3,724 matches
-
zidește lăcașuri, unele de o semeție sfidătoare, are buget mare, scutiri de taxe, unii slujitori ai săi se dedau parcă prea mult la cele lumești, sunt foarte obedienți față de politicieni, dar din nou au fost uitați oamenii, cei simpli și umili. Or tocmai aceștia ar trebui să le fie preocuparea de căpătîi a celor ce-L slujesc pe Hristos. Nu mai spun că biserica ar putea să ofere liantul moral-spiritual al societății, ba chiar un proiect de societate. Este ceea ce ne
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
Deffand, una dintre strălucitele minți ale secolului al XVIII-lea1, enunța un delicios paradox: "Nu, dar mă tem de ele". Totuși, stafiile care dădeau atâta bătaie de cap cu trei secole în urmă sunt numai un ingredient (și încă unul destul de umil în zilele noastre) al tipului de proză despre care îmi propun să vă vorbesc în continuare. În turbionul din ce în ce mai puternic al emoțiilor trecute și prezente, au intrat dintotdeauna factori atât supranaturali, cât și naturali. Nici măcar această diadă nu epuizează problematica
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
fie astfel 7; altminteri, eu nu aș fi scris această carte, iar dumneavoastră nu ați citi-o acum. Voltaire credea că are dovezi în sprijinul tezei că universul este o alcătuire informă de evenimente simultan absurde și oribile. Mult mai umil, autorul acestor rânduri va încerca să vă furnizeze probe în favoarea ideii că, oricât de lipsite de sens ar fi lumea și faptele din interiorul ei, dacă acestea pot stârni interesul și provoca anxietatea, ele merită să fie studiate. 1. Topografia
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
estetizat Teroarea, între reflecție și analiză Iată-ne, așadar, la începutul unui drum care se anunță, atât din punctul de vedere al concepției științifice, cât și din cel al temei în sine (deimografia), periculos. Virtual, orice exegeză, fie ea și umilă, dar cu caracter inaugural, își asumă un cert risc metodologic: autorul poate fi întrebat de lectorul său atent, într-un mod oarecum leibnizian, de ce a ales o cale mai degrabă decât alta. Răspunsul pe care îmi permit să-l ofer
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
se prelinse lung și cutremurător de-a lungul șirei, semăna atât de bine cu fiorul frigului, că amândouă se confundară într-un tremur puternic, nepotolit". Printr-o contaminare ontologică, haita, zăpada, astrele personifică frigul; singurul refugiu din calea acestuia rămâne umilul spațiu domestic, protejat de căldura focului: "Eternul frig licărea în ochii jivinelor, în bizarele jocuri fosforice ale zăpezii, în luciul tern al planeților morți de pe cer, în văpaia rece de diamant a stelelor zbătându-se de prisos, în înghețul întunericului
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
criminale, beneficiind, simultan, de o copleșitoare țesătură de atmosferă. 2.4. Teroarea supranaturală Ancrajul ferm în supranatural al prozei terorii își are avantajele sale, iar, cel puțin în străinătate, adepții genului nu vor ezita să le sublinieze: fantasticul împrumută cotidianului umil un veșmânt al nefamiliarului, care este condiția sine qua non a captării interesului cititorului, și îi excită acestuia din urmă curiozitatea euristică prin proiectarea într-o atmosferă de insecuritate distinctă. (Mă văd constrâns să precizez că, în cele ce urmează
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
proză terifiantă din literatura americană, povestirile sale cu fantome contribuind, fără îndoială, la consolidarea unui prestigiu care i-a adus, în 1921, premiul Pulitzer. (Totuși, comparația se oprește aici, de vreme ce eu îmi asum cu luciditate un destin literar mult mai umil.) Închizând paranteza motivației auctoriale, să revin la obiectul acestor paragrafe conclusive. Lucrarea mea poate fi, desigur, extinsă cu relativă ușurință, pentru a îngloba, în chip armonios, instanțele generatoare de teroare prezente în poezia românească. Acordând o atenție specială codurilor specifice
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
aibă un mesaj, o „misiune proorocitoare”, ele constau desigur în această tehnică a neliniștirii, implicând solidaritatea cu o umanitate ea însăși angoasată, aflată - cum zice poetul, afirmându-și larga comprehensiune umanitaristă - “în suferință”. De aici și patosul adeziunii față de cei umili, respinși, marginalizați. Acest mesaj se va auzi tot mai limpede în scrisul teoreticianului Voronca, paralel cu o redimensionare a „gramaticii” poeziei. Dacă în ultimele sale articole publicate în românește (în Adevărul din 1935) el nu încetează să creadă în posibilitățile
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
se pitesc la marginea zilei ca dovleceii, soarele dă mălai vrăbiilor e o bucurie în argint a vocilor Trimiterea la Francis Jammes s-a putut face fără dificultate, căci și versurile lui Voronca transmit o similară emoție a întâmpinării făpturilor umile, o senzație de puritate și frăgezime, transcrisă, bunăoară, în desenul grațios al mult citatului poem Privește: Ce mlădios e piciorul asinului ca un deget copita mică atinge pleoapa potecilor coapsele au o legănare în mers ca apele asinul cunoaște pleoapa
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
facă auzit, „din împletirea de rotițe tictacul revelator”. E vorba mai degrabă aici de o remodelare a realului prin imaginar, încât „călătoria”, „plecările”, evaziunea în genere înseamnă de fapt abandonarea perspectivei consacrate, convenționalizate asupra lucrurilor, fie și a celor mai umile: o exhatologie feerică, o necesară re-haotizare a lumii, pentru a face posibilă o nouă geneză, întemeiată pe puterea magică, recuperată a Cuvântului: „Orice vorbă atunci: focul de artificiu care a izbucnit. Când vom uita cuvintele, va trebui o baghetă care
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
ei ca spațiu-timp al celebrării comuniunii cosmice: De aceea, cum circulă prin noi toți nu numai pădurile Ci chiar și casele, vulcanii, vitele, corăbiile, orașele Când noi toți, buni sau răi, suntem ca niște conducte prin care circulă De la buruiana umilă până la vulturul ca o carte semeață... (Petre Schlemihl, XII) E “înfrățirea unanimă” invocată într-o altă secvență a aceleiași cărți, și al cărei agent transformator rămâne, în ultimă analiză, „slova” poetică, magia cuvântului care - ni se spune în Petre Schlemihl
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
în care logica se frânge și se reformulează după legi străine ei - legi familiare însă poeziei. În ceea ce privește sursele, o referință elocventă și rezonabilă pare a fi Marin Sorescu, prin ciclul La lilieci. Aceeași dependență a vocabularului poetic de un nivel „umil” al limbajului, aparent nepoetic, același tip de valorificare a structurilor/ șabloanelor limbii vorbite, cu toate detaliile și curiozitățile ei. P. a adaptat pentru scena Teatrului Odeon din București ... au pus cătușe florilor de Fernando Arrabal și La țigănci de Mircea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288926_a_290255]
-
reîntoarceri”, al legăturii afective dintre oameni. În Aproape destin (1987) semnele trecerii sunt mai intense. Sentimentul timpului este pus în legătură cu durata existenței, dar și cu actul creator. În același timp, imaginea poemului care își devorează creatorul stârnește angoasă: „Și acest umil poem/ Devenind carnivor/ se va hrăni zilnic cu imaginea / Ta” (Neînțeles). Comentatorii au relevat capacitatea lui V. de a oferi versuri de o oarecare frumusețe, relativa autenticitate a structurii elegiace și sentimentale, a expresiei învăluite de „o melodie simplă” (Virgil
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290429_a_291758]
-
Constantinescu aceasta a fost în primul rând: un cronicar literar, cel mai mare cronicar literar al nostru. Din postul său de pândă, în care a stat neclintit peste douăzeci de ani, îndurând cu eroism truda (și uneori mizeria) unei munci umile de vameș al literaturii, el a cuprins cu ochii un vast teritoriu, înregistrând infiltrația noilor valori printre atâtea cazuri de contrabandă. Cu o regularitate de metronom, criticul a semnalat neobosit nume, opere, generații, tendințe, drastic și pedepsitor uneori, entuziast și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286378_a_287707]
-
practice au fost extrem de utile În perioada de stagiatură doctorală, pentru construirea unei imagini de ansamblu și a unei viziuni personale privind tratamentul bolnavului cu sindrom fibromialgic, pe care am dorit să le verific În cadrul acestei cercetări, pentru a aduce umilele mele contribuții Într-un sector considerat ambiguu și Învăluit, adeseori intenționat, Într-o aură de mister. Dincolo de toate speculațiile, pornind de la principiile medicinii bazată pe dovezi (evidence-based medicine) și a practicii bazată pe dovezi (evidence-based practice), care cer imperativ o
CONTRIBUTII LA OPTIMIZAREA TRATAMENTULUI FIBROMIALGIEI PE PRINCIPII CRONOBIOLOGICE by GABRIELA RAVEICA [Corola-publishinghouse/Science/679_a_1132]
-
Politehnica, mîndria Iașiului nostru cultural, își consolidează serios o poziție retrogradabilă. Curat murdar, coane... 4.7. AMBIGUITATE CONSTRUCTIVĂ Inițiativa Universității "Alexandru Ioan Cuza" de a acorda titlul de Doctor Honoris Cauza guvernatorului Mugur Isărescu este una cu totul lăudabilă. După umila mea părere, domnia sa este personalitatea cu cea mai puternică influență pozitivă asupra destinului nostru post-decembrist. În toți acești ani, politica B.N.R. a respirat profesionalism și continuitate, ceea ce a făcut din leu o monedă mult mai bună decît economia pe care
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
gravura, eliberată de obligațiile tipografice, a trezit un interes tot mai viu între artiștii plastici și a determinat impunerea ei ca un gen distinct, cu o mare personalitate, un gen de artă majoră. Gravorul de astăzi a depășit situația acelui umil meșteșugar care se ocupa numai cu reproducerea unor opere ale altor maeștri și este el însuși un artist consacrat și admirat, pe deplin recunoscut în pretențioasa breaslă a artelor frumoase. De altfel, de aproape două sute de ani, în marile centre
Tehnici şi maniere în gravură by Florin Stoiciu () [Corola-publishinghouse/Science/618_a_1363]
-
cu umoarea sumbră a eroilor, vorba de spirit, ironia, nota umoristică echilibrează atmosfera. Peisajul, în ipostazele lui sublime, contrapunctează șuvoiul tragic al istoriei. Ceea ce constituie însă liantul construcției romanești este un realism fundamental, capabil să suprindă totalitatea omenescului, dincolo de condiția umilă sau nobilă. Cartea munților, cu aspectul unui inofensiv și lipsit de pedanterie manual de drumeție, îmbină proza poetică și paginile de eseu. Cartea fructifică nenumăratele peregrinări ale autoarei prin munții României, mărturisind o cunoaștere intimă a naturii, întemeiată pe sensibilitate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286899_a_288228]
-
îi lipsește doar viziunea lui Dumnezeu. Atunci San Bernardo adresează o rugăciune Sfintei Fecioare, spre a i se conferi poetului și darul acestei sublime viziuni, ce cuprinde și misterul Trinității, precum și cel al Întrupării: "Vergine madre, figlia del tuo figlio, / umile e alta più che creatura, / termine fisso d'etterno consiglio, // tu sei colei che l'umana natura / nobilitasti sì, che il tuo fattore / non disdegnò di farsi sua fattura. // Nel ventre tuo si raccese l'amore / per lo cui caldo
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
guvernul otoman avea avantajul de a putea include o întreagă rețea administrativă. Biserica organizase deja ținuturile aflate sub jurisdicția ei în dioceze și subdioceze pe baza numărului de enoriași din zonele respective. Un cler format din preoți de la cel mai umil rang pînă la patriarh exista pe tot întinsul Balcanilor. Mai mult, biserica și reprezentanții ei erau obișnuiți să lucreze cu autoritatea civilă și nu împotriva ei. Deoarece Patriarhia era atît de strîns legată de statul otoman, instituțiile ei nu puteau
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
al grădinii, cu pașii ei mărunți, uneori o apuca mirarea, alteori o cuprindea frisonul la vederea acestei miraculoase opulențe. Dar, trecînd peste mirare, trecînd peste teamă, ceea ce simțea tot mai mult era rușine, asta pînă cînd o speriară niște vorbe umile. Făcînd o plecăciune, sluga arătă spre răzoarele de peonia. O singură floare din grădină, peonia, sfida porunca împărătesei. Peonia nu înflorise. Acești bujori, simbol al bogăției și fericirii, nu-și desfăcuseră petalele. Răzorul cu peonia zăcea, cenușiu și nemișcat, printre
Două proze de Laszlo Darvasi by Georgeta Hajdu () [Corola-journal/Journalistic/11332_a_12657]
-
său și, evident, și al PMP, n-am putut să nu remarc o anume reticență a ziarelor și televiziunilor etichetate drept băsiste în a cultiva această informație. Deschiderea listei de susținători ai lui Cristian Diaconescu de către Traian Băsescu e - după umila mea părere de jurnalist care crede mai presus de toate în știre - un eveniment. Un mare eveniment. Spre stupoarea mea, acest eveniment nu există sau există în treacăt pentru site-urile ziarelor și televiziunilor etichetate drept băsiste", a remarcat Ion
Ion Cristoiu, uimit de presa băsistă: Azi mi-am dat seama că m-am înșelat by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/77342_a_78667]
-
Don Quijote-Sancho Panza. Retrato de un hombre inmaduro, publicat în prima decadă a noului mileniu, nu mai lasă loc nici speranței, nici viitorului. Singurătatea personajului este absolută, interlocutorul este inventat, iar naratorul omniscient e absent. Ca în narațiunile picarești, condiția umilă și solitudinea îi impun protagonistului asumarea funcției de narator, iar pseudoautobiografismul reclamă introducerea unui naratar intratextual misterios și tăcut (aici o variantă feminină a lui Domnia Voastră din Lazarillo de Tormes, în care ne putem închipui o alegorică doña Soledad sau
Viața, această „afacere păguboasă și obositoare” by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/5221_a_6546]
-
8." Tradiția sărutului pascal era totuși independentă de orice condiție socială și sexuală, afirmînd egalitatea oamenilor în fața evenimentului care aduce bucurie omenirii întregi: reînvierea lui Hristos 9. De aceea, nici un mare boier rus nu refuza sărutul cerut de cel mai umil mujic al său iar modestia nu putea servi drept scuză femeii măritate, nici pudoarea fetei tinere pure pentru a se sustrage sărutului pascal. Sărutul pe gură face parte din riturile slujbei. Este celebrul sărut de pace (osculum pacis) a cărui
Alain Montandon - Sărutul sacru by Muguraș Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/11465_a_12790]
-
și averea emoțională cea mai importantă cu care pășim dincolo și de care ar fi firesc să ne îngrijim cu smerenie și constanță. Mă gîndeam, în vremea din urmă, că dincolo de lamentațiile firești slăbiciunilor femeiești, care mă domină uneori în umila-mi condiție, sînt depozitarul unor imagini, a unor întîlniri umane, apoi și profesionale, care îmi dăruiesc lumină și forță ori de cîte ori o iau la vale sau ori de cîte ori sînt sus, pe val. Sînt un om norocos
Despre stări by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/11751_a_13076]