4,151 matches
-
și geogr. 25 " științe exacte 38 " științe exacte 38 " germ. sau engl. 33 " franc. Sau engl. 17 " LICEUL ROMÎN DIN BRAȘOV limba română 20 ore " latină 46 ore " greacă 24 ore istoria și geogr. 28 ore științe exacte 62 ore ger. și magh. 35 ore Se vede marea deosebire ce, după ultimul program francez, există între liceele germane și cele franceze. Germanii concentrează cea mai mare parte a învățămîntului asupra clasicității, mai ales asupra latinității. Dar, alăturea cu liceele clasice și
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
cari merită păstrate cât se poate de sus? Dar noi nu suntem rasă anglo-saxonă. La noi, după, ce cineva s-a învoit cu Warszawsky să puie țara sub biciul cazacului, ca s-o mâie dinainte până dincolo de Balcani pe un ger de crăpau lemnele și pietrele, în caz de-a se descoperi lucrul, e însărcinat el însuși să conducă cercetările în contra sa, apoi e ales senator, trece în funcții și mai bine plătite și stropește cu noroiul trăsurii sale pe acei
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
afecteze câteva sume în bugetul anului 1880 pentru diverse recompense naționale, a căror listă ne-am permite a o prezenta respectuos onorabilei Adunări legiuitoare, începînd-o cu cucernicul Warszawski. Ar fi și păcat altfel. Pe când armata noastră murea de foame și ger în câmpiile Bulgariei, pe când stoluri de corbi roteau deasupra ei, lăsîndu-se pe pământ spre a mușca din carne omenească, liberalii noștri beau șampanie cu mironosițele de la caffe chantant pentru gloria și reușita armiei române. Cine să plătească cheltuiala? Patria, se
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
văd regiunile Pontului Și să despic cu nava marea scitică. Supunându-mă poruncii am venit pe țărmurile urâte ale Euxinului. Ținutul acesta se află sub polul cel înghețat. Nu mă chinuiește atât clima mereu friguroasă Și pământul veșnic ars din pricina gerului alb, Nici faptul că barbarii nu cunosc limba latină, Iar limba greacă a fost învinsă de limba getică, Dar mă îngrozește faptul că sunt amenințat din toate părțile De Marte, care se află foarte aproape de mine, Iar zidul mic cu
Caleidoscop by Gicuţa Elena Agheorghiesei () [Corola-publishinghouse/Science/91784_a_93505]
-
este femeia care joacă rolul vrăjitoarei: avea 28 de ani și până la vârsta aceea, după cum spune în film, și-a pierdut soțul și a îngropat doi copii. Trăia singură, luptându-se cu agricultura pe niște dealuri povârnite. Se lupta cu gerurile, cu lupii, dar în fiecare seară se îmbătrânea, făcându-și riduri pe față cu un tăciune, pentru a deveni vrăjitoarea bătrână din piesă. Exista un îndrumător cultural dintr-o comună alăturată. Un tip de treabă, care nu se amesteca, așa că
Documentar şi adevăr. Filmul documentar în dialoguri by Lucian Ionică [Corola-publishinghouse/Science/1413_a_2655]
-
ardă; nu se puteau bucura cu omorul tâlhăresc săvârșit asupra bătrânilor, copiilor și neputincioșilor, pe care nu puteau să-i ducă în robie; nu aflau tineri și tinere care să umple târgurile de sclavi ale Levantului și haremurile celor avuți. Gerul iernii se înmuiase și drumurile, pe care moldovenii intenționat nu le îngrijeau, tocmai pentru ca dușmanul să nu se poată deplasa cu ușurință, erau mocirloase. Poduri peste ape nu erau. Salahorii creștini din Bulgaria curățau, astupau viroagele, ridicau poduri peste Siret
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
jefuit Rusia, de-a lungul râului Nistru, Haliciul, Sidaciovia, Drohobicia și Sambor. Polonii nu au fost în stare să organizeze nici o rezistență, dar le-a venit în ajutor „îndurarea cerească”. Era luna noiembrie și s-a lăsat pe neașteptate un ger mare și zăpadă multă, troienită. Turcii, nefiind pregătiți pentru asemenea temperaturi, au pierit de frig și de foame, „mai mult de 40.000 de oameni, pe lângă pierderile cu mult mai mari de vite”. Ca să scape de moarte, mulți turci „se
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
Tot drumul până la gurile Dunării era plin de leșuri turcești”. Turcii, în retragerea lor, treceau Prutul la 5 ianuarie 1499. Drama trăită de turci a produs o puternică impresie asupra contemporanilor, iar în literatura noastră populară s-a păstrat Cântecul gerului, în care este povestită întâmplarea petrecută în iarna anilor 1498-1499. Wapowski a înțeles exact care a fost rostul acțiunii domnului român: teama de turci. Era un pericol foarte mare ca Moldova să devină loc de trecere pentru năvălirile turcești în
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
un alt mare domeniu avem privilegiul din 16 iulie 1448, prin care se întăresc proprietățile fraților Cernat Ploscaru și Șteful. Mihai Costăchescu scria că e vorba de “vreo patruzeci de sate, seliști, pustii, mori, iezere și altele, pe Suhului, pe Ger, pe Bârzota, pe Cneaja, pe Covurlui, pe Prut, pe Ialan, pe Cracău, pe Bârlad, pe Bărlădeț. Satele se află în sudul Moldovei, dar nu sunt așezate unul lângă altul.” Primul sat care apare în document este satul Pâtcăiești, cumpărat de la
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
doua zi, 12 ianuarie 1495, Eremia postelnic (va fi și pârcălab de Neamț) primea jumătatea cealaltă din satul Piscul. În 24 ianuarie 1495, domnul dăruie “boierului nostru Toader pisar, jumătate din satul Ciofrești, partea de sus, pe Bârlad, la gura Gerului. În aceeași zi, partea de jos din același sat este dăruită lui Frunteș stolnic, alt dregător din Sfatul Domnesc, căruia i se va da încă un privilegiu la 24 ianuarie 1496. În cazul proprietăților formate dintr-un sat, s-au
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
fiindcă era târziu și Moș Ene umbla pe la gene, numai ce-o aud pe Leonora zicându-și una dintre multele ei snoave: Iarna trecută, pe la Bobotează, când era omătul până aproape de streașina bordeiului nostru și mai era un puișor de ger siberian de crăpau lemnele, tocmai mâncasem și fiindu-ne sete, zic "ian să aduc eu niște apă proaspătă"; drept care, iau cofa din tindă, deschid ușa să mă îndrept spre fântână și, ce crezi că-mi văd ochii? Când să cobor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
casa și grădina moștenire. Acum predase totul la stat, pe nimic. Dar nu asta o supăra, ci faptul că pleca. Definitiv. Din țară... Că o lăsa pe ea aici, la Suceava. Iarna anului 1987 venise cu zăpadă puțină. Și cu geruri siberiene. Sfântul Nicolae, ziua onomastică a lui Bițu zi care coincidea și cu cea de naștere căzuse într-o duminică. Ne-am întâlnit cu toții și-am chefuit ca de obicei, sporovăind vrute și nevrute și încercând s-o consolăm pe Corina și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
Gara Veche pe atunci... A venit un milițian la mine, m-a legitimat și m-a Întrebat unde vreau să plec. Nu pleca nici un tren, e adevărat, eram singur pe peron... Era un timp urât, rece, cu fulgi răzleți de ger, și Între timp au ieșit și părinții. Au venit și au spus că suntem Împreună și că suntem chemați la Miliție și ne ducem acolo și m-a lăsat. Tata mi-a spus atunci: „Ești urmărit, nu Întâmplător te-au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
când aveam cazmale În mână, i-am spus: „Și cu cazmaua se poate lua gâtul!”. Ne-a spus mult mai târziu că Într-adevăr s-a speriat atunci și ne-a crezut. Probabil că și din cauza fețelor noastre, schimonosite de ger, de oboseală, de suferință... Dar eram uniți. Și atunci am stabilit că nu facem norma, că snopii trebuie să fie puși pe jumătate. Și i-am Învățat și pe ceilalți cum să facă: tăiam un mănunchi de stuf, Îl Îndoiam
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
te prindea chiar În mișcare, el nu ne băga la izolare... Ne ținea câte un discurs: „Să nu vă mai prind, că vă bag la izolare! Dacă venea altul, nu vă băga acuma la izolare?”. Și era frig afară, era ger... Pe mine m-a băgat la izolare prin martie. Dar era ianuarie, februarie, decembrie... Îți dai seama? Înghețai dracu’ În magazia aia, În maghernița aia... Să-ți dea șapte zile În timpul iernii, nu-i de colo. Și În primul rând
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
lumină, cum porneau... Încolo am stat numai pe betoane, pe ciment... Prin ’tâtea locuri era numai ciment... În Aiud, când ne-o băgat Într-un arest... era numa’ beton, nici un geam, numai gratiile, nu foc, nu nimic, și era un ger... Noi slabi, amărâți, nu haine, nu nimic... Dezbrăcați așa... Cum era mâncarea? La Aiud, când venea mâncarea, aveam niște castroane groase de șamot, din pământ, și dacă nu beai ciorba aia repede o sugea ca vata... La Sibiu ne dădea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
că io le-am trezit pe toate. Și am fost vreo șase care ne-am anunțat c-am colindat... N-apăi ne-o scris și-o zis: „Nu-i nimic, o să vă plătesc pentru colindele astea când o să fie mai mare gerul”... Aia era În perioada gerului Bobotezii, când era la minus 30-32 de grade. Și Într-adevăr, atunci ne-o dus acolo jos, În cămăruțele alea, unde nu era nimic... Era un frig groaznic... N-am putut să stăm cinci minute
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
pe toate. Și am fost vreo șase care ne-am anunțat c-am colindat... N-apăi ne-o scris și-o zis: „Nu-i nimic, o să vă plătesc pentru colindele astea când o să fie mai mare gerul”... Aia era În perioada gerului Bobotezii, când era la minus 30-32 de grade. Și Într-adevăr, atunci ne-o dus acolo jos, În cămăruțele alea, unde nu era nimic... Era un frig groaznic... N-am putut să stăm cinci minute, c-am fi Înghețat, cu toate că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
David pe piept. Mă privesc în oglindă uneori ca să-l „readuc” pe Bruno din adânc, ochii lui să întâlnească ochii mei, ai lui, poate, dintr-o reîncarnare fie ea numai imaginară. E frig în toate camerele, am vărsat sânge. Din cauza gerului și a tensiunii nervoase? Poate și din cauza terorii de la Stockholm - oamenii sunt vânați în plină stradă, mai ales străinii. Chiar și Boni (Herlin) spune deodată că străinii au fost primiți aici din milă. Văd rasismul ascuns, izbucnit din cauza frustrării lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
reginei Kristina (și a altora!), filozoful René Descartes (cu care nu mă compar!), pe care ea l-a obligat să-i dea lecții de filozofie dimineața, la ora cinci, într-un palat rece, unde sufla vântul. Ea era obișnuită cu gerul, dar nu-i dăduse prin cap că filozoful obișnuia să se scoale la prânz și era foarte sensibil la frig. A murit repede, după ce plămânii i-au luat foc, de o pneumonie galopantă. Toate astea sunt în gândurile mele când
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
de adevărate! În ziua următoare am mers într-o comună învecinată, tot cu sania și am împrumutat costumele naționale pe care seara le-am trimis în satul Cocârț. Când m-am întors în sat, ninsoarea se oprise și se lăsase gerul. Printr-o spărtură de nor, soarele zâmbea privind înapoi spre ziua care tocmai se sfârșea. Acesta era semn că a doua zi va fi vreme frumoasă. Mă speriau acești oameni aspri care miroseau a băutură. Erau bărbați zdraveni, fără prea
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
trei zile cât dura instruirea. După ce înghețam bine în gară în așteptarea trenului de la Brașov, care întotdeauna avea întârzieri de peste treizeci de minute, ne urcam în vagoanele înghețate și pline de promoroacă prin exterior, dar și prin interior. În tren, gerul era crâncen. În compartimentele pline de navetiști nu era gheață, dar pe hol totul era înghețat. Stăteam nemișcați, lipiți unul de altul, pentru a ne încălzi și când trenul oprea în gara orașului reședință de județ eram aproape fericiți. Din
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
și cenușiu, despărțit În două șuvițe care Îi cădeau peste umerii firavi. Era Înalt și purta veșmintele Întunecate și sobre ale medicilor. Fața sa, luminată de doi ochi senini, apărea Însemnată de o rețea de riduri adânci. Părea că un ger puternic Îi stăpânește mădularele, acoperite până la gât de straie grele. Și mâinile Îi erau ocrotite de niște mănuși din piele Întunecată. - Messer Marcello, răspunse omulețul pe un ton În care se amestecau respectul și neîncrederea. Un mare doctor, se pare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
nenorociți au fost azvârlite în stradă. Iar populația creștină, considerând aceste lucruri drept avere fără stăpân le deprădează și și le aprop [r]iază, fără nici un scrupul sau rezistență. Suferința nenorociților bătrâni, femei și copii aruncați pe stradă și jertfiți gerului și foamei este nedescriptibilă. Nu-i minune. Redactorii de la Pesther Lloyd, evrei, de la Neue fr. Presse, item, de la Journal des Debats, item, ba ni se pare că și secretarul de stat de la ministeriul italian de esterne e... evreu. ["CONFLICTUL CU
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
Paserile - Omidele - Gândacii de mai (cărăbuși) și coropișnițele - Diverse alte insecte. B) Boalele: Tăciunele - Cangrena - Curgerea de gumă și idropica - Gălbinarea și oftica - Mana - Încolăcirea și pătarea frunzelor - Putrezirea lemnului - Nerodirea. C) Alte neajunsuri: Mușchiul - Bureții și rugina - Bruma și gerul - Seceta și ploile - Grindina, neaua și vijeliile. Capitul XI. Cultura diverselor specii de pomi: Mărul - Parul - Gutuiul, scorușul și sorbul, migdalul și cornul - Nucul, căstanul și alunul - Frăgarul și smochinul - Strugurelul și agrișul - Zmeura, murele și măceșul - Vița de vie
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]