463 matches
-
aproape, oferă spectatorului o surprinzătoare bogăție de tainice bucurii. O sumedenie de râpe în formă de V care adăpostesc mici bălți sau straturi de prundiș cu pietre extrem de variate și de frumoase. Sunt și flori care izbutesc nu știu cum să-și împlânte rădăcinile în crestături: flori roz de limba-peștelui și nalbe violete, dediței albi de mare, dintr-o specie foarte prolifică, o plantă albastru-verzuie, cu foi ca de varză, și o specie minusculă de ochii-șoricelului, cu frunze și flori atât de mici
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
un mare pericol. De ce? În 1940, când rușii au ocupat Basarabia și Bucovina de Nord aveam 11 ani. Și atunci, țin minte, s-a zvonit în sat, c-au apărut comuniștii ruși și au tăiat țâțele la femei și-au împlântat baioneta în pântecele copiilor... Asta a fost imaginea care m-a stăpânit tot timpu’: ăștia sunt rușii comuniști, ăștia sunt sovieticii care ne-au invadat țara. Și cercetând istoria știm că în 1940 rușii sunt a zecea oară în România
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
regretatul Ion Stoian), ca să-l întreb "de ce l-au omorât?". Puțini ani mai târziu, tot tata filma în TVR duetul Contele de Luna-Leonora din Trubadurul, împreună cu Mioara Cortez-David. Eram fascinat de această soprană blondă, cu o voce care ți se împlânta direct în adâncul sufletului - mi aduc aminte că am ascultat prima oară "Sola, perduta, abbandonata" cu ea la un concert Vă place opera? și am avut senzația că mă topesc în scaun -, cu gura spurcată și umor contagios. La filmarea
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
pentru că e „leneș“, e și conservator al diversității obținute. Și ar trebui să luăm aminte la „memoria“ pământului. Un exemplu? Acolo unde sunt multe substanțe alelopatice, rămase de pe urma vreunui copac care a murit Între timp, un altul nu-și poate Împlânta rădăcinile, dar huzuresc antiteticele protozoare. Memoria pământului nu se oprește aici. Adică la ce se Întâmplă În Natura pe care eu o numesc liberă, adică scutită de intervenția omului. Pământul, de astă dată ogor, ține minte cine-l lucrează, dacă
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
de vară, căci toamna excedentul de energie nu promovează, ca acum, viața, ci moartea, vegetală cel puțin, după cum vara nu e un anotimp regenerativ precum iarna, ci unul care apropie viața - vegetală cel puțin, dar esențială pentru toată lumea ca „ștecher“ Împlântat În Soare, sursa de energie primară adică - de moartea tomnatecă... Așa vorbind, să mă mai mir că Însuși Paștele, regenerativ prin excelență sau definiție, este socotit taman ținând seama de data echinocțiului de primăvară? Dar să redevin păgân, adică dac
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
de semințe... Cât despre harem, altceva ce ne repugnă, cel puțin În vorbe, e tot bionică: leul ori „morsunul“, de pildă, trăiesc ca niște sultani... Dar, fără a epuiza subiectul, familia vegetală, dar constatându-i complexitatea - bine justificată, căci „ștecherul“ Împlântat În „priza“ Soarelui pentru tot ce este viu pe planetă care e planta, e obligat să facă pe dracu’n patru pentru a se perpetua. Și evadez În ideatic, adică În familia sistematică, aceea inventată de „nașul“ speciilor, Linné: Mai
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
de morți, că o mai fac Încă alții, precum indienii, e o altă poveste, pe care o justific cu mine Însumi: Îmi doresc să merit această cinste. Dar care poveste e inventată de Însăși Terra, care izvodește mereu scoarță nouă, Împlântând-o pe aceea veche, cu tot ce se află pe ea, În focul din adâncuri. Altfel spus, Focul regenerează, născând din vechiul degradat noul. Parcă am auzit asta de la mitica pasăre Phoenix, dar și de la autohtona Pasăre Măiastră, care se
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
antociani și flavone ca florile, ci cu melanine, ca animalele... Dar ele, ciupercile, au un rol dosebit de important În Natură: ele mineralizează substanța organică reziduală a viețuirii celorlalți parteneri de biocenoză, făcând compatibilă substanța plantei, aceea care e „ștecherul“ Împlântat În sursa de energie primară - Soarele - a ecosistemului, a biosferei În genere. Permițând reluarea indefinită a spectacolului vieții. Dar, cum tot ce trăiește slujește de hrană altcuiva care trăiește, și care are și el de jucat un rol În același
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
începe să adune frustrări. Este meritul lui Mises de a fi sesizat că: "Succesul incomparabil al marxismului se datorează perspectivei pe care o oferă, de a împlini acele aspirații onirice, acele vise de răzbunare care au fost atât de adânc împlântate în sufletul omenesc din timpuri imemoriale. Marxismul promite un paradis pe pământ..."1134. Da, există și această față a originii socialismului. Mereu cel aflat în sărăcie va considera că vinovat pentru această stare a sa este cel bogat, care are
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
la bibliografia de specialitate. Tarabele-s pline: cărți de slăbit, cărți de-ngrășat, cărți pentru ochi, sprâncene, măsele, colecist, tratamente garantate cu turta lupului și sânge de nouă frați, soluții pentru mătreață, formule anti-flatulație, sfaturi pentru lehuze, medicație naturistă, scheme de împlântat ace mă rog, totul pentru sănătatea cititorului plătitor. Bolnav nou, bântuit de spaimele inerente, cumpăr două cărți de-o dată: "Regimuri alimentare în tratamentul bolilor" și "Boli metabolice diabetul, obezitatea, subnutriția, guta, ateroscleroza". Prima carte ("Regimuri...") zice, la pag. 101, că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
vreunul din vițiile ce caracterizează acest neam blestemat. Și când Într- adevăr găsesc vreo latură ascunsă a ființei mele ce mi-ar permite o asemenea antologie, nu mă pot suferi, Îmi vine să mă scuip și, de multe ori, mă Împlânt În fața oglinzii și-mi spun Încet, cu un rânjet În colțul gurii : Jidove... Deie Domnul ca niciodată să nu-ți dai seama de adâncimea durerii mele...” „Da, Lucia - reia Leonid Dimov subiectul Într-o scrisoare de prin 1947 -, sunt pe
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
de vicar, la parohia catolică din Roman a venit la 1 iunie 1965, de la Ministerul Cultelor. A fost, poate, cea mai liniștită perioadă din viața părintelui, a fost acel „ACASĂ”, trăit în comuniune cu mica turmă, în care el a împlântat atâta dragoste și lumină. În 1975 (pe 23.09) îi scria mamei mele: „Nu v-am uitat. Mă gândesc în anumite clipe, la cei care îmi sunt dragi, și, înaintea mea, am un tablou, care îmi arată, tot ceea ce am
Franciscanii în Ţara Românească by Consuela Vlăduţescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100986_a_102278]
-
spirit pansofic, cultivînd individului înțelepciunea, transformă însăși societatea în care se va instaura această înțelepciune. După cum afirma Comenius, "a educa tineretul cu prevedere înseamnă a îngriji dinainte ca sufletele lor să fie ferite de stricăciunile lumii și ca semințele onestității împlîntate în ei să ajungă să încolțească fericit"44. Rousseau va afirma mai tîrziu ceva asemănător, anume că educația presupune "a păzi inima de viciu și spiritul de eroare"45. 3.3. Cunoașterea copilului Rousseau spunea despre Republica lui Platon că
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
fragmente de viață comunitară, civilizația pastorală, lunga și zbuciumata istorie a răzeșimii, tenacea rezistență împotriva mereu altor năvăliri cotropitoare, legile codrului sau ale pustietății bălților, unde își găsesc lăcaș refractarii. Chiar atunci când duc o existență singuratică, oamenii lui S. sunt împlântați adânc într-o tradiție, ascultă de cutume ancestrale și respectă o rânduială nescrisă, aparținând naturii locurilor înseși. O veritabilă etnografie a neamului românesc poate fi descifrată în nenumăratele detalii, necolecționate anume de prozator, dar ivindu-se la tot pasul, firesc
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289422_a_290751]
-
nu ești primită. Cu ce te-a trimis dă lui - și de capul lui să fie.“ Dacă cineva e bolnav și pe înserate vine o broască la ușă sau în casă, crede că-i trimeasă ca farmece; de aceea o împlîntă în o țăpușă și o pune în pod la fum. Broaște în casă de găsești nu-i a bine. Cînd omori broaște, se pune ploaie. Cînd omori o broască, îți moare mama. Celui care omoară o broască îi va muri
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
din casă în anul acela; tot asemenea, și dacă ies ouăle urîte. Se crede că două persoane care beau o băutură și pun paharele deo dată la gură vor muri odată. Dacă-i pică cuiva cuțitul din mînă și se împlîntă în pămînt în timpul ospățului de botez, copilul va muri de moarte nenaturală. Colaci, pîni etc. nu se pun în cuptor fără de soț, că la din contra, acelei gospodine i-ar muri bărbatul. Să nu mănînce cineva într-o rînă, că
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
i se lasă copilul în prag, și-i greu de ea. Femeia împovărată nu joară*. Se zice că la cine se uită o femeie mai cu drag cînd e însărcinată, aceluia îi va sămăna copilul. Cînd încep durerile nașterii, bărbatul împlîntă două topoare cruciș în unul din stîlpii acoperemîntului casei. înainte de a naște femeia, se pun lîngă pat o furcă de tors, un topor și o botă, zicînd: „De va fi fată, să iasă la furcă, 232 de va fi fecior
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
vin, ca să fie voinic și vesel. în luna a noua, mama îngreunată să nu mănînce nici ouă, nici ceapă, ca să aibă copiii vederi bune. Cum naște o femeie, se bate un canaf de lînă roșie deasupra ușii (Bucovina) sau se împlîntă cu un ac o strămătură* roșie (Moldova), sau se împlîntă în pragul ușii un cuțit, iară în leagăn se pun două ace, ca să nu se deoache copilul și să nu se apropie Necuratul de el. Cînd a face femeia, să
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
mama îngreunată să nu mănînce nici ouă, nici ceapă, ca să aibă copiii vederi bune. Cum naște o femeie, se bate un canaf de lînă roșie deasupra ușii (Bucovina) sau se împlîntă cu un ac o strămătură* roșie (Moldova), sau se împlîntă în pragul ușii un cuțit, iară în leagăn se pun două ace, ca să nu se deoache copilul și să nu se apropie Necuratul de el. Cînd a face femeia, să nu fie în casă nimeni de parte bărbătească, că-i
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
ochii pe strigoi cînd iau laptele de la vacile oamenilor. în ajunul sărbătorilor mari, ca în ajunul sfintelor Paști, dacă vei mînca cîțiva căței de ai, nu te teme că-ți va mînca strigele inima. Cînd se naște un copil, se împlîntă în pragul ușii un cuțit și se pun în leagăn două ace ca să se împiedice strigoii să se apropie să ia copilul. Strigoiul e dezgropat la cumpăna nopții, cînd dorm apele, dus într-o pădure, unde fie e ars cu
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
zile toiag de ceară curată, pentru ca sufletul să aibă lumină la caz dacă ar rătăci în drumul ce l face la Dumnezeu - și chiar înaintea lui Dumnezeu trebuie să se prezinte cu lumînare. Topor înspre duminecă nu se lasă toporul împlîntat în lemn, că au durere de cap cei din casă. Coada de topor nu se pune pe foc, că-i rău de tăieturi. Cînd bate piatra, înfige toporul în pămînt, că-i bine. Toporul, secera etc. nu se lasă cu
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
de comune marilor personalități, el datorează situația la care a ajuns 10. La fel ca și înaintașii săi a dat dovadă de conștiință națională, fiind prin intermediul scrierilor sale, un vestitor al idealului național: „Ai noștri sunt Carpații/ Deci pasă și împlântă/ Stindardu-n fruntea lor”11. Își motiva orientarea către poezia patriotică, prin dorința de a menține vie „datoria sacră,” cum o numea el ce trebuia îndeplinită de români, realizarea Daco-României: „Daco-România avea să se realizeze spunea el, de altfel aceasta e
Alexandru Lapedatu - Omul politic by Mitrofan Dana () [Corola-publishinghouse/Science/1628_a_3042]
-
și îndeplinește numeroase funcții legate de procesele metabolice fundamentale. Membranele vii au caracter de selectivitate, sunt semipermeabile II.1.4. Structura membranei In prezent este unanim acceptat că membranele celulare sunt alcătuite dintr un strat dublu fosfolipidic în care sunt împlântate proteinele. Moleculele fosfolipidice sunt dispuse într-un strat dublu, părțile lor hidrofobe venind în contact iar cele polare rămân libere epre exteriorul, respectiv interiorul celulei. Poziția proteinelor este arbitrară, ele se află din loc în loc, unele traversând complet membrana, iar
BIOFIZICA by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/533_a_1006]
-
trecut, apoi Balcicul cu castelul reginei Maria și cu tradiția școlii de pictură românească născută din peisajul pitoresc și cald al Coastei de Argint. în interiorul acestui teritoriu pitoresc și plin de bogății am pierdut orașul Bazargic, cu puternica viață românească împlântată acolo de firea harnică și mult întreprinzătoare a coloniștilor aromâni. Nu s-a putut salva nici măcar Silistra, orașul de pe Dunăre la depărtare de o sută de kilometri de București. Granița veche a Dobrogei trecea chiar pe la marginea acestui oraș și
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
aeriene:/ e-un du-te-vino printre stele albe/ ca niște șoimi pe care nu-i doboară/ nici iedera ce le-a crescut pe pleoapă” sau „prin ochiul meu mai pâlpâie ceva/ fregatele cum ies cu puntea de ametiste plină/ și-au împlântat catargele-ntr-o stea.// Privesc cu ochii mari, deschiși,/ ca margaretele ce și-au trimis prin păsări/ staminele la înălțimi”. Cel mai adesea însă, mitologia personală e populată de imagini ale degradării acestor simboluri axiale, într-un ev uniformizant, care
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290224_a_291553]