3,048 matches
-
nu separa istoria de critică, idee pe care i-o și reproșează în Introducere, sub cuvânt că ar avea drept urmare neglijarea literaturii religioase, dominantă în epoca veche. Al doilea lucru care atrage atenția este respectul arătat de Ștefan Ciobanu contribuției înaintașilor. Nici Cartojan, nici Pușcariu, nici Iorga, spre a rămâne la specialiștii în veche, cum se spunea în jargonul universitar pe vremea studenției mele, nu citau contribuțiile anterioare. Nici G. Călinescu, nici alții n-o fac. În ce-l privește pe
Un nume uitat: Ștefan Ciobanu by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/5236_a_6561]
-
Armenilor din România, îl evocă în nr. 17 pe Krikor Zambaccian, marele colecționar, la 40 de ani de la dispariția sa. Un nepot al său, Marcel Zambaccian, proprietarul unei Galerii de lîngă Curtea-Veche din București, își amintește de Krikor și de înaintașii familiei: "Z. era un om foarte activ. Se agita, vizita galerii, cumpăra picturi și opere de artă din acea perioadă. Veniturile sale erau obținute din activități comerciale. Avea o firmă înființată în 1910, la Constanța, de către bunicul meu, Agop Zam-baccian
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/14686_a_16011]
-
ajutor, dar glasul mi-a pierit. îmi va reveni, mi se comunică, atunci când Curtea va face publice motivațiile. Apoi larma se liniștește, facem cu toții gimnastică aerobică, flotări. Un vis infernal! Desigur, am îndoieli în privința modului în care au conceput Infernul înaintașii, dintre care nu puțini foarte instruiți. Nu cred, pur și simplu, că marilor vinovați, sceleraților, criminalilor, li se rezervă chinuri fizice - nici la foc deschis, nici la peste patru mii de metri sub Polul Nord, lângă drapelul rus, sub ghețari. Grele
Infernul cotidian by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/9346_a_10671]
-
de strămoși să devină un certificat de noblețe pentru urmași. Necazul e că taberele fie nu admit suferința celorlalți, fie o micșorează cît mai mult spre a și-o spori pe a lor. Și astfel, deși fiecare își preschimbă suferința înaintașilor într-o sursă de legitimitate, uită că această legitimitate are valabilitate doar în proprii ochi, în vreme ce celuilalt îi pasă prea puțin de drama lui, lucru cu atît mai valabil cu cît în public se sufocă de compasiune față de ororile prin
Memoria selectivă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9325_a_10650]
-
pe care le putem face. Pentru ei, nu e importantă obținerea unor idei generale despre „Lume”, despre ceva ce se află în afara noastră și așteaptă să fie descoperit, ci nevoia - comună oricărui mare scriitor - de a obține, prin redescrierea operelor înaintașilor, „nemurirea seculară” personală, pentru a folosi o sintagmă dragă lui Harold Bloom. Or, acest gen aparte de nemurire nu se poate obține nici prin încăpățânarea cu care încearcă să descopere Adevărul și nici prin argumente ori idei generale, ci prin
Filozofie sau literatură? by Răzvan Andrei () [Corola-journal/Journalistic/3784_a_5109]
-
Bloom. Or, acest gen aparte de nemurire nu se poate obține nici prin încăpățânarea cu care încearcă să descopere Adevărul și nici prin argumente ori idei generale, ci prin inventarea unor noi vocabulare greu sau imposibil de redus la vocabularele înaintașilor. Cum sugerează același Bloom, un asemenea nou vocabular nu se naște prin vreun gen de lectură critică ori argumentare-împotriva-lui-X-carem- a-precedat, ci, „orice operă importantă este o lectură greșită în scop creativ și o interpretare greșită a unui text precursor
Filozofie sau literatură? by Răzvan Andrei () [Corola-journal/Journalistic/3784_a_5109]
-
a cercetării în vederea unei descoperiri, ci aceea a redescrierii, citirii și interpretării intenționat greșite a scriitorilor care i-au precedat. Metaforele lor - căci de metafore în sensul lui Davidson e vorba aici - le-au înlocuit, pur și simplu, pe ale înaintașilor, chiar dacă au lăsat impresia că mai degrabă polemizează cu ei folosindu- se de „argumente” (aspect ce ține mai degrabă de strategia retorică, de persuasiune). De pe urma lor au rămas câteva cuvinte integrate într-un stil cât se poate de personal și
Filozofie sau literatură? by Răzvan Andrei () [Corola-journal/Journalistic/3784_a_5109]
-
pe Ioan Șerb drept "un memorandist întârziat", dispărând odată cu el "ultimul memorandist din București". într-adevăr, născut ca fiu de moți din }ara Zarandului, Ioan Șerb s-a străduit să perpetuieze în capitala României pilda, cugetul și simțirea marilor săi înaintași transilvăneni, a celor care s-au dăruit înfăptuirii idealurilor naționale și spirituale ale neamului românesc. Procedând metodic, Iordan Datcu îl prezintă pe Ioan Șerb în cele trei ipostaze ale personalității sale. Analizân-du-i poeziile, cuprinse în volumele Florile norocului, Legenda romanității
Ultimul memorandist by Teodor Vârgolici () [Corola-journal/Journalistic/9129_a_10454]
-
valorilor spiritului, "întotdeauna negative", întrucît au negat anume idei și convenții de expresie, spre a-și propune viziunea proprie. Creația este astfel interpretată printr-o prisma dialectica. Lupta reprezintă mijlocul de afirmare a originalității, de impunere a personalității, pe ruinele înaintașilor. E foarte probabil să existe aci un reflex al teoriei "personalismului energetic", cu caracter dinamic, "activist", a lui Rădulescu-Motru. Polemicii mărunte, izvorîte din rațiuni colectiviste, i se opunea militantismul înalt al individului genialoid, care, prin negație, își asigură procesul de
Felix Aderca sau "un spectacol al registrelor extreme"(I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17743_a_19068]
-
consumat precipitat, poate că și presentimentul sfârșitului apropiat i-a insuflat energia de a lucra în transă, necedând maladiilor și disperării. într-un editorial recent, un ziarist german susține că deviza care poate fi împrumutată ca o lecție a marelui înaintaș este: ,să sfidăm letargia!" A muncit enorm, a colindat de la un oraș la altul ca un nomad cu cortul, a fugit de creditori și de femei iubite, și-a găsit anevoie mai târziu un cămin, o familie, un popas al
Anul Schiller ,Să sfidăm letargia!" by S. Damian () [Corola-journal/Journalistic/11594_a_12919]
-
rolul literaturii, cheie în care sînt analizabile cuvintele lui Eliade citate de Cordoș - "Criza în care intrase lumea occidentală îmi dovedea că ideologia generației războiului nu mai era valabilă. Noi, «generația tînără», trebuia să ne găsim rosturile noastre. Dar, spre deosebire de înaintașii noștri, care se născuseră și crescuseră cu idealul reîntregirii neamului, noi nu aveam un ideal de-a gata făcut la îndemînă.") nu intră în atenția autoarei clujene. În ce privește capitolele dedicate "crizei atipice" a literaturii sub comunism și "literaturii crizei", ele
Arheologii literar-critice by Iulia Popovici () [Corola-journal/Journalistic/14193_a_15518]
-
n-am știut. Nu i-am simțit. Contactele cu ei n-au fost comode, dar nu cât să mă lamentez. Au încercat; nu m-au bruscat, nu m-au amenințat. Nu vreau să spun că au fost mai buni decât înaintașii lor. Așa li s-a cerut. Când, cu Gheorghe Ursu, ori în decembrie, li s-a cerut să redevină brutali și ucigași, s-au conformat. Cât despre observația referitoare la atitudinea mea, vorba lui Raicu: cine n-a făcut nimic
Însemnări by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/6295_a_7620]
-
afară - și totuși din lăuntrul profesiunii - să fie cât mai bine secondat în prezentarea lor, m-am adresat direct conservatorilor care le-au organizat, conservatori care nu numai păstrează, dar și pun în valoare tot ceea ce am moștenit valoros de la înaintași și ale căror nume sunt adesea ignorate sau abia pomenite în treacăt. Liana Tugearu: Cum s-a născut ideea expoziției Arta Cositorului în colecțiile Muzeului Național de Artă al României? Carmen Tănăsoiu: Arta Cositorului în colecțiile MNAR s-a născut
Arta cositorului by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/3793_a_5118]
-
deget mînios, incriminîndu-l „de megalomanie, amor propriu și egocentrism «creator», de realizare cu orice preț a unei «opere»", căci ar fi acționat la autorul lui Șun „doar o psihologie megalomană globală". Sunt scoase în relief numai și numai compromisurile marelui înaintaș, ca și cum acestea i-ar anula toate meritele. Termenii aspri abundă, învăluindu-i creația într-o nebulozitate toxică: „un agitat tenebros și plin de complexe vindicative", „momente și scene dezgustătoare", „rar, uluitor și incredibil pentru mine oportunism", conținut „respingător, ton cinic
Drama identității by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/6150_a_7475]
-
dar nu înainte de a-i transmite nepotului său, Walter, câte ceva din talentul și priceperea sa. În amintirea celebrului său bunic, Walter Droll a deschis la Făget, după Revoluție, în 1997, salonul de frizerie și coafură „Droll-Wald“, unde se fălește cu înaintașii săi. Marele necaz este că nici fiica și nici fiul său nu au fost atrași de această meserie. Pentru a demonstra cele afirmate, Walter Droll ne-a trimis la redacție câteva fotografii grăitoare, dar și un Certificat comunal (în original
Agenda2004-9-04-d () [Corola-journal/Journalistic/282117_a_283446]
-
o nouă exegeză despre , la Editura Vestala. Desigur, despre creația de ficțiune a marelui nostru scriitor și savant s-au scris, de-a lungul timpului, numeroase și remarcabile studii, însă I. Oprișan nu s-a lăsat timorat de prestigioșii săi înaintași, ci, ca eminent editor al operei hasdeene, a întreprins o nouă și integrală lectură, completând, nuanțând sau rectificând opiniile critice formulate până acum și, mai ales, aducând puncte de vedere personale, interesante, relevând noi coordonate și semnificații ale acestei opere
Opera literară a lui B. P. Hasdeu by Teodor Vârgolici () [Corola-journal/Journalistic/8450_a_9775]
-
Conservatorul de Muzică din București.Ulterior s-a perfecționat în tainele complexe ale științei și artei compoziției muzicale, cu acad. Mihail Jora, pe care genialul George Enescu îl aprecia „un excepțional pedagog și un excelent compozitor” . Urmând exemplul distinșilor săi înaintași, tânărul muzician se dedică, începând din 1940, nobilei activități didactice, iar din anul 1944 și până în 1979, în învățământul muzical universitar, cu deosebire la catedra de armonie, contrapunct, forme muzicale, compoziție din cadrul prestigiosului Conservator bucureștean (unde în anii 1951-1952 a
Centenar Ion Dumitrescu by Al . I . B?DULESCU () [Corola-journal/Journalistic/83949_a_85274]
-
porc, semn că așa-zis dispărutul e urmărit de derizoriu pe veci - se așază undeva mai la mijlocul societății, prin dregătorii de provincie, și devin ceva mai puțin stridenți. Așa îi găsește Caragiale. Și greu de zis cine, între el și înaintașul lui, are mai multă dreptate. Romanticul, pentru care rămân niște nenorociți, indiferent unde i-ar duce pronia, sau realistul, care-i vede norocoși? E, pesemne, la mijloc, o diferență de umoare. De slujnicari se tem și unul, și altul. Doar
Oameni de prisos by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6094_a_7419]
-
de mult în legendă, evocați bunăoară în povestirile hasidice din care citisem multe pagini, ca niște embleme ale Înțelepciunii. Omul care m-a întâmpinat în prag avea înscrise, într-adevăr, în chiar făptura sa fizică, ceva din aura spirituală a înaintașilor săi, - o luminozitate tandru-învăluitoare, fratern-comunicativă, a unui adevărat om de omenie. În această atmosferă s-a desfășurat convorbirea noastră, care evocă mai puțin opera cărturarului și stăruie mai mult asupra experienței sale umane, de responsabil față de destinele unei comunități primejduite
Alexandru Șafran, marele rabin al Genevei - "Memoria este un act etic, și etic înseamnă acțiune, înseamnă viitor" by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/16053_a_17378]
-
este doar un reflex prin care ne gândim la ceea ce s-a petrecut altădată, un paseism. Memoria este un act care ne face, ne obligă să retrăim, în toată autenticitatea lui, un eveniment pe care l-am trăit noi sau înaintașii noștri, așa încât, la lumina învățăturii sale sau a avertismentului său, să acționăm în prezent, astăzi și mâine, aici și acum. Memoria nu este doar un gest psihologic, intelectual; memoria este un act etic, și etic înseamnă acțiune, înseamnă viitor. Desigur
Alexandru Șafran, marele rabin al Genevei - "Memoria este un act etic, și etic înseamnă acțiune, înseamnă viitor" by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/16053_a_17378]
-
nu strivesc corola de minuni a lumii este distilată în numai câteva versuri, fără ca prin aceasta forța revelației să se diminueze în vreun fel. Altminteri, raportarea la mister, ca metodă de cunoaștere, se face la fel ca la ilustrul său înaintaș: Să găsești necunoscutul/ în cunoscut/ dar (mult mai greu)/ cunoscutul în necunoscut/ (ca și cum ai înțepa o minge/ și-ai privi îndurerat/ cum se dezumflă)." (p. 20) Ultima paranteză ar fi putut să lipsească, situație în care cititorului i s-ar
De veghe în Amarul Târg by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8728_a_10053]
-
cărora se pronunță astfel, cu o jovialitate acrișoară: Descoperirea lor e, ca să zicem așa, naturalismul ludic, o contradicție în termeni pentru gravii și greoii naturaliști de odinioară, nu și pentru tinerii noștri cărora bogzianul "Jurnal de sex" le este un înaintaș depășit ca expresie și care fac să se rîdă din orice. "Hliziții" - i-am și numit, fără să precizez însă că "hlizirea" aceasta, extinsă dinspre proză la poezie și chiar la critică, e o formă de bășcălie textuală limitînd artisticul
Ultimul Cornel Regman (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15855_a_17180]
-
1901-1946) face parte din cea de a treia "generație maioresciană", după clasificarea celebră a lui E. Lovinescu, o generație care "s-a născut estetică cum te naști cu ochi albaștri; a fost maioresciană fără să știe; nu și-a cunoscut înaintașul și nici nu s-a ocupat de dînsul exegetic" (T. Maiorescu și posteritatea lui critică, 1943). Aprecierea rămîne valabilă și după mai bine de jumătate de secol. Mezinul generației fiind Ș. Cioculescu, Pompiliu Constantinescu, născut doar cu un an mai
Criticul fără însușiri by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/16153_a_17478]
-
se intitulează, captând neîndoielnic atenția, Ce s-a veștejit în poezia ultimului deceniu. Scris, cum spuneam, în anii nouăzeci, acesta desfășoară un rechizitoriu la adresa tinerilor poeți, care, remarcă Negrici, n-ar face nici un efort real spre a se desprinde de înaintașii lor direcți. Ceea ce este cu atât mai problematic cu cât, din punctul său de vedere, optzeciștii ar fi căzut, măcar de la un moment încolo, într-o fundătură stilistică. Se prea poate. Se anunță dovezi: „Pentru că mai visez încă la un
Pagini și pagini by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4998_a_6323]
-
marilor creatori, fapt pe care Solomon Marcus îl numește Ťspiritualitatea matematiciiť). Împletind aceste patru fire și firul biografiei sale intelectuale, discursul profesorului Marcus a fost în același timp o lecție magistrală, o confesiune, o predică și un dialog personal cu înaintașii. Trei ar fi singurătățile matematicianului. Este singurătatea școlară a matematicii, care ține de prejudecățile încorporate în procesul educativ. Este singurătatea disciplinară a matematicii - a ei, între științe, și a matematicienior, între umaniști. Și mai este singurătatea socială a matematicii, evocată
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/8367_a_9692]