2,720 matches
-
fără ca vreodată trupul său să se găsească în liniștea încremenită a unui cavou - prăbușit în mare, adăpostit de cripta apelor peste care a zburat de atâtea ori, Saint-Exupéry devine, în Le dernier vol, personajul ce sfidează sfârșitul prin contopirea cu reveria și visul. Ca și frații Bronzi ori Tristan Melrose, Saint-Exupéry aparține familiei de spirite tulburate și damnate, spirite ce nu își pot descoperi liniștea decât în comuniunea cu elementul care îi absoarbe în pântecele sale. Departe de baza din Bastia
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
de Gringo spre a închide acest cerc al vrăjii. Tropicele acordă acestui scenariu al retribuției biblice amploarea unei hecatombe parfumate. În cele din urmă, realismul magic al lui Pratt reconciliază contrariile. Lumea de dincolo, un Paradis straniu, mai apropiat de reveriile voodoo decât de rigoarea creștină, îi așteaptă în sânul ei pe toți actorii acestei drame a iubirii și revoluției. Gringo e reunit cu morții pe care i-a răzbunat. Dincolo de poarta de ivoriu, Corisco și Gringo pășesc împreună. Orfeu-Gringo și
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
ce leagă banda desenată de minoratul infantil. Milo Manara este marcat de amprenta identitară a emancipării sexuale și revoluției moravurilor. De aici, tentația lui Manara de a trece granițele domeniului erotismului. Poetica lui Manara este aceea a subversiunii, parodiei și reveriei. Corpul feminin și sexualitatea nu mai sunt prezențe marginale, ci expresia unei forțe vitale la fel de puternice și de de vizionare precum lava viselor. Cochetând cu teritoriul interzis și controversat al sexualității, Manara combină referința la trup și energiile sale cu
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
șerpuitor al drogului. Proza grafică a lui Manara nu încetează să fie un manifest suprarealist pentru salvarea acelui nucleu nedomesticit de civilizație și de cultul respectabilității „burgheze”. Întâlnirea cu Pratt, întâlnire din care se nasc câteva texte reunind cruzimea și reveria într-un aliaj paradoxal, este catalizatorul ce face să urce spre suprafață magma de imagini și de nebunie a unui artist. Odată cu Pratt și cu Manara, banda desenată părăsește cărarea luminoasă a visului apolinic spre a se avânta în pădurea
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
este elogiul închinat acestei arderi purificatoare. Exaltarea intelectuală este, inevitabil, parte din condiția revoluționară. În loc de final (provizoriu) Lectura benzilor desenate este, în termeni culturali, o experiență sinestezică. Ea se deschide, simultan, către vizual și către literatură, către tradiție și către reverie. Proza grafică nu este genul minor incompatibil cu demnitatea intelectuală a cititorului. Ea este însă incompatibilă cu rigiditatea snoabă și scorțoasă a celor care preferă să rămână închiși în turnul cenușiu al lipsei de imaginație, refuzând invitația la călătorie și
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
discreție. Ziua 4 - Am primit un mesaj ciudat, o scrisoare care mă invita să fiu prezent în bazarul cel mare al orașului, spre a întâlni „un prieten care îmi vrea binele”. Căpitanul Haddock, care a început să se trezească din reveriile sale de amiral azanian, m-a însoțit, renunțând și la ținuta sa de carnaval. În cele din urmă, am ajuns în locul în care întâlnirea urma să aibă loc. Am respectat indicațiile din mesaj, până ce am ajuns lângă magazinul de covoare
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
Londra, Parisul sau New Yorkul, vidate de locuitorii lor (corpurile lor aveau să fie adăpostite în gigantice gropi sterile, dispărând fără a crea infecții sau epidemii), deveneau parte din Imperiul ordinii pe care Borduria îl edifica, spre a dura milenii. Reveriile lui Olrik se întindeau spre a cuprinde întregul Pământ. Ceea ce Imperiul Galben nu reușise, Borduria înfăptuia. Caietele lui Olrik erau cronica acestui viitor posibil. Pe hărțile din biroul său, Olrik adnota febril, marcând utilizarea regiunilor cucerite de Borduria. Acolo unde
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
ar avea acces la informații. Păcatul intervine atunci când în loc de informații livrează sentințe. Atracția pe care o exercită filmele este determinată și de asemănarea lor cu visele (atât cele din timpul somnului cât și cele ce apar în starea de veghe, reveriile); ele conțin aceleași intrări în lume ce sunt prezente și în visele noastre. Într-un anume sens ne suntem străini: nu știm ce vom spune sau ce vom face în anumite momente. Ne descoperim pe măsură ce suntem expuși diverselor situații. Suntem
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
ACESTE PUTERI SECRETE ALE LUI. ȘI ACUM CA ȘI ÎN TRECUT, CEEA CE CONTA ERA DOAR ȚELUL SĂU SUPREM, CU TOTUL DEOSEBIT DE SCOPURILE PE CARE CREDEAU OAMENII CĂ LE URMĂREȘTE EL. GLASUL ÎMPĂRĂTESEI SE RIDICĂ PESTE ZARVA CONVERSAȚIEI ȘI PUSE CAPĂT REVERIEI LUI: \ PARI CAM ÎNGÎNDURAT, CĂPITANE HEDROCK. HEDROCK ÎNTOARSE ÎNCET CAPUL SPRE EA. DORISE SĂ-I OFERE MAI MULT DECÎT O PRIVIRE ÎN TREACĂT, PE CARE I-O ARUNCASE PÎNĂ ATUNCI. DAR FUSESE CONȘTIENT DE FAPTUL CĂ OCHII EI VERZI ÎL
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
RĂSPÎNDITE ÎN TOT HOTELUL, DAR ERAU PREA PUȚINE ȘANSE CA UN BĂRBAT ESCORTAT DE DOUĂZECI DE PAZNICI SPRE SECȚIUNEA PRINCIPALĂ A CLĂDIRII OCUPATE DE COMANDAMENTUL IMPERIAL AL FĂURITORILOR DE ARME SĂ MAI AIBĂ POSIBILITATEA DE A SE ABATE DIN DRUM. REVERIA LUI LUĂ SFÎRȘIT CÎND SE OPRI LIFTUL. BĂRBAȚII CARE-L ÎNSOȚEAU ÎL PURTARĂ SPRE UN CORIDOR LAT ȘI\L OPRIRĂ ÎN FAȚA UNEI UȘI PE CARE SCRIA CU LITERE STRĂLUCITOARE: SOCIETATEA METEORIT SEDIUL PRINCIPAL HEDROCK ȘTIA CĂ ACEASTĂ FIRMĂ ESTE FALSĂ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
pentru că în ultimă instanță ea însăși dăduse ordinul de atac din pricina anxietății ei îngrozitoare. În mod logic ar fi trebuit să-i accepte motivele propuse pentru întîrzierea atacului. Nu încăpea îndoială că dăduse de un om remarcabil. Își ieși din reverie și-i spuse aproape în șoaptă lui Greer: ― Și unde i-ai lăsat pe Kershaw și pe ceilalți? INDIVIDUL IZBUCNI ÎNTR-UN ȘUVOI DEMENT DE VORBE, TRĂNCĂNIND CEVA DESPRE EXISTENȚA A ȘAPTE PLANETE LOCUIBILE ÎN CONSTELAȚIA ALPHA CENTAURI, TREI DIN
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
fețele felurite ale creației. Personalitatea fiecăruia o colorează deosebit după eterogeneitatea senzației și modului propriu de a-i reacționa temperamental. Tocmai în excluderea acestei expresii temperamentale stă inferioritatea inspirației suprapământești în care se complace lirismul britanic. În contemplația cosmică sau reveria transcendentă, întocmai ca în actul rațional al abstragerii, spiritele se identifică. Cu acest înțeles poezia engleză e asemănătoare științei; și ea evoluează într-un cadru omogen și general. După cum o teoremă de geometrie elementară îmi dezvăluie din acest moment al
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
lui Ion Barbu se ridică dintr-o zonă lutoasă arsă până la regimul de cristalizare perfectă. Aventura poetului este a lui Nastratin Hogea la Isarlîk, drumul unui reîntrupat în mistica bogomilică a unui hogea răspopit. Imaginarul poetic recompune un univers de reverii a unei fantome a idealului. În locul cetății Meka, Ion Barbu și-a construit o așezare de câmp și apă, de târg și port, cetatea sa fragilă de vis: "alba Isarlîk". Este golul, nimicul și gratuitul, locul în care se trezește
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
mlaștini.) 103 IV Scara 1. Acum, când scriu, o ploaie îmi scaldă geamurile. Mi-e frig deși mă aflu la adăpost, ghemuit ca o maimuță tristă și bătrână, aici, în odaia mea, cu hârtiile astea în față. Poate ca să înlătur reveria umedă care mă bântuie, îmi revine în minte figura unui ramolit. Vorbeam cu el acum câteva zile într o pauză de lectură, la o bibliotecă. Lucra acolo la o carte a marilor spaime pe care de obicei memoria istorică le
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
făcută întâmplător, cu prilejul unui control de rutină asupra automobilelor. Charlotte se afla legată de banca din spate a mașinii, într-o poziție incomodă, avea răni în regiunea capului, iar dezvoltarea ei psihică nu depășea treapta adolescenței. 12. Pe urmă, reveria m-a plictisit. Am îmbrâncit vreo doi miloși aplecați deasupra mea, m-am ridicat în picioare și am rupt-o la fugă. Martorii au rămas o clipă uluiți, apoi au început să alerge după mine. Li s-au alăturat și
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
seara... Pe o piață Cu sclipiri de fier Claxon, armonic, a sunat. Foburgul Cu bachice dorinți, Și cugetări De opere văzute, Orașul seara... Din statica uitării, - Destul frumos, Destul departe. * MERIDIAN Sezonul verii s-a finit De serenadele albastre... De reverii ascunse-n astre... - Poema care s-a sfârșit. Sezonul iernii s-a ivit De cum ninsoarea-n geamuri bate... De depărtările-nghețate... - Poema care a venit. * NIHIL NOVI Aceste cuvinte Ți le trimit De lângă lampa arzîndă, Acuși mă culc, Dar fără
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
ULTIMĂ ORĂ Război Mișcarea popoarelor. Comerțul a -ncetat. Mălai, Pâine, După alfabet. Progrese în știință, Semnale, Descoperiri, Cămin, Colibă, Adăpost... Nopți roșii, Cutremur... Renașterea lumii. * PERPETUUM MOBILE Nu câștig Nici un gând Pentru a-l scrie. Compozitor de vorbe... În culori, Reverii, Armonii, Pentru a trece Tăcerea grea. Compozitor de vorbe... Lumea se schimbă. Egalitate, Idei tumultoase, Organizarea Viitorului întrevăzut. Sunt grade, Sunt Posturi de răspundere... * HIBERNAL NOPTAT Când trec În nopți tăcute Și gândul Te reprezintă În dureri mute... O, vis
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
mi Gladiola din ținutul lacurilor limpezi și casante, să tremurăm neastâmpărați de ospățul serii, să fredonăm în surdină melodii uitate în ceasul delăsării, să ne- nfruptăm dornici cu lingurița din salatiera de argint plină cu ambrozie fierbinte și să imprimăm reverii blajine în păduricea plină de alburii păcate!
Dans haotic by Aurel Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83734_a_85059]
-
din acest punct de vedere. Respecta regulile cu o disciplină de fier. Dar numai așa a putut să se impună, numai așa a putut deveni o "majoritară". Își scutură capul pentru a ieși din această lume a amintirilor sau a reveriilor fără sens și se îndreaptă spre centrul din Buda, cu hotărârea să cumpere o cameră la primul hotel întâlnit în cale. Știe că aici toate hotelurile sunt extrem de scumpe, dar nu vrea ca această zi, această întâlnire cu Alex să
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
umblând de colo-acolo, împingând cu coatele, să se tuflească în scaunul cel mai bun. Socoti că are timp berechet să admire iureșul navei în năvala norilor și îi comandă stewardesei un pahar de whisky și o cafea. Pus pe reverie, cu paharul dinainte, își zise că uite-așa, am să mă văd în avion, plecând spre Ierusalim, spre Pământul Sfânt, pelerin cu toiagul în mână și cu veșmânt aspru de sac, pentru iertarea păcatelor și bucuria sufletului! Doamne, zise el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
se așeza, iarăși, lângă focul arzând în butuci de lemn de arțar, cu spatele la oglinda impresionantă de Murano, șezând ca un neopitagoricean, care vrea să probeze, prin veghe, afluxul ideii veșnicei reîntoarceri în timp a lucrurilor. După o perioadă de stoică reverie, simți cum se redeșteaptă în sine, luând din nou în stăpânire multe din secundele ce-i aparținuseră altădată, amintindu-și cu surprindere și încântare până și de mirosul pur al zăpezii proaspete, adulmecate cândva în copilărie. Într-o noapte, visă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
a capului, ca într-un oracol cu forme stranii de consultare, întrebându-se cum de nimic din naturalețea acestora nu se păstrase în felul de a se machia al femeilor moderne? După încă o lulea terminată în fum albastru de reverii, pe când doamna aducea pentru oaspeții din spațiosul living al vilei în stil texan tava cu cești de porțelan de Sèvres, revărsând din ele ademenitoarea aromă a cafelei arabe, esențiala amintire pe care o căuta de atâta vreme începu să i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
imaginativă. Conflicte afective (recente sau vechi). Dificultăți de adaptare. Ezitare sau teamă de a se fixa. Nivel reactiv disproporționat față de situația actuală, tulburări ale memoriei de semnificație. Atașat de trecut, represiunea sentimentelor, închidere în sine, reținere. Angoasă în fața vieții reale, reverie. Fragilitate, vulnerabilitate, dificultăți de relaționare. Eul intim Agățare de trecut, teamă de contacte, închidere în sine. Regresie, anxietate. Nevoie de apreciere, centrare pe sine. Căutare și proiectare spre viitor, imaginație, lipsa simțului realului, cenzurare, superficialitate. Aspirații, nevoi, dorințe Nivel reactiv
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
despre ce este vorba în actul pe care tocmai l-am terminat de citit. Bătrânul zâmbește dus pe gânduri. „Cărui gând îi zâmbește oare?” mă întreb plin de admirație pentru frumusețea chipului bătrânului, care seamănă cu un sfânt de pe icoană... Reveria nu a durat însă prea mult, fiindcă mă trezesc cu un nou manuscris pus dinainte: „Tot am vorbit noi despre școlari. Hai să vedem ce spune Grigore Ghica voievod, la 23 noiembrie 1736 (7245).” Iau manuscrisul și văd că de
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
prin Hamburg, „așa pentru atmosferă, mă înțelegeți...”, și-a rânjit larg, arătându-și strungăreața. De câte ori erau aprinse și împrăștiau o lumină vișinie pe cearșafuri, îmi venea să scot portofelul înainte de-a mă strecura între ele. M-au legănat câteodată reverii cu multe cadâne făcându-mi vânt cu evantaiuri multicolore, parcă din pene de struț și cozi de pasărea-paradisului, jucând cu tipsii pe creștete, purtând vase cu uleiuri camforate, cu pumnii plini de petale, răcorindu-mă cu bucățele de gheață plimbate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]