642 matches
-
gust, căzut pradă mușuroaielor kitschului, murdăriei și întunericului. Nici drumul spre Timișoara nu e cu mult mai îmbietor. După ce înoți, cu chiu cu vai, prin bezna neliniștitoare a două-trei sate, înfricoșat să nu calci vreun bețiv ieșit din prea-multele bodegi înșiruite de-a lungul șoselei, te încearcă, la fiecare kilometru, spaima că vei fi strivit de coloanele de TIR-uri. Deși e sfârșit de săptămână și n-ar avea dreptul legal să circule, aceste hardughii ale morții, care în țara lor
Ungaria se termină la Szeged, România începe la Babadag by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/16835_a_18160]
-
copaci... la fiecare colț de stradă răsuna un ecou, niște pași, niște glasuri, niște prezențe fantomatice care erau de fapt poveștile... însă nu locuitorii. Legendele de demult și basmele încă neinventate, așteptând să apară, alunecau invizibile ca niște vorbe răzlețe, înșiruite pe lîngă pereți, pe trotuare, pe după gardurile vii, proaspăt înfrunzite, într-un oraș cu anotimpuri amestecate, unde în unele locuri ningea, în altele era soare strălucitor, în altele răsăreau flori, în altele era lună și seară sau dimineață și stele
Arborele Universal by Chrys Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/327_a_575]
-
Îndeplinise comisionul În timp ce Belbo aștepta Într-un bar, și apoi spusese că puteau merge să mănânce pește Într-un restaurant așezat chiar deasupra mării. Din acest moment relatarea se fragmenta, o deduc din frânturi de dialog pe care Belbo le Înșiruia fără ghilimele, ca și cum ar fi transcris pe viu pentru a nu lăsa să se piardă o serie de epifanii. Merseseră cu mașina până unde se putea, apoi continuaseră drumul pe acele cărări obișnuite În Liguria, de-a lungul coastei, pline
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
panglicuțe luate la Addis-Abeba. Totul În jur era alb, zidul bătut de soare, mormintele, pomii Înfloriți de pe margine, patrafirul parohului gata să binecuvânteze, afară de maroniul veșted al pozelor de pe pietrele funerare. Și de marea pată de culoare dată de drapelele Înșiruite În fața celor două gropi. „Băiete“, spusese șeful, „tu te așezi aici, alături de mine, și la comandă suni pentru Drepți! Apoi, tot la comandă, pe loc repaus. E ușor, nu?“ Foarte ușor. Numai că Belbo nu mai sunase niciodată nici drepți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
demult, dar mai avea până să se sfârșească. Aceeași zi, ora 15.00, malul Dunării - Mai repede! Mai repede! strigă Ali beg. Spahii porniră pe gheață, purtând trupul lui Oană Într-un hamac, Între doi cai. În urma lor, ienicerii se Înșiruiră pe malul Dunării, gata să respingă orice Încercare de salvare a căpitanului. Iscoadele tătare ale lui Ogodai vestiseră ieșirea navelor de luptă la zece mile mai sus. În fața lor se afla un spărgător de gheață acționat de o sută de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
navele ieșite la porunca voievodului. În scurt timp, nici un oștean otoman sau tătar nu mai era În viață. - Au trecut Dunărea! strigă Pietro, privind, prin perdelele de ceață, siluetele unor călăreți grăbind spre adâncurile pădurilor de pe malul celălalt. Apărătorii se Înșiruiră de-a lungul malului, Încercând să-și dea seama ce se petrecea dincolo. Trecerea fluviului devenise imposibilă, căci gheața nu mai rezista. Firește, fluviul avea să fie trecut peste câteva ore, cu ajutorul ambarcațiunilor. Dar Pietro simțea că era prea târziu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
dispozitiv de atac. Ștefan voise să intre În cetate și să țină primul Sfat domnesc În sala tronului. Dar la vederea acelor oameni ieșiți clătinându-se după mai bine de o lună și jumătate de asediu, a oștenilor care se Înșiruiau de o parte și de alta a podului, pentru onor, În uniforme murdare, rupte, pline de sânge, abia ținându-se pe picioare, la vederea zidurilor Înnegrite de fum, pe alocuri sparte de ghiulele, a sutelor de scări zdrobite și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
cauză. Realizatorul și camera sunt acolo și nu poți să spui că n-ai fost acolo. Când alegi un cadru, ai exclus ceva, când alegi un fragment din realitate, ai exclus alte fragmente. La aceasta se adaugă modul în care înșirui aceste fragmente și comentariul pe care îl pui. În permanență alegi, iar prin alegerea mea, de fapt, eu manipulez. Realitatea are atâtea fațete și este atât de complexă, încât prin simpla mea alegere eu ghidonez privitorul spre ceea ce vreau să
Documentar şi adevăr. Filmul documentar în dialoguri by Lucian Ionică [Corola-publishinghouse/Science/1413_a_2655]
-
George Tutoveanu, care era institutor la Fălticeni. Apoi, simțindu-se legat organic de Fălticeni și-a durat casă mare în capătul uliței Rădășeni, în deal, unde a locuit între anii 1909-1918; aici a scris zece cărți (pe care bădia le înșiruie) și, împreună cu Artur Gorovei a avut o moară "neobișnuită, pentru că avea și bibliotecă pusă la dispoziția țăranilor, care-și așteptau rândul la măcinat" încât în folclorul vremii s-a creat și-a circulat chiar o urătură cu acest subiect, din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
mărturisirile autorului ("De ce am eșuat ca prozator?"), publicate în loc de prefață la roman, carte cu adevărat "de sertar", toate avatarurile acestei strălucite opere literare care, după ce a fost plămădită în sufletul său miruit cu har, strecurată prin filtrul ficțiunii artistice și înșiruită cu multă ingeniozitate pe hârtie, a ajuns în librărie abia după un sfert de secol. Este o adevărată "epopee" până și calea de vreo cinci ani pe care a parcurs-o romanul până s-a pomenit în mâinile subsemnatului. La
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
niște zdrahoni pe care ți i-ai putea Închipui numai bine la vâsla unei galere, sau Înjugând cu o singură mână o pereche de boi. Și Îți trebuie sânge În vine ca să te pui cu ei. Omul continua să vorbească, Înșiruind ocări peste ocări la adresa corupților și a corupătorilor. Dar Dante nu Îl mai asculta. Din prima clipă, avusese senzația că ceea ce tocmai se petrecea Își avea rădăcinile undeva departe. Orașul său era un soi de culise de teatru, precum cortinele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
mamei ei. Azi am primit o scrisoare foarte nostimă de la Buddy, scrisă imediat ce a scăpat de îndatoririle lui de la popotă. Când scriu despre Muriel mă gândesc la el. Buddy ar disprețui-o pentru obsesiile ei maritale, pe care le-am înșiruit aici. Dar sunt oare într-adevăr demne de dispreț? Într-un fel, probabil că sunt, dar mie mi se par atât de omenești și de frumoase, încât nu mă pot gândi la ele, chiar și acum când scriu, fără să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
numea curaj... Evgheni Evtușenko din poemul Convorbire cu un scriitor american, 1960 (traducere publicată în revista Ateneu în anii '70) Mare, greoaie, cu botul ei imens, de cetaceu pornit agale, cursa iese din garaj, se strecoară printre celelalte care așteaptă, înșiruite pe pista de beton, ocolește rondul plin cu flori pînă deunăzi, caută o clipă, nehotărîtă, cu parbrizul bombat, ca un ochi de ciclop, spre clădirea autogării, apoi pornește sigur, intrînd pe peronul unu. Șoferul, un tip scund, plin de importanță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
fost pe la mine ; i-a spus neveste-mi că autofreza s-a întors din drum. Și? întreabă fata. O să stăm și-o să crăpăm încet bombăne Lazăr. Mai bine am mai aduce o saltea și pentru noi arată el spre saltelele înșiruite lîngă sobă, lîngă bar și pe lîngă bucățica de perete interior, peste care stau așternute pături de la camping. Mulți dintre pasageri s-au și așezat pe saltele, încercînd să se mai relaxeze după atîtea ore de stat pe scaune. Actorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
Să mai torn o dungă, dom' pro'esor, că-s trist... Noroc! Noroc! Și dumneavoastră sînteți trist. Mă întreb dacă ești întreg. Și-ați ajuns la vreun răspuns? face Lazăr un gest cu pachetul de cărți pe care, demonstrativ, îl înșiruie înaintea profesorului. Stai naibii! lovește profesorul cu palma în masă, acoperind o parte din cărți. Joci au ba? N-am bani. Cu ce ai! Ba am să joc pe ce am; pe ce avem amîndoi, c-așa-i cinstit precizează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
șteargă fruntea. Servit bine? insistă Lazăr. Onorabil răspunde profesorul, dînd afirmativ din cap de cinci-șase ori pînă își aduce aminte că trebuie să se oprească. Și servit vrea Lazăr să pună punct. Ful de popi rostește încet, cu timiditate, profesorul înșiruind cărțile. Ful de dame saltă modest din umeri Lazăr. Un val de fericire, născut dintr-o ușurare profundă, trece peste chipul profesorului. Ți-o fi fost ție în gînd să mă vezi gol... rîde profesorul Teofănescu ridicîndu-se de pe scaun -, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
multe femei care refuzaseră În orele dimineții să se despartă de soții sau de copiii lor, sau nu reușiseră să-și facă drum spre poartă: „Pe la orele 4 dimineața am fost scoși de-a valma bărbați, bătrâni, femei și copii, Înșiruiți În convoaie și duși la gară. În fața gării am fost culcați toți, cu fața la pământ până când a venit un ofițer de gardieni publici care ne-a lovit pe fiecare În parte cu un ciomag pentru a ne număra și apoi am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
scaune pentru consumul unor aperitive simple: ceai, limonadă, batoane de șocolată, sendvișuri și, firește, (în mod absolut gratuit) faimoasa apă minerală. Izvorul tămăduitor țâșnește pe gura de metal a unui leu uriaș de marmură, iar paharele pline cu apă se înșiruie pe tejghea. În Institut nu se servește nici un fel de băutură alcoolică. Această regulă este menținută în pofida protestelor periodice ale cetățenilor mai tineri. Se consideră că deschiderea unui bar ar altera cu totul atmosfera locului, ceea ce, fără îndoială, e adevărat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
mâini; apoi urcase scările în goană și intrase în camera Stellei. Cu câtva timp în urmă, Stella mutase în camera ei micuța colecție de figurine netsuke, daruri de la tatăl ei, care împodobea înainte consola căminului din camera de zi. Le înșiruise pe pervazul alb al ferestrei din fața patului ei. Și în această dimineață, George dăduse buzna în cameră, înarmat cu ciocanul, gustând cu anticipație opera de distrugere. Dar pervazul alb era gol. Se uitase prin cameră, deschisese sertarele: nimic. Micul cârd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
de tavan, pe a cărei circumferință ardea o duzină de becuri electrice țuguiate, precum flăcările înghețate ale lumânărilor și care trimiteau mănunchiuri de răsfrângeri reci și tainice, în unda eterică a cristalului neguros, venețian. Fapt remarcabil, pe peretele din stânga se înșiruiau, într-un cortegiu enigmatic, melancolic, reflectat extra-mundan de apele oglinzii chintesență a penitenței refulate, reproduse în ulei, pe pânză cele trei Magdalene ale lui La Tour: Magdalena Fabius, Magdalena Terff, Magdalena Wrigshtsman... "... J'avais eu, comme toi, la chevelure blonde
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
puțurile unui fel de elevatoare. Două cabine se aflau oprite la nivelul respectiv. Gosseyn încercă clanța uneia dintre ele. Ușa glisă fără zgomot. Intră cu îndrăzneală și examina aparatele de control. Erau mai complicate decât se aștepta. Pe perete se înșiruia un rând de tuburi, dar nu se vedea nicăieri vreun levier de control. Obrazul lui Gosseyn se albi când înțelese despre ce este vorba. Un elevator ― distorsor. O asemenea drăcie, în mod sigur, nu-i făcută numai să urce și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
foarte proastă, iar meniul l-a ales Kevin, cotlet și cartofi prăjiți, imaginează-ți, spuse Emma deschizând portiera. Mașina lui Sasha mirosea a mentă. Scaunele erau acoperite cu pânză albă. În aparat, iubitul fantomatic lăsase Eternal Caballé. Carcasa CD-ului Înșiruia titlurile: Trăiește nefericit alături de ea. Eu sunt umila ta umbră. Mereu liberă. Mon cœur s’ouvre à ta voix. Sasha se așeză la volan, Își Înfipse degetele În ochi și Își scoase lentilele. Cu un gest eliberator, care Îi provocă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
discuția lui cu Michel, ca și cum s-ar fi petrecut cu doar cîteva minute mai devreme. Avea impresia că știe precis ce ar urma să facă, senzație care Îi procura, la rîndul ei, o mare Încredere În sine. GÎndurile i se Înșiruiau Într-o ordine reconfortantă. Mintea Îi era ca o cameră dereticată de curînd, bine luminată și cu puține obiecte. Se aflau acolo niște eprubete Înșirate pe mai multe stative, ordonate, la rîndul lor, pe mai multe etajere și pregătite În
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
drumului, carul se smuci cu scârțâieli ascuțite și prelungi; grămada de draci tresăltă și ea cu putere, scârbavnicele trupuri se potriviră altfel În devălmășia lor, dar nu se treziră. Numai ochii unuia se deschiseră pe jumătate cătând, goi, la cei Înșiruiți pe dreapta drumului. Și aceia se cam Înfiorară. Tot la opintirea carului, codirla se rupse dintr-o țâțână și pe dracul ce dormea acolo Îl azvârli În mijlocul drumului. Se rostogoli de câteva ori, Își Înnodă Între ele Îngrozitoarele copite de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
vă strigăm. Să aveți la voi prosoape curate și să vă purtați frumos. Acuma ieșiți puțin afară, ca să ne pregătim.” Soldații, ca să nu se iște supărări, făcură bilețele, le amestecară În boneta unuia și traseră numerele de ordine. Așteptau cuminți, Înșiruiți la intrare, cu busturile goale și cu prosoapele atârnate pe mâna stângă, cum fuseseră Învățați de sergentul de la cazarmă că era regulamentar să intre dimineața În spălător. „Primii doi!” auziră din dormitor și li se făcu pielea de găină. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]