25,230 matches
-
o barcă având șase oameni la bord se răsturnase la Gunbarrel. Nimeni nu fusese rănit, dar un avocat de patruzeci și cinci de ani, din Chicago, nu fusese în stare să se oprească din plâns chiar și după ce vesta de salvare îl purtase în apă mică. Un ghid l-a recuperat, dar bărbatul a refuzat să se mai urce înapoi în barcă. Firma a fost nevoită să cheme o barcă motorizată care să-l ducă înapoi la Corn Creek. Se spunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
din coadă. Irene s-a ridicat în picioare lângă el. Uitați-vă la căcănăria aia ! a strigat ea peste bubuitul apei. Naji, te uiți ? Dar Naji se uita la ea, la curbele trupului ei care se pierduseră pe sub vesta de salvare portocalie, care nu-i complimenta silueta în nici un fel. Se uita la părul ei bătut de vânt. Stai jos, i-a spus el. Erau primele cuvinte pe care Jina îl auzise adresându-i-le soției lui de la începutul excursiei. Ține
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
vechile lui obiceiuri - se spăla obsesiv de des și se masturba terorizat, temându-se că Allah avea să-l pedepsească pentru îndoielile și indulgențele pe care șii le oferea. Căutând disperat o formă de alinare, Naji s-a întrebat dacă salvarea nu era de găsit prin jihad, care promite iertarea păcatelor tuturor celor care luptă pentru Allah. Dar, din fericire, Irene se întorcea întotdeauna acasă. Mobila își recăpăta dimensiunile potrivite, decorațiunile frivole redeveneau opere de artă prețuite. Naji a recunoscut că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
ani; cu o seară înainte maică-sa îi dăduse o felicitare și un cec-cadou de la Barnes&Noble. Hai să pui mâna pe vâsle, l-a invitat Drew. Danny a sărit în barcă, lângă Jake, care era îmbrăcat cu vestuța de salvare și-avea o băsmăluță roșie în jurul gâtului. Barca era încă legată de țărm, dar, pentru Danny, să fie la cârma unei bărci chiar și ancorate era același lucru cu a conduce un submarin. Știa exact ce trebuia să facă. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
a uitat peste umăr și n-a văzut dedesubt nimic altceva decât râul. Era ca și cum timpul s-ar fi oprit în loc. Jina s-a aruncat deasupra lui Danny, iar pe Charlie l-a prins cu o mână de vesta de salvare. Restul celor din barcă s-au agățat de frânghii și de cauciuc, de orice se puteau ancora. Vâltoarea care clocotea în jurul lor era atât de zgomotoasă încât Mary n-a auzit nici un țipăt. Sau poate că nimeni n-a scos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
existențe lipsite de riscuri, de parcă n-ar fi fost atentă la exemplul ăsta. Of, las-o naibii, suntem în regulă, a admonestat-o Mary. Chiar dacă ne-am fi răsturnat, tot n-am fi murit. Ne-ar fi ținut vestele de salvare. Asta e ceea ce trebuie tu să înțelegi, Jina. În majoritatea cazurilor, totul se termină cu bine. Preț de-o clipă, Mary a crezut că Jina o s-o pocnească. Jina agonizase probabil la gândul venirii în Idaho, pentru ca apoi să descopere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
fusese târât înăuntru, bărbatul a ieșit din cabană cu pași împleticiți. Și-a croit drum prin zăpada care-i ajungea până la coapse, a ajuns până la râu. Pearl l-a găsit și i-a arătat haina de lână și vesta de salvare a Jinei. I-a spus că soția lui murise. Trupul ei fusese recuperat și scos din apă, salvatorii plecaseră demult - renunțaseră să-l mai caute și pe el. Pearl i-a spus că el era mort. Că nimeni nu știa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
Zach și-a îngropat fața în palme. Ultimul lucru pe care și-l mai aducea aminte era felul în care el și Jina sărbătoriseră drumul parcurs pe râu. Erau atunci pe un curs liniștit, iar el își scosese vesta de salvare care-i era prea mică. Începuse să-și închipuie cum ar fi fost ca amândoi să-și petreacă tot restul vieții în Idaho. Când a căzut în râu, a crezut că Jina l-a împins peste bord. În clipa în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
nimic. Zach a clătinat din cap. Ba sigur c-aș fi putut. Am fi putut să nici nu venim încoace. Aș fi putut să te țin în Kimberly, în siguranță. Aș fi putut să-mi țin pe mine vesta de salvare. După ce-ai căzut, mi s-a părut că te-am văzut pe mal, a zis Jina. Poate c-atunci te-a găsit Pearl. Poate c-am întârziat c-o fracțiune de secundă. Zach a tăcut, iar Jina nu găsea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
pentru Lică, amestecîndu-1 în chip periculos discuției. Acla, înrăită de acuzații deslușite, refuzase hotărât, așa cum Maxențiu nu credea că va avea curajul. își închisese deci singur drumul. Acum, când îi era interzis, Leysins îi părea tot mai mult singura lui salvare. Nu mai era locul necesar dar ponosit, ci un paradis pierdut. Era însă neputincios. Ada, orfană și majoră, se măritase cu avere proprie și, din delicateță, Maxențiu nu ceruse act dotai. Fără delicateță, Acla deschisese la început credit larg prințului
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
privea acum lucrurile altfel ca atunci când refuzase net intervenirea bărbatului ei în favoarea aceleiași Mika-Le. Nu vroise să primească atunci aproape de ea acel element rău. Acum însă nimic nu-1 mai putea atinge dictatura; sta numai să cumpănească argumentele. Era vorba de salvarea unei rude apropiate. Nici un element sentimental nu intra în judecata ei. Elena telefonase deci Linei Rim că a decis să ia pe Mika-Le la ea, în condiții însă pe care numai ea le va decide. Mika-Le trebuia prevenită că va
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
de la noi atunci când face cronică de spectacol povestește trei sferturi din text cum plouă, cum bate soarele sau cum s-a întâlnit pe drum cu un prieten bun. Pentru că la asemenea piese (pe care nu, nu le desființăm!Ă, singura salvare e să spui: cel mai frumos lucru dintr-un teatru sunt ferestrele. Prin ele se vede afară. A, și portarul-pompier, un tip fain care se joacă de-a barmanul în timpul liber de teatru. Film-eveniment De la Moscova la Petușki, cu Venedikt
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
se vedeau vreo douăzeci de oameni, morți sau în nesimțire, printre care și directorul Morton. Sanitari îmbrăcați în haine de protecție ridicau din când în când câte un trup și-l transportau cu vehiculele lor. Era clar că operațiunea de salvare începuse cu câtva timp înainte, ceea ce însemna că existau și alte victime; doctorul Eggert și asistenții săi transformaseră sala motoarelor într-o cameră de reanimare. Grosvenor se opri în fața uneia din baricadele ridicate în grabă la o cotitură a coridorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
deveni lesne ținta acelor tunuri atomice, mânuite fără nici un risc de către oamenii din navă. Oprindu-se la vreo jumătate de milă de scut, văzu cu neliniște niște umbre care se strecurau printr-o deschizătură din coasta navei. Erau "bărcile de salvare" ale oamenilor, fantomatice în lumină strălucitoare a hublourilor. Deschizătura se închise, iar uriașa sferă metalică se mistui în noapte, lăsând o dâră luminoasă, ca o galaxie. Timpul se târa, leneș, spre veșnicie. Ixtl plutea, deznădăjduit, prin noaptea nemărginită, gândindu-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
când oul i-a fost scos, începe să-și vină în fire. Nu-i nimic grav. Cred că au să-și revină și ceilalți în curând. Dar ce-i cu monstrul? Căpitanul Leeth îi răspunse: - Doi oameni din navetele de salvare pretind că au văzut un fel de flacără rosie țâșnind prin principala ecluza pneumatică, în clipa când noi supuneam întreaga navă unei energii oarecum necontrolate. Trebuie să fi fost monstrul, fiindcă nu i-am găsit nicăieri cadavrul. Totuși Pennons și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
dispărut. Clădirile se năruiseră parcă sub o povară prea grea. Străzile se aflau chiar în fundul gropii și la același nivel începură să iasă la iveală și osemintele. Se dădu ordin ca săpăturile să înceteze și fură trimise câteva navete de salvare. Grosvenor luă loc la bordul uneia dintre ele, împreună cu McCann. Amândoi se pomeniră în curând, laolaltă cu alți savanți, în față rămășițelor unui schelet. - Deși e atât de zdrobit, cred că o să-l pot reconstitui, zise Smith. Degetele lui experte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
de un cetățean, repere la care se poate adăuga semnalmentul „orb“, ci de un Zoon Exoti kon. Efectul vizat prin contrast de participiul „văzută“ nu scuză mizerabilismul rudimentarei logici oximoronice. În atari Îm prejurări, cînd simțul comun acuză șocurile insolitului, salvarea de moment vine de la reluarea unor truisme precum cele ce urmează: omul, nu cel generic, ci orice om, nu este ceea ce pare, ci ceea ce devine... Devenire, desigur, În ambele sensuri: al ascensiunii sau, dimpotrivă, al drumului la vale, lin și
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
o simplă privire aruncată împrejur, acest ideal este mai îndepărtat ca oricând în raport cu sfera preocupărilor omului modern. Dar, în absența înțelepciunii, omul nu va ști cum să echilibreze, în sufletul său, cei doi vectori ai iubirii, astfel că nici posibilitatea salvării prin sine însuși nu poate deveni realitate. Or, dacă nu se poate salva, prin sine, omului îi mai rămâne să se distrugă - prin sine și de la sine. Totul, în lumea perceptibilă sau imperceptibilă în raport cu simțurile, dispune de un „de la sine
A doua oară unu by Ciprian Voloc () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92969]
-
mângâiere, un gest. Sunt o femeie între două lumi, mătura sau libertatea unei mașini automatice, o cât de banal în gara Eilei. Pare frumos în somnul lui, jumătatea, cuplul, familia. Era atât de aproape începutul Eilei, atât de comună era salvarea încât totul va rămâne definitiv. [...] GEAMBA: Răul din noi aprinde totul, nu-i știm misterele, îi urmăm în veșnicie, orbește, la fel de dezorientați, dar știm măcar cui îi urmăm. Cândva poate în această nebănuită ierarhie vom fi noi cei urmați și
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
la margine, ca și cum ar fi păzit-o pe aia mai mică. Seara beam vin acru, de Probota, fiert și îndulcit, și urmăream orice, în neștire, la televizor. O vreme doar un conductor de locomotivă (mai târziu a fost șofer pe salvarea spitalului) și cu mine aveam televizoare în comună! Dimineața boalfa aia rămânea singură. Tot dormind o găsea și femeia care făcea curat, Babuta... Era de spaimă cât somn băga într-însa, ca și mâncare, halea ca apucata... Aristița o certa
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
noștri păzitori? Cum Îi identificăm? - Nu-i puteți identifica În nici un fel. Ei vă cunosc, Însă. V-au văzut de multe ori, la Suceava sau În tabăra de la Tudora. Sunt Apărători pregătiți de căpitanul Oană să-și dea viața pentru salvarea voastră, dacă e nevoie. Luptători excepționali, care, spre deosebire de voi, au arme și au libertatea de a ucide pe oricine vă amenință. Au sosit aici cu două luni Înaintea voastră și până acum n-au făcut nimic altceva decât să vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Oană ordonase, prin mesaje pe calea săgeții, eliberarea lui, În timpul nopții, de către un grup de șase Îngeri. Altminteri, prin tortură turcii Îi puteau smulge fragmente de informații care puneau În primejdie corabia lui Morovan. Rămânea de văzut dacă operațiunea de salvare plănuită pentru seara Sfântului Ștefan va avea succes sau nu. Devenea destul de limpede, Însă, că misiunea nu va putea fi prelungită prea mult. Până acum, Pictorul scăpase. Cu cinci zile În urmă fusese Înconjurat de o patrulă de ieniceri, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
sosea În depărtări - nu pleacă nicăieri! Poruncile mele sunt următoarele: căpitane Petru! Știu că ai sufletul cutremurat de vestea aceasta! Ia-ți luptătorii și pornește spre conacul Brăneștilor! Fă ce crezi de cuviință, dacă se mai poate face ceva, pentru salvarea căpitanului Oană! Spătare Mihail! Ai curierii la scară? - Pregătiți de drum, măria ta! -Trei curieri cu escortă, spre Cetatea Neamțului, Cetatea Hotinului și Cetatea Sucevei! Corpul doi vânători domnești coboară spre Cetatea Albă În marș forțat! Să ajungă aici până În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
ora 15.00, malul Dunării - Mai repede! Mai repede! strigă Ali beg. Spahii porniră pe gheață, purtând trupul lui Oană Într-un hamac, Între doi cai. În urma lor, ienicerii se Înșiruiră pe malul Dunării, gata să respingă orice Încercare de salvare a căpitanului. Iscoadele tătare ale lui Ogodai vestiseră ieșirea navelor de luptă la zece mile mai sus. În fața lor se afla un spărgător de gheață acționat de o sută de vâslași. Nava Înainta Încet, dar reușea să spargă stratul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Poate Întâiului Cuceritor i s-a părut doar... spuse, cu voce tare, comandatul patrulei, dând ordin de Întoarcere. Aceeași zi, ora 16.00, malul Dunării Pietro se aruncase În luptă cu speranța nebună că ar mai exista o șansă de salvare a căpitanului. Găsise În apropierea malului Dunării doar unsprezece Apărători, conduși de arcașul Simion. Ceilalți căzuseră În luptă, dar uciseseră peste o sută de spahii și aproape tot atâția ieniceri. Lacrămă Încercase să forțeze pătrunderea spre grupul de spahii care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]