25,230 matches
-
decât replica dată unui act de război care Îl precedase, anume intrarea pe teritoriul Moldovei a unei forțe de comando aliate, alcătuite din turci și tătari. Nimeni nu dormise la Cetatea Albă În noaptea Sfântului Ștefan. Fuseseră pregătite planuri de salvare, fuseseră primiți curieri care aduceau vești. În jurul orei 2.00 se Întorseseră Apărătorii aflați sub comanda căpitanului Petru Ilaș. Scotociseră toată moșia Brăneștilor și tot malul Dunării, până la hotarul cu Țara Românească. Nu găsiseră nici urmă de vornicul Isaia și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
impresionat de puterile neomenești ale Celor Patru. Mongolul Începuse să respire tot mai greu, dar amână ieșirea. Era ca paralizat. Cei Patru Îl priviră și ei, așteptându-se, poate, să facă ceva. Un gest de solidaritate sau o Încercare de salvare. Căci raportul de forțe era limpede: Cei Patru erau dominați de Anda. Deși nimeni nu se mișca, lupta Începuse deja. -Ieși! repetă, blând, Ștefănel. Amir nu se mișcă. Trebuia să facă ceva, dar nu știa ce. Jurase credință Cuceritorilor. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
tânărului necunoscut care Îi anihilase pe Cei Patru. Se vedea că era contrariat, dacă nu chiar nervos de această schimbare, care se petrecuse independent de voința lui și care mai aducea un element ciudat: mica flotă a Cuceritorilor intervenise pentru salvarea unei corăbii moldovene. Era o sfidare pe care sultanul n-o putea accepta. De aceea venise la palatul Ak Sarai, deși era ultima zi a anului și avea lucruri mult mai plăcute de făcut Într-o asemenea seară. La intrarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
ca, delirând de febră și de durere, să scape vreo informație. Hotărâse că rezistența nu mai are rost. Trecuse mult timp, săptămâni sau chiar luni, de când se afla În mâna acestor asasini. Nimeni nu ajunsese la el. Nici o operațiune de salvare nu izbândise. Dacă fusese vreuna. Locul era izolat, departe de orice așezare omenească. Nu existau nici vecini, nici martori. La capătul puterilor, Oană Își spusese că trebuie să-și adune suficiente forțe ca să moară. Dar nu așa. Nu captiv. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
-și câștige libertatea de a muri liber. Acest gând Îi răscolea ultimele licăriri de energie. Să moară liber... să-i protejeze, În acest fel, pe cei dragi... acesta fusese gândul de la Brănești. Se Întorcea, acum, la el. Ce tehnică de salvare era posibilă când nu te poți mișca aproape deloc? Aproape... deci ceva putea, totuși, să funcționeze ca o armă. Umărul stâng putea susține brațul, cu multă durere. Cotul putea lovi. O singură dată. Dacă această lovitură izbândea, se putea târâ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Hai, Murguleț... spuse din nou, cu glasul Înecat de lacrimi. Scoate-ne din valea asta a morții... Alți cai căzură, loviți de săgeți. Erina vedea liziera pădurii apropiindu-se. Încă puțin. Încă puțin. Tropotele din spate se apropiau. Acum. Pădurea. Salvarea. Intră Între arborii Înalți, Încărcați de zăpadă, auzind doar cum haiducii trec la aplicarea planului. - Smârt! Moarte! se auzi vocea lui Mihajlo, din umbră. Nici un prizonier! La semnal, haiducii se lansară la galop, dând peste cap călăreții tătari care porniseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
În situații de urgență, luptătorii ieșiră În două minute, echipați și Înarmați. Gabriel se duse la Angelo și ceru permisiunea să vorbească. - Prego... spuse comandantul. - Commandante, este adevărat că a fost găsit căpitanul Oană? - Adevărat. Aceasta e o misiune de salvare a lui din munții Balcani. - Vă mulțumesc, commandante. E tot ce voiam să știu. Din acest moment, misiunea Istanbul devine misiunea Balcani, iar Apărătorii moldoveni sunt gata să-și dea viața pentru salvarea căpitanului. Apoi, Întorcându-se spre micul contingent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Oană? - Adevărat. Aceasta e o misiune de salvare a lui din munții Balcani. - Vă mulțumesc, commandante. E tot ce voiam să știu. Din acest moment, misiunea Istanbul devine misiunea Balcani, iar Apărătorii moldoveni sunt gata să-și dea viața pentru salvarea căpitanului. Apoi, Întorcându-se spre micul contingent moldovean, ordonă: - În șei! Ne așteaptă căpitanul nostru! Moldovenii Încălecară, cu fețele strălucind. Aveau șansa extraordinară de a participa la o acțiune comună cu Apărătorii italieni, Într-o misiune pe care și-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
o acțiune comună cu Apărătorii italieni, Într-o misiune pe care și-o doriseră din clipa În care aflaseră de evenimentele din Moldova. O misiune care Îi făcea să uite de somn, de frig și de pericolele care Îi așteptau. Salvarea căpitanului Oană. Angelo ridică brațul, dând semnalul de plecare. Peste tropotele cailor se auzi doar o voce dintre moldoveni: - Să-l ferească Dumnezeu pe ăl de ne-o sta În cale... 15 februarie 1476, Serbia, nordul munților Balcani - Cred că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
trezise. Nu se putuse mișca, dar deschisese ochii și recunoscuse, pe mantiile călăreților din jurul lui, semnul scutului și spadei. Privise deasupra lui și văzuse crengile Încărcate de zăpadă ale brazilor. Simțise aerul tare al munților. Înțelesese că o operațiune de salvare se derula, sub semnul Apărătorilor. Apoi o văzuse pe Erina, care călărea În dreapta, fără să-și ia ochii de la el. Un zâmbet ușor Îi trecu peste chip. Era păzit de dragoste și de forță. Erina și Apărătorii. Făcu imediat legătura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
greu, ca o lespede. - Angelo... ,spuse, n-ai pregătit lupta cu al treilea val. - Ai dreptate, spuse comandantul, urmărind coloanele de Apărători care dispăreau În păduri, ca să apară dincolo de crestele munților, ca niște Îngeri ai morții, În fața spahiilor care căutau salvarea. Nu știu nimic despre al treilea val. Vom avea doar un zid de scuturi, până voi Înțelege ce vrea al treilea val. Mă neliniștește doar un lucru. Viteza mongolilor. Este, În viteza asta, o disperare. Sau un ordin. Înaintarea lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
oamenilor și a cailor. Vor să ajungă la noi cât se poate de repede. Și, din experiența mea de luptător bătrân, această goană peste puteri nu are ca scop intrarea În luptă. Pare a fi mai degrabă o misiune de salvare. - De salvare... - Mi-e teamă că războinicii lui Amir Baian vor să-l salveze pe același om pe care vrem și noi să-l salvăm. Căpitanul Oană. Problema este: să-l salveze de cine? Trecuseră două ore de când primul val
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
a cailor. Vor să ajungă la noi cât se poate de repede. Și, din experiența mea de luptător bătrân, această goană peste puteri nu are ca scop intrarea În luptă. Pare a fi mai degrabă o misiune de salvare. - De salvare... - Mi-e teamă că războinicii lui Amir Baian vor să-l salveze pe același om pe care vrem și noi să-l salvăm. Căpitanul Oană. Problema este: să-l salveze de cine? Trecuseră două ore de când primul val de spahii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
prin munții Caucaz și prin deșerturile Asiei. Dacă ești În primejdie, Înseamnă că brațul tatălui nostru nu te poate apăra. Atunci nu te afli În fața lui Amir Baian, ci a unui mesager. Amir are ordine stricte de a-ți asigura salvarea, cu orice preț. În clipele În care tu citești această scrisoare, el construiește deja strategia care te va scoate din situația În care te afli sau se află chiar În luptă cu dușmani pe care tu nu-i poți vedea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
de apreciat măiestria execuției... Mesagerule, spuneai că mai ai o ultimă Întrebare. Care e? - Stăpânul meu nu și-a permis luxul de a aștepta un răspuns. Întrebarea era: sunt Apărătorii de acord să intre În alianță strategică cu Cuceritorii pentru salvarea căpitanului Oană? -Dar nimeni n-a semnalizat prezența căpitanului Oană, spuse Angelo. Și nici a lui Alexandru. - Greșiți, commandante, spuse mesagerul. Cel care a dat instrucțiunile Întâlnirii a fost Marele Maestru. Iar luminăția sa a spus așa: dacă nu primești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Angelo Își dădu seama că Mihaloglu căuta un răspuns, dar nu-l găsea. Ceea ce era, totuși, un Început. O Îndoială. Iar fără Îndoială nu exista adevăr. * Odată cu plecarea rămășițelor armatei turcești, Alexandru simți că se Încheie un capitol din aventura salvării tatălui său. Într-un fel, fusese capitolul cel mai simplu. Un capitol pur militar, prevăzut din timp de Angelo, o demonstrație de inteligență strategică și de măiestrie În luptă. Comandantul suprem al Apărătorilor, prietenii săi, corpul de elită al Ordinului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
din Balcani, Îl vei găsi pe Cosmin Oană, poate prizonier, poate grav rănit. Salvează-l și adu-mi-l. Te voi ajuta când va fi nevoie. Ștefan” - Așadar... murmură Erina, măria sa Ștefan a pus În mișcare o Întreagă armată pentru salvarea lui Cosmin? - Da... spuse Alexandru. A spus că va face tot ce Îi stă În putință. Și iată că asta face. Cu ajutorul vărului său Vlad. - Se pare, spuse Angelo, că un Întreg continent se află pe urmele căpitanului Oană. - Poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Își dovedise puterile magice În confruntarea cu Cei Patru. La marginea pieței, gata să Închidă intrările dinspre străduțele Înguste, se aflau luptătorii lui Midhat. Conducătorul lor se afla Într-o tensiune crescândă, Întrebându-se care ar putea fi soluția de salvare a Marelui Maestru. Ceilalți așteptau ordinul, Încordați, fiindcă imediat după acel ordin nu Îi aștepta decât moartea. Puteau doar să câștige timp, atacând prin surprindere. Dar ar fi fost repede covârșiți de numărul adversarilor. Pentru ei, totul se juca de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
primejdie. Într-o mișcare aproape organizată, războinicii făcuseră peste treizeci de pași Înapoi, și asta cât putură de repede. Era o lecție a retragerii, la care nu luaseră seama niciodată, dar care acum putea fi, pentru fiecare din ei, singura salvare. Limita cercului atingea acum marginile pieței. Grupul lui Midhat era Înghesuit de Cuceritorii care nu voiau decât să arate că abandonează lupta. Răsturnarea de forțe era de neimaginat cu doar două minute mai devreme. Dar acum devenise reală. Rebeliunea prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
rigoarei, completă Pietro. Spiritul metodic, ingineria, calculul care au făcut din ostașii Romei o forță de neînvins. Dar observația nu e valabilă pentru căpitanul Oană, care reprezintă, aici, exact geniul strategic al peninsulei italice. Sau, poate, al Europei Occidentale. Iar salvarea lui e o capodoperă strategică a Apărătorilor. - O capodoperă absolut inutilă dacă n-ar fi fost tocmai temperamentul moldovean al unei tinere femei gata pentru orice sacrificiu. Erina l-a găsit pe Oană, nu noi. De fapt, ea l-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
locurile care reprezintă nuclee ale valorilor europene. Apărătorii erau ultimul zid În calea distrugerii. Nu interveneau decât atunci când toate celelalte șanse erau spulberate. De aceea, fuseseră selecționați și antrenați ca să reziste unor confruntări grele și Îndelungate, ca să execute misiuni de salvare, de cercetare, de culegere de informații sau, la nevoie de sacrificiu. Apărătorii care aveau misiunea de a-l apăra pe Ștefan Mușatin, fiul lui Bogdan și nepotul lui Alexandru cel Bun știau toate aceste lucruri și trecuseră prin probele extenuante
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
depășise nu doar hotarele Moldovei, ci și pe cele ale firescului. Ale lumii dintâi, așa cum fusese ea așezată dintru Începuturi. Undeva echilibrul dintre el și Erina se rupsese și ea năvălise În viața lui ca un incendiu, sau ca o salvare. După ce se Întorsese din tărâmul morții, Oană nu mai reușise să redevină el Însuși. Nu mai avea forța fizică de a fi ceea ce fusese până atunci. Dar poate nu mai avea nici forța sufletească. Erina devenise luptătoare pentru că el nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
spuse ceva, dar cuvintele se auzeau din ce În ce mai greu. Vuietul furtunii acoperea totul, iar puterea vântului speria caii, care refuzau să mai Înainteze. Vântul bătea exact din fața turcilor, ajutând În schimb cavalerii Ordinului scutului și spadei În șarja lor nebună de salvare a lui Alexandru. În urma lor porniră și călăreții din centrul armatei moldovene, cu poruncă să oprească grupul masiv de spahii care se ivise În față. Pe culmea dealului, Ștefan privi uimit cerul. Era senin. Nu venea furtuna. Dar văzduhul parcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
condusă de Ștefan cobora și ea, eliminând ultima rezistență a ienicerilor. Căpitanul ajunse și el În pădure, căutându-l cu privirile pe Ștefănel. Dar În hățișul codrului nu se puteau vedea decât umbrele hăituite ale turcilor Încercând să-și caute salvarea. Armata Moldovei cobora spre dealurile Sucevei, cucerind pas cu pas prima ei bătălie În fața sultanului. Răzeșii se Împrăștiaseră, În căutarea otomanilor care fugeau. Dispozitivul ordonat de Oană se fărâmița În bucuria victoriei. Și atunci, Într-o străfulgerare, căpitanul Îl văzu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
rămas și acum comandantul forței de intervenție, numai că sosirea intempestivă a lui Vlad Dracula, zis Țepeș, a răsturnat toate structurile ierarhice. Fără a cere voie nimănui, Vlad a preluat comanda tuturor trupelor și a poruncit adunarea românilor transilvăneni pentru salvarea lui Ștefan Mușatin. Abia ajunsesem, dar febra acesteri mobilizări m-a cucerit. Nu vezi așa ceva nici la Veneția, nici la Ravenna, nici la Milano. A fost o nebunie. Au sosit, la chemarea fostului voievod muntean, mii de săteni care așteptau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]