3,752 matches
-
de pildă, că acesta explică întreaga literatură prin modul de producție, cu două pagini înainte de a-1 cita cu justețe pe Marx ! Nesiguranța aceasta, ca și o anumită suspiciune latentă, derivă, cred, atât dintr-o lipsă de informare despre critica marxistă în întregul ei cât și din eroarea de a confunda adesea critica pseudomarxistă cu cea autentică. Așa cum spuneam și la începutul acestor pagini, in legătură cu clasificările din Concepts of Criticism, Wellek și Warren nu par a cunoaște critica marxistă
[Corola-publishinghouse/Science/85132_a_85919]
-
marxistă în întregul ei cât și din eroarea de a confunda adesea critica pseudomarxistă cu cea autentică. Așa cum spuneam și la începutul acestor pagini, in legătură cu clasificările din Concepts of Criticism, Wellek și Warren nu par a cunoaște critica marxistă în toată diversitatea ei. Ei se cantonează, pentru exemplificări, numai La unele studii critice din anii '30 și '40, citind astfel o afirmație evident sociologizantă făcută de A. A. Smirnov în 1936, care vedea în Shakespeare "ideologul umanist al burgheziei
[Corola-publishinghouse/Science/85132_a_85919]
-
al burgheziei, care a expus programul elaborat de ea atunci când, în numele umanității, a înfruntat prima dată orânduirea feudală" (p. 14). 17 Dar Smirnov însuși a evoluat în opiniile lui *1 și, în orice caz, nu poate constitui etalonul unei shakespearologii marxiste, cel puțin atât timp cât există excelenta monografie al lui Jan Kot, cu totul ignorat, pare-se, de Wellek și Warren. Critica marxistă actuală, în ansamblul ei, a încercat și încearcă să depășească exagerările perioadei interbelice. Apoi Garraudy, Gaetano Dalia Volpe, Ernst
[Corola-publishinghouse/Science/85132_a_85919]
-
Dar Smirnov însuși a evoluat în opiniile lui *1 și, în orice caz, nu poate constitui etalonul unei shakespearologii marxiste, cel puțin atât timp cât există excelenta monografie al lui Jan Kot, cu totul ignorat, pare-se, de Wellek și Warren. Critica marxistă actuală, în ansamblul ei, a încercat și încearcă să depășească exagerările perioadei interbelice. Apoi Garraudy, Gaetano Dalia Volpe, Ernst Fischer și atâția alții necitați nu sunt oare tot critici marxiști și încă de prestigiu ? Dezbaterile aprinse din presa noastră literară
[Corola-publishinghouse/Science/85132_a_85919]
-
cu totul ignorat, pare-se, de Wellek și Warren. Critica marxistă actuală, în ansamblul ei, a încercat și încearcă să depășească exagerările perioadei interbelice. Apoi Garraudy, Gaetano Dalia Volpe, Ernst Fischer și atâția alții necitați nu sunt oare tot critici marxiști și încă de prestigiu ? Dezbaterile aprinse din presa noastră literară au certificat necesitatea unei critici care să aibă în vedere în primul rând opera literară ca operă de artă. Putem fi de acord, de aceea, cu unele obiecții ale lui
[Corola-publishinghouse/Science/85132_a_85919]
-
primul rând opera literară ca operă de artă. Putem fi de acord, de aceea, cu unele obiecții ale lui Wellek și Warren, nu putem fi însă de acord, în nici un caz cu generalizarea lor, cu obiecția de principiu adusă criticii marxiste, în care recunoaștem una din limitele volumului lor. S-ar putea studia aparte problema raporturilor dintre tezele criticii structurale de tip Wellek și Warren și tezele criticii marxiste. Unitatea operei, interdependența fenomenelor de cultură, raportul complex între bază și suprastructură
[Corola-publishinghouse/Science/85132_a_85919]
-
în nici un caz cu generalizarea lor, cu obiecția de principiu adusă criticii marxiste, în care recunoaștem una din limitele volumului lor. S-ar putea studia aparte problema raporturilor dintre tezele criticii structurale de tip Wellek și Warren și tezele criticii marxiste. Unitatea operei, interdependența fenomenelor de cultură, raportul complex între bază și suprastructură, în sensul influențelor reciproce, independența relativă a faptului artistic, judecarea operei literare în contextul ei social-istoric, dar și ca valoare estetică etc., toate acestea derivă din principiile generale
[Corola-publishinghouse/Science/85132_a_85919]
-
interdependența fenomenelor de cultură, raportul complex între bază și suprastructură, în sensul influențelor reciproce, independența relativă a faptului artistic, judecarea operei literare în contextul ei social-istoric, dar și ca valoare estetică etc., toate acestea derivă din principiile generale ale dialecticii marxiste dar sunt totodată, teze la care subscrie în mare măsură și estetica lui Wellek și Warren. Structuralismul lui Wellek și Warren nu contrazice în mod fundamental critica literară marxistă, ci, dimpotrivă, se întâlnește cu ea în unele probleme estetice importante
[Corola-publishinghouse/Science/85132_a_85919]
-
valoare estetică etc., toate acestea derivă din principiile generale ale dialecticii marxiste dar sunt totodată, teze la care subscrie în mare măsură și estetica lui Wellek și Warren. Structuralismul lui Wellek și Warren nu contrazice în mod fundamental critica literară marxistă, ci, dimpotrivă, se întâlnește cu ea în unele probleme estetice importante, oferind în același timp o metodă concretă pe bază structurală. Conceptul de structură nu este străin marxismului, dar el a fost elaborat la nivelul operei literare de Wellek și
[Corola-publishinghouse/Science/85132_a_85919]
-
timp o metodă concretă pe bază structurală. Conceptul de structură nu este străin marxismului, dar el a fost elaborat la nivelul operei literare de Wellek și Warren ca și de alți teoreticieni nemarxiști și prezintă interes și pentru critica literară marxistă autentică, adică acea critică marxistă deschisă, suplă dar fermă, străină de orice dogmatism, mereu la curent cu cercetarea științifică mondială. Pe de altă parte însă, critica marxistă nu poate fi redusă la o cercetare de tipul celei preconizate de Wellek
[Corola-publishinghouse/Science/85132_a_85919]
-
bază structurală. Conceptul de structură nu este străin marxismului, dar el a fost elaborat la nivelul operei literare de Wellek și Warren ca și de alți teoreticieni nemarxiști și prezintă interes și pentru critica literară marxistă autentică, adică acea critică marxistă deschisă, suplă dar fermă, străină de orice dogmatism, mereu la curent cu cercetarea științifică mondială. Pe de altă parte însă, critica marxistă nu poate fi redusă la o cercetare de tipul celei preconizate de Wellek și 18 Warren, deoarece ea
[Corola-publishinghouse/Science/85132_a_85919]
-
ca și de alți teoreticieni nemarxiști și prezintă interes și pentru critica literară marxistă autentică, adică acea critică marxistă deschisă, suplă dar fermă, străină de orice dogmatism, mereu la curent cu cercetarea științifică mondială. Pe de altă parte însă, critica marxistă nu poate fi redusă la o cercetare de tipul celei preconizate de Wellek și 18 Warren, deoarece ea oferă o perspectivă mai amplă asupra fenomenului literar, accentuând valoarea lui estetică, dar fără a considera "extrinsece" valorile subiacente sociale, morale, ideologice
[Corola-publishinghouse/Science/85132_a_85919]
-
a operei de artă, spun Wellek și Warren cu alt prilej, este fidelitatea ei față de... funcția sa specifică, cea artistică. Afirmația nu trebuie înțeleasă în sensul unui estetism intransigent. Autorii Teoriei literaturii consideră însă pe drept cuvânt, ca și critica marxistă de altfel, că valoarea artistică este valoarea centrală a unei opere, adică tocmai ceea ce "transfigurează" elementele de conținut - idei, sentimente - în artă. Un articol politic poate să fie impecabil gândit, și de o ireproșabilă justețe ideologică, și totuși să nu
[Corola-publishinghouse/Science/85132_a_85919]
-
confunda nivelurile de Realitate cu nivelurile de organizare, așa cum au fost acestea definite în teoriile sistemice. Nivelurile de organizare nu presupun legi și concepte fundamentale diferite, ci doar "corespund unor structurări diferite ale acelorași legi fundamentale"635. De exemplu, economia marxistă și fizica clasică sunt niveluri de organizare aflate la același nivel de realitate. Ideea nivelurilor de realitate îi permite lui Basarab Nicolescu o altă interpretare a "cuplurilor de contradictorii mutual exclusive"636, adică a antinomiilor pe care dezvoltarea fizicii cuantice
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
Nu trebuie pierdut din vedere nici rolul avut de C. Dobrogeanu-Gherea (care locuia atunci la Ploiești) în stabilirea țelurilor politice și literare ale gazetei. Mai puțin preocupată de dezbaterile ideologice propriu-zise, D. s. a publicat articole de popularizare a ideologiei marxiste, a principalelor teze ale socialismului, scrise, cele mai multe, de A. Bacalbașa, și a susținut poziția lui Dobrogeanu-Gherea în polemica purtată cu Titu Maiorescu. Gazeta urmărea viața politică din întreaga țară. C. Dobrogeanu-Gherea a colaborat la publicația lui Bacalbașa cu mai multe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286730_a_288059]
-
este mult mai coerent teoretic și moral, riguros, curajos și, în același timp, fidel față de norme. Discipol al lui Adorno în cadrul Școlii de la Frankfurt, alături de Walter Benjamin, Herbert Marcuse, Max Horkheimer ș.a., Habermas este și el un gînditor de extracție marxistă, contribuind la cristalizarea așa-numitei "teorii critice asupra societății", încercînd totuși, treptat, să se distanțeze și să se preocupe de o reînnoire a gîndirii politice și filosofice iluministe, deși preocupările sale sunt foarte vaste, de la sociologie la etică, de la drept
[Corola-publishinghouse/Science/1559_a_2857]
-
mult în rețea, lucru mai important decît mărimea lor propriu-zisă. Mărimea unei întreprinderi pierde din importanță în condițiile organizării în rețea și operațiunilor de spin off din interior. Vechile teorii care insistau asupra "economiilor de scară" și cele de sorginte marxistă privind acumularea de capital sunt depășite. Rețelele de firme multinaționale controlează două treimi din capitalul productiv mondial. Majoritatea sunt extinse la nivel global cu scopul maximizării profitului. Apoi, timpul dintre inovația de laborator și difuzarea sa pe piață se reduce
[Corola-publishinghouse/Science/1559_a_2857]
-
i-a adus la picioare întreaga Europă, în pofida faptului că Franklin Delano Roosevelt fusese dispus să i-o ofere. Este o eroare să se susțină că Rusia a importat doctrina comunismului de la Europa civilizată, chiar dacă acolo s-a cristalizat teoria marxistă, preluată însă pe calapod leninist și stalinist. La 1878, Eminescu simte că stafia despotismului comunist vine chiar din "deșertul sufletesc" care bântuie spațiul slav. La 6 august, comentând atentatul asupra generalului Mezenzov, șeful secțiunii a treia a înaltei poliții, Eminescu
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
4) revine la putere într-un cadru aparent democratic. După opinia lui Alex Mihai Stoenescu, doctrina andropoviană a început să se cristalizeze încă din 1957, când, după impactul contrarevoluției din Ungaria, el ar fi văzut eroarea fundamentală a principiului comunist marxist al priorității repartiției resurselor economice, în numele egalității și echității sociale. Andropov ar fi înțeles atunci că simptomul Ungaria e dovada erorii sistemului economic comunist centralizat. În 1957, Andropov era șeful aparatului de legătură și control al URSS pentru țările din
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
studii și eseuri de filosofie, istorie literară și mai rar cu critică. Din 1967 publică în „Ramuri” un Dicționar de filosofie românească, unde scriitori ca Emil Cioran, Mircea Eliade, Constantin Noica, Nae Ionescu sunt prezentați altfel decât în spiritul dogmatismului marxist. În 2003 inaugurează în „Caiete critice” un serial intitulat O mie de poeți postdecembriști. Deși are formație de filosof și istoric, P. este cunoscut și pentru spiritul său de polemist, manifestat în revista „Literatorul”, sau în ipostaza de critic literar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288885_a_290214]
-
de război, indienii s-au întors acasă cu idei noi împrumutate de la colonizatorii înșiși. Fie că este vorba despre "dreptul popoarelor la autodeterminare" în numele căreia occidentalii au luptat și au pretins că redesenează harta Huropei, sau de tezele antiimperialiste expuse de marxiști, aceste idei vor servi drept pîrghie pentru mișcările de emanci-|ui c care încep să se dezvolte în rîndul popoarelor colonizate, imediat după război. Un ultim aspect al acestui recul al hegemoniei europene rslc incontestabila diminuare a influenței sale intelectuale
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
mediile muncitorești în urmă cu o jumătate de secol. În unele țări, aceasta a înrăutățit brusc condițiile de viață ale claselor populare și le-a împins la revoltă. Marele val revoluționar din anii 1917-1920 părea astfel să anunțe împlinirea profețiilor marxiste. La alternativa luptei dintre socialism și liberalism, fascismul oferea o nouă opțiune. În locul luptei de clasă acesta propunea principiul unității naționale, în locul ravagiilor provocate de capitalismul sălbatic sau de colectivizarea forțată, remediile de armonizare ale economiei dirijate și ale corporatismului
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
s-a vrut revoluționar și a și fost în multe privințe, dat fiind că o mare parte a principiilor sale sînt luate din zestrea ideologică lăsată moștenire de denigratorii democrației burgheze de la sfîrșitul secolului XIX, în care se amestecau revizionismul marxist, sindicalismul revoluționar, pucismul blanquist și iacobinismul extremist. Mussolini însuși și o parte din trupele sale proveneau din rîndurile stîngii socialiste, așa cum se va întîmpla mai tîrziu cu numeroși conducători ai fascismului european. Numai că, înainte de 1914, această "matriță de dreapta
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
mobilizare a maselor cu mult mai puternică decît lupta de clasă, transformîndu-se de acum înainte într-un instrument de contestare și distrugere a ordinii existente, într-o perspectivă ce nu avea mare lucru în comun cu "revoluția" în accepția sa marxistă. Caracterul ambiguu al fascismului derivă din această dorință de sinteză între idealurile de extremă-stîngă și cele ale dreptei radicale, acestea din urmă în contextul înflăcărării patriotice care domnea în Europa de la începutul secolului și care după război avea să atingă
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
democratice un model de guvernare și de organizare socială, mult mai bine adaptat la cerințele momentului comparativ cu democrația liberală și instituțiile parlamentare. Acesta asigură integrarea maselor într-o societate aproape distrusă și destabilizată, realizează rapid un baraj împotriva revoluției marxiste și stopează "decăderea" națiunilor europene, caută în sfîrșit o soluție pentru marile dificultăți provocate de dereglarea mecanismului economic, care să nu fie cea a colectivizării și a nivelării egalitariste. Fără îndoială, se considera cel mai adesea în țările industrializate ale
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]