3,772 matches
-
bine conservate, pentru a le putea valorifica În cât mai multe scheme și noi structuri cognitive. Uneori, În cazul copiilor cu dizabilități senzoriale, se pot Întâlni dezechilibre pseudocompensatorii Între nivelul dezvoltării reprezentărilor și cel al altor funcții psihice cu care interacționează; astfel, la copiii nevăzători, În condițiile absenței reprezentărilor vizuale și ale unei educații greșite, se poate produce o dezvoltare excesivă a vocabularului activ 1, fără a avea o suficientă acoperire În reprezentări concrete de spațiu, timp, mișcare, orientare etc. (decalaj
[Corola-publishinghouse/Science/2107_a_3432]
-
de combinare sau structurare, prin care acționăm asupra realului, posibilului, viitorului și tindem să producem noul, sub forma unor planuri iconice sau proiecte. Imaginația se află În strânsă legătură cu gândirea divergentă, a cărei principală caracteristică o reprezintă mobilitatea; ea interacționează cu reprezentarea și limbajul, procesele numerice, stările motivaționale, afective ale individului și cu alte laturi ale personalității, contribuind din plin la imprimarea originalității acestuia. Ca și gândirea, imaginația este și ea afectată, mai mult sau mai puțin, la copiii cu
[Corola-publishinghouse/Science/2107_a_3432]
-
includerii sociale a copilului cu dizabilități: - stabilirea celor mai potrivite servicii de terapie, educație, recuperare și asistență socială; - acordarea drepturilor și serviciilor necesare, potrivit legislației În vigoare; - stabilirea compatibilității Între cerințele speciale ale copilului și profilul asistentului personal (persoana care interacționează În mod direct și constant cu copilul); - stabilirea cerințelor educative speciale ale copilului cu dizabilități; - susținerea pregătirii profesionale și identificarea unui loc de muncă În comunitatea locală pentru adolescenții cu dizabilități, ale căror incapacități nu au nici o relevanță În raport cu exigențele
[Corola-publishinghouse/Science/2107_a_3432]
-
cu această poziție, se susține că formarea elevilor provenind din diferite medii sociale, cu experiențe de viață, calități și interese diferențiate, se realizează Într-un mod eficient În condițiile În care ei Învață, discută, se joacă Împreună, dezvoltă contacte sociale, interacționează și se cunosc reciproc; astfel, cresc și șansele ca ei, pe măsură ce se maturizează, să se apropie mai mult, să se accepte, să se valorizeze reciproc, iar gradul de segregare și respingere Între persoanele valide și cele care prezintă o formă
[Corola-publishinghouse/Science/2107_a_3432]
-
din surse multiple. În cadrul modelului ecosistemic, „problemele” sunt văzute ca fiind rezultatul disfuncționalităților dintre aceste surse. Pe plan educațional, modelul ecosistemic se regăsește În ideea eficienței școlare, În care influențele părinților, elevilor, personalului, serviciilor etc. sunt recunoscute ca factori ce interacționează la diferite niveluri, influențând eficiența Întregului sistem. Pe scurt, modelul ecosistemic susține că lumea Înconjurătoare a copilului cuprinde un microsistem (copilul Însuși), un mezosistem (copilul, profesorul și colegii săi), un exosistem (copilul și relația lui cu școala privită ca un
[Corola-publishinghouse/Science/2107_a_3432]
-
trei nivele : al credințelor și convingerilor, Întipărit În conștiința personalului de care adesea acesta nu este conștient; al valorilor și atitudinilor, pentru care salariații optează și pe care le etalează; al comportamentului individual și de grup din cadrul organizației. Aceste nivele interacționează În multiple moduri. O schimbare produsă la nivel de convingeri se reflectă sub diferite feluri În valorile, atitudinile și comportamentele personalului respectiv În cadrul organizației. Problematica nivelurilor culturii organizaționale este strâns legată de cea a subculturilor care o alcătuiesc. Majoritatea specialiștilor
Managementul calității În Învățământul superior by Valentin Ambăruş, Ciprian Rezuş, Gabriel Ungureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1697_a_2974]
-
sunt mai întâi afectate de formele unor obiecte externe sufletului, putem spune, cu siguranta, că primele două categorii ale asemănării nu pot fi cognitive, deoarece nu putem vorbi în aceste cazuri despre agenți, ci despre obiecte din natură care nu interacționează unul cu altul, sau cel puțin nu este necesar să interacționeze în vreun fel pentru a putea spune că sunt perfect sau imperfect asemenea. Așadar, rămâne posibilitatea ca cea de-a treia categorie să poată circumscrie și cazuri cognitive, deoarece
De la quo la quod: teoria cunoaşterii la Toma din Aquino şi d-ul care face diferenţa by Elena Băltuţă () [Corola-publishinghouse/Science/1339_a_2704]
-
spune, cu siguranta, că primele două categorii ale asemănării nu pot fi cognitive, deoarece nu putem vorbi în aceste cazuri despre agenți, ci despre obiecte din natură care nu interacționează unul cu altul, sau cel puțin nu este necesar să interacționeze în vreun fel pentru a putea spune că sunt perfect sau imperfect asemenea. Așadar, rămâne posibilitatea ca cea de-a treia categorie să poată circumscrie și cazuri cognitive, deoarece aici relația de asemănare are loc între agenți și efectele lor
De la quo la quod: teoria cunoaşterii la Toma din Aquino şi d-ul care face diferenţa by Elena Băltuţă () [Corola-publishinghouse/Science/1339_a_2704]
-
în procesul cunoașterii, ci doar unul cauzal. Această concluzie la care am ajuns și mai sus, în urma unor analize detaliate, în capitolul precedent, a fost notata cu „p“. Cazul imaginilor, al entităților intermediare de la nivelul simțurilor interne, cele cu care interacționează și intelectul agent, este ceva mai complicat decât cel al speciilor sensibile, tocmai pentru că acestea intra în contact cu două puteri cognitive aflate la niveluri diferite ale cunoașterii: imaginația și intelectul agent. Am aratat mai sus că, în procesul cunoașterii
De la quo la quod: teoria cunoaşterii la Toma din Aquino şi d-ul care face diferenţa by Elena Băltuţă () [Corola-publishinghouse/Science/1339_a_2704]
-
Energia solară este energia radiantă produsă În Soare ca rezultat al reacțiilor de fuziune nucleară. Ea este transmisă pe Pământ prin spațiu În cuante de energie numite fotoni, care interacționează cu atmosfera și suprafața Pământului. Intensitatea radiației solare la marginea exterioară a atmosferei, când Pământul se află la distanța medie de Soare, este numită constantă solară, a cărei valoare este de 1,37-106 ergs/sec/cm2 sau aproximativ 2 cal
Creativitate şi modernitate în şcoala românească by Mihaela GORGAN, Raruca CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/91778_a_93115]
-
min/cm2. Cu toate acestea, intensitatea nu este constantă; ea variază cu aproximativ 0,2 procente În 30 de ani. Intensitatea energiei solare la suprafața Pământului este mai mică decât constanta solară, datorită absorbției și difracției energiei solare, când fotonii interacționează cu atmosfera. Intensitatea energiei solare În orice punct de pe Pământ depinde Într-un mod complicat, dar previzibil, de ziua anului, de oră, de latitudinea punctului. Chiar mai mult, cantitatea de energie solară care poate fi absorbită depinde de orientarea obiectului
Creativitate şi modernitate în şcoala românească by Mihaela GORGAN, Raruca CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/91778_a_93115]
-
MHC a inclus „accidental” genele de clasa a III-a sau dacă această localizare a furnizat un avantaj în cursul dezvoltării speciilor (avantaj de selecție) (Lawlor et al., 1990). În orice caz însă, majoritatea moleculelor de clasa a III-a interacționează funcțional cu moleculele HLA din clasele I și II (Kelin și Sato, 1998). Genele HLA care codifică proteine implicate major în realizarea răspunsului imun specific prin reglarea activității limfocitelor T sunt reprezentate de genele HLA clasa I și II, produșii
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Loreta Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91982_a_92477]
-
clasa a II-a pot încărca peptide mai mari comparativ cu moleculele de clasa I. Peptidele se leagă într-o conformație extinsă, cu ambele extremități depășind capetele pungii de legare, aproximativ 10-11 reziduuri aminoacidice din regiunea din mijlocul peptidului putând interacționa propriu-zis cu punga de legare a antigenului (Carven et al., 2004). Asemănător cu moleculele de clasa I, punga de legare a antigenului prezintă mai multe „buzunare” care fixează catenele laterale ale aminoacizilor din peptidul legat. Tipic există 4-6 astfel de
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Loreta Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91982_a_92477]
-
față de care sistemul imun este tolerant, prin unul din mecanismele de deleție clonală la nivel timic a limfocitelor T autoreactive (selecție negativă), „anergie clonală” și „ignorare clonală” la nivel periferic. În schimb, moleculele HLA care poartă peptide străine (non-self) vor interacționa cu limfocitele T prin intermediul receptorilor pentru antigen ai acestora (TCR-T Cell Receptors), determinând activarea lor cu inițierea unui răspuns imun specific. 6.5.2. Interacțiunea complexului HLA/peptid antigenic cu complexul TCR/CD4-CD8 Receptorii limfocitelor T Diferitele clase de
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Loreta Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91982_a_92477]
-
la nivelul suprafețelor epiteliale și apărarea împotriva micobacteriilor, precum și a altor bacterii cu dezvoltare intracelulară (Haynes și Fauci, 2005). Legarea TCR - antigen și activarea limfocitului T Receptorii limfocitelor T nu pot lega direct antigene proteice sau polizaharidice integrale. Ele pot interacționa doar cu scurte fragmente polipeptidice (aproximativ 9-13 aminoacizi), care sunt furnizate tocmai de către moleculele HLA de clasa I și/sau a II-a. Receptorii TCR?? ai limfocitelor T CD4+ (T helper) vor lega antigenele prezentate de către moleculele HLA de clasa
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Loreta Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91982_a_92477]
-
și CDR3. Structura spațială a moleculei TCR indică că cele trei segmente formează bucle care se „întind” ca niște degete pentru a „apuca” complexul HLA-antigen. Pe lângă legarea propriu-zisă a peptidului antigenic, unele fragmente de la nivelul domeniilor V ale lanțurilor TCR interacționează direct (după principiul complementarității spațiale) cu fragmente de la nivelul pungii de legare a antigenului a moleculei HLA. Pentru ca legarea TCR - peptid antigenic să aibă loc, este necesară concomitent și interacțiunea directă între molecula CD4 de pe limfocitul T și anumite segmente
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Loreta Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91982_a_92477]
-
T mature aparținând fie liniei CD4+/CD8- (limfocite T helper), fie liniei CD4-/CD8+ (limfocite T citotoxice). Care dintre cele două tipuri de molecule vor fi exprimate va fi decis de moleculele TCR de pe suprafața limfocitelor T respective. Unii TCR interacționează preferențial cu complexe HLA de clasa I-antigen în timp ce alte tipuri de TCR interacționează preferențial cu complexe antigen-HLA de clasa a II-a. Selectivitatea moleculelor TCR este determinată în special de secvența aminoacidică de la nivelul domeniului variabil V și, în
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Loreta Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91982_a_92477]
-
limfocite T citotoxice). Care dintre cele două tipuri de molecule vor fi exprimate va fi decis de moleculele TCR de pe suprafața limfocitelor T respective. Unii TCR interacționează preferențial cu complexe HLA de clasa I-antigen în timp ce alte tipuri de TCR interacționează preferențial cu complexe antigen-HLA de clasa a II-a. Selectivitatea moleculelor TCR este determinată în special de secvența aminoacidică de la nivelul domeniului variabil V și, în mod particular, de la nivelul segmentelor CDR1 și CDR2 de la nivelul lanțului ? (Klein și
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Loreta Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91982_a_92477]
-
II-a este atât de mare încât substituția unui singur aminoacid în poziții cheie de la nivelul segmentelor CDR1? și CDR2? poate schimba specificitatea receptorului de la una la cealaltă clasă HLA (Sim et al., 1996). Limfocitele T ale căror molecule TCR interacționează cu complexul peptid-HLA de clasa I (interacțiune care implică și moleculele CD8) emit semnale care determină un proces de down-regulation al moleculelor CD4 de pe suprafața lor, devenind celule CD8+. Procesul invers apare în cazul limfocitelor cu TCR care interacționează cu
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Loreta Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91982_a_92477]
-
TCR interacționează cu complexul peptid-HLA de clasa I (interacțiune care implică și moleculele CD8) emit semnale care determină un proces de down-regulation al moleculelor CD4 de pe suprafața lor, devenind celule CD8+. Procesul invers apare în cazul limfocitelor cu TCR care interacționează cu molecule HLA de clasa a II-a. Capacitatea limfocitelor T mature de a exprima una din moleculele CD4 sau CD8 este asociată în general cu un anumit program „prestabilit” de dezvoltare. Astfel, limfocitele CD4+ devin limfocite T helper care
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Loreta Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91982_a_92477]
-
acestora de la corticala spre medulara timică), aceste celule își exprimă genele pentru TCR, astfel încât fiecare clonă de limfocite T produce un tip particular de TCR care poate lega un anumit polipeptid (antigen). Pe măsura pătrunderii în corticala timică, limfocitele T interacționează cu celulele epiteliale corticale, realizându-se „împerecherea” moleculelor TCR cu complexele HLA-antigen complementare. Totuși, majoritatea timocitelor nu găsesc peptide antigenice complementare cu moleculele TCR pe care le exprimă. Aceasta înseamnă că ele nu vor primi nici un fel de semnal stimulator
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Loreta Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91982_a_92477]
-
primi nici un fel de semnal stimulator din mediul înconjurător care „să le justifice existența” și ca urmare vor suferi procese de apoptoză și vor muri ca urmare a „neglijării”. Acele limfocite T care găsesc complexe HLA-peptid potrivite cu care pot interacționa, primesc de la celulele corticale respective semnale care blochează calea apoptotică. Acest proces poartă numele de selecție pozitivă (Goldrath et al., 1999). Doar acele limfocite T care suferă selecția pozitivă, dar care nu interacționează foarte puternic cu complexele HLA-peptid (se leagă
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Loreta Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91982_a_92477]
-
găsesc complexe HLA-peptid potrivite cu care pot interacționa, primesc de la celulele corticale respective semnale care blochează calea apoptotică. Acest proces poartă numele de selecție pozitivă (Goldrath et al., 1999). Doar acele limfocite T care suferă selecția pozitivă, dar care nu interacționează foarte puternic cu complexele HLA-peptid (se leagă la acestea cu afinitate scăzută) vor pătrunde spre medulară timică, continuându-și astfel maturarea. La nivelul joncțiunii corticală/medulară și apoi în medulara timică, timocitele vor veni în contact cu celule prezentatoare de
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Loreta Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91982_a_92477]
-
ajung în acest stadiu (Klein și Sato, 2000). În periferie, limfocitele T naive sunt „menținute în viață” în urma interacțiunii „cu afinitate scăzută” cu complexele HLA-antigene self pe care le întâlnesc peste tot. În cursul unei infecții însă, limfocitele T vor interacționa cu complexe HLA-antigene non-self. Legarea va fi în acest caz de mare afinitate și, ca urmare, limfocitele T respective vor fi stimulate spre a declanșa un răspuns imun. Astfel, interacțiunile de mare afinitate ale TCR de pe limfocitele T imature în
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Loreta Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91982_a_92477]
-
radio și TV, rapoarte diplomatice și militare sau ale echipelor speciale de inspecție care furnizează informații nu secrete, ci publice, cu circulație limitată în medii specializate. Realitățile anului 2008 diferă însă mult prin faptul că mediul virtual - în care se interacționează adesea spontan și nestructurat, dar nu neapărat numai așa, lumea forumurilor și blogurilor - este în aceeași măsură purtător de informație și mult mai dinamic, dar scapă - probabil din rațiuni de claritate a demersului - atenției celor doi autori. Capitolul 3, intitulat
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]