3,431 matches
-
de a ne mira în fața miracolului, de a fi recunoscători că suntem ceea ce suntem. Un angrenaj de mici miracole. Un angrenaj care, de multe ori, funcționează în gol. Suntem proiecția iubirii divine atotcuprinzătoare. Nici o mașinărie performantă din lume nu poate egala sau suplini cel mai insignifiant organ al corpului omenesc. Cândva, poate vă voi povesti despre osteoblaste și osteoclaste. Acum vă voi spune doar că osul omenesc are, în coloana vertebrală, o rezistență de 30 de ori mai mare decât a
Trup secularizat sau privirea tanga by Eugenia Țarălungă () [Corola-journal/Journalistic/10881_a_12206]
-
de pe teren. Presentimentul înfrângerii îi adusese pe jucătorii dinamoviști în pragul disperării. Nimeni nu mai făcea nimic inteligent, mingile erau șutate în bălării sau te miri unde, în timp ce adversarii atacau din ce în ce mai frumos, mai dezlănțuit, încât părea un miracol că nu egalaseră încă la cinci minute după introducerea lui Ciuleasa în joc. Deci mai sunt trei minute, își zise Vlădeanu, vârf de atac și vedeta dinamoviștilor. Mai sunt trei minute, și uite-i pe proștii ăștia cum joacă, mai rău decât niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
și de eliberare, căci corul, care reprezintă poporul grec, își exprimă bucuria de a fi scăpat de domnia despotică a perechii criminale; astfel, fiul reginei devine un eliberator. În tragedia lui Eschil, părțile cântate de cor au o mare importanță, egalând și depășind uneori dialogul actorilor. Intervențiile acestuia sunt pline de lamentații, de meditații filozofice, adoptând cu ușurință tonul liric și pe cel epic. Corul are mișcări și gesturi solemne, dansuri pline de grație, cu efect puternic asupra spectatorilor 1. Autorul
Legenda Electrei de-a lungul timpului by Irinel Aura Stoica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1626_a_3036]
-
de măsură, totul se defășoară la cea mai înaltă tensiune 1. Prin psihologia bogată și suplă, prin analiza pe care o face Sofocle personajului, Electra este superioară personajelor feminine ale predecesorului său. Ca soliditate arhitecturală, piesa lui Euripide nu o egalează pe cea a cvasicontemporanului său, excelent condusă ca fior dramatic, ca acumulare de tensiune atât în prezentarea faptelor, cât și a personajelor. Deși sentimentele dominante rămân ura și dorința de răzbunare, Electra lui Euripide se caracterizează prin sălbăticie, nu prin
Legenda Electrei de-a lungul timpului by Irinel Aura Stoica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1626_a_3036]
-
M.W., căreia i-am indus adevărata stare a lucrurilor, că Băsescu va avea câștig de cauză. Glasul rațiunii va triumfa, iar spre final se petrece o adevărată mobilizare a electoratului, cu rezultate care șterg diferențele mari din sondajele anterioare, egalând și departajând candidații. Analiștii politici care afirmau indiferența electoratului, neprezentarea la urne, primesc o palmă usturătoare, infirmându-li-se prognozele demobilizatoare. Sunt semnalate îndemnuri fățișe de mituire. Diaspora a votat dublu față de primul tur. Degeaba au sărit cu propaganda ostilă
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
și toată lumea se bucura că monstrul se mai Îmblânzise. Dar apoi spuneau: discuții despre democrație? Ce-i aia? Era de fapt un joc, Își dăduse Walter seama Într-un final. Îi lăsau pe adepții democrației să marcheze un punct, apoi egalau. Lasă-i să creadă că au ceva de spus și apoi privește-i cum se Învârt În cerc. Acum știa că nimic nu se va schimba. Copiii născuți după 1989 nu vor apuca vremurile când țara se va numi din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
el e primul român care a vorbit de originea noastră latină și c-a făcut aceasta nu numai ca un adevărat umanist, cu un lux de material, de cunoștințe, de argumente, dar și cu o căldură, pe care n-o egalează decât respectul său pentru adevăr. Când Eustratie Logofătul, Simion Dascălul și Misail Călugărul se fac susținătorii legendelor puse în circulație de unguri pe seama originei noastre, cu ce nobilă indignare le răspunde Costin: "De aceste basme să deie seamă ei și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
său urmaș Ioan Petrovici, pe Const. Meissner, pe Tanoviceanu, pe Longinescu. Apoi pe acea curioasă, originală, unică figură, care a tentat pe atâția scriitori și artiști (Ionel Teodoreanu, C. Stere, O. Băncilă...) fără totuși ca portretele acestora să-l fi egalat vreodată: Leopold Hax. Pe numeroșii publiciști de altădată (unii încă în activitate, puțini însă): Grigoriu-Budușcă, Grigoriu-Havas, Morțun-Sirius, Jacques Levin, Gh. Scorțescu, frații Honigman, Ioan Dafin și fecundul C. Săteanu (sub îngrijirea căruia au apărut pe timpuri atâtea variate și interesante
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
cu casca tuflită pe cap. Capodopera profesorului rămânea minciuna. Nici degetul înmuiat în vaselină, nici rotația precisă a vilbrochenului, nici bătaia cu sticle de bere de-un litru (izbite peste umeri seara, la vestiar, în uralele schimbului doi) nu puteau egala gestul profesorului de-a deschide gura și-a minți. Trebuia artă, dexteritate și-o privire de pramatie inocentă, ca să iasă pasiența; profesorul se bucura de toate, iar aspirantul abia aștepta să le învețe. Așa arăta România: patria, casa, locul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
amintea de-atacul de aur al „Universității“ Craiova: Crișan, Cămătaru, Cârțu), gata să fiarbă pe câte-un tron înroșit sau să se lase jupuiți de vii pentru binele patriei. (ala cu tronul era gheorghe doja, iar cu jupuirea... ? sa fie egala cu trasul pe roata? de vf.) Astfel de aventuri prin timp și spațiu, care cerșeau respect și duioșie, mă scoteau din sărite. Era ca și cum istoria se milogea de mine să-i recunosc meritele. Parcă-l auzeam pe taică-meu, explicându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
-l și pe-ăsta!... Ce-aveți cu noi, n-am făcut nimic!“, protesta Andrei. „Gura!“ În timp ce milițienii scriau procesele-verbale, Cezar sărea din nou în apă. Înota în cerc, apoi făcea pluta, printre alge, dopuri și pești morți. Nimic nu putea egala vremurile alea. Murdare, nestăpânite, dar, într-un fel, mai simple și mai ușor de controlat. Aveai cum să te distingi, ca-n război. Îți obțineai onoarea în tăcere, medalia de merit și glorie. Nu-ți trebuiau aplauze, te recunoșteau cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
o catedră la facultate. Mereu mă invidiase, nu știa cum să mă dubleze mai bine. Venea tare amicul Paul din urmă (într-un an, îi dăduseră și cursuri în plata cu ora la noi), dar nu suficient cât să mă egaleze. Cineva îi pusese o vorbă bună la șeful de catedră și povestea se terminase după un semestru. El rămăsese în cancelarie, eu în Edgar Quinet, pe postament. Pe cartea lui de vizită scria „Învățător, Grupul Școlar Industrial Vulcan“, pe-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
tatălui (din piele maro, brăzdată de șanțuri în relief, cu capsele pișcăcioase, metalice și pusă mereu în același loc: sub cuier), mirosul pufos de cozonac sau consistența teribilei mâncări de bame (băloasă, infectă - doar mâncarea de prune o mai poate egala). Dacă scormoneai prin amintiri, dădeai de sticlele de „Cico“ și „Fru-Cola“ strânse pe balcon, auzeai răcnetele blocurilor la meciurile de fotbal Steaua-Dinamo (era obligatoriu să ții cu una din echipe), puneai pe cap fesul roz cu bumb alb sau încălțai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
exemplare. Au publicat datele câțiva ani la rând, până să le cadă vânzările. Aveau și de ce, nici o revistă de benzi desenate n-a mai atins tirajele astea, nici măcar periodicele din America.“ „Serios?“ „Da. Au spart piața, nimeni nu i-a egalat. Marvel sau DC Comics erau mici copii pe lângă ei. Primeau și desenatori din afară, oameni serioși, care le băteau la ușă în fiecare marți. Să revenim: tirajul din iunie 1972 e clar, real, nu pune probleme. Revista a ieșit pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
au înțeles.“ „Un schimb corect.“, am observat. „Droguri cibernetice, contra programe de calculator.“ „Cam așa ceva. Avantajul a fost că piața informației s-a echilibrat, și Imperiul Britanic a putut să se dezvolte în același timp cu cel Habsburgic. Londra a egalat Viena. Dezavantajul a fost că, la un moment dat, povestea a scăpat de sub control.“ „Dar înțelegerea dintre cele două imperii nu intră-n contradicție cu legea concurenței politice?“, am observat. Grosescu și-a pipăit alunița, după care mi-a zâmbit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
câștigarea unor forme mai mult ori mai puțin lustruite ale existenței statului român. Reaua traducere {EminescuOpXII 188} a Codului Napoleon și introducerea lui peste noapte, deși codificațiunile noastre vechi ar fi avut nevoie de modificațiuni puține și neesențiale pentru a egala Codul francez; actuala lege a instrucției, un adevărat monstru, care face din elevi de liceu profesori de gimnazii, ba de universitate chiar, și care a fost cauza creării unei sume de școli primare și secundare rele, sunt în mare parte
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
a fost întărită stăpânirea asupra altui loc. Nu se poate vorbi de o colonizare, iar dacă ne raportăm la daniile de locuri pustii, pentru întemeierea unui sat, făcute înainte de domnia lui Ștefan cel Mare, daniile făcute de marele domn nu egalează nici măcar dania făcută de Alexandru cel Bun fiilor lui Oană vornicul, care primeau locuri, unde puteau să întemeieze 20 de sate. Autorii Vieții feudale considerau că boierii bogați aveau moșii care depășeau două sate. Având în vedere statistica daniilor, reiese
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
Suedia. Și iarăși mă frământam și mă întrebam: oare, aeroportul de la Otopeni, pe cât de simplu, modest, sărac, izolat, periferic, nebăgat în seamă, cu servicii și mijloace încă rudimentare, deficitare, la câți ani distanță se afla de Copenhaga? Când va putea egala și concura cu modernitatea, abundența, aglomerația, agitația, omnipotența de pe uriașul aeroport de la Copenhaga? Timpul de așteptare s-a târât, încărcat de întrebări, uimiri, curiozități, mirări, babilonie! Două ore! Ni s-au părut minute dintr-o veșnicie! Două polițiste drăguțe, tinere
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
mult decât lecturată, spre a ne desprinde de fanarul postrevoluționar al existenței culturale diurne, în care ne scufundăm plin de voluptăți omnisciente. Theodor Codreanu oferă criticii literare contemporane o mantie din purpura regală pe un promontoriu de porfir, greu de egalat dacă s-ar fi avântat ca viețuitor în capitala București. "Oglinda literară", nr. 26, februarie 2004 Viorel DINESCU Galeria oglinzilor concave În cele ce urmează, vom încerca să reținem, pentru cititor, măcar câteva din semnificațiile majore pe care criticul literar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
0), se poate scrie (21) Prin analogie cu deformarea cauciucoasă, procesul deformării în timpul umflării în solvent, considerat separat de procesul de amestecare cu solvent, are loc fără o schimbare apreciabilă a energiei interne a structurii rețelei. Deci ∆Fel poate fi egalat cuT∆Sel, unde ∆Sel reprezintă entropia asociată schimbării configurației rețelei dată de relația: (22) Dacă notăm cu αs factorul liniar de deformare, atunci considerând izotropia rețelei, αx â αy â αz â αS ecuația (22) devine: (23) unde νe este
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad, Maria Valentina Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1451]
-
fi în echilibru cu solventul pur, atunci când activitatea este egală cu unitatea sau µ1 â µ01, aceasta fiind de fapt condiția umflării la echilibru. Înlocuind această condiție în ecuația (27) ce definește diferența de potențial diferența de potențial µ1µ01 și egalând-o cu zero, se obține: (29) unde: v2m reprezintă concentrația gelului la echilibru. Înlocuind în relația (29) νe prin relația )/21( MM ce −âνν , unde : Mc masa moleculară între două reticulări; M masa moleculară a moleculei primare pentru fiecare cantitate
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad, Maria Valentina Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1451]
-
apăsa pe inimă și se dorea în realitate povestit pentru a-și atenua dureroasa intensitate. Nevoia de a povesti este esențială pentru om, terapeutică, important e ca povestitorul să aibă cel puțin un ascultător a cărui participare afectivă s-o egaleze pe a sa. Doamna a povestit cum ea obișnuia să-i raporteze tatălui ei despre școală. Într-o zi i-a povestit despre o colegă care obișnuia să mintă, adăugând că acea colegă mințea pentru că și mama ei mințea. Tatăl
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
ele m-au contaminat cu iubirea veche, transformându-mă parcă în prezent într-o persoană necunoscută. Dar textele lui sunt prețioase și din alte puncte de vedere: franceza lui e unică, traducerea mea, cât de mult m-aș strădui, nu egalează niciodată originalul. Am primit hârtiile pentru donarea de organe după moarte. Le-am aruncat la gunoi. La fel au procedat și Eva (Ström) și soțul ei, Helge, care sunt medici. În schimb am trimis bani pentru România, la fel au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
și mai ciudate. Am văzut umbrele jinn-ilor, diavolii păgânilor, dând târcoale printre pietrele lor aprinse. Dar, cu siguranță, nici o bizarerie cum e asta. Doar mitica pasăre Phoenix, care renaște În chip de necrezut din propria-i cenușă, ar putea-o egala. - Dacă ar fi autentică, murmură Dante. - Dacă ar fi, ar merita să intre În camera tezaurului unui Împărat. - O comoară ca a lui Frederic? Monerre tresări. - De ce spui asta? - Fiindcă umblă vorba că tocmai la Toulouse ar fi ascunsă comoara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
că vei vedea? Întrebă el după o clipă, mânios. - Visul lui Frederic. Împărăția luminii. A chemat cele mai strălucite minți ale curții sale pentru a pregăti Încercarea. Pe Elia da Cortona ca să creeze, prin alchimie, un fulger care să Îl egaleze pe acela din ziua Facerii. Pe Michael Scotus ca să studieze modalitatea și pe Leonardo Fibonacci ca să măsoare rezultatul cu calculele lui. Și pe meșterul Tinca, cu sticlele sale minunate. Și, de la Răsărit, pe al-Jazari, cu mașinăriile lui, și pe Guido
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]