5,297 matches
-
Ambroise Paré nu acordă nicio atenție autorilor antici, preferând să se bazeze pe experiență și practică. Se studiază totuși scrierile lui Arhimede, iar Copernic afirmă că experiența trecutului este necesară pentru noi descoperiri. Umanismul influențează și viața politică. Umanștii amintesc suveranilor datoriile lor față de Dumnezeu, față de supuși și față de ei înșiși (Niccolo Machiavelli: ""Il Principe"", 1532). Ei apelează la popor să participe la viața publică. Educația copiilor ar trebui să urmărească în primul rând instruirea copiilor cu noi cunoștințe pentru a
Umanism () [Corola-website/Science/298679_a_300008]
-
crizei economice mondiale, declanșată și exemplificată în special de criza acută din sistemul bancar american, economia poloneză a rezistat bine, în comparație cu celelalte țări europene. Semne îngrijorătoare, ce dau în continuare semnalul unor dificultăți viitoare sunt încă prezente și criza datoriilor suverane din Europa, ce afectează câteva economii din Europa, poate încă să afecteze negativ și economia Poloniei, deși aceasta nu a aderat încă la zona Euro. Prețul social plătit de polonezi pentru implementarea politicilor economice liberale de economie de piață a
Istoria Poloniei () [Corola-website/Science/304275_a_305604]
-
federal, care se referă la extinderea și natura puterilor pe care statele le-au dat sau cedat guvernului federal. În momentul adoptării Declarației de Independență față de Regatul Marii Britanii la 4 iulie 1776, cele 13 colonii au devenit juridic 13 state suverane independente, chiar dacă Marea Britanie nu a recunoscut acest fapt decât cu ocazia Tratatului de la Paris, 1783, semnat în ziua de 3 septembrie 1783 și ratificat de Congress-ul Statelor Unite pe 14 ianuarie 1784. Aceste 13 state suverane au devenit 14 în 1777
Stat al Statelor Unite ale Americii () [Corola-website/Science/302318_a_303647]
-
au devenit juridic 13 state suverane independente, chiar dacă Marea Britanie nu a recunoscut acest fapt decât cu ocazia Tratatului de la Paris, 1783, semnat în ziua de 3 septembrie 1783 și ratificat de Congress-ul Statelor Unite pe 14 ianuarie 1784. Aceste 13 state suverane au devenit 14 în 1777, odată cu organizarea teritoriului ce cuprinde statul Vermont de azi ca Republica Vermont. Pentru o scurtă perioadă de timp, mai exact până la adoptarea Constituției SUA, aceste 13, apoi 14 entități politice au fost cu adevărat națiuni
Stat al Statelor Unite ale Americii () [Corola-website/Science/302318_a_303647]
-
au devenit 14 în 1777, odată cu organizarea teritoriului ce cuprinde statul Vermont de azi ca Republica Vermont. Pentru o scurtă perioadă de timp, mai exact până la adoptarea Constituției SUA, aceste 13, apoi 14 entități politice au fost cu adevărat națiuni suverane. După adoptarea Articolele Confederației și ale Perpetuei Uniuni, prima constituție a celor treisprezece foste colonii britanice din America de Nord, care s-au răsculat contra Regatului Marii Britanii în 1776, aceste foste 13 colonii au devenit o confederație, o singură entitate politică, constituind
Stat al Statelor Unite ale Americii () [Corola-website/Science/302318_a_303647]
-
o confederație, o singură entitate politică, constituind de fapt prima încercare juridică, administrativă și politică a viitoarei republici federale, Statele Unite ale Americii. Deși conform legilor internaționale existente atunci, cele 13 state fondatoare erau o entitate politică distinctă, devenită independentă și suverană după recunoașterea sa de către Marea Britanie în 1783, aceasta era slabă și ineficace. "Articolele Confederației" alcătuiau o constituție neclară și lipsită de majoritatea puterilor executive la nivel central cerute de conducerea unei entități formate din state independente, statele fondatoare înseși fuseseră
Stat al Statelor Unite ale Americii () [Corola-website/Science/302318_a_303647]
-
donație semnificativă, un cadou de la Constantin însuși. Alte donații au urmat în curând, mai ales în partea continentală a Italiei, dar și în provincii, dar Biserica a avut loc toate aceste terenuri ca un proprietate privată, nu ca o entitate suverană. Atunci când în secolul al cincilea,peninsula italică a trecut sub controlul lui Odoacru mai întâi și apoi ostrogoților, episcopul de la Roma se vede ca șef al Bisericii, înaintat autorității lui suverane în timp ce începe să-și afirme supremația spirituală. Semințele statelor
Statele Papale () [Corola-website/Science/320401_a_321730]
-
terenuri ca un proprietate privată, nu ca o entitate suverană. Atunci când în secolul al cincilea,peninsula italică a trecut sub controlul lui Odoacru mai întâi și apoi ostrogoților, episcopul de la Roma se vede ca șef al Bisericii, înaintat autorității lui suverane în timp ce începe să-și afirme supremația spirituală. Semințele statelor papale ca o entitate politică suverană au fost plantate în secolul al șaselea. Imperiul bizantin a lansat o recucerire a Italiei, care a avut zeci de ani și a devastat structurile
Statele Papale () [Corola-website/Science/320401_a_321730]
-
peninsula italică a trecut sub controlul lui Odoacru mai întâi și apoi ostrogoților, episcopul de la Roma se vede ca șef al Bisericii, înaintat autorității lui suverane în timp ce începe să-și afirme supremația spirituală. Semințele statelor papale ca o entitate politică suverană au fost plantate în secolul al șaselea. Imperiul bizantin a lansat o recucerire a Italiei, care a avut zeci de ani și a devastat structurile politice și economice ale țării. Până în secolul VII, autoritatea bizantină a fost în mare parte
Statele Papale () [Corola-website/Science/320401_a_321730]
-
800, când Papa Leon al III l-a încoronat pe Charlemagne primul "împărat al romanilor". Natura exactă a relației dintre papi și împărați - și între statele papale și a imperiul romano-german nu a fost clară. Papa a fost un conducator suveran de un tărâm separat în Italia centrală, și Statele Papale au fost doar o parte a Imperiului franc pe care papii au avut un control administrativ? Sau au fost împerații Sfântul imperiu vicarii a Papei? Evenimentele din secolul al IX
Statele Papale () [Corola-website/Science/320401_a_321730]
-
cum ar fi relațiile diplomatice. În anii 1920 statul papal a renunțat la cea mai mare parte a teritoriilor sale, iar prin Tratatul de la Lateran cu Italia, semnat la 11 februarie 1929, a fost recunoscut statul Vatican, care formează teritoriul suveran al Sfântul Scaun, care a fost, de asemenea, despăgubit într-o oarecare măsură.
Statele Papale () [Corola-website/Science/320401_a_321730]
-
Lumii Noi conoscută europenilor. În consecință, teritoriile exporate de Francisco Pizarro aflate la sud de Golful San Miguel, au fost numite Birú sau Peru. Sub dominația spaniolă, țara s-a numit viceregatul Peru cuprinzând vaste teritorii, inclusiv teritoriile altor state suverane, Sud-Americane. După Războiul de Independență adoptând denumirea oficială Republica Peru. Primele dovezi ale prezenței umane în teritoriile peruviene au fost descoperite la Pikimachay, datată aproximativ la 9000 î.Hr.. Cea mai veche societate în Peru e considerată civilizația Norte Chico, care
Peru () [Corola-website/Science/298137_a_299466]
-
despre tine, Editura George Coșbuc, 1995; Netălmăcit. Așteptările, Editura Eminescu, 1996; Păzitorul de cântece Editura Eminescu, 2001-Colecția Poeți români contemporani, Există un loc. Editura Mesagerul, 2008, Colina de aer”, antologie, Editura Dacia XXI, Cluj-Napoca, 2011 Prezent în antologii: 9 dimineți; Suverana clipă; Patruzeci. Poeți bistrițeni contemporani; Cenaclul literar George Coșbuc - 30, Editura Aletheia, 2001; Poeții revistei Echinox, Editura Dacia, 2004; Poem pentru orașul natal, Editura George Coșbuc, 2005; Un copac de sunete, Editura Eikon, 2006, ediție bilingvă; Rodica Botezatu-Poetree (Antologie de
Emil Dreptate () [Corola-website/Science/316265_a_317594]
-
Sentimentul anti-război a crescut în întreaga lume; Primul Război Mondial a fost descris ca fiind „războiul menit să pună capăt oricărui război” iar cauzele posibile au fost investigate viguros. Cauzele descoperite cuprindeau cursa înarmării, alianțele, diplomația secretă și libertatea statelor suverane de a participa la război din propriul interes. Remediile percepute asupra acestora erau văzute ca fiind înființarea unei organizații internaționale a cărui scop principal era prevenirea unui viitor război prin dezarmare, diplomație deschisă, cooperare internațională, restricțiile privind dreptul la războaie
Societatea Națiunilor () [Corola-website/Science/302049_a_303378]
-
el a devenit împărat și a fost făcut co-regent de căre mama sa în dominioanele austriece. Ca împărat nu a deținut puterea reală, mama sa crezînd că nici soțul, nici fiul nu ar trebui să o priveze vreodată de controlului suveran în dominioane ei ereditare. Până la moartea mamei sale în 1780, Iosif nu a fost niciodată destul de liber să-și urmeze propriile instincte. A vizitat în mai multe rânduri, în anii 1768, 1770, 1773, 1783 și 1786, Banatul, Transilvania și Bucovina
Iosif al II-lea al Sfântului Imperiu Roman () [Corola-website/Science/299307_a_300636]
-
consideră că o intervenție germană în peninsula italică contravenea intereselor proprii. Țelul refacerii unității imperiului era profund contrar și țelurilor regelui angevin al Napolelui și Siciliei. Italia era prea divizată, iar particularismele sale erau prea numeroase și contradictorii. Împăratul și suveranul pontif aveau de partea lor grupurile numeroase ale Ghibelinilor și Guelfilor. În ianuarie 1311, împăratul a sosit în Italia și în drumul sau spre Roma, a fost întâmpinat cu războaie în care se implicau diverse facțiuni rivale. Henric al VII
Sfântul Imperiu Roman () [Corola-website/Science/298921_a_300250]
-
de Luxemburg i-a lăsat pe principi să preia singuri misiunea de a coaliza forțele. În final, Sfântul Imperiu Roman s-a dezembrat. Pe fondul unor războaie neîncetate, teritoriul s-a împărțit în 350 de unități distincte-Landschaften, conduse de principi suverani. Doar câteva au contat că forță și influență. Fiecare principe și-a creat propriul consiliu-Hafrat, înzestrat cu juriști specializați în drept roman, a înființat o capitală, a adoptat decizii prin intermediul ordonanțelor de interes general, a creat o justiție și o
Sfântul Imperiu Roman () [Corola-website/Science/298921_a_300250]
-
(în ) (n. 21 aprilie 1926, Londra) este regina a șaisprezece state suverane, cunoscute sub numele de Commonwealth. Acestea sunt: Regatul Unit, Australia, Canada, Noua Zeelandă, Jamaica, Barbados, Bahamas, Grenada, Papua Noua Guinee, Insulele Solomon, Tuvalu, Sfânta Lucia, Sfântul Vicențiu și Grenadine, Antigua și Barbuda, Belize și Sfântul Kitts și Nevis. A urcat pe tron la 6 februarie 1952. Este
Elisabeta a II-a () [Corola-website/Science/299992_a_301321]
-
Niepołomicki), și în 1441 - pentru prima dată, a fost menționat numele actual. De-a lungul întregii sale istorii, pădurea a fost deținută de stat - de către regii polonezi între secolele XIII și XVIII, până la împărțirea Poloniei, și după eliberare, de către statul suveran Polonia. Drumul care duce prin pădurea a fost numit Drumul Regal ("vezi și: Calea Regală din Cracovia" care se termină la Castelul Wawel în inima orașului). Acesta a fost parcursă de regii polonezi proeminenți la vânătoarea de urși, bouri (dispărut
Pădurea Niepołomice () [Corola-website/Science/329397_a_330726]
-
XVI-lea. A fost ultima Prințesa Conți și a murit fără moștenitori. S-a născut la Palatul Ducal din Modena, ca a patra fiica și al optulea copil al lui Francesco al III-lea d'Este, Duce de Modena, ducele suveran de Modena și tânăra lui soție, Charlotte Aglaé d'Orléans, "Mademoiselle de Valois" — nepoata regelui Ludovic al XIV-lea al Franței și a metresei sale, Madame de Montespan. Maria Fortunata a fost cunoscută ca fiind foarte pioasa și în aceelași
Maria Fortunata d'Este () [Corola-website/Science/327747_a_329076]
-
vieții statale, în opoziție cu dogma creștină, unde statul avea ca temei dreptul divin. De asemenea, afirmă teza separării statului de Biserică. Mai mult, Biserica ar trebui să-și desfășoare activitatea sub controlul instituțiilor statului ca unic reprezentant al poporului suveran. Ca și Aristotel, Marsilio de Padova menționează cele trei forme corecte de organizare a statului (monarhia, aristocrația și poliția) și forme incorecte de organizare a statului (tirania, oligarhia și democrația). Anticipează ideea separării puterilor în stat, descriind raportul care trebuie
Istoria gândirii politice () [Corola-website/Science/337158_a_338487]
-
ipotetic între indivizi și stat, contract care să asigure libertatea individului și garantarea proprietății private. Societatea este necesară atît ca întreg, cît și ca elemente-indivizi, devenind un întreg social, un organism social. Scopul contractului social este asigurarea libertății, constituirea poporului suveran. Este vorba despre o înstrăinare a libertății naturale, negarantată de nimic, aflată sub dominația forței și al bogăției, pentru a obține în schimb o libertate convențională garantată prin contract. Tocmai suveranitatea poporului (care se exprimă și prin lege ca voință
Istoria gândirii politice () [Corola-website/Science/337158_a_338487]
-
mediteranian și pe frontutul de vest, participând cu succes la eliberarea Europei Occidentale și a Franței înseși în 1944. După ce Franța a fost invadată de forțele naziste, țara a fost împărțită în două regiuni: un "sector ocupat" și un "sector suveran". Guvernul și-a mutat sediul la Vichy, ceea ce i-a și dat numele regimului. Regimul de la Vichy a fost condus de mareșalul Pétain. Franța - regimul de la Vichy este considerat în general un stat membru al Axei, deși oficial a păstrat
Participanții la al Doilea Război Mondial () [Corola-website/Science/307533_a_308862]
-
Bunicii materni au fost Frederic al V-lea al Danemarcei și Louise a Marii Britanii, o altă fiică a regelui George al II-lea al Marii Britanii și a reginei Caroline de Ansbach. Tatăl ei a fost al doilea fiu al prințului suveran de Hesse-Kassel. A crescut în mare parte în Danemarca, unde tatăl ei a avut poziții notabile, cum ar fi guvernator al provinciilor. Mama ei a fost a treia și cea mai mică fiică a regelui Frederic; ca urmare, ea a
Maria Sofia de Hessa () [Corola-website/Science/322172_a_323501]
-
departe de a fi hotărâtă să acorde un ajutor concret populației din spatele cortinei de fier, o impresie care are să îi fie întărită de un șir de experiențe negative. Fostul suveran căsătorește cu logodnica sa după ce aceasta părăsește Biserica catolică, întrucât suveranul pontif acordă o dispensă pentru oficierea mariajului cu un creștin ortodox numai dacă urmașii cuplului sunt crescuți catolici, lucru contrar Constituției din 1923. Li se nasc de-a lungul anilor cinci fiice. Lipsită de mijloace materiale, familia se perindă prin
Cronologia regelui Mihai () [Corola-website/Science/330961_a_332290]