1,062 matches
-
din 29 aprilie 2016 Toate Articolele Autorului golgota Printre suliți, ghimpi și cuie, Pe o cruce-ndurerat Suie dealul-carăruie Domnul nostru Impărat. Între moarte și-nviere Sângele din tălpi îi curge Și nu-I pasă de durere Când soldatul Îl împunge. Plânge-ntruna tot văzduhul Se cutremură si marea Când Isusul Își dă duhul Mântuind crucificarea. Parcă stă și parcă doarme Plâns de Mamă si de toți Of, Isuse, rău îți șade Între doi tâlhari de hoți. Ura nu Te mai
GOLGOTA de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1946 din 29 aprilie 2016 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1461926132.html [Corola-blog/BlogPost/378370_a_379699]
-
luat scaunul, nădragii, acul și ața, mișcându-se cu încetineala unui fotbalist, care trage de timp pentru a păstra rezultatul meciului, schimbat fiind către sfârșitul partidei și a ieșit pe holul barăcii pentru a-și termina lucrarea. A continuat să împungă cu acul chiar și atunci când profesorul Mălușel, îndrumătorul din partea Academiei, i s-a adresat cu voce gravă : - Prietenește îți spun, ai comis-o ! Situația este cotoiasă ; poți fi eliminat din facultate, ca instigator la grevă ! Tonul confifențial cât și limbajul
XXVI. ECOU RĂTĂCIT de ADRIAN LIȚU în ediţia nr. 2174 din 13 decembrie 2016 by http://confluente.ro/adrian_litu_1481632921.html [Corola-blog/BlogPost/365385_a_366714]
-
numai în această zi? Lasă-mă, Doamne, să plec și eu la cei dragi! Viața mea se irosește acum ca o lumânare care fumegă intens și nu mai văd nimic în față...Privi din nou pe fereastră ciobul de cer împuns de vârfurile ascuțite ale teiului. Gândi: dacă aș putea să mă urc pe crengile alea până în cer, măcar să-i văd ce fac ei acum...Însă amintirile urâte i s-au agățat de suflet ca niște ciulini: hei, stimată, pe noi
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/n%C4%83stase_marin/canal [Corola-blog/BlogPost/383088_a_384417]
-
numai în această zi? Lasă-mă, Doamne, să plec și eu la cei dragi! Viața mea se irosește acum ca o lumânare care fumegă intens și nu mai văd nimic în față...Privi din nou pe fereastră ciobul de cer împuns de vârfurile ascuțite ale teiului. Gândi: dacă aș putea să mă urc pe crengile alea până în cer, măcar să-i văd ce fac ei acum...Însă amintirile urâte i s-au agățat de suflet ca niște ciulini: hei, stimată, pe noi
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/n%C4%83stase_marin/canal [Corola-blog/BlogPost/383088_a_384417]
-
pădure. Dacă n-oi ieși, pe mine m-or împușca. Fie-ți jale, ieși și vino la mine. M-am dus la alt pămînt, noi aveam atunci mult pămînt, nu era colhoz, tot nu era. Cînd ne opream, soldatul mă împungea cu avtomatul în spinare ca eu să strig și mamei să-i fie jăle de mine și să iasă. Dar mama mă vedea. Și io credeam că ea nu iese. Dar cînd m-am întors din Siberia, ea mi-a
Dan Cristian Turturică by http://balabanesti.net/2012/10/06/dan-cristian-turturica-rusia-si-romanii/ [Corola-blog/BlogPost/340008_a_341337]
-
un vis rău... nu-i mai recunoștea pe megieși, ba, uite, printre ei chiar și cumătru-său... Îi bănuia pe toți în înserare cu bărbi țepoase și ochi însângerați... Dar, ce făceau aici, de ce-i înconjuraseră locul?! Și de ce-l împungeau în vedere cu torțele și cu furcile?! Omul alerga pe marginea ariei, hăituit precum un animal sălbatic. Abia își trăgea suflarea, iar mintea sta să-i pleznească odată cu inima. Chinuit, prinse răgușeala spurcată: -Ce ți-am zis eu, sărăntocule, la
ŞOIMUL de ANGELA DINA în ediţia nr. 1310 din 02 august 2014 by http://confluente.ro/angela_dina_1407004320.html [Corola-blog/BlogPost/376494_a_377823]
-
să stea de veghe, să nu scape sărăntocul de pe arie. Să fie lăsat numai dacă se juruia de față cu toată lumea că a doua zi urma să semneze hârtia prin care își dădea lotul. Dacă nu, să fie ars și împuns... ori ținut zălog în mijlocul ariei!... Pe măsură ce noaptea se așeza liniștită peste împietrirea omului și peste nebunia hăitașilor, ruga surdă a nefericitului ajunse acolo sus, unde toate sunt cu dreptate cântărite... Zorii luminară un tablou ca de pe altă lume: aria omului
ŞOIMUL de ANGELA DINA în ediţia nr. 1310 din 02 august 2014 by http://confluente.ro/angela_dina_1407004320.html [Corola-blog/BlogPost/376494_a_377823]
-
al meu, cu merișoarele delicate ale sânilor, ce aveau o presiune ușoară și plăcută pe pielea mea. Am înviorat-o ciupind-o ușor cu buzele de mugurei, apoi am cuprins între dinți aceste proeminențe drăgălașe, care creșteau tot mai mult, împungând materialul cămășii de noapte și cerând eliberarea. Am simțit că se excită treptat, și atunci, am coborât mâna la încheietura picioarelor, mângâindu-i blănuța mătăsoasă și descoperind o umezeală caldă la intrarea în cuptorul gata pregătit să coacă pâinea rodului
POVESTIRI PESCARESTI SI DE VIATA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1495 din 03 februarie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1422980169.html [Corola-blog/BlogPost/379660_a_380989]
-
Ahav? -Se poate ca Iisus acesta, să fi ieșit singur din grota în care a fost depus? întrebă din nou magistratul Comus Lucretius. -Exclus, Comus prietene, spuse Ponțiu Pilat. Un centurion din solda mea, pe nume Gaius Cassius l-a împuns cu sulița în coastă așa cum fac de obicei legionarii pe câmpul de luptă pentru a se asigura că dușmanul este răpus definitiv. Și sunt destui martori care au văzut asta. -Deci nu e nici un dubiu, spuse magistratul. -Absolut nici unul, întări
AL ZECELEA FRAGMENT-CONTINUARE. de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1564 din 13 aprilie 2015 by http://confluente.ro/mihai_condur_1428944913.html [Corola-blog/BlogPost/348754_a_350083]
-
ben Nabat, escortat îndeaproape de cei care îl aduseseră. Unul dintre ei îi dădu în pragul ușii o armă învelită într-o bucată de sac. Rămas singur Baraba desfăcu bucata de sac și privi lama curbă a înfricoșătoarei arme. Apoi împunse de câteva ori aerul, imaginându-și că în fața sa se află procuratorul Ponțiu Pilat. *** Era deja la ceasul al doilea din zi iar soarele urcase pe cer preț de o suliță, când arhiereul Caiafa se urcă în palanchinul cel cu
AL ZECELEA FRAGMENT-CONTINUARE. de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1564 din 13 aprilie 2015 by http://confluente.ro/mihai_condur_1428944913.html [Corola-blog/BlogPost/348754_a_350083]
-
această întâmplare. Cand Chivemer a ajuns duce al Palestinei, înainte de toate a venit să se închine în biserică Sfintei Învieri a lui Hristos Dumnezeu. Pe când se apropia a văzut un berbec pornindu-se cu furie împotriva lui voind să-l împungă. Cuprins de mânie și frica, ducele s-a dat înapoi. Azaria, păzitorul Sfintei cruci și ceilalți însoțitori l-au întrebat: - Ce este stăpâne, ce ai? Pentru ce nu intri? - Pentru ce ati adus berbecul asta aici? i-i întreba el
LIVADA DUHOVNICEASCA (17) de ION UNTARU în ediţia nr. 1004 din 30 septembrie 2013 by http://confluente.ro/Ioan_evcrata_livada_duhovnic_ion_untaru_1380509238.html [Corola-blog/BlogPost/365129_a_366458]
-
aici, la ce să te mai duci? Murise între timp și maică-mea, cu care nu se prea înțelesese, și nu din pricina bătrânei, crede-mă!... Nu, că ea se duce. Bine, fato, i-am spus, du-te dacă atâta te împunge-n cur să te duci. Era vorba că stă șase luni. Apoi și-a mai prelungit șederea cu încă pe atât. M-am dus să văd și eu, în vara următoare, ce face. Era bine aranjată, la un spital de
MÂHNIREA CASELOR PĂRĂSITE (PARTEA A II-A) de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 1677 din 04 august 2015 by http://confluente.ro/dan_florita_seracin_1438691300.html [Corola-blog/BlogPost/383135_a_384464]
-
mână iar cu cealaltă învârtindu-și căciulile pe deasupra capului, chiuind, crezându-se fiecare ca fiind cel mai frumos dintre frumoși și cel mai viteaz dintre viteji. Și cum primăvara este plină de viață ca orice fată, într-una din zile împunse cu degetul ei vrăjit bătrânul păr sălbatic din vârful dealului: „Înflorește, domnule!” și părul înflori. Deodată se întâmplă ceva neașteptat. De sub petalele gingașe omizile priveau uluite câmpul plin de flori peste care zburau niște vietăți fascinante. - Sunt îngeri! șoptiră omizile
POVESTIRI PENTRU COPII de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1914 din 28 martie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1459153401.html [Corola-blog/BlogPost/366100_a_367429]
-
în: Ediția nr. 1163 din 08 martie 2014 Toate Articolele Autorului CAPITOLUL 6 După nici douăzeci de minute cei doi ajunseseră în fața unui gard înalt, din plăci de ciment. Deasupra plăcilor, două fire de sârmă ghimpată. În spatele gardului, plopi deși împungeau cerul cu vârfurile lor. Liniște! Era atâta liniște împrejur încât țipătul unei păsări ce s-a încumetat să treacă în zborul ei dincolo, i-au făcut să tresară deopotrivă. Maria își luă bărbatul de braț, lipindu-se de el. Firele
DESTIN ( TITLU PROVIZORIU, VOLUM ÎN LUCRU) de HELENE PFLITSCH în ediţia nr. 1163 din 08 martie 2014 by http://confluente.ro/Destin_titlu_provizoriu_vol_helene_pflitsch_1394296656.html [Corola-blog/BlogPost/360264_a_361593]
-
sus între munți era haiduc unul Voinea, ținutul său numindu-se Voineasa actuala stațiune montană. În contuinuare voi vorbi cu preponderență despre localitatea de la poalele Țurțudanului, actualmente orașul Brezoi, înconjurat de munți cu creste frumos dantelate și pinteni stâncoși ce împung uneori plapuma norilor ce se adună deasupra din cele patru orizonturi, iar alteori stâncile își expun ostentative frunțile cenușii în fața razelor astrului zilei ce revarsă asupra întinderilor lumină și căldură. Localitatea se întinde ca teritoriu, cum sosești dinspre Râmnicu Vâlcea
AREALUL ROMÂNESC ÎN PRAG DE SĂRBĂTORI (LOTRENII) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1450 din 20 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1419105253.html [Corola-blog/BlogPost/377859_a_379188]
-
fi prost, că n-am nimic cu mamă-ta, că-i de-o samă cu bunică-mea ... Ș-o respect, mai frate ... Da' am eu o curiozitate ... - Și care-i nevoia asta mare a ta, de-i spune ... curiozitate, îl împunge Ion. - Lasă-l pi el, Ioane, că-ți tălmăcesc eu numaidecât, se repede-n vorbă Crăciun. Budacea ăsta n-o s-apuce prea divremi să se holbeze la o fată goală, așa că se mulțumește și cu goliciunea unei babe ... Ca să știe
ŞOTIILE TINEREŢII ŞI NĂLUCA RĂZBOIULUI (AMINTIRI MOŞTENITE) de GHEORGHE PÂRLEA în ediţia nr. 468 din 12 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Sotiile_tineretii_si_naluca_razboiu_gheorghe_parlea_1334297049.html [Corola-blog/BlogPost/358437_a_359766]
-
Fănuș Neagu. „101 sonete - Opera omnia”, o veritabilă antologie de poeme din specia lirică a Sonetului,se păstrează pe o constantă lirică existențial-nostalgică, pentru că poetul Aurel M. Buricea are dorul, nostalgia câmpiei largi a Bărăganului cu cumpene de fântână, care împung Cerul cu semeții de „coloană infinită” brâncușiană; își acordează bătăile inimii și zvâcurile sufletului său generos în cântec de dropie; își reglează ritmul profesional de intelectual rasat și de elev al lui Pitagora, doar după cântecul cucului, când țăranul român
LAUDATIO – LA ANIVERSARĂ „101 POEME – OPERA OMNIA – DE AUREL M. BURICEA de DUMITRU ANGHEL în ediţia nr. 1544 din 24 martie 2015 by http://confluente.ro/dumitru_anghel_1427175081.html [Corola-blog/BlogPost/357798_a_359127]
-
din 13 august 2013 Toate Articolele Autorului (frântură) Se-nalță Poetul, din mine, în a sa scară Scrutându-și adânc beata lui țară. Marfarele sar de pe-ale lor șine Nu s-a făcut, cică... producția de-afine! Tramvaie se-mpung prin a sa Capitală De crezi că-i rodeo, organizat de Hăineală. Au loc grozăvii prin Comitetul Central. Lumea-i sătulă de-atâta scandal! L-am pus cu speranța că vom trăi bine Și-acum, toți constată că-i făr-de
TABLETA DE WEEKEND (44): APOCALIPSA DUPĂ TRAIAN de SERGIU GĂBUREAC în ediţia nr. 956 din 13 august 2013 by http://confluente.ro/Sergiu_gabureac_tableta_de_sergiu_gabureac_1376388571.html [Corola-blog/BlogPost/364325_a_365654]
-
așa! - îi tot zicea maică-mea sătulă de dădăceala ei. - De, fă cumnată, oi fi tu muiere-n toa- tă firea, da’ de cân’ n-ai măi crescut tu copil de țâță, hai, ia să văz, ce măi zâci? - a împuns-o iute moașa pe cumnată-sa. Maică-mea s-a făcut că nu pricepe alu- zia, voia să scape mai repede de ea, poate de data asta nu mai pleca pe zece cărări, e drept, doar trecea drumul, dar ț
OAMENI ȘI CÂINI (MINIROMAN) (IX) de MARIAN PĂTRAȘCU în ediţia nr. 2121 din 21 octombrie 2016 by http://confluente.ro/marian_patrascu_1477081861.html [Corola-blog/BlogPost/366416_a_367745]
-
-l cu mâna de după cap. Mâinile bărbatului se dezlănțuiră. Începură să-i mângâie sânul, masându-l ușor. Introduse apoi mâna pe sub bluza care nu mai avea toți nasturii la locul lor și frământă mai departe mugurașii ce se întăreau vizibil, împungând pânza albă. Gabriellé era în extaz. Simțea cum se umezește. Nu mai trăise așa de intens acest moment decât atunci când s-au întâlnit într-o noapte la o petrecere în pijama mai multe fete și după câteva sticle golite de
CAP. I de STAN VIRGIL în ediţia nr. 822 din 01 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Iubire_interzisa_cap_i_stan_virgil_1364879281.html [Corola-blog/BlogPost/350294_a_351623]
-
Ca o mireasă văduva, Etalandu-si orgolios mantia-i albă, Incredibil de strălucitoare încă. Își povestește neobosit istoria crudă, dar măreață Tuturor necunoscuților ce-i scotocesc camarile prăfuite. Noaptea îl învăluie într-o mantie misterioasă și rece, Turlele-i ascuțite împung ceață lăptoasa, Făcându-l ireal de frumos Si totusi înghețat și străin. Două lumi, timpuri, limbi diferite, Față în fața întâmplător, El, afară, în noapte și frig, dar liber, Eu, înăuntru, în camera mea, prizoniera îngândurata a propriei mele vieți. Ceea ce
ELEONORA STOICESCU by http://confluente.ro/articole/eleonora_stoicescu/canal [Corola-blog/BlogPost/373279_a_374608]
-
de istorieCa o mireasă văduva,Etalandu-si orgolios mantia-i albă,Incredibil de strălucitoare inca.Isi povestește neobosit istoria crudă, dar mareataTuturor necunoscuților ce-i scotocesc camarile prafuite.Noaptea îl învăluie într-o mantie misterioasă și rece,Turlele-i ascuțite împung ceață lăptoasa,Făcându-l ireal de frumosSi totuși înghețat și strain. Doua lumi, timpuri, limbi diferite,Față în fața întâmplător,El, afară, în noapte și frig, dar liber,Eu, înăuntru, în camera mea, prizoniera îngândurata a propriei mele vieti.Ceea ce ne
ELEONORA STOICESCU by http://confluente.ro/articole/eleonora_stoicescu/canal [Corola-blog/BlogPost/373279_a_374608]
-
să mă simt penibil, îi răspunse Gigi. -Te pomeni că ți-o fi rușine cu mine.... Cam târziu te-ai deșteptat, musiu... -Ei, dacă e pe-așa, niciodată nu e prea târziu, o taxă Gigi. -Haide și nu vă mai împungeți, berbecilor!- îi apostrofă Radu. -Ce-ar mai merge unul la proțap, mamă, mamă...—sări Rodica. Văzând că nu iese la liman cu ea, Gigi se ridică și-i propuse să meargă acasă. -E trecut de miezul nopții, încercă el s-o
BATE FIERUL CÂT E CALD (CONTINUARE) de ELENA NEACŞU în ediţia nr. 1231 din 15 mai 2014 by http://confluente.ro/Elena_neacsu_1400181185.html [Corola-blog/BlogPost/350726_a_352055]
-
că trece călușul! Am ieșit și eu din curte și am văzut apropiindu-se de casa noastră ceata de călușari, cu alai de lume după ei, mai cu seamă femei. Lăutarii cântau binecunoscuta melodie, iar călușarii, încolonați câte doi, strigau, împungând cerul cu bețele ridicate deasupra capului: -Înc-o dată iar așa! Hăi!.. Hăi!.. Hă-lăi-șaa! În fruntea coloanei de călușari era vătaful călușului. Lângă el un călușar, purta steagul. Adică, o prăjină de vreo doi-trei metri, în vârful căreia era un mănunchi
HĂLĂIŞA!-PARTEA ÎNTÂI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1612 din 31 mai 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1433091896.html [Corola-blog/BlogPost/377793_a_379122]
-
Vătaful încetează să mai strige. Toți își poartă trupurile inerte în scurgerea leneșă a cercului. În această amorțire, mutul se încordează, întinde piciorul și scoate la iveală vigurosul instrument: -Ă! Ă! Ăă...șa! Însă călușarii nu reacționează. Furios, mutul îi împunge cu „bățul” lui și-i bate cu sabia. Călușarii dau semne de înviorare. Se „trezesc” și lăutarii. Melodia prinde ritm. Mutul continuă să-i împungă, până când toți călușarii încep să joace în ritmul trepidant, cunoscut. Ooo! Acum mutul face o
HĂLĂIŞA!-PARTEA ÎNTÂI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1612 din 31 mai 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1433091896.html [Corola-blog/BlogPost/377793_a_379122]