5,121 matches
-
Nu ne rămâne decât să o compătimim pe dreapta Antigona și să-l acuzăm pe nedreptul Creon. Ceea ce face interesantă lectura lui Patočka este tocmai inversarea perspectivei: Creon este cel cu desăvârșire uman, în vreme ce Antigona e inumană. Lectura modernă - potrivit gânditorului - ne ascunde, tocmai în numele „umanismului” pe care îl revendică, adevăratele resorturi ale tragediei și, în același timp, motivele și temeiurile pe care se sprijină gândirea și acțiunea noastră ca oameni contemporani. Explicitarea pe care Patočka o dă acestei interpretări pornește
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
cărei reper este pentru Patočka Hegel - nomos-ul grec este tradus prin „lege”. Or, legea, în contextul modernității (și în particular la Hegel), are o accepțiune precisă, determinată de situarea ei fie în context juridic, fie în context științific. Ca atare, gânditorul propune recuperarea sensului etimologic al cuvântului: acela de parte ce i se cuvine fiecăruia într-o lume ierarhizată potrivit ordinii imemoriale a mitului. Care e, în această ordine, partea omului? Pentru a o face vizibilă, Patočka recurge la interpretarea celebrului
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
etc.) îl expun mereu unui dincolo abisal. În acest sens, fiecare act al său „e o criză permanentă”; e un act de decizie. Limita ultimă a gândirii și a acțiunii umane e moartea - domeniul de nepătruns al nopții (învestită de gânditor cu caracterul destinal al lui N mare) - care rămâne cu desăvârșire ireductibilă la orice tentativă de raționalizare. Evidența morții atestă faptul că întregul domeniu al gândirii și al acțiunii - al rațiunilor zilei - e, în esența sa, limitat de impenetrabilul morții
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
e întotdeauna reglată în funcție de intuiție, de privirea în ceea ce este” (p. 118). Or, așa cum se știe, această concepție nu e rezultatul dispoziției speculative a lui Platon, ci acela al unei crize - al unei judecăți - care face manifestă ruptura dintre destinul gânditorului și viața cetății; e vorba de procesul lui Socrate. Dreptul este condamnat ca nedrept, trimisul lui Apollo e acuzat de necredință, competența e apanajul mulțimii, libertatea e un deghizaj al tiraniei - aceasta e Cetatea în care, după moartea lui Socrate
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
în care filosoful să poată trăi și viața filosofică - în cetate - să fie cu putință. (Să remarcăm și deplasarea condiției filosofului în raport cu cetatea: dacă la început făcea parte integrantă din ea, având între altele atribuții efective de legislator, o dată cu Platon, gânditorul se situează la marginea cetății, reflectând asupra structurii și condiției acesteia.) Pentru Platon, gândirea Statului nu e un exercițiu în sine - care sfârșește într-o doctrină politică pură -, ci o manieră de a obiectiva structura insesizabilă a sufletului. „Acesta este
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
Ministerului de Interne Cehoslovac (de unde filosoful nu avea să mai iasă viu). Atunci, spune Havel, au discutat, sau mai precis Patočka a desfășurat tema nemuririi și aceea a responsabilității. Imaginea aceasta ultimă trimite la Phaidon-ul lui Platon și la regăsirea gânditorului în unitatea gândului care a dat naștere Europei. Dacă lucrurile acestea ajută sau nu? Fiecare să hotărască pentru sine. Patočka a certificat-o cu propria lui viață. Platon și politica erotică. De la cel sedus la cel redus Anton Adămuț 1
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
consider socratice, ci mult dincolo de acestea, nu mi-am propus aici să adaug încă unul la nenumăratele omagii aduse geniului său” (K. R. Popper) Pentru cei mai mulți dintre noi, întâlnirea cu Platon rămâne, într-o formă sau alta, un exercițiu inițiatic. Gânditorul care a convertit istoria filosofiei într-o notă de subsol la propriile Idei nu are placiditățile, însă nici tenacitatea metodică a unui dascăl comun. De aceea, discipolatul steril și derapajul hermeneutic rămân, în ceea ce îi privește pe moderni, pe de
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
precar dintre bine și dreptate se prefigurează cu regularitate în orizontul privirii. Și arta este gata oricând să împingă sclavii clipei spre acele prăpăstii de beznă care de la Platon încoace îngroapă neobosit destine. Apare acum evident faptul că unul dintre gânditorii care au înțeles corect raportul dintre ideologic și social-politic a fost, în lumea antică, Platon. El intuia faptul că doar practicarea filosofiei poate duce la înțelegerea justă a raportului dintre cetate și individ (așa cum îl concepe el însuși), a nevoilor
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
societățile arhaice, viața nu poate fi repetată, ci numai creată din nou printr-o întoarcere la izvoare. Iar "izvorul" prin excelență e țâșnirea prodigioasă de energie, de viață și de fertilitate care a avut loc odată cu facerea lumii"37. Un gânditor al plaiurilor carpatice este și Arbore, personaj mitico liric din proiectul dramei Ștefan cel Tânăr 38. "Inițierea" lui ține de o calitate specială, de martor, dobândită într-un timp istoric "tare", epoca lui Ștefan, Domnul Moldovei. În nota care caracterizează
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
vorbește, ca și cum re-interpretîndu-1 i-am reda semnificația avută, însăși viața, într-un "nou asalt spre ceruri". Dintre inițiați, foarte important pentru tema noastră este, fără îndoială, Boris, un "principe dac" din anturajul lui Decebal. El se deosebește radical de ceilalți "gânditori" din dramele eminesciene prin aceea că este om al faptei, al luptei ("mișcarea" hegeliană pentru Eminescu). Fiu de regi daci ("nepot al lui Diurpaneu") el se oferă chezaș nu la cheremul unui rege ("Ce-mi pasă mie cum pe rege-1
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
impune propriile condiții 204. Reflecțiile filosofului Michel Foucault asupra discursului constituie un alt moment important în istoria ideii de politică aplicată. În prelegerea inaugurală rostită la Collège de France, cu ocazia învestirii sale ca profesor de Istoria sistemelor de gândire, gânditorul francez distinge între trei serii de principii procedurale care contribuie la controlarea, selecționarea, organizarea și redistribuirea discursului, respectiv între principiile [externe] de excludere a discursului (vorbirea interzisă, partajul nebuniei și voința de adevăr), principiile [interne] de limitare a discursului (principiile
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
diviziunii muncii și transformării în marfă a spațiului (Nicholas Bourriaud) și că, în condițiile în care experiența culturală a ajuns să fie recunoscută ca o componentă fundamentală a regenerării urbane, rolurile artiștilor au fost redefinite prin perceperea lor ca mediatori, gânditori creativi și agitatori, creându-se oportunitatea angajării unui raport procesual și situațional între artiști și diferitele grupuri sociale (Claire Doherty)248. În studiul său de caz asupra artei situate-în-context, prezentat în cadrul programului Situations organizat de centrul de cercetare al Școlii
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
Beaver, după numele străzii new yorkeze de unde activează, a propus crearea unui "satelit conversațional" pentru expoziția The Interventionists, organizând discuții pe tema colectivelor de artă care nu fac artă și invitând reprezentanți ai diferitelor rețele sociale de radicali, artiști și gânditori care să exploreze problematica socială dezbătută în cadrul proiectului desfășurat la Muzeul de Artă Contemporană din Massachusetts. Într-un alt proiect din această secțiune, focalizându-și cercetările asupra implicațiilor sociale și politice ale biotehnologiei, colectivul de artiști și cercetători Critical Art
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
în același număr, alături de articolul „Moartea lui Vlahuță” reprodus din Chemarea, publică următoarea telegramă adresată doamnei Vlahuță: „Adânc îndurerați prin pierderea marelui poet Vlahuță, care a lăsat una din dungile luminoase în viața noastră literară și a fost pe lângă mare gânditor și cel mai bun prieten al poporului pe care l-a iubit și l-a înălțat în formă nepieritoare în scrisul lui, luând parte la toate suferințele războiului nostru, suferinți care l-au doborât, vă rugăm mult apreciată doamnă, să
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
cele mai adânci păreri de rău, întărindu-vă Dumnezeu în durerea negrăită ce o aveți. Ziariștii și scriitorii din Bucovina sunt așa de zdrobiți sufletește ca dvoastră. Dumneavoastră ați pierdut soțul, noi și întreaga suflare românească pe cel mai mare gânditor. Ne plecăm genunchii înaintea sicriului și vă trimitem condoleanțele noastre.” La „Un an de la Unirea Bucovinei” numărul 202 din 30 noiembrie 1919 cuprindea editorialul „Unirea Bucovinei” de Const. Cehan Racoviță, cursivul portret „Iancu Flondor”, omagiu al ziarului Bucovina adus omului
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
în acei ani s-a declanșat o adevărată campanie de organizare a "cabinetelor de istorie și științe sociale", chiar și în zonele rurale. Școlile au primit piese fabricate și difuzate prin rețeaua Ministerului Educației (hărți tematice, reproduceri ale statuetei neolitice "Gânditorul de la Hamangia", facsimile ale unor documentelor istorice invocate în manuale, albume cu imagini dedicate răscoalei din 1907, portrete de domnitori și revoluționari etc.). Profesorii și elevii erau îndemnați să îmbogățească inventarul didactic cu obiecte reprezentative pentru istoria locală și cu
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
dezvoltarea culturii omenești, pregătitorul revoluției franceze și primul profet al adevăratei democrații, genialul inițiator al pedagogiei psihologice moderne și cel mai ilustru prozator al literaturii franceze din secolul XVIII" 2. Jean-Jacques Rousseau a fost unul dintre cei mai de seamă gînditori ai secolului al XVIII-lea și unul dintre cei mai mari pedagogi ai omenirii. Sistemul său pedagogic este plin de originalitate, de idei noi și îndrăznețe pentru vremea în care a trăit. Doctrina pedagogică a lui Rousseau este una optimistă
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
respectarea drepturilor fiecărui om, afirmă că educația trebuie să fie blîndă, glorifică fidelitatea conjugală fondată pe dragoste, proclamă că suveranitatea este unică și indivizibilă, proslăvește respectul naturii. Viziunile sale asupra istoriei, asupra moralei, dreptului și naturii fac din el un gînditor de avangardă. Opera sa corespunde, în mod paradoxal, mai mult ca niciodată, preocupărilor lumii noastre bulversate. "Jean-Jacques Rousseau și-a propus sarcina imensă și aproape himerică pentru vremea lui de a înfăptui victoria ființei naturale a omului asupra unei societăți
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
o așteptau cu încredere și însetare. Această generație formează batalionul care a declanșat, în ordine teoretică, primele asalturi împotriva redutelor feudalității ce se ilustra prin oprimarea individualității umane sub toate aspectele existențiale: moral, intelectual, religios, politic, social"7. Datorită acestor gînditori luminați, secolul al XVIII-lea este unul al protestului și contestării. De la Renaștere încoace, nu se mai înregistrase niciodată în istoria europeană o mai iminentă nevoie de revizuire, de schimbare a sistemelor și legilor care guvernau lumea. O pasiune a
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
filosofiei, o concentrată acțiune de răsturnare a opticii sub care era acceptată pînă atunci existența ca fenomen spiritual și ca forme de organizare politică și socială sînt datele care configurează, în linii generale, structura și profilul acestui veac al Luminilor. Gînditorii iluminiști au susținut teoria contractualistă despre stat; au arătat necesitatea de a se studia natura și de a se acționa asupra ei; au considerat, în spiritul filosofiei lui Descartes, că rațiunea este singura lumină care trebuie să conducă omul în
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
ca mergînd alături, dar și în contra contimporanilor săi."8 Mult mai avansat în previziuni și exprimîndu-se într-o formă mult mai puțin voalată, Rousseau nu numai că denunța viciile regimului feudal, dar vestea inevitabila lui prăbușire. "Poate nici unul dintre marii gînditori care au precedat și pregătit, într-un fel sau altul, revoluția din Franța, n-a reușit ca Jean-Jacques Rousseau să stîrnească, prin lucrările sale, atîta entuziasm și ură la cei doi poli ai societății. Entuziasmul maselor și ura nobilimii privilegiate
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
de raportul firesc care se stabilește între experiența pedagogică și contribuția originală a unui pedagog pe de o parte și ideile pedagogice care l-au influențat, pe de altă parte. Toți marii pedagogi ai omenirii, buni cunoscători ai operelor marilor gînditori ai antichității greco-romane, au aderat la acele idei care se potriveau cu propria lor concepție, au ales din operele clasice tot ceea ce le trezea interesul, acele puncte de vedere de care se puteau servi pentru a-și argumenta ideile proprii
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
Verificarea sau revizuirea este stadiul final al gândirii creatoare. în această fază materialul furnizat de iluminație este finisat, gândirea creatorului completează opera imaginației din faza anterioară, verifică dacă iluminația a fost corectă, apreciată și, eventual, revizuiește ideea sau soluția găsită. "Gânditorul creator trebuie să fie suficient de detașat de opera sa, pentru a putea examina, critica, distruge sau arunca dacă este necesar"(M.Henle). Orice operă creată, indiferent de domeniu, nu devine valabilă decât după ce a trecut prin etapa de verificare
CULOAREA SENS ŞI SENSIBILITATE by ANGELA VASILACHE () [Corola-publishinghouse/Science/263_a_496]
-
În special agricultura practicată În Italia septentrională. Sensibilitatea lui Bărnuțiu pentru aceste aspecte evidențiază mentalitatea mult mai pragmatică a generației sale, În comparație cu cea iluministă. Pe plan ideologic, pandantul acestei atitudini va fi reprezentat de concepțiile liberale din Transilvania, profesate de gânditori politici de genul lui George Bariț XE "Bariț" . Componenta economică a imaginii Italiei În conștiința publică ardeleană de la 1850 este semnificativă, din unghiul analizei de față, mai ales datorită concentrării atenției asupra unei problematici contemporane, ca și prin valoarea de
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
anii 1847-1848, În gazetele de orientare comunistă. Engels zugrăvește, pe urmele lui Thomas Carlyle XE "Carlyle" , o imagine În aqua-forte a mizeriei irlandeze, subliniind atât cauzele sociale ale acestei situații, cât și pe cele naționale. Soluția pe care o propune gânditorul socialist are În vedere, firește, radicalizarea mișcării, abandonarea liniei de legalism și de compromisuri cu burghezia și, În primul rând, o alianță strânsă cu chartismul englez. Prin lucrările sale, Engels XE "Engels" aduce problema irlandeză În atenția socialismului internațional. Ecouri
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]