311 matches
-
Dan clatină din cap, prefăcîndu-se serios. — Mai exact, ce vîrstă au nevestele noastre? Îl Întreabă el pe Gregory. — Cred că În seara asta au iarăși vreo cinci anișori, răspunde acesta, cu gura pînă la urechi. Cinci și jumătate! strigă Trish Îmbufnată. — Iar eu am cinci ani și nouă luni! o imit eu, iar asta ne face să izbucnim din nou, spre dezaprobarea celorlalți. Cred că ne-am cam Îmbătat. CÎnd ajungem să ne așezăm la masa de afară, pateurile și baghetele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
impresia că a Început să o scoată nițel din pepeni prezența lui Dan. — Eu credeam că e băiețelul ei cel perfect. Dan, care nu greșește niciodată. — Era, se strîmbă ea. Acum, pare a se fi transformat În Dan, fiul cel Îmbufnat, care se așteaptă să-i spele hainele, să-i gătească și să curețe după el. Nu aud decît că dormitorul lui e murdar. — Ah, minunat. Îmi Închipui că e convinsă că l-am răsfățat. — Cred că Își dă seama că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
moment dat, se trezise zicând țâfnos că, iată, e momentul și locul bun pentru un popas. Poate că acest Moti Lal s-a simțit ofensat de brutalitatea lui, dar Forrester nu-și face probleme. Privirea lui fixează palanchinul și fecioara îmbufnată care se agită în dreptul paravanului cu draperii brodate. Fata n-a coborât. Se întreabă dacă nu cumva e bolnavă sau, poate, foarte în vârstă. Curând, ploaia se întețește, iar picăturile mari cad în praful de peste tot, ca niște bombe. Cămilele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
fiicei dumitale cu numitul Zbignew eu văd dacă nu amestecată mâna Domnului, măcar muiîndu-se degetul Său mic, ori poate, de înțeleg bine chiar inelarul he, he. Variate căile Domnului, frate dragă! — Variate, variate, dar să le știm și noi! - făcu îmbufnat hangiul. — Ar fi un mare păcat și din toate punctele de vedere un neajuns, supăratule tată - urmă Metodiu. Cerul nu poate fi o democrație care să-ți arate dumitale de ce ți-a lăsat fata să fugă în lume cu unul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
și că eu am stricat tot. Am ridicat din sprânceană. —Despre Mowbray Steiner? Presupun că da, dar tace ca peștele - nu vrea să-mi spună despre ce e vorba. A fost agitată toată după-amiaza și acum a dispărut ca să stea îmbufnată pe undeva. Dar Anne-Marie știe despre ce e vorba? Se pare că nu. Adică, nu vor să-și arate atuurile, dar cred că A-M mi-ar spune despre ce e vorba. Sunt convinsă, am spus sec. Tare aș vrea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
spus! — Ciudat că vorbești așa. Nu În tine avea domnul Nemuro cea mai mare Încredere și nu-i firesc să dorești să mă ajuți, fiind vorba de el? — După părerea mea, lucrurile nu sînt chiar atît de simple, spuse el Îmbufnat, mușcîndu-și buzele. Vă convine să vorbiți așa pentru că asta-i treaba dumneavoastră... urmărirea celor dispăruți... dar viața Înseamnă mai mult... uneori trebuie să o și protejezi. — Dar dispariția domnului Nemuro n-a ținut numai de propria-i voință... Poate a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
nici măcar n-a ascultat minciuna pe care o pregătisem: a ronțăit niște pâine uscată găsită prin bucătărie (de iaurtul din congelator, rezerva mea strategică, nu s-a putut atinge, era beton), m-a iubit pe fugă și s-a culcat îmbufnat... Nu se cade să intru în detaliile din pat, dar să știți că asta m-a durut foarte tare; lipsise de acasă o săptămână întreagă și toată seara mă gândisem doar la cât va fi de plăcută revederea. Nu prea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
cu sâmburi de rodie și picături de cianură de potasiu, prezența celei din urmă ar fi destul de greu de detectat, fiindcă migdalele se află printre multele ingrediente ale acestuia. — Ce-ai făcut, stăpână? a croncănit domnul Bitter scoțând un rânjet Îmbufnat, cum era de așteptat din partea lui. Ai intervenit În cursul lumii! Mătușa Banu a strâns din buze. — Așa e, a spus În timp ce lacrimile i se prelingeau pe obraji. E adevărat, eu i-am dat bolul cu ashure, Însă el a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
e viu, spuse Ken. nu există niciun motiv să nu trăiască arici în deșert... Ken se instală la volan și Betty se chirci, ușor înfrigurată, pe bancheta de alături. Ken răsuci cheia în contact dar motorul începu să bolborosească oarecum îmbufnat, cu gîlgîituri avînd o notă de reproș. Ken încercă de mai multe ori să pornească mașina, la un moment dat chiar reuși să demareze motorul, dar clacă imediat. Pe fața lui Betty apăru o undă de îngrijorare. — nu vrea ? Ken
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
certuri, pentru că evita să se ia la harță, dar spunea un lucru și ea îl înțelegea pe dos și a doua zi își închidea ușile dormitorului, semn că nu-l poate suferi în acele clipe, sau el venea și pleca îmbufnat, zicându-i doar săru-mâna, înfuriind-o și mai tare, pentru că nu-și mai amintea ce anume îi spusese; însă totul ținea o zi, cel mult două, pentru că după aceea ea îi lăsa o prăjitură pe undeva, în așa fel încât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
îi diminua considerabil forța de înaintare spre Moscova și periclita împlinirea marelui vis imperial „de la Moscova la Gange”. O ciudată melancolie imperială se așeză atunci ca o coroană grea pe capul lui Napoleon. Și, în acele ceasuri lungi de tăcere îmbufnată, vedea lucrurile într-o cu totul altă lumină decât atunci când zărise, pentru prima oară, întinderea arămie a stepei. Doar nesfârșire aspră, neprimitoare, presărată cu rare fire uscate de vegetație. Undeva, în față, întrezărise dosul unor cai dispărând la orizont. Atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
cârnați? — Mi-a trecut prin minte. — Nu, se împotrivi doamna Reilly, cu o hotărâre de om beat. Hai acasă. Or’cum, n-aș mânca nimic din cărucioarele alea slinoase. Vânzătorii ăștia sunt o șleahtă de vagabonzi. Dacă insiști, acceptă Ignatius îmbufnat. Deși mi-e destul de foame, iar tu tocmai ai vândut un memento al copilăriei mele pe treizeci de arginți, am putea spune. Continuară mica lor schemă de pași pe dalele umede de pe Bourbon Street. Pe St. Ann găsiră cu ușurință
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
te-ai făcut vinovat. — Cum? buza de jos a domnului Gonzalez începu să tremure. La atac! strigă Ignatius către batalion. Omul acesta nu știe ce-i mila. — Da’ nu l-ai lăsat să zic-o vorbă, remarcă una dintre femeile îmbufnate care țineau cearșaful. Dă-i voie Iu’ domnu’ Gonzalez să vorbească. — La atac! La atac! strigă din nou Ignatius și mai furios. Ochii lui și albaștri și galbeni se bulbucaseră și scăpărau. Cineva aruncă fără tragere de inimă un lanț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
sotto voce. — Eu nu stau decât o jumătate de oră, a anunțat ferm Amory. Se Întreba dacă avusese un ton Înțepat. — Pe dracu’! Stai, a protestat Sloane. Acu’, dacă suntem aicea, nu ne grăbim. Nu-mi place locul, a zis Îmbufnat Amory. Și nici nu mi-e foame. Phoebe a reapărut cu sandvișuri, sticla de brandy, un sifon și două pahare. — Umple-le, Amory, a poruncit ea, și să bem pentru Fred Sloane, care are un fel de a fi rar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
de ți-a luat ție atât de mult? Te-ai oprit pentru manichiură? — Acum un an te-aș fi ras pentru vorbele astea. Acum un an erai pe cai mari. Vrei s-auzi de cazul meu sau vrei să rămâi îmbufnat? Niles își culese o scamă de pe rever. — Dispecerul zice că e vorba de o lucrătură de poponari. Urăsc poponăriile, așa că dacă mai ai una la fel, nu vreau s-aud nimic. Roiul, domnu’ detectiv! Și procură-ți niște țoale decente
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
o echipă, după care îi aduse acolo pe Al și Jerry și îi sili să-și dea mâna, ca pe niște copii din curtea școlii, timp în care un grup de stângiști anemici trăgeau cu coada ochiului. Toți se prefăcură îmbufnați. Șeful pichetului se îndreptă spre camioneta cu mâncare. Danny îl văzu vorbind cu tipul care vindea cafea - spionul AUFT - și arătând cu degetul mare în spate, spre zona în care avusese loc mica ciocnire. Al zise: Nu fi căcăcios, Krugman
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
această privință erau demne de încredere, căci, în timp ce el stătea înlăcrimat în casă, agresoarea sa plănuia de mult de-a fir-a-păr un nou atac împotriva sa. — Odată ce ploaia a astupat găurile din pământ, îi spusese Sampath surorii sale, pe când stătea îmbufnată sub copac, râma nu are altă soluție decât să iasă la suprafață. Făcuse tot posibilul să-i spună surorii sale ceva care să-i fie de ajutor și, în același timp, acceptabil din punctul ei de vedere, deși era el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
Eminem ? Nu. Da’ ăla cu Nas ? Ultimu’ cioroi în viață. Jina nu era în stare să rostească remarcile necesare la adresa caracterului ofensator al versurilor rap. S-a îndreptat către ieșire, iar Danny a urmat-o fără tragere de inimă și îmbufnat, fredonând un cântec ale cărui versuri Jina spera că nu le reținuse. Hei, a exclamat el când au ieșit afară, în lumina unei alte după-amieze californiene perfecte, cu cer limpede și o temperatură de douăzeci și unu de grade. Cartea e de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
către cameră, chiar dacă nu e zâmbetul tău, chiar dacă ai prefera să o zbughești la joacă. Singurele care-mi plac sunt câteva fotografii făcute înainte de a împlini un an, când nu știam „să pozez“ și nu-mi păsa cine mă privește - îmbufnată, gata de plâns, fericită că izbutesc să fac primii pași sau chinuindu-mă să mânuiesc o linguriță într-un bol cu flori pictate. Dacă aș mai avea vârsta de care mi-e atât de dor însă, aș sta cuminte-cumințică să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
-Poți!... Încearcă! Suflu puternic dar sunetele ies betege, scârțâie dezacordate. El îmi așază degetele pe fluier și îmi zice să le ridic și să le așez așa cum îmi spune inima. Dar inima nu-mi spune nimic și eu mă îndepărtez îmbufnată. -Ești fata mea. Lasă că tu o să cânți altfel, cum n-au făcut-o alții. Talentul pentru muzică e nativ în familia bunicilor. Bunica avea șapte frați care au format o fanfară, cea mai renumită din zona noastră. Cântau cu
Dacă aş putea străbate timpul by Dorina Neculce () [Corola-publishinghouse/Imaginative/775_a_1498]
-
paharul puțin la gură, își bagă nasul în el) E prea amară ! Nu pot s-o beau! Zâna: Cum poți să spui așa ceva? Nici n-ai gustat-o ! Pinocchio: Așa ! Nu pot s-o beau ! Zâna: De ce? Pinocchio: ( cu ton îmbufnat) Mă supără perna aceea ... și ușa ... Zâna: (aleargă, ia perna și o mută mai departe, închide ușa și revine în fața lui Pinocchio) Pinocchio: (plânge, strigă și bate din picioare) Nu vreau! Nu ! Nu! ... Zâna: Copilul meu, o să-ți pară rău
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
acum și cu un altul, care s-ar putea să fie la fel de breaz. Vorba aceea: «Scapi de dracu și dai de taică-său»...“ - Ei, gata-gata, liniștește-te, femeie, Înțelege: am glumit, căută s-o Îmbuneze oaspetele. Gazda rămăsese Însă la fel de Îmbufnată. Stătea frământându-și mâinile În poală și privind În gol. Se pare că tabloul o neliniștea din cale-afară, căci, din când În când, Întorcând spre el privirea, Mașa clătina din cap. - M-am lămurit, făcu Extraterestrul. Ți-e frică să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
te deranjăm când ieșim. Arătă spre ușa de la intrare. Aceasta îi mai aminti de ceva. Adăugă: - Cred că-mi amintesc că acolo era o ușă laterală.. Cred că va trebui să avem chei și pentru aceea. - Da, bine, veni răspunsul îmbufnat. Părea că, în cele din urmă, se înfiripase o asociație de idei în mintea îngrijitorului. - O să se întâmple câte ceva pe aici? întrebă el. - Mai multe, răspunse Gosseyn. Dăduse răspunsul peste umăr, căci el și Enin porniseră de-a lungul coridorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
zâmbea. Tânărul îi aruncă o privire, apoi fără o vorbă, se apropie de Gorrold care tocmai se ridica în picioare. Rotofeiul om de afaceri părea să fie nedumerit. În cele din urmă. spuse: - Unde naiba mi-e haina? întrebă el îmbufnat. Gosseyn fu ușor surprins. Nu observase că omul sosise fără haină. Amănuntul fusese înregistrat pe undeva prin subconștientul său. Dar fuseseră - constată el - așa de multe alte lucruri care se impuseseră atenției sale, încât, de fapt supercreierul său nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
alergat unul după altul, la bulgărit. Ca vestimentația să nu aibă de suferit, își fixau diferite ținte pe care trebuia să le atingă cu bulgări. Matei, ca s-o necăjească pe Cecilia, îi fixa ținte mai dificile, admirându-i fața îmbufnată când nu atingea ținta. După o vreme, după atâta cocoloșire a zăpezii în bulgări, le-au înghețat mâinile cu tot soarele frumos de afară. Prima care a cedat a fost Cecilia. —Auu! auu! mă ustură își freca mâinile și bătea
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]