul 200 unde lucram noi, din cerime, atârna o creangă de brad, împodobită cu panglici colorate. O puseseră acolo artificierii civili. Pe măsură ce corfele descărcau deținuți, creștea numărul vocilor, din corul condus de popa Scai. Mai bine de o jumătate de oră nimeni n-a plecat la locul lui de muncă și s-au cântat colindele cunoscute de tot românul, dar și cele cunoscute numai de lumea închisorilor. Cei
ACTORUL ŞI REGIZORUL CREŞTIN DAN PURIC – ÎNTRE CURAJUL DE A APĂRA ŞI DEMNITATEA DE A MĂRTURISI de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 82 din 23 martie 2011 by http://confluente.ro/Actorul_si_regizorul_crestin_dan_puric_intre_curajul_de_a_apara_si_demnitatea_de_a_marturisi.html [Corola-blog/BlogPost/349142_a_350471]
-
dar și cele cunoscute numai de lumea închisorilor. Cei doi gardieni de la corfă au schițat gestul de a interveni și a ne face să ne ducem la locurile noastre de muncă. Au și dat niște ordine în acest sens, dar vocile lor au fost acoperite de glasul corului, care, sub bolta înaltă de la corfă, tuna amplificat ca sub cupolă de biserică. Nimeni nu i-a băgat în seamă și, impresionați probabil de numărul nostru și de atitudinea noastră hotărâtă de a
ACTORUL ŞI REGIZORUL CREŞTIN DAN PURIC – ÎNTRE CURAJUL DE A APĂRA ŞI DEMNITATEA DE A MĂRTURISI de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 82 din 23 martie 2011 by http://confluente.ro/Actorul_si_regizorul_crestin_dan_puric_intre_curajul_de_a_apara_si_demnitatea_de_a_marturisi.html [Corola-blog/BlogPost/349142_a_350471]
-
linie dreaptă, dar se descurcase, căci Ad augusta per angusta! Ajunsă în acest punct al rememorării, Mira tresări înfiorată. Telefonul își anunțase imixtiunea în gândurile ei prin câteva trepidații. Și, când începu soneria, Mira era complet scoasă din meditația sa; vocea apelantului necunoscut o aduse cu totul în banal. Era invitată să participe, peste opt zile, la o întrunire a pensionarilor din sector, la o conferință pe tema: Biocipurile - Pro sau contra?!, urmată de un program artistic... Mira articulă neutru un
CAPITOLUL 13 de ANGELA DINA în ediţia nr. 1857 din 31 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1454224932.html [Corola-blog/BlogPost/384080_a_385409]
-
PRINȚIȘOR: Aceasta-i Narcisa, mireasa vieții mele! Contele o privește cu atenție câteva clipe din cap până în picioare, ceea ce fetei i se pare o eternitate, apoi o cuprinde cu brațele-i vânjoase și o strânge la piept. CONTELE DRACULA:(cu voce puternică) Fiți fericiți pentru totdeauna!... Casă de piatră! NARCISA: (emoționată și surprinsă) Bine ai sosit la nunta noastră, vestite Conte! Contele o sărută pe frunte, apoi o eliberează din brațele sale și se întoarce către caleașcă. CONTELE DRACULA: Acesta-i
REGATUL LUI DRACULA (V) (SCENARIU FILM) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1135 din 08 februarie 2014 by http://confluente.ro/Regatul_lui_dracula_v_sce_ion_nalbitoru_1391849040.html [Corola-blog/BlogPost/341993_a_343322]
-
valul acestora, eu râdeam, râdeam, nu mă formalizam! Îmi dădeam cu presupusul despre anunț, c-ar fi o greșeală de tipar... c-ar fi o nebunie travestită-n .... Ajuns la suprafață iarăși, sun la numărul din ziar. Îmi răspunde o voce de femeie cu dicție perfectă. Nerăbdător, eludez protocolul unei convorbiri telefonice, intrând în subiect de-a dreptul: -Anunțul cu Mercedesul e real? -Desigur. Și primul care va veni cu 250$, va cumpăra mașina. Este ora douăsprezece. Până-n orele treisprezece plec
MOŞTENIREA de ANGELA DINA în ediţia nr. 2249 din 26 februarie 2017 by http://confluente.ro/angela_dina_1488108042.html [Corola-blog/BlogPost/384880_a_386209]
-
să traversez strada prin fața statuii lui Paulescu ca s-ajung la ... Pe la unu fără zece, sunt în fața porții. Sun anunțându-mă. Salut repezit și, nici una, nici două, reiterez brutal: -Anunțul cu Mercedesul chiar e real?! -Desigur, desigur, îmi răspunde promt vocea elegantă de femeie. Cobor imediat. Abia de-apuc să mai bolmojeasc: -Am impresia că-i o glumă... Cum așa mașină pentru...? Nu apuc să-mi termin vocal îndoiala, că ușa garajului încorporat în vilă glisează acompaniat de niște sonuri plăcut-avertizante
MOŞTENIREA de ANGELA DINA în ediţia nr. 2249 din 26 februarie 2017 by http://confluente.ro/angela_dina_1488108042.html [Corola-blog/BlogPost/384880_a_386209]
-
DEZACORDATE Autor: Adina Dumitrescu Publicat în: Ediția nr. 2206 din 14 ianuarie 2017 Toate Articolele Autorului când în marginea de pădure nu dănțuiește aer frânt și-ntrupat iar în triluri, în șoapte când e fuga mistreților mai săracă în tropote decât vocea gonacilor când gâtul privighetorii se ascunde pe fundul cuibarului și răgacea are cleștii pliați lângă ramuri uscate trecute iar din zare se-aude bubuit și se vede doar fulgerul despicând vârful de brad când poiana-i umbrită de norul cu
SONATA LUMII CU INSTRUMENTE DEZACORDATE de ADINA DUMITRESCU în ediţia nr. 2206 din 14 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/adina_dumitrescu_1484377383.html [Corola-blog/BlogPost/374157_a_375486]