341 matches
-
fabuloase grădini senioriale; genealogia familiei chiar așa îl prezintă: Albert Josef-grădinarul. Mateiu descoperă o stampă cu el la Biblioteca Societății Academice și ni-l înfățișează: "Scund, cu torsul gros și chipul excesiv de păros; fața îi rămâne nedefinită sub stufoasele sprâncene împreunate, sub bărbuța îmbinată deasupra gurii, sub perciunii care-i inundă obrajii cu păr sur. Poartă la gât o legătură lată, pépite, iar peste gulerul surtucului un șal care atârnă până la genunchi; contele nu se sfiiește să-și expună fizicul, deloc
Index la ultimele însemnîri ale lui Mateiu Caragiale by Ion Iovan () [Corola-journal/Imaginative/9997_a_11322]
-
atracției pe care o exercită, este greu de spus că imaginile lui Lee Miller n-ar fi putut fi concepute de altcineva. Aproape fiecare pictură a Fridei Kahlo este însă ușor de recunoscut și asta nu numai din cauza celebrelor sprâncene împreunate care apar mereu într-o operă dominată de autoportrete. Și pentru Kahlo suprarealismul a fost una dintre influențele majore. Distorsionarea realității nu este însă niciodată artificială, căutată, rezultat al unor experimente. Simbolurile și alegoriile sunt mereu clare, direct legate de
Două expoziții centenare la Muzeul din Philadelphia by Edward Sava () [Corola-journal/Journalistic/8248_a_9573]
-
tot: Și voi, acolo, în România care muriți de foame și cădeți de foame pe străzi și vă cară cu căruțele, că nici salvări nu aveți,... vai și vai! ce nenorocire pe capul vostru, - mi se adresa mie, cu palmele împreunate, de jos, în genunchi, cum ședea, știind că veneam din România. Se făcuse o liniște de moarte. Nimeni nu îndrăznea să se apropie de ea, s-o ajute... Atunci, m-am apropiat, am îngenuncheat lîngă ea, cum se zguduia de
Alt parti, de 150 de dolari by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17253_a_18578]
-
om culca/ nu-i așa/ nu-i așa/ că sufletele noastre/ mereu/ împreună- or zbura/ și după.../ dragă a mea“. Spațiul desenat între apele Oceanului, mările orientale și catedrala gotică („trecem printr-o biserică/ a stejarilor/ gotică/ sunt degetele crengilor împreunate/ la mari înălțimi/ ca o împletire de spirit și trup/ sub soarele ca mierea apusului/ lunga aripă a toamnei/ atinge frunzele și sufletele noastre“) este al înaltului și începutului de lume, un loc „unde câinii/ nicicând nu latră/ cocoșii nu
Cum ai șterge din viață neantul by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/2832_a_4157]
-
înfășase mobila într-un giulgiu alb, înghețată: catifelele și gobelinurile, patina de antic a pieselor și lemnăria aurită, toate arătau fantomatic albe sub husele care le apărau de praf și de vară. Undeva, departe, în penumbra de zăpadă și draperii împreunate, se auzea un telefon sunînd. Grady l-a auzit de cum a intrat în casă. Dar înainte de a răspunde, l-a condus pe Clyde într-un hol atît de somptuos, încît dacă vorbeai la un capăt al lui, cineva aflat la
Truman Capote O vară de răscruce by Antoaneta Ralian () [Corola-journal/Journalistic/10795_a_12120]
-
Cotidianul și despre cum ar fi scris-o, despre cum scrie în general acest autor: "Cu mâinile împreunate a încleștare Aurelian Titu Dumitrescu tace și scrie exegetic". Întrebarea care ne frământă este cum scrie poetul, fizic vorbind, ținându-și "mâinile împreunate"? Nu e dificil la culme, nu e chiar imposibil? Dar poate că a dictat? Ipoteză exclusă, din moment ce tace, "tace și scrie exegetic". Atunci? Atunci ne rămâne enigma. Aniversări O analiză atentă (și simpatetică) a romanelor lui Gabriel Chifu întreprinde în
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/12804_a_14129]
-
promisiunea raiului închis, și celor mai decăzuți dintre muritori. Și pedepsită cu frustețea diafană a unui vers. Iată-le pe amândouă: „Câțiva au ucis,/ Câțiva ispășesc ori un furt, ori un vis." (Cina). Taina serii, a cucerniciei și-a trădării împreunate coboară, binecuvântând fără părtinire convoiul de proscriși. Deplin izbăvită de tarele ei este pușcăria noaptea. Atunci, când în lumea din care vin chiriașii ei își săvârșeau nelegiuitele fapte, au și șansa, simetrică, a mântuirii. Un soroc de moarte și de
Versuri de leac by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6531_a_7856]
-
a.m.d. - s-a terminat chinuit după ani de excese și de progresivă infirmitate, cînd gloria bătea la ușă, dar ea nu se mai putea ridica din pat... Kahlo ( care apare în multele-i autoportrete cu mustăcioară și deja-celebrele-i sprîncene împreunate) este redescoperită astăzi ca o precursoare a feminismului, iar tablourile ei se vînd la prețuri fabuloase. Căsătorită cu Diego Rivera ( muralistul revoluționar care-a încercat să-l pună pe Lenin pe zidul de la Rockefeller Center), Frida Kahlo a fost o
De X ori femeie by Alex. Leo Șerban () [Corola-journal/Journalistic/13751_a_15076]
-
colțurile rotunjite, iar partea superioară a acestuia este ocupată de denumirea prescurtată a Alianței Creștin Liberale. În partea inferioară a pătratului se află siglele PNL și PDL, cele două zone fiind delimitate de un element stilizat care reprezintă două mâini împreunate, scrie Mediafax. Sub acest element grafic se află denumirea "Alianța Creștin-Liberală", fiind folosit de asemenea un font albastru. PNL și PDL au decis, sâmbătă, la congresul comun, că la alegerile prezidențiale din toamnă vor avea candidat unic care va candida
Cum arată sigla alianței PNL-PDL by Andrei Moisoiu (Google) () [Corola-journal/Journalistic/77457_a_78782]
-
gestul, realizându-i inutilitatea. în vârful flăcării se contura chipul supt de vlagă al lui Vanghele un macedonean între două vârste, înalt și uscat, cu pielea palidă, cu vase de sânge vinete brăzdându-i fața. Avea sprâncene negre, stufoase și împreunate, pomeți proeminenți de asiatic și două arcade ieșite în afară, ca un prag. Stătea ca o plantă, cu creierul netezit de riduri. Flacăra lumânării părea a fi singura vietate din cameră. Bătrânul încercă să-l privească în ochi, dar nu
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
Plecă în camera ei, îngenunche acolo, își împreună mâinile și spuse cu cuvinte simple de copil: ,,Doamne, îți mulțumesc pentru mâinile mele! Fă-le să facă numai fapte bune! Să aducă numai bucurie!” Când isprăvi scurta rugăciune, își privi mâinile împreunate. Zâmbi, apoi fugi repede la mama ei: - Mami!!! Știi ce mai putem face noi cu mâinile?! Le putem împreuna pentru rugăciune! spuse fetița mândră de noua ei descoprire... De atunci rugăciunea ei a fost altfel! Plină de mulțumire, de bucurie
Povestiri din Casa Nordului by Maria Doina Leonte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91564_a_93001]
-
repede la mama ei: - Mami!!! Știi ce mai putem face noi cu mâinile?! Le putem împreuna pentru rugăciune! spuse fetița mândră de noua ei descoprire... De atunci rugăciunea ei a fost altfel! Plină de mulțumire, de bucurie... și cu mâinile împreunate strâns. Postfață Fiecare copil are un înger al lui, care-i poartă de grijă când Mama doarme, obosită. Dacă n-ar fi îngerii, copiii ar uita să se mai scoale și nici nu ar visa frumos. Îngerii, noaptea, ca să nu
Povestiri din Casa Nordului by Maria Doina Leonte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91564_a_93001]
-
mi autorizație să mă ocup și, ca o prietenă veche,am să caut să te ajut. Expresia "ca o prietenă veche" era cu totul hieroglifică la madam Farfara și însemna "cu comisionul știut". - Dar te rog, insistă Hagienuș cu mâinile împreunate catolic, să nu afle nimic domnul Ioanide. Fu convenit ca orientalistul să procure o fotografie a monumentului, pentru ca madam Farfara să poată s-o arate amatorilor. De acum încolo, Hagienuș își purta cu vorba copiii, amăgindu-i și amînîndu-i: - Lăsați
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
te descurci bine la examene. Profesorii tăi așa spun. Doresc să te ajute. De ce nu vrei să fii ajutat? Nu exista o poziție specială pentru rugăciune. Lumea stătea cu picioarele desfăcute sau încrucișate, cu brațele strînse, cu mîinile încleștate sau împreunate, după cum doreau, dar toți aveau ochii închiși pentru a sugera că se concentreză sau își plecau capetele în semn de respect. Thaw încetase de multă vreme să-și mai închidă ochii, dar îi lipsea curajul de a ține capul sus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
oprească pe Isidor. Gura îi era încleiată într-o prăjitură cu cremă de melasă și nu putea vorbi. Într-un târziu, reuși să articuleze: ― Nu înțeleg de ce insiști asupra caracterului religios al întreprinderii noastre. Isidor, rotunji un cerc cu degetele împreunate ale mâinii stângi. ― Pentru că așa este. Domnul Dumnezeul nostru... ― Lasă-mă cu gogoșile astea! La câți bani v-am dat, măcar aveți bunul-simț și nu mă amețiți cu bolboroselile voastre de babe. Uite cum înțeleg eu lucrurile: pentru nenorociții ăia
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
bătrânul povestea cu voce egală, de pe fața femeii se ștergea mina obraznică pe care o arborase la început. ― Sfinte Augustine, dar oare cu ce-am greșit să ne trimiți un asemenea om? Abatele desenă un cerc în aer cu degetele împreunate. ― Adevărat zici! Și pe mine mă preocupă lucrul ăsta. Din păcate însă, tainele mi se refuză. ― Va trebui să o trimiți pe sora mea din Abație. Pentru o vreme... ― Ba dimpotrivă! Maria duse o mână la gură într-un gest
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
subcutanată. Era singurul apărător al Abației în acel moment și nu se îndoia că prin breșa zidului vor apărea imediat și atacatorii. Se opri preț de o clipă, insesizabilă pentru ceilalți și, fără să știe exact de ce, trasă cu degetele împreunate un cerc în aer. Apoi se concentră și, răspunzând prompt comenzilor sale mentale, câmpurile magnetice care modelau lama de metal lichid se subțiară până la nivelul a câtorva zeci de atomi. ― Sfinte Augustine, sunt ostașul tău! strigă Rim, râzând aproape în
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
cotropea mintea și, dintr-odată, în față nu mai era decât întuneric. 28 Kyrie eleison! Criste eleison! Kyrie eleison! Criste eleison! Sub nava centrală a micii biserici, cântecul călugărilor se ridica încet, curat și puternic. îngenuncheați înaintea abatelui, cu mâinile împreunate, se concentrau în rugăciune și dădeau glorie Mântuitorului. Prin mica fereastră - deschisă în absidă, doar puțin mai largă decât o ambrazură - o rază de soare străpungea penumbra cu o șuviță de lumină, în care pluteau o sumedenie de firișoare de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
înapoi și, întorcând spatele, se duseră afară pe ușă. înainte de a ajunge, totuși, se opriră lângă o femeie micuță și cu o față palidă, care, rezemată cu spatele de perete, se ruga cu fervoare, cu capul în jos și mâinile împreunate. Aproape fără să o privească măcar, o traseră în sus cu brutalitate și o scoaseră, târând-o cu ei, fără ca ea să îndrăznească să li se opună. Puțin după aceea, ușa se închise la loc, în spatele lor, iar camera largă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
vadă bine, dar aprecie că unul dintre ei trebuia să fie bătrân. înainta cu pași măsurați, sprijinindu-se pe un baston lung. Ceilalți doi îi stăteau alături, dar cu jumătate de pas mai în spate: unul dintre ei avea mâinile împreunate ca pentru rugăciune, celălalt, mult mai tânăr, ținea un cadru din lemn cu o imagine pictată în culori vii. După atitudinea lor și după tunicile pe care le purtau, deduse că era vorba de trei călugări. — Și el!... Oh, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Vitalius, credincios însărcinării ce-o primise, își aștepta cina, scrijelind cu repeziciune pe o tăbliță de ceară o sinteză a acelei zile de călătorie, Sebastianus îl cerceta cu curiozitate pe Divicone. Cu surprindere, îl văzu cum se reculege cu mâinile împreunate, rostind o scurtă rugăciune de mulțumire, de îndată ce hangiul îi aduse la masă cana cu vin și un vas mare plin cu bucăți de miel fript. Chiar și Metronius rămase uimit și nu putu să-și rețină un zâmbet. — Văd că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
de oameni care în diverse moduri îi aparțineau: sclavi agricoli și coloni cu familiile lor, pe care ea nu se preocupase niciodată să-i cunoască. Strigau, plângeau, se rugau, ba chiar în genunchi, cu brațele întinse înainte și cu palmele împreunate, cu privirea extatică, făcându-se ecoul jaculatoriilor, de neînțeles pentru ea, pronunțate cu fervoare de un tânăr diacon palid și slab, ce purta pe umerii căzuți stola sacerdotală. Odată cu țăranii, intraseră și bătrâni. Unii dintre ei, cuprinși de vreo slăbiciune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
ei. În mintea lui nu mai era loc decât pentru faptul, că vor locui Într-o casă și vor avea lapte pentru copii. Se Înnoptase bine când a intrat În sat, a oprit puțin bicicleta și a spus cu mâinile Împreunate: „Doamne, eu Îți mulțumesc, numai Tu l-ai făcut pe fermier să mă cheme la muncă și să aibă Încredere În mine”, dar dacă este doar un vis... fă să nu mă mai trezesc niciodată. Am Îndurat multe.... Era așa
În vâltorile Dunării de Jos by Flora Mărgărit Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1138_a_2049]
-
oblici turcmeni, animați de o splendoare supranaturală și îmbătătoare, înspăimântau și atrăgeau în același timp, de parcă ar fi văzut cu ei priveliști înfricoșătoare și metafizice pe care nimeni nu putea să le vadă; pomeți proeminenți, frunte înaltă, sprâncene subțiri și împreunate, buze cărnoase, întredeschise - ai fi zis că un lung sărut arzător tocmai le abandonase, însă fără să le potolească. Părul negru, dezordonat Îi încadra fața palidă; o șuviță i se lipise de tâmplă. Delicatețea picioarelor și impasibilitatea eternă a mișcărilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
un alb imaculat, preocupați de bunele maniere, acuzau ceva ce nu cunoșteau, nu fuseseră niciodată în Răsăritul ăla pe care îl socoteau o amenințare pentru orice formă de viață. Iar mama, care stătea acolo în costumul ei simplu, cu mâinile împreunate firesc în poală, zâmbea și tăcea. Asculta acele discuții, cărora participanții voiau să le dea aerul unei conversații adevărate, privea costumele și rochiile de seară, asemenea unor travestiuri, și doar ea observa degetele împodobite, rășchirate, care duceau lingura de supă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]