2,844 matches
-
ajuns tot Mihai Vlădeanu. Fără atitudinea ta, de-atunci, eu aș fi fost acum o Violetă oarecare, pierdută în vreun cartier al Bucureștiului... Cu greu, Mihai îndrăznește să ridice privirea. Ochii femeii, voalați de zîmbet, stau asupra lui ca un lan verde. Mulțumesc! lovește Violeta paharul de-al lui Mihai și gustă. Pentru asta te-am căutat. Evident, continuă ea discuția pe un ton ușor ironic, mi-am pus întrebarea: ce s-ar fi întîmplat dacă am fi continuat...? Nu! Astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
era dragă și care se topea după mine. Era înaltă cît mine, cu ochi mari, căprui și-un păr lung, pînă la mijloc... Dacă-mi zîmbea într-o zi, eram fericit o săptămînă. Acum o văd uneori cînd trece spre lan, cu furca de scos sfeclă în spate. Nu-mi vine să cred, dar, uitîndu-mă la ea, înțeleg că nici eu nu-s mai breaz. "Ce mai faci, Profiră?" am întrebat-o zilele trecute. "Bine, domnu' Toader, cu bătrînețea..." mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
patul părinților mei, așteptând fericit. Povestea pe care mama începuse să mi-o citească, stând rezemată de speteaza patului, era despre un pui de prepeliță care, neînvățînd să zboare la timp, nu poate pleca cu restul stolului și rămâne în lanul de grâu. Secerătorii se apropie. Cartea avea poze și puteam să văd, în racursi, din locul unde se aflau puiul și prepelița-mamă, un grup de oameni cu secera în mână. În spatele lor apare câmpul netezit, cu spicele culcate la pământ
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
avea poze și puteam să văd, în racursi, din locul unde se aflau puiul și prepelița-mamă, un grup de oameni cu secera în mână. În spatele lor apare câmpul netezit, cu spicele culcate la pământ. Mai sânt doar câțiva metri din lanul necosit. Prepelița face ultimele eforturi de a-și ridica puiul în aer. Nu reușește și, în ultima clipă, țâșnește din lan și-și ia zborul. Mai târziu am aflat că povestea era ceva mai complicată (puiul de prepeliță fusese împușcat
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
secera în mână. În spatele lor apare câmpul netezit, cu spicele culcate la pământ. Mai sânt doar câțiva metri din lanul necosit. Prepelița face ultimele eforturi de a-și ridica puiul în aer. Nu reușește și, în ultima clipă, țâșnește din lan și-și ia zborul. Mai târziu am aflat că povestea era ceva mai complicată (puiul de prepeliță fusese împușcat în aripă etc), dar mie ea mi-a rămas în minte așa, fără detalii, schemă pură a dezolării supreme gata oricând
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
ea. Și un copil simte asta. Simte că balaurul face parte din poveste. Pe când personajele mele, deși aveau nume abstracte, se născuseră din relația câtorva fragmente de viață, cât se poate de simple, de inaparente, de banale: două păsări, un lan de grâu, secerători. Asta era tot. Puse împreună, aceste bucățele se contopeau și din amestecul lor se nășteau: Părăsirea (despărțirea), Singurătatea și Moartea. Iar acestea erau atât de concrete încît o dată pătrunse în carnea roz a sufletului meu puteau rămâne
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
bune de care are nevoie, oricând, un scriitor adevărat”. Iar ultima carte apărută În iunie 2006, la Editură Princeps Edit, „Desfrîul sacru” marchează o „lume” exclusiv a poetei, după cum remarcă scriitorul și publicistul Călin Ciobotari la rubrică „De veghe În lanul de litere” din Flacăra Iașului. “În lumea Alinei” „Cine are curiozitatea să deschidă cel mai recent volum de versuri al Alinei Tăcu („Desfrâul sacru”, Editura Princeps Edit) are marele privilegiu să pătrundă Într-o lume. Lumea Alinei, un ținut deloc
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
pas să fie înfrânt de Pompeius, dar în cele din urmă a triumfat Naiade - nimfe ale apelor dulci Narbonensis - Galia Narbonensis sau Galia Transalpina; provincie ro mană cucerită între 27 și 22 î.Hr.; se afla în sudul Franței, în zona Lan guedocului și a Provenței de astăzi; romanii îi spuneau simplu Pro vin cia, nume ce s-a păstrat în denumirea modernă a regiunii, Provence Nimfa lui Numa - Egeria, zeița apelor, sfetnica lui Numa Pompilius Noviodunnum (Nevers) - în timpul răscoalei lui Vercingetorix
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
trimis stațiunii agricole din Paris o probă din solul Bărăgan. Odată cu rezultatul analizei a primit și această notiță: „...dacă noi am avea un astfel de pământ, l-am folosi ca îngrășământ, vânzându-l cu kilogramul”. A doua zi traversăm Polonia. Lanuri întinse de cartofi, de o parte și de alta, ne rețin atenția prin munca asiduă a țăranilor polonezi, care primăvara aduc cu pumnul îngrășământul la fiecare cuib de cartofi. Funcționarul turc, se convinge dupa scurta lecție de economie agrară că
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
rapidă anunțând pe prof. Dwight Sanderson de sosirea mea și la ora 10 părăsesc New-Yorkul. Spre Ithaca și Cornell University Gara centrală de unde plecăm e subterană și pe nesimțite ne găsim în plin câmp, printre livezi de pomi fructiferi și lanuri de porumb furajer, parte recoltat și însilozat, parte tăiat și făcut glugi. Până la Ithaca e cale de 7 ore. Trenul are o singură clasă. Nu e un tren de lux, cum sunt acelea pentru marele Vest, pentru Chicago sau Washington
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
cu o față roșcovană. Îl urmăresc cu câtă voință și răbdare își ia notițele. Amândouă mâinile îi sunt retezate până aproape de coate. Tatăl său, fermier, l-a luat la cinci ani în câmp, la secerat. Acolo s-a pierdut prin lan și mașina i-a retezat mâinile. Sângele lui s-a înfrățit atunci cu boabele secerate. Nenorocirea aceasta i-a stimulat pasiunea pentru agricultură. Acum poartă două proteze de lemn, prevăzute la vârf cu două borte în care înșurubează cu dinții
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
rânduri cu patru cai. Fermierul conduce de pe un scaun asemănător celui de la secerătoare. Cu piciorul poate acționa asupra cuțitelor prășitoarei. Semănatul se face cu o mașină specială, condusă de-a lungul unei sârme întinse de la un cap la altul al lanului. Sârma e prevăzută cu un fel de nodulețe ce trec prin cutia de semințe, declașând la fiecare noduleț căderea boabelor. Fiind semănat la distanțe egale, porumbul e prășit longitudinal și transversal. N-am văzut un singur om prășind cu sapa
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
la fiecare noduleț căderea boabelor. Fiind semănat la distanțe egale, porumbul e prășit longitudinal și transversal. N-am văzut un singur om prășind cu sapa, în afară de câțiva negri în Missouri. Firul de sârmă care conduce prășitoarea se schimbă la capul lanului, la distanța stabilită între rânduri. Un singur om, cel ce conduce caii face această operație. Recoltatul se face cu mâna, cu o dexteritate de necrezut. Culegătoare de porumb (corn picker), aveau numai fermierii cu suprafețe mari. Țăranii noștri, rămân cu
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
a nu mai hrăni vacile cu porumb murat întrucât calitatea lăsa de dorit. Fermierul mă ia apoi cu mașina sa și mă poartă pe câmp pentru a-mi arăta semănăturile. La un moment dat părăsește drumul și mă poartă prin lanul de grâu abia răsărit. La dvs. nu se poate așa, îmi spune el râzând. Nu, îi răspund, întrucât nu e permisă călcarea semănăturilor. Mașina lui gâfâie din greu și reușim în fine să ieșim la drum. La hotel găsesc o
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
mergem înainte. La celălalt capăt, al doilea paznic, surâzând, ne cere respectivul dolar. Suntem din nou în Illinois, în partea centrală și sudică. Se zorește cu prașila porumbului. Ovăzul e frumos dezvoltat. Câțiva fermieri au dat drumul tineretului bovin în lanurile de ovăz. După ce va fi pășunat, vor ara și semăna porumb furajer. În fiecare fermă vacile sunt scoase la pășune, fără nicio pază, grație sârmei ghimpate. Un fermier are un culoar de sârmă ghimpată, de la ușa grajdului până la câmp. Multă
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
dar care l-a umplut de păduchi și a trebuit să-i dea drumul. Iată un îndemn la moderație, la reducerea vitezei. Seara poposim la Arkansas City. Trecem a doua zi prin Florence și Marion. Ne oprim la capătul unui lan de porumb pe care un fermier îl prășește cu doi cai. E instalat pe scaunul prășitoarei. E foarte cald. A deschis umbrela mare de doc, pe care a instalat-o pe prășitoare. Caii merg în pas mare și liniștit. Fermierul
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
departe, spre vale, trebuie să fugi la deal: cu cât urci, cu atât proiectilele Îți trec mai sus pe deasupra capului. Bunică-mea, În timpul unui schimb de focuri Între fasciști și partizani, care se Înfruntau din cele două părți ale unui lan de porumb, a avut o idee sublimă: fiindcă În orice parte ar fi fugit risca să se aleagă cu vreun glonte rătăcit, s-a aruncat la pământ În mijlocul câmpului, chiar Între cele două linii de tragere. A stat zece minute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
opțiune morală sau pentru a mă pune Încă o dată la Încercare dinaintea marii Ocazii? De acord, am pierdut marile ocazii pentru că soseam prea devreme sau prea târziu, dar vina asta era a stării civile. Aș fi vrut să fiu În lanul acela ca să trag, chiar cu prețul de a-mi răni bunica. Nu eram absent din lașitate, ci din cauza vârstei mele. De acord. Dar la marș? Am fugit din nou din motive de generație, lupta aceea nu mă privea. Dar aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
absent din lașitate, ci din cauza vârstei mele. De acord. Dar la marș? Am fugit din nou din motive de generație, lupta aceea nu mă privea. Dar aș fi putut risca, chiar și fără entuziasm, pentru a dovedi că atunci, În lan, aș fi știut să aleg. Are oare sens să alegi Ocazia greșită, pentru a te convinge că ai fi fost În stare să alegi Ocazia justă? Cine știe câți dintre cei care astăzi au acceptat lupta au făcut așa? Dar o ocazie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Vara, timp de vreo doi ani, partizanii ocupaseră târgul, și fasciștii nu veneau să-i deranjeze. Fasciștii nu erau din părțile astea, partizanii erau cu toții băieți de pe-aici. În caz de ciocnire, ei știau cum să se miște printre lanurile de porumb, tufișuri, mărăcinișuri. Fasciștii se retrăgeau Înăuntrul târgului și nu ieșeau decât pentru razii. Iarna era mai greu pentru partizani să stea pe câmp, nu te puteai ascunde, te vedeau de departe pe zăpadă și cu o mitralieră te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
cu mine. Haiti! Făcu o mișcare laterală să evite gardul viu, apoi Își puse piciorul din nou jos. Începură să caute un loc În care să oprească mașina și să ia prînzul, și o apucară pe o potecă Între două lanuri, care ducea spre pădure. La Început, poteca păru În stare bună, dar cu cît Înaintau, cu atît devenea mai accidentată și mai Îngustă. Mașina se Înfunda În hîrtoape și se lovea de crengi de mure și de iarba lungă, trasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
să se uite la băieții așezați pe câmpuri, la femeile care-și spală părul la fântână sau își unduiesc trupurile, purtând pe cap vasele de alamă, la bărbații care merg în urma plugului, lovind bivolii îndărătnici pentru a o lua prin lanurile de orez, înalte până la fluierul piciorului; toți se opresc un moment să urmărească trecerea supranaturală a trenului, care le tulbură lumea și viața ce merge la pas. Rajpura... Ludhiana... Jalandhar... apoi alt peron și alt indicator pe care stă scris
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
zgomotul. Soldații au îngenuncheat și pentru un scurt moment, ca o premoniție, a fost tăcere. Apoi, fără avertisment, au început să tragă. Das a văzut primele trupuri căzând ca secerate de o pală de vânt ce se năpustește asupra unui lan de grâu. Apoi, apoi cineva l-a luat și la dus de acolo. Singura ieșire din Jallianwala Bagh era prin spatele liniei de soldați. Oamenii speriați se călcau în picioare, încercând să escaladeze pereții. Generalul a ordonat trupelor să tragă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
și foarte obositoare, am ajuns în sfârșit la destinație, în țara aceea ca un buchet de flori înfipt în vaza Mării Negre, deasupra bătrânilor Carpați. Uite că văd acolo panglica albastră a Dunării! Mam lăsat încet din zbor deasupra unui imens lan verde: Probabil acesta este vestitul Bărăgan!”, îmi ziceam. După ce m-am odihnit vreo câteva zile, am început a-mi construi cuibul. Adunam cu grijă fiecare bețigaș, frunză uscată sau pai și în câteva săptămâni totul a fost gata. Apoi, am
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
mantie de lumină, mantie de nea; tablou minunat, fantastic; flori de gheață; veșmânt alb; fulgi mari și pufoși; coroniță de steluțe argintii; copaci cercelați cu flori de gheață; cojocel de nea; gerul aspru și sălbatic; ghirlande de cristal; zăpadă cristalină; lan de diamante; văzduh scânteios; coloane înalte ale unui templu maiestuos; dansul fulgilor de nea; fulgii se joacă; un roi de fluturi albi umple văzduhul; împărăția mută a zăpezii; satele s-au împodobit cu lână rece, scânteietoare; peste noi cad stele
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]