2,910 matches
-
cărei manifestare este deplasarea verbului în domeniul C asociată cu avansarea unui singur constituent la stânga verbului, gramatica V2 romanică se caracterizează prin deplasarea verbului, cealaltă operațiune (avansarea unui XP la stânga verbului) fiind frecventă, opțională și nu limitată la un singur constituent • natura opțională a celei de a doua reguli explică apariția frecventă a structurilor V1 cu diverse interpretări pragmatice • gramatica V2 romanică nu se asociază cu efectul de "gât de sticlă" (engl. the bottleneck effect, v. Poletto 2002), trăsătură care permite
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
a celei de a doua reguli explică apariția frecventă a structurilor V1 cu diverse interpretări pragmatice • gramatica V2 romanică nu se asociază cu efectul de "gât de sticlă" (engl. the bottleneck effect, v. Poletto 2002), trăsătură care permite deplasarea de constituenți multipli la stânga verbului ridicat în domeniul C, rezultând astfel linearizări V3, V4 etc. • domeniul preverbal nu este specializat, putând găzdui constituenți cu orice funcție sintactică (argumente, circumstanțiale, predicate) • aplicarea regulii V2 este asimetrică în funcție de tipul propoziției (propoziție principală / propoziție subordonată
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
asociază cu efectul de "gât de sticlă" (engl. the bottleneck effect, v. Poletto 2002), trăsătură care permite deplasarea de constituenți multipli la stânga verbului ridicat în domeniul C, rezultând astfel linearizări V3, V4 etc. • domeniul preverbal nu este specializat, putând găzdui constituenți cu orice funcție sintactică (argumente, circumstanțiale, predicate) • aplicarea regulii V2 este asimetrică în funcție de tipul propoziției (propoziție principală / propoziție subordonată); asimetria privește frecvența aplicării regulii V2: frecventă / dominantă în propozițiile principale, rară în propozițiile subordonate (ii) Un alt rezultat este o
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
gioc de-nsul (CM.1567: 235v) d. e când putredirea aceasta îmbrăca-se-va întru fără putredire, atunce se va împlea cuvântul acela ce stă scris (CC1.1567: 16v) Proiecția unei periferii stângi bogate, care poate găzdui unul sau mai mulți constituenți, în prezența inversiunii, este un alt argument împotriva deplasării la FORCEP. Periferia stângă bogată coocurentă cu inversiunea este disponibilă atât în propoziții subordonate (88a,d), cât și în propoziții principale (89). (v. și §3.2.2.3 infra). (89) Domnulu
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
mai elaborată analiză a deplasării verbului la C în româna veche a fost propusă de Alboiu, Hill și Sitaridou (2014); Hill și Alboiu (2016). Pe baza analizei exhaustive a cronicilor moldovenești, autoarele identifică distribuția complementară între inversiune și deplasarea altui constituent la FOCP; această competiție între verbul deplasat la C și alți constituenți a fost interpretată drept o formă de deplasare a verbului determinată discursiv, fiind considerată argumentul distribuțional forte pentru a considera că verbul se deplasează la focus. Deplasarea verbului
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
fost propusă de Alboiu, Hill și Sitaridou (2014); Hill și Alboiu (2016). Pe baza analizei exhaustive a cronicilor moldovenești, autoarele identifică distribuția complementară între inversiune și deplasarea altui constituent la FOCP; această competiție între verbul deplasat la C și alți constituenți a fost interpretată drept o formă de deplasare a verbului determinată discursiv, fiind considerată argumentul distribuțional forte pentru a considera că verbul se deplasează la focus. Deplasarea verbului la C din necesități discursive a mai fost propusă de alți autori
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
necesități discursive a mai fost propusă de alți autori în analiza fazelor romanice mai vechi (Cruschina 2011 și Poletto 2014 pentru varietăți italo-romanice; Sitaridou 2011 pentru spanioala veche). Analiza unui corpus mai extins arată însă că inversiunea și deplasarea altui constituent la focus nu sunt în distribuție complementară, deși există o puternică tendință ca verbul deplasat să fie focalizat. Conform autoarelor citate, inversiunea este obligatorie în interogativele totale, întrucât interogativele totale sunt asociate cu focusul de polaritate ("yes-no questions elicit polarity
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
în periferia stângă și inversiunea nu sunt în distribuție complementară. Sub ipoteza general acceptată a unicității focusului, Alboiu, Hill și Sitaridou (2014); Hill și Alboiu (2014) iau ca diagnostic pentru deplasarea verbului la FOCUS imposibilitatea de a focaliza un alt constituent în prezența inversiunii. Autoarele iau în discuție focusul contrastiv și focusul de veridicitate 34 (engl. verum focus) și exemplifică complementaritatea dintre focus și inversiune prin exemple ca (96a-b) (la care putem adăuga și exemplul (96c), extras din Alexandria). A se
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
văzură și să spământară și ziseră:) "Tuai fost Alexandru-Împărat?" (El zise: "Eu") (A.1620: 56v) La fel ca și în cazul celorlalte tipuri de focus discutate mai sus, există o tendință către complementaritate între ocuparea poziției de focus de un constituent, altul decât verbul, și inversiunea verbală. Această complementaritate nu este o regulă, ci este o tendință, după cum arată următoarele exemple din (97), în care inversiunea și deplasarea altor constituenți la focus coexistă. Foarte important pentru discuția noastră este exemplul (97a
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
o tendință către complementaritate între ocuparea poziției de focus de un constituent, altul decât verbul, și inversiunea verbală. Această complementaritate nu este o regulă, ci este o tendință, după cum arată următoarele exemple din (97), în care inversiunea și deplasarea altor constituenți la focus coexistă. Foarte important pentru discuția noastră este exemplul (97a), excerptat din același text pe care autoarele citate fac generalizarea distribuției complementare: nici măcar în cronicile asupra cărora se face generalizarea complementaritatea nu funcționează ca regulă; exemplul (97a) este de
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
obiectul unei cercetări viitoare. În orice caz, la prima vedere, propoziții ca (95f) în care între verbul inversat (deplasat la FINP, v. §3.2.2.1.3 infra) și elementul interogativ (care ocupă Spec, [FOCP]) se pot lexicaliza și alți constituenți verifică în mod direct ipoteza că și în limba veche topicul se poate lexicaliza și la stânga și la dreapta focusului. (95f) Până cându păcătoșii, Doamne, până cându păcătoșii laudă-se? (CC2.1581: 32) 3.2.2.1.3 V-la-FINP Materialul
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
sus arată că proiecțiile FORCEP și FOCP nu găzduiesc verbul deplasat în domeniul C: prezența (limitată cantitativ) a inversiunii în propoziții subordonate în care verbul este coocurent cu elementele de relație, precum și posibilitatea ca verbul inversat să fie precedat de constituenți integrați prozodic (v. §3.2.2.1.1 supra și §3.2.2.3 infra) sunt argumente împotriva deplasării la FORCEP; coocurența verbului inversat cu constituenți care în mod neechivoc ocupă proiecția de focus (elemente interogative; elemente care induc focus
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
coocurent cu elementele de relație, precum și posibilitatea ca verbul inversat să fie precedat de constituenți integrați prozodic (v. §3.2.2.1.1 supra și §3.2.2.3 infra) sunt argumente împotriva deplasării la FORCEP; coocurența verbului inversat cu constituenți care în mod neechivoc ocupă proiecția de focus (elemente interogative; elemente care induc focus de veridicitate etc.) și nonobligativitatea inversiunii în propoziții interogative totale, care sunt asociate cu focusul de polaritate (v. Giurgea și Remberger 2012) (v. §3.2.2
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
C; absența lui să diagnostichează deplasarea acestora la (Spec,)FINP (99). A se observa și alternanța între subjonctivul fără să și subjonctivul cu să în interiorul aceleiași fraze (99c) și structura spațiului preverbal al subjonctivului fără să (verbul este precedat de constituenți focalizați). (99) a. Acicea popa grăiască (CM.1567: 256r) b. Cându-l aduc cumetrii pruncul înaintea popeei zică popa așa: (CM.1567: 255r) c. Spinii și pălămidacreascăție și să mănânci iarba câmpilor! (CM.1567: 262r) d. să rugăm pre miloste lui
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
supra). (100) a. să nu cumva să aibă smenteală (DÎ.1600: XXXIII; XXXIV) b. și a-i slobozi pre ei nemâncaținu voiu, sănu cumvasă slăbească pre cale (NT.1648: 20v) Întrucât, în aceste structuri bine delimitate mai ales prin prezența constituentului nu cumva/cândva, complementizatorul să este dublu lexicalizat în FORCE0și FIN0, este posibil ca lexicalizarea joasă a lui să să fie blocată de deplasarea V-la-FIN (101a) de către aceeași constrângere, (Generalized) Doubly-Filled COMP Filter; encliza pronominală în exemple ca (101b) indică
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
aceeași constrângere, (Generalized) Doubly-Filled COMP Filter; encliza pronominală în exemple ca (101b) indică părăsirea de către verb a domeniului flexionar și ridicarea la FIN. Poziția FORCE nu este afectată de deplasarea verbului în domeniul C, dovadă și lexicalizarea complementizatorului să la stânga constituentului nu cumva/cândva în exemplele din (101). (101) a. Senu cânduvadzică limbile (PH.1500−10: 67v) b. sănu cândva rădice-se (CP1.1577: 268r) Există și câteva atestări care contrazic această generalizare, și anume structuri cu encliză pronominală la dreapta
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
cu inversiune V-CL / V-AUX / V-CL-AUX) se pot analiza prin deplasarea verbului la (Spec,)FINP; această analiză explică în mod direct: - pe de o parte, proiectarea unei periferii stângi bogate (v. și §3.2.2.3 infra), găzduind inclusiv constituenți focalizați (v. §3.2.2.1.2 supra), și - pe de altă parte, adiacența strictă la elementele funcționale din domeniul flexionar; dată fiind structura funcțională FINP > PERSP > MOOP > (...) și deplasarea verbului prin specificatorii verbali, nu există nicio proiecție care să
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
2.1.2 supra), și - pe de altă parte, adiacența strictă la elementele funcționale din domeniul flexionar; dată fiind structura funcțională FINP > PERSP > MOOP > (...) și deplasarea verbului prin specificatorii verbali, nu există nicio proiecție care să poată găzdui vreun alt constituent între verb și clitic / verb și auxiliar / verb și secvența clitic−auxiliar; analize alternative, de tipul V-la-FORCE sau V-la-FOC nu pot surprinde aceste efecte de adiacență, din motive explicate în subsecțiunile anterioare • analiza în termenii deplasării verbului la FINP face
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
în spiritul și în litera modelului teoretic adoptat aici (Chomsky 2000, 2001, 2007, 2008; Pesetsky și Torrego 2001, 2004, 2007) - rezolvarea dependențelor sintactice prin procesul ACORD, definit în §II.2.1. Centrul FOC0 este înzestrat cu o trăsătură neinterpretabilă [uFocus]; constituentul care prin procesul de ACORD contribuie la ștergerea trăsăturii [uFocus] este interpretat ca focus. Unul dintre principalele avantaje ale acestui model teoretic este disocierea deplasării sintactice de ACORD: procesul de ACORD poate fi urmat de deplasare sintactică, însă nu în
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
fost? (CC1.1567: 246r) (TOPP TOPP >) FOCP qp FOC0 FINP [ufocus] qp FIN0 MOODP qp MOOD0 TP qp VP ... 4 Sfinții lu Dumnezeu păcătoși au fost ACORD Această analiză explică în mod elegant și situațiile în care inversiunea coexistă cu constituenți care ocupă poziția de focus ei înșiși; de acest tip sunt propozițiile interogative parțiale și propozițiile care conțin un focus de veridicitate. Proiecția la care se deplasează verbul și proiecția care găzduiește elementul focalizat sunt distincte ([Spec, FINP] și, respectiv
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
Până când răbda- voiu (110) cu adevărat cade i-să În concluzie, disocierea verificării trăsăturii de focus de deplasarea sintactică explică în mod satisfăcător datele din româna veche, surprizând și relația dintre focalizare și inversiune, dar explicând și coocurența inversiunii cu constituenți focalizați în periferia stângă propozițională. 3.2.2.1.5 Concluzii (i) Deplasarea verbului la FIN explică întreaga distribuție a inversiunii în limba română veche. Modelul propus surprinde și efectele de focalizare asociate adesea cu inversiunea verbului. (ii) În ultimă
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
O altă caracteristică a fazei V2 a limbilor romanice vechi este "flexibilitatea" domeniului preverbal (v. §3.1.3 supra), flexibilitate care se traduce (i) pe de o parte, prin posibilitatea spațiului preverbal în structuri cu deplasare V-la-C de a găzdui constituenți multipli (v. și Zafiu 2014), și (ii) pe de altă parte, prin faptul că, în structuri cu deplasare V-la-C constituentul preverbal / unul dintre constituenții preverbali nu este neapărat subiectul. În diferite puncte din secțiunile anterioare am mai menționat aceste caracteristici
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
care se traduce (i) pe de o parte, prin posibilitatea spațiului preverbal în structuri cu deplasare V-la-C de a găzdui constituenți multipli (v. și Zafiu 2014), și (ii) pe de altă parte, prin faptul că, în structuri cu deplasare V-la-C constituentul preverbal / unul dintre constituenții preverbali nu este neapărat subiectul. În diferite puncte din secțiunile anterioare am mai menționat aceste caracteristici, subliniindu-le importanța, drept care secțiunea de față doar le ilustrează pe scurt, cu scopul prezentării comparate sistematice a românei prin
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
pe de o parte, prin posibilitatea spațiului preverbal în structuri cu deplasare V-la-C de a găzdui constituenți multipli (v. și Zafiu 2014), și (ii) pe de altă parte, prin faptul că, în structuri cu deplasare V-la-C constituentul preverbal / unul dintre constituenții preverbali nu este neapărat subiectul. În diferite puncte din secțiunile anterioare am mai menționat aceste caracteristici, subliniindu-le importanța, drept care secțiunea de față doar le ilustrează pe scurt, cu scopul prezentării comparate sistematice a românei prin raportare la alte faze
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
structurilor cu verb plasat la finalul propoziției / frazei. Caracteristica (i), ilustrată prin exemple precum cele din (116), arată că în structurile cu deplasare a verbului la C, efectul de "gât de sticlă" (engl. bottleneck effect, Poletto 2002) - i.e. un singur constituent poate preceda verbul deplasat la C - specific limbilor germanice V2, dar nespecific limbilor romanice vechi cu gramatică V2 relaxată (cu excepția francezei vechi, care are o gramatică V2 de tip germanic, v. Adams 1987; Roberts 1993), nu este activ nici în
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]