25,230 matches
-
eram o redacție, puteam să colaborăm... Nu mai trebuie să mă gândesc cum ar trebuit să se simtă domnul V., fost corespondent de război, autor de cărți despre Basarabia; pe mine, unul, imbecilitatea mă bloca, cu o singură direcție de salvare - literatura de ficțiune. Ca atunci când am depășit pragul umilinței suportabile și noile șicane încep să ne amuze. Dimineața aduce vise ciudate, la limita coșmarului din care totuși mă trezesc distrat, păstrând o stare confuză pentru toată prima jumătate a zilei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
superioară, nu m-ar mai fi afectat micile mizerii ale orașului, de exemplu un sfert de oră de așteptare în stația de autobuz sau șicanele serviciului care trebuiau musai îndulcite cu... Mi-a venit în minte și un fel de salvare constructivă, să mă apuc de învățatul încă unei limbi străine, dar mi-am zis că pentru asta mi-ar fi trebuit forța intelectuală de acum câțiva ani. Mi-am propus mai apoi să traduc cărți, dar mai mult de jumătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
chiar la intrarea În livadă. Își dădu seama că o să nască, avea experiență de la soția sa, care, la fiecare naștere s-a nimerit să-i fie prin preajmă, să o ducă la spital. Durerile se Întețeau. - Relaxați-vă doamnă, chem salvarea! Inspirați adânc. - Vă mulțumesc frumos! Vă rog, dați telefon soțului meu si spuneți-i că o să nasc. Îi dictă numărul de telefon printre gemetele de durere; nu putea sa stea nici pe scaun, nici În picioare. Salvarea veni repede și
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
-vă doamnă, chem salvarea! Inspirați adânc. - Vă mulțumesc frumos! Vă rog, dați telefon soțului meu si spuneți-i că o să nasc. Îi dictă numărul de telefon printre gemetele de durere; nu putea sa stea nici pe scaun, nici În picioare. Salvarea veni repede și o duse pe femeie la spital. Peste vreo oră, născu. După ce doctorul Îi tăie cordonul ombilical și intenționa să-l pună pe măsuță ca să-l șteargă de lichidul amniotic, Îi căzu stetoscopul pe care Îl purta ca
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
întreg birou. Intrau în alertă rețele întregi de sfaturi și binevoitori: vin fiert și alte fierturi, sărituri (de preferință de pe dulap), pilule, fuse, provocări de avort (câteva fete de la Filologie nu se dădeau în lături), moașe, doftoroaie, doctori, mătuși, infecții, salvări, septicemii, procurori. În 1989, m-am decis (deloc ușor) să aduc pe lume un copil. De ce-l aduceam? Ce se va întâmpla cu el? Dar cu mine? Cu un șir întreg de relații și cadouri, urma să cumpăr cât mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
și Marius Oprea, 1991), Juventus (1994), Noapte sau zi (1998), Juventus și alte poeme (antologie, 2004), Lucrări în verde. Pledoaria mea pentru poezie (2006). Volume de proză: Exuvii (roman, 1997; reeditat în 2002, 2004 și 2007) și eseuri: Volubilis (1998), Salvarea speciei. Despre suprarealism și Gellu Naum (2000), Clava. Critificțiune cu Gellu Naum (2004). În străinătate a publicat volumele Xilofon (Pont, Budapesta, 1998), Wylinka (traducerea romanului Exuvii, Czarne, Wolowiec, Polonia, 2002), Travaux en vert. Mon plaidoyer pour la poésie, (traducerea volumului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
sală de operații adevărată. Trebuie să vă spun că e bine să ai nu doar tramvaiul tău, ci și sala ta de operații. Era o sală de ortopedie-traumatologie de unde toate asistentele-instrumentiste fugiseră, demisionaseră, plecaseră în vârf de munte sau la Salvare și unde exista un singur avantaj: singurătatea. În afara operațiilor, nu te deranja nimeni. Pasquale, medicul-șef al Ortopediei și tartorul suprem, mă “înfiase“, cu condiția să învăț destul de repede să fac „mâna a doua“ în orice operație. Era certat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
încercat să se lovească cu capul de perete. Doctorul mi-a spus că nu trebuie să mai stau în preajma ei. Striga mereu: „Duceți-l de aici! Luați-l de aici!“ Am plecat și am așteptat în atelier. Când a venit salvarea și au urcat-o pe o targă m-au alungat în bucătărie ca să nu mai știe ea că sunt acolo. În timp ce mă îmbrăcam - căci Stroeve insista să merg imediat cu el la spital - mi-a spus că aranjase o rezervă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
Habar n-are de istorie! Astfel de scene se repetaseră și cu alți profesori, aleși dintre aceia pe care îi simțeam că nu stăpânesc destul de bine materia specialității lor. Altădată, tot din cauza acelei bolnăvicioase nevoi de măgulire, am înscenat... o salvare de la înec, în înțelegere chiar cu victima. Întâmplarea s-a petrecut în parcul orașului, unde era un lac destul de adânc. Știam să înot bine (copilărisem pe malul Oltului), victima tot așa. Fapta mea eroică stârni senzație în oraș. Am fost
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
om de nimic, m-aș înjosi ocupîndu-mă de el două minute. La urma urmei, ar fi avut la îndemînă un pretext: putea să-mi ceară înapof lucrurile rămase la mine. Așa fac de regulă fetele când epuizează toate mijloacele de salvare a despărțirii (deși în fundul inimii ar voi să le lase amanților, drept amintire). Numai Mihaela singură procedă altfel. Tăcerea ei îndărătnică, disprețuitoare, mă obsedă mai mult decât m-aș fi așteptat, sau poate pentru că nu m-așteptasem. Pentru ce tăcea
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
ceasului care goneau fără odihnă și mai ales fără cruțare. ― Ce s-o fi întîmplat? Cu siguranță că s-a întîmplat un accident. Altă explicație nu e! M-am apropiat de telefon, am pus mâna pe receptor să întreb la Salvare. O frică paralizantă m-a înlemnit... Am învins-o până la urmă, căci îndoiala era mai greu de îndurat. Nimic. Cineva de acolo m-a sfătuit să mă adresez Prefecturii de Poliție. ― Pentru numele lui Dumnezeu, ce-o fi pățit? strigam
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
cuvântul acela de total dispreț, cu atât mă simțeam mai bine. ― Cîrnățăreasă! Cîrnățăreasă! Acum râdeam cu hohote, pradă unei voioșii fără seamăn, uitând tot ce se întîmplase, nepăsător de ce va mai fi, agățîndu-mă ca un deznădăjduit de unicul colac de salvare apărut în cale. ― Cîrnățăreasă! .. .Reluam în închipuire subiectul nuvelei La Grandiflora citită nu de mult. Într-un oraș de provincie, tânărul Manaru își prinde soția înșelîndu-l. Nu se revoltă, nu strigă, nu omoară. O mentalitate curentă a grupului de oameni
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
mi-ar fi astâmpărat setea de răzbunare? Și cu toate astea!... Ce așteptam de nu dădeam curs raportului, a acelui raport care aducea cu o sentință de condamnare la moarte civilă? ...Așteptam pe Mihaela. Voiam să intervină pentru el, pentru salvarea lui, știam că va interveni, nu se putea să n-o facă. Prea era grav cazul ca să nu-și calce mândria în picioare și să alerge la mine, să mă roage. Să apară umilită în fața mea, așa cum nu apăruse niciodată
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
cu o tulpină nebună. -Ai dreptate, mă bucur că până la urmă ai priceput, dar să știi nu sunt o tulpină nebună, sunt unul din fiii plantei Aldovandato, unii mai spun Tulpina neagră și neamul nostru este extrem de periculos. -Înseamnă că salvarea Viorelei nu este pentru mine, trebuie să-i chem părinții. -Nu știu dacă o mai apucă în viață; este condamnată să moară, pentru că și ea a omorât destule flori, a spart multe ouă ale păsărilor, a distrus plante din grădinile
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
uitat mai întâi la gărgăriță. Aceasta a dat dintr-o aripă, după aceea i-a colindat pe toți cu privirea, dar pentru că aceștia nu ziceau nimic, așteptând hotărârea lui, a zis cu hotărâre: -Stup va fi cel care va aduce salvarea noastră, după care către acesta: -Vreau să știu părerea ta ... -Sunt cel mai nimerit, a lătrat Stup mândru de el și alegerea făcută de Căiță. -Atunci, în liniște și pe rând, să ne lăsăm în grija Buburuzei, a mai hotărât
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
a eroului acestei povestirii. În vârtejul, adesea haotic, al vieții, ce mai mereu îi atrage pe oameni pe nesimțite și vrând-nevrând, cu un foc pervers de ademenitor, aceștia nu se simt nicidecum vrednici să mai întrevadă o atare poartă de salvare, o mână de ajutor pentru forfota și zbuciumul în care trăiesc în deplină neștire. Mai cu seamă, curios este faptul că, dacă i-ar întreba cineva pe toți aceștia dacă simt, într-adevăr, domnia haosului peste tot în preajma lor și
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
năprasnic, cu zalele lor ce intră adânc în mădulare și rănesc grozav, îți vor intona cu toții la unison că îi iei de-a dreptul în derâdere, fiindcă ei sunt mai slobozi decât păsările cerului (sau ceva asemănător), iar posibila lor salvare este doar o simplă ficțiune, ce este bună, poate, doar pentru a o folosi în vreo istorioară bizară a vreunui scriitor minor și netalentat, însă nimic mai mult. Apoi, îți vor întoarce spatele și te vor părăsi numaidecât, scuipându-ți
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
mi este atât de sete... Nu mă muncește nicidecum neliniștea întunericului morții, și nici de veșnicia ei nu mă cutremur, ci doar de posibilitatea de a n-o dobândi la timp mă tem. Vreau moartea când am eu nevoie de salvarea ei, nu când va avea ea nevoie de sufletul meu! Drace! Și când te gândești că alții duc o viață liniștită și plină de relaxare, doar pentru că se simt plini de vigoare și cred că moartea este departe de ei
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
ostilitate, pe care o nutrea față de actorii trecutului ei. Societatea bolnavă - care își retezase singură acest nobil mădular, în persoana Mariei, în care se concentrase într-atâta adevăr și înțelepciune - se vede că este fără niciun leac sau speranță de salvare. Aceasta, lăsând impresia că o înțelege pe femeie și dorește necondiționat s-o vindece, nu făcuse altceva, decât s-o condamne la panta primejdioasă, de pe care cel ce alunecă aproape întotdeauna moare... Această societate, s-ar părea, nu știuse că
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
din viața sa, din care nu se pricepea nici cât negrul de sub unghie cum să iasă. Avea o stare de spirit jalnică, nu mai nădăjduia în nimic bun acum și se simțea aproape ca și compromis. „Și, dacă cumva, în loc de salvarea definitivă, va veni catastrofa definitivă pentru mine?”, tot rostea dânsul în gând. Pe scurt, se găsea într-o stare sufletească complicată. Până și de Sfânta Slujbă, la care tocmai participase, era dezamăgit și scârbit în suflet. Aceasta mai tare îl
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
vorbește te miri ce, bolborosind încetișor în somn și scoțând doar niște sunete frânte, deloc clare. Totuși, ori de câte ori băiatul îi propuse convingător și ferm că este necesar și vital să telefoneze la numărul unic de urgență și să anunțe numaidecât salvarea, ea, din nu se știe ce motive ascunse, la auzul acestor cuvinte se împotrivea mereu, atât cât îi permiteau puterile în starea în care se afla. Astfel, Șerban renunță, în cele din urmă, la idee și rămase țeapăn și palid
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
valuri, permitea o alunecare calmă. Ne ardea de glume. Acum, glumele au încetat. Ceva mai devreme a avut loc în "marele salon", aflat la nivelul "Apolo", o reuniune "didactică". Ni s-a explicat cum trebuie să ne legăm centurile de salvare în caz de naufragiu. După aceea, am repetat pe punte cum trebuie să ne încolonăm ca să coborâm "în ordine" în bărcile de salvare. Încurajatoare exerciții! Marea s-a posomorât. Valurile sunt din ce în ce mai mari. S-a făcut și frig. Puntea e
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
la nivelul "Apolo", o reuniune "didactică". Ni s-a explicat cum trebuie să ne legăm centurile de salvare în caz de naufragiu. După aceea, am repetat pe punte cum trebuie să ne încolonăm ca să coborâm "în ordine" în bărcile de salvare. Încurajatoare exerciții! Marea s-a posomorât. Valurile sunt din ce în ce mai mari. S-a făcut și frig. Puntea e măturată de un vânt violent. Și suntem de abia în Marea Egee. Ce va fi în Marea Neagră, în care vom pătrunde, probabil, mâine, spre
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
anormali", deoarece "nimeni nu plînge", "nu simte durerea", nu strigă pentru că în fostele temple ale zeilor umblă șerpii. De câte ori ies din cabină, văd pe ușă imaginile care ne arată cum trebuie să ne legăm, în caz de pericol, centura de salvare. Marți 22 noiembrie Întâi, n-am vrut să merg la Pergam. Aut Delphi, aut nihil. M-a cuprins o revoltă prostească. Mi-am zis că, oricum, nu e mare lucru de văzut acolo. Altarul din Pergam a fost dus la
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
pentru a vedea cum mai arată valurile. Nu sunt prea înalte, deocamdată. Dar n-am ieșit, încă, din golf. Vom afla după ce vom ajunge în larg cât de agitată e marea. Numai "Biju" își păstrează umorul. "Monseniore, ce barca de salvare preferați?" "Să ne ferească Dumnezeu, fiule", zice, pe jumătate serios, "franciscanul" Adrian Popescu, uitîndu-se îngrijorat afară. Marius Ghica ne povestește că a avut emoții când a văzut vaporul ridicând ancora, plecând fără el și fără Țeposu. "Am simțit că mi
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]