23,409 matches
-
poetică mobilizează un singur element pentru a evoca un ansamblu: la partie pour le tout! Partea pentru tot... amprenta pentru o reprezentație! Memoria mea e metonimică! Din Meșterul Manole a lui Alexa Visarion, îmi răsună încă și azi în urechi zgomotul agitat al acelei înălțări febrile, executate sub ochii noștri, a unui zid făcut din planșe de lemn, echivalentul mănăstirii...atunci cadrul scenei se închidea progresiv și în gesturile precipitate recunoșteam dăruirea până la moarte a meșterilor și a lui Manole... Răsună
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
de aceea încă și azi, la ora bilanțurilor, regret întârzierea datorată nu neglijenței ci obligației de a aștepta o semnătură de la Mihnea Gheorghiu care, guraliv, m-a reținut îndelung încât am ajuns cu întârziere la teatrul Nottara pentru Echipa de zgomote. Nu mi s-a permis să intru, am așteptat în hol și apoi, cenzurat, nu voi mai putea vedea spectacolul ce va rămâne ca o rană nevindecată a exclusului ce eram. Câtă durere, atunci! Port în mine însemnele de atunci
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
nu voi mai putea vedea spectacolul ce va rămâne ca o rană nevindecată a exclusului ce eram. Câtă durere, atunci! Port în mine însemnele de atunci, așteptarea în holul teatrului, soarele acelei dimineți, singurătatea mea. Cred însă că Echipa de zgomote răspundea în ecou piesei de debut, Cartofi prăjiți la orice. Cercul se închidea, dar, pentru mine, circomferința rămânea incompletă. Traumatism de spectator, dar totodată traumatism de prieten. Dublă decepție! Apoi am plecat din țară și doar la Paris, într-o
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
strada care ducea spre studioul "Casandra". Nu întârzia niciodată... deși, după ce la rândul meu am avut copii, am realizat cât de greu îi venea... Dar de întârziat, nu întârzia. Studenții îi așteptau în holul "Casandrei". Vine Alexa, cu "echipa de zgomote", spuneau. Echipa de zgomote era titlul unei piese de Fănuș Neagu, care intrase de curând în repertoriul Teatrului Nottara și urma să fie regizată de el. Tatăl abia ieșit din adolescență ne impresiona pe toți prin maturitate. Dacă este adevărat
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
studioul "Casandra". Nu întârzia niciodată... deși, după ce la rândul meu am avut copii, am realizat cât de greu îi venea... Dar de întârziat, nu întârzia. Studenții îi așteptau în holul "Casandrei". Vine Alexa, cu "echipa de zgomote", spuneau. Echipa de zgomote era titlul unei piese de Fănuș Neagu, care intrase de curând în repertoriul Teatrului Nottara și urma să fie regizată de el. Tatăl abia ieșit din adolescență ne impresiona pe toți prin maturitate. Dacă este adevărat că fiecăruia soarta îi
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
să-i atragă atenția. Și țin minte că tocmai acea reținere a lui mi-a impus. Și, bineînțeles, îmi amintesc, în anul de absolvire a Institutului, după un număr de repetiții decent, fără prelungiri, fără doleanțe, fără ifose, fără mult zgomot pentru nimic, SPECTACOLUL. Montarea de absolvire a lui Alexa Visarion, "producția", cum îi spuneam noi atunci, termen destul de aiurea, acel moment teatral deci, n-am să-l uit niciodată. De alegerea lui repertorială am bănuit întotdeuna că n-a fost
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
ci mai degrabă credință. Cred că am avut, noi cei care am lucrat cu Alexa, un mare noroc... Deci, Năpasta cu tot ce a însemnat ea, repetiții, spectacole, premii, turnee și apoi O noapte furtunoasă, Pasărea Shakespeare, Woyzeck, Echipa de zgomote, Goana, Astă seară se joacă fără piesă... Îmi amintesc de înregistrările de la radio și de zilele de filmare de la Înghițitorul de săbii, Punct și de la capăt, Înainte de tăcere, Năpasta și Ana. Poate că o întâmplare de la filmările cu Năpasta mi-
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
vieții mele. Experiența nu s-a mai repetat. A fost un moment unic de simbioză Actor Regizor și asta se întamplă foarte, foarte rar. Rodica MANDACHE Sfințenia asta este viața Am făcut... "echipă", pentru prima oară, în spectacolul Echipa de zgomote de Fănuș Neagu, la Teatrul Odeon. A fost o experiență pe cât de fabuloasă, pe atât de... primejdioasă închipuită de noi. Și asta nu de dragul de a desena în rime gândurile mele despre noi. Adică Visarion și... noi, cei aleși de
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
primul curs, ne-a vorbit despre dumnealui, despre școală... și a punctat vulcanic, cu voce puternică, "să știm că aici nu e școală de șmecherie!''... A strigat... Și am tresărit. Reflexele diagnosticului meu, mă fac să sar, cu totul, la zgomote neașteptate. Nu mi-a plăcut pe loc. Putea și fără, am gândit. M-am temut că așa va fi mereu. Apoi i-am văzut ochii. Și am înțeles că era nevoie să o joace așa! Nu era un moș care
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
modalități și mijloace de limbaj de o austeritate extremă. Dacă mă gândesc retrospectiv la spectacolele mari ale lui Alexa Visarion, Unchiul Vanea, Woyzeck, O noapte furtunoasă, Năpasta, Meșterul Manole, O pasăre dintr-o altă zi, Procurorul, Pasărea Shakespeare, Echipa de zgomote sau Vinovatul, nu am nicio îndoială că ele au anticipat tendințe și formule de spectacol (teatrul de dezbatere, teatrul politic, experimentarea unor surse inedite de teatralitate etc.) care ni se "livrează" astăzi de mulți cu pretenții de noutate, dar cu
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
prin intermediul unei excelente suite de imagini scenice. Sala, în concepția regizorului, este un posibil interlocutor, un participant nemijlocit la experiența grupului de recruți. Scena fără cortină, sala înconjurată de practicabile pe care țintele bocancilor execută infernala partitură a instrucției armate, zgomotul mântuirii armelor sunt numai câteva semne ce particularizează experiența. Stimulul urmează calea adevărată de la senzație la imagine. [...] Pentru prima dată, am văzut un grup de teatru, o echipă capabilă să funcționeze ca un fin și indispensabil mecanism. Cinstea și credința
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
și realism, subordonând tentația forma lismului ideilor solicitate de regizor. Unghiurile și încadratura imaginii filmului conferă valoare și adevăr vieții personajelor urmărite cu discreția unui autentic descoperitor de universuri situate dincolo de aparențe. Coloana sonoră (Nicolae Ciolca) recompune din tăceri și zgomote drumul aspru al eroilor filmului, refuzând muzica ce descrie mai mult sau mai puțin exact ceea ce ne spune imaginea. Vittorio Holtier și Sava Cuzmin (decoruri, Octavian Dibrov și Georgeta Cara (costume)... (Călin Stănculescu) Acest prim film al lui Alexa Visarion
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
din "Padre, padrone", semnată de Egisto Macchi, peliculă premiată la Cannes 1977 cu Palme D'or). Lipsit de muzică singura secvență, "muzicală" este cea a bâlciului filmul e copleșit de o tăcere ce nu-i liniște de fapt, ci mult zgomot interior, mult freamăt sufletesc grefat pe natură: se aude, parcă, până și căderea fulgilor de nea, se aude asfințitul soarelui, se aude vântul care încearcă să înece în praf și zăpada pasiunile puternice ale oamenilor, timpanul ne e spart de
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
naturalistă a mizeriei până la simbolizarea rafinată a fricii. Atitudinea sa creatoare duce la un realism de sinteză. Spectacolul, socotit "eveniment al stagiunii", incită la gândire, la reflecție. (Valentin Silvestru) Florin Zamfirescu Rică Venturiano și Dorina Lazăr Veta 1980 ECHIPA DE ZGOMOTE Fănuș Neagu Teatrul Giulești [...] Zgomotele existenței au cucerit demult viața. Ele domină această lume. Amintirile obsedante și zgomotele încropesc împreună o existență de coșmar. De coșmar și detenție mizeră, detenție în libertatea fără adevăr. Se poate trăi așa? Nu... dar
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
rafinată a fricii. Atitudinea sa creatoare duce la un realism de sinteză. Spectacolul, socotit "eveniment al stagiunii", incită la gândire, la reflecție. (Valentin Silvestru) Florin Zamfirescu Rică Venturiano și Dorina Lazăr Veta 1980 ECHIPA DE ZGOMOTE Fănuș Neagu Teatrul Giulești [...] Zgomotele existenței au cucerit demult viața. Ele domină această lume. Amintirile obsedante și zgomotele încropesc împreună o existență de coșmar. De coșmar și detenție mizeră, detenție în libertatea fără adevăr. Se poate trăi așa? Nu... dar se trăiește. Oamenii au greșit
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
socotit "eveniment al stagiunii", incită la gândire, la reflecție. (Valentin Silvestru) Florin Zamfirescu Rică Venturiano și Dorina Lazăr Veta 1980 ECHIPA DE ZGOMOTE Fănuș Neagu Teatrul Giulești [...] Zgomotele existenței au cucerit demult viața. Ele domină această lume. Amintirile obsedante și zgomotele încropesc împreună o existență de coșmar. De coșmar și detenție mizeră, detenție în libertatea fără adevăr. Se poate trăi așa? Nu... dar se trăiește. Oamenii au greșit sau s-a greșit cu oamenii? Cea mai ambițioasă propunere a spectacolului, care
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
realiza performant momentele lipsei de viață. Otrăviți de doruri, ei, bizonii, rătăciți în timpurile nimicniciei, devorează mimând efectele ce impun un grandios, stupid film necunoscut. A nu trăi și a fi viu este momentul de vârf al disperării. Echipa de zgomote, echipa supraviețuirii mârșave, sincronizează secvențe după secvențe din proiectul neștiut vreodată de ei. Ce film e ăsta? Ce film? Trebuie să știu la ce film muncesc? strigă Nill.. Vocea monocordă, impersonală a inginerului de sunet, de undeva din întuneric dă
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
să știu la ce film muncesc? strigă Nill.. Vocea monocordă, impersonală a inginerului de sunet, de undeva din întuneric dă verdictul: Filmul nostru, film românesc... Dumnezeule, oare vom putea ieși din nou oameni după o viață întreagă în Echipa de zgomote?... (Alexa Visarion) Ion Vîlcu Mușat Pentru drama poetică Echipa de zgomote de Fănuș Neagu, Alexa Visarion a găsit o echivalență scenică întru totul propice. El creează în termenii unei estetici teatrale mult comentate, un spectacol "visceral", care dă senzația adâncului
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
a inginerului de sunet, de undeva din întuneric dă verdictul: Filmul nostru, film românesc... Dumnezeule, oare vom putea ieși din nou oameni după o viață întreagă în Echipa de zgomote?... (Alexa Visarion) Ion Vîlcu Mușat Pentru drama poetică Echipa de zgomote de Fănuș Neagu, Alexa Visarion a găsit o echivalență scenică întru totul propice. El creează în termenii unei estetici teatrale mult comentate, un spectacol "visceral", care dă senzația adâncului și poate ultimului strigăt pe care omul împins în mocirla degradării
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
Unitatea și finețea nuanțelor acestei reprezentații confirmă valoarea gândirii regizorale. (Valentin Silvestru) Mircea Albulescu Nil și Irina Mazanitis vânzătoarea de evantaie Aproape de sfârșitul stagiunii, Fănuș Neagu și Alexa Visarion vin să ne ofere un eveniment teatral mult așteptat. Echipa de zgomote confirmă un dramaturg de o factură originală și subliniază potența talentului unui regizor. Ne aflăm în fața fericitei întâlniri între un "visător", creator al unei grave alegorii cu profunde rezonanțe umane și actuale Fănuș Neagu, și puternica personalitate a unui regizor
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
trucării realității, o "murdară" cameră de tortură de fapt în care viața e falsificată. În acest cadru, Alexa Visarion și-a îndrumat actorii spre dezlănțuiri furibunde, spre confruntări încrâncenate în dorința salvării condiției umane ajunsă la ultimile faze ale degradării. "Zgomotul" celor ce mimează mecanic și absurd viața copleșește în câteva scene sala, în timp ce privirea înspăimântată a eroilor paralizează respirația publicului. Alexa Visarion creează în termenii unei estetici teatrale mult comentate un spectacol "visceral", care dă senzația adâncului și poate ultimul
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
unei estetici teatrale mult comentate un spectacol "visceral", care dă senzația adâncului și poate ultimul strigăt pe care omul, împins în mocirla degradării, îl mai poate adresa universului. Unitatea și finețea nuanțelor acestei reprezentații confirmă valoarea gândirii regizorale. [...] Echipa de zgomote este bucuria unei stagiuni. (Ileana Lucaciu) 1981 WOYZECK Georg Büchner Teatrul Giulești ... Spectacolul începe cu un lung prolog-colaj (extrase din piesă, din incandescentul "Curier din Hessa" și din tulburătoarele scrisori ale lui Buchner). Lumea în care trăiește Woyzeck e sugerată
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
este asemenea. Dar pentru scurt timp. Și, în final, urmează scena cea mai frumoasă, cea mai adâncă a spectacolului: culcați jos, în jurul Mariei ucise, ei toți ceilalți sunt balta, mâlul care-l va înghiți, simbolic, pe Woyzeck. Și, imediat, același zgomot asurzitor, ritmat al jocului fierbinte, ca un iad. Aceleași frânturi de gânduri, aceeași zădărnicie fără sfârșit. Peste cadavrele celor doi Doctorul își continuă "studiul" cu Andres, celălalt umil soldat. O moarte inutilă, o zbatere inutilă; totul se desfășoară în cerc
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
tragică, într-un cadru istoric în care schimbarea nu schimbă nimic, destinul istoriei fiind lipsit de sens. În termeni teatrali, această schimbare a fost subliniată cu eficiență prin răpăitul "tobelor istoriei" în momentele de traziție importante în piesă. Faptul ca zgomotul tobelor acoperea atunci în parte conținutul unei replici crea tocmai senzația de lipsă de sens a schimbării. De fapt, structura insăși a întregii drame se întemeiază pe această viziune; prin accentele din spectacol care au pus în lumină numeroasele analogii
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
forța cu care și-a condus rolul. Momentul final însă poartă în sine esența schimbării ireversibile: casa este golită până la limita existenței sale fizice. Pantalonii scenei sunt coborâți violent, lăsând privirii un hău imens peste care cortina de fier, cu zgomotul ei metalic, trimite la buldozerele sub ale căror șine acel univers va fi redus la o fină peliculă de praf. [...] Reinterpretarea textului într-o nouă traducere și adaptare, concepția regizorală, viziunea scenografică, originalitatea unor propuneri actoricești fac din spectacol o
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]